Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.265.2020.2.RR
z 26 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 28 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od umowy odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od umowy odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 lutego 2020 r. Wnioskodawca zawarł z (…) (dalej jako: „Nabywca udziałów”), umowę sprzedaży 98 udziałów w (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej jako: „X”), stanowiące 98% kapitału zakładowego wskazanej Spółki za cenę 280 000 zł (dalej jako: „Umowa zbycia udziałów”). Przedmiotem działalności X, jest przede wszystkim świadczenie usług na rynku finansowym.

X pozostaje większościowym udziałowcem i sprawuje kontrole nad (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…), (dalej jako: „Y”).

Y prowadzi działalność na rynku usług płatniczych, działając na podstawie wpisu do Rejestru Usług Płatniczych prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego pod numerem (…), z zastrzeżeniem, że od dnia 30 października 2018 r. otrzymało status małej instytucji płatniczej, zaś następnie dnia 30 września 2019 r. złożyło wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze instytucji płatniczej, w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, na podstawie którego Y ma prowadzić działalność wymienioną w art. 3 ust. 1 wskazanej ustawy (dalej jako: „Zezwolenie”).

Nabycie udziałów o którym mowa na wstępie, było ściśle związane z ubieganiem się o wydanie Zezwolenia przez Y. Nabywca udziałów, był zainteresowany ich nabyciem, wyłącznie w związku z ubieganiem się przez Y jako spółki zależnej o wydanie zezwolenia. W związku z powyższym, strony umowy zbycia udziałów, ustaliły, że płatność ceny za udziały została odroczona z terminem 60 dni od daty otrzymania przez Y, prawomocnego i ostatecznego Zezwolenia, zaś w przypadku braku jego uzyskania, płatność za udziały nastąpi w terminie do dnia 1 marca 2023 r.

W związku z faktem, że nabycie udziałów było ściśle powiązane z uzyskaniem przez Y Zezwolenia, strony zastrzegły na rzecz Nabywcy, umowne prawo odstąpienia od umowy zbycia udziałów, w przypadku gdy Y nie otrzyma prawomocnego i ostatecznego Zezwolenia.

Strony wyraźnie zastrzegły, że w przypadku skorzystania przez Nabywcę z umownego prawa odstąpienia, własność udziałów zostanie niezwłocznie odsprzedana przez Nabywcę zwrotnie na rzecz Wnioskodawcy za cenę sprzedaży identyczną jak wskazaną w umowie zbycia udziałów, tj. za cenę 280 000 zł, a tym samym – biorąc pod uwagę zastrzeżony termin zapłaty ceny za udziały, który rozpoczyna swój bieg dopiero po uzyskaniu ostatecznego i prawomocnego Zezwolenia lub w przypadku braku jego uzyskania zastrzeżony został na dzień 1 marca 2023 r. – w przypadku skorzystania z prawa odstąpienia, Nabywca zostanie zwolniony z obowiązku zapłaty ceny, zaś wzajemne zobowiązania z tytułu zbycia udziałów (pierwotnego i zwrotnego) ulegną wzajemnym potrąceniom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku gdyby:

1. Nabywca skorzystał z przysługującego mu prawa odstąpienia od umowy zbycia udziałów, opisanego powyżej, w 2020 r., tj. w tożsamym roku podatkowym, w którym zawarto pierwotną umowę zbycia udziałów,
2. w wyniku skorzystania z tego prawa, doszłoby do zwrotnego odsprzedania własności udziałów przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy,
3. zwrotne odsprzedanie udziałów nastąpiłoby za tożsamą cenę, jaka była wskazana w pierwotnej umowie zbycia udziałów,
4. kwoty z tytułu pierwotnego i zwrotnego nabycia udziałów zostałyby wzajemne potrącone przez Wnioskodawcę i Nabywcę,

po stronie Wnioskodawcy powstałby obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zawarcia pierwotnej umowy zbycia udziałów, od której odstąpiono?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej wyżej sytuacji nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku z uwagi na to, że przychód z odpłatnego zbycia udziałów (zwrotnego przeniesienia) będzie równy kosztowi uzyskania przychodu w tej transakcji, gdyż nabycie i zbycie udziałów nastąpi po tej samej cenie.

Przepisem właściwym dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów objętych w zamian za wkład pieniężny jest art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Przepis ten wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) są w przypadku udziałów (akcji) objętych przez podatnika wydatki na objęcie udziałów (akcji).

Zgodnie z językowym znaczeniem tego pojęcia, wydatek to suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, www.sjp.pwn.pl). Synonimami wydatku są: nakład, koszt, suma, opłata, wysiłek (www.synonimy.pl). Wydatek, o którym mowa w omawianym przepisie ma być przy tym poniesiony na konkretny cel: na objęcie udziałów(akcji).

Objęcie udziałów (akcji) to forma uzyskania własności udziałów (akcji). Pojęcie to odnosi się do sytuacji, gdy wspólnik staje się właścicielem udziałów nowo utworzonych (akcji nowo utworzonych, akcji nowej emisji), pierwszym właścicielem udziałów (akcji). Co istotne, objęcie udziałów (akcji) następuje w zamian za wniesienie przez wspólnika wkładu o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym. W przypadku objęcia udziałów w zamian za wkład pieniężny, wydatkiem na objęcie udziałów jest więc zapłacona cena objęcia tych udziałów, odpowiadająca wartości nominalnej wkładu pieniężnego wniesionego do spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 3 luty 2020 r. zawarł z Nabywcą udziałów, umowę sprzedaży udziałów w Spółce z o.o. Strony zastrzegły na rzecz Nabywcy umowne prawo odstąpienia od umowy zbycia udziałów i że w przypadku skorzystania przez Nabywcę z umownego prawa odstąpienia, własność udziałów zostanie niezwłocznie odsprzedana przez Nabywcę zwrotnie na rzecz Wnioskodawcy za cenę sprzedaży identyczną jak wskazaną w umowie zbycia udziałów, tj. za cenę 280 000 zł, a tym samym w przypadku skorzystania z prawa odstąpienia, Nabywca zostanie zwolniony z obowiązku zapłaty ceny, zaś wzajemne zobowiązania z tytułu zbycia udziałów (pierwotnego i zwrotnego) ulegną wzajemnym potrąceniom.

Odnosząc się do powyższych zdarzeń, w pierwszej kolejności sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”), o nabyciu i utracie własności. Zauważyć bowiem należy, że pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, że następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe posługują się zatem podobnymi określeniami. Jeżeli nie są one odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, należy je, biorąc pod uwagę fakt, że obie gałęzie prawa składają się na jeden system prawny, interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne.

Przeniesienie (nabycie) własności na podstawie umowy stanowi podstawowy cywilnoprawny sposób nabycia własności właściwy prawu rzeczowemu.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W myśl art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Umowa sprzedaży w ujęciu przepisów Kodeksu cywilnego jest umową dwustronnie zobowiązującą. W związku z zawarciem umowy sprzedaży sprzedawca staje się zobowiązany do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz do wydania przedmiotu sprzedaży kupującemu. Z kolei treścią zobowiązania kupującego jest zapłacenie ceny oraz odebranie rzeczy. Tym samym umowa sprzedaży jest umową wzajemną, gdyż świadczenie jednej strony jest z założenia odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. Z istoty umowy sprzedaży wynika jedynie zobowiązanie do spowodowania, aby własność rzeczy została przeniesiona na nabywcę. Za wykonanie tego zobowiązania sprzedawca będzie odpowiadał według przepisów Kodeksu cywilnego o wykonaniu zobowiązań i skutkach ich niewykonania (zob. J. Jezioro, [w:] Gniewek, Komentarz 2010).

Zważyć zatem należy, że w przypadku gdy umowa sprzedaży przyjmuje z mocy prawa charakter czynności zobowiązująco-rozporządzającej, przeniesienie własności następuje bezpośrednio w wyniku zawarcia samej umowy. Taki charakter ma właśnie umowa odpłatnego zbycia udziałów, co wynika z przywołanego powyżej art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego. W takim przypadku samo zawarcie umowy powoduje skutek rozporządzający.

Stosownie do art. 395 § 1 Kodeksu cywilnego, można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

Natomiast art. 395 § 2 zdanie pierwsze ww. ustawy stanowi, że w razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą.

Zgodnie z powyższym, strony mogą różnie ukształtować skutki odstąpienia od umowy sprzedaży akcji. W doktrynie nie wzbudza żadnych kontrowersji stwierdzenie przez strony, że rozwiązanie umowy sprzedaży udziałów ma skutek od daty rozwiązującej (skutek ex nunc) albo od daty zawarcia rozwiązywanej umowy zbycia udziałów (skutek ex tunc). To drugie podejście nie we wszystkich aspektach wywoła jednak skutek wsteczny.

Sytuacja jest klarowna, gdy w wyniku rozwiązanej umowy sprzedaży udziałów ze skutkiem ex tunc nie doszło jeszcze do przejścia własności udziałów. W takim przypadku nie ma przeszkód, żeby strony przewidziały, że do takiego przejścia własności w ogóle nie dojdzie w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży udziałów.

Jeżeli jednak własność udziałów przeszła już na nabywcę na podstawie przepisów rozwiązywanej umowy sprzedaży udziałów, to na moment rozwiązywania takiej umowy nabywca jest właścicielem udziałów i konieczne jest zwrotne przeniesienie własności. Strony nie mają bowiem możliwości zupełnego wyeliminowania skutków prawnorzeczowych zawartej umowy sprzedaży udziałów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Nabywca przez pewien czas będzie właścicielem udziałów. Zatem, odstąpienie od umowy sprzedaży udziałów w takim przypadku rodzi konieczność dodatkowych rozliczeń między stronami.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W celu określenia momentu, w którym podatnik uzyskuje przychód z kapitałów pieniężnych, z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz przepisem art. 17 ust. 1ab pkt 1 stanowiącym, że przychód z odpłatnego zbycia udziałów powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów

W tym miejscu wskazać należy, że art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraża memoriałową metodę rozpoznawania przychodów m.in. z odpłatnego zbycia udziałów, stanowiącą, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym przychód powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów.

Jednocześnie dla ustalenia wartości ww. przychodów, przepis art. 17 ust. 2 nakazuje odpowiednio stosować przepisy art. 19.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy (…), jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Odpowiednie stosowanie przepisu art. 19 do ustalenia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów oznacza, że przychodem tym jest wartość udziałów wyrażona w cenie określonej w umowie zbycia, przy czym cena ta nie może znacznie odbiegać od wartości rynkowej zbywanych walorów.

Sposób opodatkowania dochodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów określa art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia udziałów jest różnica pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c – osiągnięta w roku podatkowym.

Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (ust. 5 ww. artykułu).

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy, ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1.

W przedstawionej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie udziały w spółce z o.o. zostały najpierw zbyte przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy udziałów, a następnie Wnioskodawca zakłada, że może dojść do odstąpienia od umowy, tj. dojdzie do ponownego nabycia przez Wnioskodawcę tych udziałów. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że skutek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów powstał po stronie Wnioskodawcy już w momencie zawarcia umowy odpłatnego ich zbycia, przenoszącej własność na Nabywcę udziałów (pierwotnej umowy). Zatem, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie ma sam moment przeniesienia na nabywcę własności udziałów. Wtedy bowiem, stosownie do treści art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstaje przychód z kapitałów pieniężnych określony w art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, tj. przychód z odpłatnego zbycia udziałów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro w dniu 3 lutego 2020 r. Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia udziałów na rzecz Nabywcy, to wystąpił po stronie Wnioskodawcy dochód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów na rzecz ww. Nabywcy w wysokości 19% uzyskanego dochodu, stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, pomimo odstąpienia w terminie późniejszym od umowy odpłatnego zbycia tych udziałów i powrotnego przeniesienia ich na Wnioskodawcę w tym samym roku, w którym zawarto pierwotną umowę odpłatnego zbycia udziałów.

W konsekwencji, stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 i art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy, w terminie do dnia 30 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca powinien złożyć zeznanie PIT-38, wykazujące uzyskane dochody z tytułu odpłatnego zbycia udziałów i wpłacić w tym terminie należny podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.