Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.162.2020.2.MK
z 28 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 22 maja 2020 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, że aktem notarialnym z dnia 7 grudnia 2018 r. repertorium A XXXX/2018 doszło do zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr XYX położonego w Y przy ul. Y X, dla którego Sąd Rejonowy w Y VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze YYY.

Wnioskodawca udział w przedmiotowej nieruchomość w wysokości 1/2 nabył na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Y XI Wydział Cywilny z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. XXX/17 w związku ze śmiercią rodziców X Y (data śmierci 25 lutego 2017 r.) oraz Z Y (data śmierci 29 września 2017 r.).

Pozostały udział, tj. 1/2 nabyła siostra Wnioskodawcy.

Pomiędzy nabyciem prawa własności do przedmiotowej nieruchomości a jego zbyciem nie upłynęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, od kiedy nastąpiło nabycie, co doprowadziło do powstania przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłami przychodów są odpłatne zbycie m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Co istotne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr XYX położonego w Y przy ul. Y X nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30e u.p.d.o.f. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a-c u.p.d.o.f. podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca w zeznaniu podatkowym za 2018 r., o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 u.p.d.o.f. wykazał dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., tj. skorzystał z możliwości zwolnienia dochodu z 19% podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2018 r. [wolne od podatku dochodowego są – dopisek organu] dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Co należy uznać za własny cel ustawowy ustawodawca wskazał w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. i jest to m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu lub nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie.

Aktualnie Wnioskodawca wraz z siostrą poszukują do nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego bądź spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w celu wywiązania się z warunków umożliwiających zwolnienie z podatku dochodowego od odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. wydatkowania środków aa własny cel mieszkaniowy.

Z uwagi na znaczny wzrost cen nieruchomości lokalowych mieszkalnych czego dowodem są choćby cokwartalne raporty Narodowego Banku Polskiego - ostatnie za III kwartał 2019 r. cyt: „w omawianym okresie, według danych zebranych przez NBP, nadal rosły średnie ceny ofertowe i transakcyjne mkw. mieszkań zarówno w stanie deweloperskim na rynkach pierwotnych (RP) analizowanych miast, jak i średnie ceny mkw. na rynkach wtórnych (RW)” Wnioskodawca i jego siostra poszukują lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o niewielkiej powierzchni 1 lub 2 pokojowego. Obszar poszukiwań obejmuje aglomerację …., gdzie zamieszkują dwie córki Wnioskodawcy a także siostra (miejscowość …).

Na zakup nieruchomości Wnioskodawca, jak i jego siostra będą musieli przeznaczyć nie tylko środki uzyskane ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr XYX położonego w Y przy ul. Y X, ale również środki własne z uwagi na znaczy wzrost cen nieruchomości w okresie ostatnich dwóch lat.

Wnioskodawca posiada prawo własności do innych nieruchomości, w których może zamieszkiwać, tj. zabudowanych nieruchomości mieszkalnych, a zakupiona nieruchomość czasowo będzie zamieszkiwana przez Wnioskodawcę lub jego siostrę lub użytkowana przez córkę Wnioskodawcy lub czasowo wynajęta w przypadku nagłych zdarzeń lub zmian jakie zajdą w życiu prywatnym lub zawodowym Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie może z pełnym przekonaniem stwierdzić, gdzie w przyszłości będzie się znajdował jego ośrodek interesów życiowych i czy będzie to miejscowości, w której zakupi przedmiotowy lokal.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w nowo zakupionej nieruchomości lokalowej stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny bądź spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabędzie udział w wysokości ½.

Nabywa nieruchomość w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych, tzn. będzie mieszkał w lokalu mieszkalnym w sposób stały bądź czasowy w zależności od sytuacji materialnej, życiowej a także zawodowej.

W zależności od sytuacji materialnej, życiowej a także zawodowej zarówno jego, jak i jego rodziny (córka i siostra) będzie zamieszkiwał w lokalu mieszkalnym sam bądź z rodziną. W przypadku nieobecności w lokalu będzie zamieszkiwała w nim jego córka bądź siostra. Nieobecność Wnioskodawcy w lokalu będzie związana z wykonywaniem pracy (na promie 2 tygodnie) bądź będzie podyktowana pobytem w innym ośrodku interesów życiowych.

W nowo zakupionej nieruchomości będzie realizował własne cele mieszkaniowe, o których mowa w przepisach powołanej w wezwaniu ustawy. Na dzień dzisiejszy, m.in. ze względu na epidemię koronawirusa COVID-19 nie jest w stanie określić, kiedy zamieszka w nowym mieszkaniu. Zależy to od sytuacji materialnej, życiowej, zawodowej a także kiedy lokal zostanie wykończony/wyremontowany. Wzrost cen nieruchomości spowodował konieczność przeznaczenia znacznie wyższych środków finansowych na jej zakup. Następnie w miarę pozyskiwania kolejnych środków lokal zostanie wykończony/wyremontowany. Niemniej jednak zamierza w lokalu realizować własny cel mieszkaniowy.

Wnioskodawca jest właścicielem innej nieruchomości - zabudowanej nieruchomości gruntowej pod adresem ul. Z 1, X Y. Aktualnie pod tym adresem zamieszkuje - stwierdzenie realizacja własnego celu mieszkaniowego jako skonkretyzowana definicja ustawowa z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w tej sytuacji zastosowania, ponieważ zapytanie dotyczy zakupu przyszłej nieruchomości i jest związane z powstaniem konkretnego zobowiązania podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem ilości nieruchomości, które podatnik może nabyć (bądź posiadać) dla realizacji własnych celów mieszkaniowych. W ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko znajduje odzwierciedlenie w judykaturze: „wykładnia językowa nie może prowadzić do zawężenia zwrotu niedookreślonego „własnych celów mieszkaniowych”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.”- wyrok NSA z dnia 17 maja 2017 r. sygn. II FSK 1053/15.

W ocenie Wnioskodawcy stwierdzenie realizacja własnego celu mieszkaniowego jako skonkretyzowana definicja ustawowa z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w tej sytuacji zastosowania ponieważ zapytanie dotyczy zakupu przyszłej nieruchomości i jest związane z powstaniem konkretnego zobowiązania podatkowego.

Wnioskodawca zamieszkuje w nieruchomości, której adres wskazano powyżej kiedy nie przebywa w pracy/na wyjeździe/delegacji, które co do zasady trwają 2 tyg. w miesiącu.

Wnioskodawca będzie zamieszkiwał czasowo zarówno w jednej jak i drugiej (nowo nabytej) nieruchomości - od momentu jak zostanie ona wyremontowana/wykończona. W Y zamieszkiwali jego rodzice, jest to miasto gdzie się wychowywał. Natomiast w … zamieszkują/pracują jego dwie córki a w … mieszka jego siostra - także jego ośrodek interesów życiowych jest podzielony pomiędzy kilka miejscowości i miejsce świadczenia pracy (prom). Z uwagi na charakter i rodzaj jego pracy - praca na promie kursującym pomiędzy Polską a … co do zasady dwa tygodnie w miesiącu przebywa poza terytorium kraju. Pozostały czas planuje dzielić pomiędzy pobyt w miejscowości, w której aktualnie posiada zabudowaną nieruchomość a także w … - można przyjąć relację 7 dni w każdym z tych miejsc.

W ocenie Wnioskodawcy aktualnie ośrodków interesów życiowych można posiadać kilka, co nie wyklucza okresowego zamieszkiwania w różnych miejscach. Żaden przepis czy to ustawy podatkowej czy kodeksu cywilnego nie definiuje pojęcia „centrum życiowego” to też w jego ocenie w każdym przypadku należy rozpatrywać go indywidualnie. Skoro jego ośrodek interesów życiowych można za pomocą racjonalnych i zgodnych ze stanem faktycznym przesłanek połączyć z dwoma różnymi miejscami (miejscowościami) to należy przyjąć, iż może zamieszkiwać w kilku miejscach.

Potencjalny wynajem nieruchomości będzie związany z nagłymi zdarzeniami lub zmianami jakie zajdą w jego życiu prywatnym lub zawodowym, np. czasowa utrata źródeł dochodu. Jeżeli dojdzie do wynajęcia nowo zakupionej nieruchomości to na okres maksymalnie kilku miesięcy. Jak wynika z orzecznictwa sądowo administracyjnego czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia (wyrok NSA z dnia … r. sygn. ….).

W ocenie Wnioskodawcy utrata pracy, zmiana miejsca pracy, zmiana sposobu pracy, utrata pracy przez córki lub siostrę mieści się w katalogu obiektywnych i niezaplanowanych okoliczności.

Wnioskodawca nie będzie zawierał kolejno po sobie następujących umów najmu. Potencjalny wynajem nieruchomości będzie obejmował całą nieruchomość.

W wyroku z dnia 30 maja 2019 r. sygn. II FSK 1887/17 NSA stwierdził, że zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art, 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie stoi na przeszkodzie oddanie zakupionego lokalu w najem, zwłaszcza jeżeli tego typu aktywność podatnika nie nosi znamion działalności gospodarczej.

Wnioskodawca takiej działalności gospodarczej nie prowadzi i prowadzić nie będzie. W przypadku podjęcia decyzji o wynajęciu lokalu/pokoju nie wyklucza skorzystania z instytucji najmu okazjonalnego. Potencjalny wynajem nieruchomości nie będzie spełniał przesłanki działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku posiadania przez podatnika innych nieruchomości, w których może on zamieszkiwać - przychód ze sprzedaży nieruchomości przeznaczony na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu lub nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie zostanie zakwalifikowany jako przychód wydatkowany na własny cel mieszkaniowy i doprowadzi do zwolnienia uzyskanego przychodu z podatku dochodowego?

Czy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości na nabycie samodzielnego lokalu mieszkalnego/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zostanie zakwalifikowane jako wydatek na własny cel mieszkaniowy w sytuacji, gdy lokal mieszkalny będzie czasowo niezamieszkały przez Wnioskodawcę (oddanie go w użytkowanie córce, zamieszkiwanie go tylko przez siostrę lub odpłatne udostępnienie osobie trzeciej) i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na oba pytania należy odpowiedzieć twierdząco.

Na wstępie rozważań wskazać należy na treść art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. według którego, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej tego przepisu, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię.

Odczytanie wyłącznie verba legis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. powodowałoby, w ocenie Wnioskodawcy, niedopuszczalne zawężenie omawianego zwolnienia. Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym „własnych celów mieszkaniowych”.

W ocenie Wnioskodawcy zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem ilości nieruchomości, które podatnik może nabyć (bądź posiadać) dla realizacji własnych celów mieszkaniowych. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w judykaturze: „wykładnia językowa nie może prowadzić do zawężenia zwrotu niedookreślonego „własnych celów mieszkaniowych”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.” - wyrok NSA z dnia 17 maja 2017 r. sygn. II FSK 1053/15.

Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko stwierdza, iż nie stoi na przeszkodzie skorzystania z analizowanej ulgi okoliczność, że podatnik aktualnie posiada inną nieruchomość mieszkalną, w której zamieszkuje.

Czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia (wyrok NSA z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. II FSK 3126/14).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje na treść art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. według którego, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej tego przepisu, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię. Odczytanie wyłącznie verba legis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. powodowałoby, w ocenie wnioskodawcy, niedopuszczalne zawężenie omawianego zwolnienia. Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym „własnych celów mieszkaniowych”.

W ocenie Wnioskodawcy zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem ilości nieruchomości, które podatnik może nabyć (bądź posiadać) dla realizacji własnych celów mieszkaniowych. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w judykaturze: „wykładnia językowa nie może prowadzić do zawężenia zwrotu niedookreślonego „własnych celów mieszkaniowych”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f.”- wyrok NSA z dnia 17 maja 2017 r. sygn. II FSK 1053/15).

Aktualnie zamieszkuje na terenie zabudowanej nieruchomości gruntowej pod adresem ul. Z 1, X Y. Po zakupie mieszkania będzie zamieszkiwał czasowo zarówno w jednej, jak i drugiej (nowo nabytej) nieruchomości. W Y zamieszkiwali jego rodzice, jest to miasto gdzie się wychowywał. Natomiast w … zamieszkują/pracują jego dwie córki, także jego ośrodek interesów życiowych jest podzielony pomiędzy kilka miejscowości i miejsce świadczenia pracy (prom). Z uwagi na charakter i rodzaj pracy – praca na promie kursującym pomiędzy Polską a …, co do zasady dwa tygodnie w miesiącu przebywa poza terytorium kraju. Pozostały czas planuje dzielić pomiędzy pobyt w miejscowości w której aktualnie posiada zabudowaną nieruchomość a także w … - można przyjąć relację 7 dni w każdym z tych miejsc. W ocenie Wnioskodawcy aktualnie ośrodków interesów życiowych można posiadać kilka co nie wyklucza okresowego zamieszkiwania w różnych miejscach. Żaden przepis czy to ustawy podatkowej czy kodeksu cywilnego nie definiuje pojęcia „centrum życiowego” toteż w jego ocenie w każdym przypadku należy rozpatrywać go indywidualnie. Skoro jego ośrodek interesów życiowych można za pomocą racjonalnych i zgodnych ze stanem faktycznym przesłanek połączyć z dwoma różnymi miejscami to należy przyjąć, iż może zamieszkiwać w kilku miejscach.

Czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia (wyrok NSA z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. II FSK 3126/14).

Postępująca globalizacja oraz możliwość swobodnego poruszania się, np. po terytorium krajów należących do Unii Europejskiej często uniemożliwia docelowe określenie ośrodka interesów życiowych. W ocenie Wnioskodawcy aktualnie ośrodków interesów życiowych można posiadać kilka co nie wyklucza okresowego zamieszkiwania w różnych miejscach. Należy zauważyć, że ustawodawca formułując warunki skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych milczy w zakresie możliwości wynajmowania nabytego lokalu. Zatem nie można zaakceptować poglądu, że czasowe, o charakterze okazjonalnym wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego wyklucza co do zasady możliwość skorzystania z tej ulgi.

Zdaniem Wnioskodawcy czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nim realizował własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany natychmiast po zakupie nieruchomości. Ustawodawca nie zastrzegł także, iż mieszkanie w zakupionej nieruchomości ma mieć charakter ciągły i nieprzerwalny. Nie wyklucza czasowego kilkumiesięcznego wynajęcia nieruchomości np. w przypadku utraty źródeł przychodów, zmiany miejsca lub formy pracy. W tej kwestii udzielił szczegółowych informacji w odpowiedziach na pytanie organu.

Wskazać również należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zaznaczyć również należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw, jest fakt wydatkowania środków z ich odpłatnego zbycia, począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na enumeratywnie (wyczerpująco) wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Określone w zacytowanych powyżej przepisach zwolnienie w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Podkreślić należy, że przepisy prawa podatkowego wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego nie określają kiedy i jak długo Wnioskodawca powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest bowiem przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Przy czym pojęcie „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną.

W ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym należy podzielić również pogląd wyrażony w wyroku z 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3126/14, zgodnie z którym zwolnienia i ulgi wprowadzone do ustawy podatkowej służą realizacji określonego, preferowanego przez ustawodawcę celu.

Zatem wykładnia przepisu statuującego ulgę powinna być dokonywana w taki sposób, aby z jednej strony faktycznie nie dochodziło do rozszerzenia zakresu wykładanego przepisu, z drugiej jednak strony należy mieć na uwadze, aby w każdym przypadku faktyczny cel ulgi mógł zostać zrealizowany. W doktrynie wyrażany jest pogląd akceptowany w orzecznictwie, że zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej jest normą celu społecznego (socjalnego), która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Zadaniem jakie ma spełnić ta norma jest rozwój określonej dziedziny życia gospodarczego i społecznego (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa, 1995 r., str. 113-114). Celem wprowadzenia tego przepisu było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia.

W wyroku z dnia 30 maj 2019 r. sygn. II FSK 1887/17 NSA stwierdził ponadto, że zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie stoi na przeszkodzie oddanie zakupionego lokalu w najem, zwłaszcza jeżeli tego typu aktywność podatnika nie nosi znamion działalności gospodarczej.

Wnioskodawca takiej działalności gospodarczej nie prowadzi i prowadzić nie zamierza. Potencjalne wynajęcie lokalu bądź oddanie go w użytkowanie córce lub zamieszkiwanie w nim tylko siostry jeżeli już nastąpi będzie miało charakter przejściowy a nie ciągły. Będzie to również uwarunkowane obiektywnymi okolicznościami jak zmiana pracy, sposobu świadczenia pracy lub zmiana miejsca zamieszkania bądź pobytu córek.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Wnioskodawca świadczy pracę na statkach morskich i co do zasady w skali miesiąca 2 tygodnie przebywa poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a dwa tygodnie spędza w kraju z tym, że córki na stałe przebywają na terenie aglomeracji … i znaczną część czasu będzie spędzał właśnie w … pomimo posiadania nieruchomości mieszkalnej na terenie województwa ….

Przyjęcie innego niż jego stanowiska stałoby w sprzeczności z racjonalnym tworzeniem przepisów. Równie dobrze Wnioskodawca za posiadane środki mógłby kupić grunt pod budowę budynku mieszkalnego z założeniem, iż w najbliższym czasie nie rozpocznie budowy budynku mieszkalnego z uwagi na brak środków finansowych, które musiałby pozyskać w dłuższej perspektywie czasu. Oczywistym jest, iż zamieszkiwałby w innym miejscu z uwagi na brak możliwości bytowania na niezabudowanej nieruchomości. Nie mniej jednak nie można byłoby z góry zarzucić podatnikowi, iż nie ma zamiaru rozpoczęcia i prowadzenia budowy nawet przez kilka lat co należałoby odczytywać jako trwanie zwykłego procesu budowlano-inwestycyjnego, który przecież jest rozciągnięty w czasie.

W tym stanie faktycznym i prawnym w ocenie Wnioskodawcy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości na nabycie samodzielnego lokalu mieszkalnego/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zostanie zakwalifikowane jako wydatek na własny cel mieszkaniowy w sytuacji, gdy lokal mieszkalny będzie czasowo niezamieszkały przez Wnioskodawcę (oddanie go w użytkowanie córce, zamieszkiwanie go tylko przez siostrę lub odpłatne udostępnienie osobie trzeciej) i w związku z tym będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- ­ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w 2018 r. doszło do zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - Wnioskodawca udział w przedmiotowym prawie, w wysokości ½, nabył w związku ze śmiercią rodziców w 2017 r. Pozostały udział, tj. 1/2 nabyła siostra Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w dniu 7 grudnia 2018 r. nieruchomości niezabudowanej, które nastąpiło – jak wskazuje Wnioskodawca – przed upływem 5 lat od dnia nabycia, stanowi źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku - art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl zaś art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 komentowanej ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednakże, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
   
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup udziału w nieruchomości lokalowej stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny bądź spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego – z myślą o zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podnieść należy, że z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący). Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowanie to w zamierzeniach ustawodawcy realizować miało cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zatem, przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy tym, „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Ważne jest by nieruchomość, czy określone prawo (udział) zostały nabyta w celu realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym. W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych potrzeb mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości, przykładowo: w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu w celu późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci czy innych członków rodziny.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że nabywa nieruchomość w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych, tzn. będzie mieszkał w lokalu mieszkalnym w sposób stały bądź czasowy w zależności od sytuacji materialnej, życiowej a także zawodowej. W nowo zakupionej nieruchomości będzie realizował własne cele mieszkaniowe, o których mowa w przepisach powołanej ustawy. Na dzień dzisiejszy, m.in. ze względu na epidemię koronawirusa COVID-19 nie jest w stanie określić, kiedy zamieszka w nowym mieszkaniu. Zależy to od sytuacji materialnej, życiowej, zawodowej a także kiedy lokal zostanie wykończony/wyremontowany. Niemniej jednak zamierza w lokalu realizować własny cel mieszkaniowy. Wnioskodawca będzie zamieszkiwał czasowo zarówno w jednej, jak i drugiej (nowo nabytej) nieruchomości - jego ośrodek interesów życiowych jest podzielony pomiędzy kilka miejscowości i miejsce świadczenia pracy (prom). Z uwagi na charakter i rodzaj jego pracy, co do zasady dwa tygodnie w miesiącu przebywa poza terytorium kraju. Pozostały czas planuje dzielić pomiędzy pobyt w miejscowości, w której aktualnie posiada zabudowaną nieruchomość a także w … - można przyjąć relację 7 dni w każdym z tych miejsc. Potencjalny wynajem nieruchomości będzie związany z nagłymi zdarzeniami lub zmianami jakie zajdą w jego życiu prywatnym lub zawodowym, jak np. czasowa utrata źródeł dochodu. Jeżeli dojdzie do wynajęcia nowo zakupionej nieruchomości to na okres maksymalnie kilku miesięcy. Potencjalny wynajem nieruchomości nie będzie spełniał przesłanki działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że cel nabycia lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawcę pozwala uznać, że zostanie on nabyty przez niego na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup lokalu mieszkalnego (udziału w nim) za środki uzyskane ze sprzedaży w 2018 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowi wydatek na własny cel mieszkaniowy Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniający Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w ww. przepisie, przy jednoczesnym posiadaniu budynku mieszkalnego oraz ewentualnym, okazjonalnym wynajęciu zakupionego mieszkania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest/będzie zgodny/zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.