Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.97.2020.1.BKD
z 5 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest i będzie obowiązania jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) z tytułu płatności realizowanych za Usługi MF9 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest i będzie obowiązania jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) z tytułu płatności realizowanych za Usługi MF9.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką produkcyjną, należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja podzespołów i części dla branży samochodowej. Spółka specjalizuje się w rozwoju i produkcji modułów chłodzenia silnika oraz wycieraczek samochodowych, a także w produkcji lamp samochodowych (dalej: „Produkty”).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka nabywa szereg usług od podmiotów zagranicznych, tj. nierezydentów w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy CIT (dalej: „Nierezydenci”).

Jednym z rodzajów nabywanych usług są usługi klienckiego audytu jakościowego (dalej: „Usługi MF9”) świadczone przez A, B, C, D, E (dalej: „Kontrahenci”).

Usługi MF9 polegają w szczególności na walidacji oraz przeprowadzaniu centralnych audytów w celu sprawdzenia jakości komponentów dostawców Spółki (dalej: „Dostawcy”) na potrzeby wykorzystywania tych komponentów przy wytwarzaniu Produktów przez Spółkę. Usługi te nie mają charakteru stałej obsługi, lecz świadczone są w ramach zgłaszanego przez Spółkę zapotrzebowania (dotyczą jedynie zdarzeń incydentalnych).

Dzięki Usługom MF9 identyfikowane są potencjalne błędy oraz obszary do poprawy w ramach procesów produkcyjnych Dostawców Spółki, a także rozwiązywane są problemy jakościowe. Nabywanie Usług MF9 pozwala utrzymywać odpowiedni poziom jakości nabywanych surowców i komponentów, a także minimalizować koszty wynikłe z ewentualnych wad jakościowych zakupionych materiałów.

W praktyce wsparcie w ramach Usług MF9 udzielane jest przede wszystkim w trzech sytuacjach:

1. w sytuacji wystąpienia problemów jakościowych (przykładowo incydentu jakościowego związanego z konkretnym Dostawcą). Ze względu na fakt, iż Spółka współpracuje z Dostawcami zlokalizowanymi na całym świecie, może wystąpić sytuacja, w której bezpośrednia wizyta przedstawicieli Spółki w siedzibie takiego Dostawcy byłaby czasowa i kosztowo nieefektywna. W takiej sytuacji, Spółka zamiast wysyłać swoich pracowników do siedziby Dostawcy, korzysta w tym zakresie ze wsparcia udzielonego jej w zakresie Usługi MF9;
2. w sytuacji, gdy problem jakościowy dotyczy komponentów dostarczanych pomiędzy spółkami należącymi do Grupy. Również wtedy, efektywniejsze jest skorzystanie ze wsparcia świadczonego w ramach Usługi MF9;
3. w sytuacji, gdy Kontrahent posiada najlepszą wiedzę na temat określonego rodzaju komponentu lub Dostawcy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Usługi MF9 można określić jako usługi reprezentacji Spółki w kontraktach z Dostawcami.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, że w ramach świadczenia Usługi MF9 nie dochodzi do udzielania żadnych porad w zakresie rozwiązywania problemów jakościowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznymi i opisie zdarzenia przyszłego, Spółka jest i będzie obowiązania jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) z tytułu płatności realizowanych za Usługi MF9 (Płatności), zgodnie z art. 26 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku realizacji Płatności, Spółka nie jest i nie będzie obowiązana jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (podatek u źródła) na podstawie art. 26 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne dokonujące wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 mln PLN na rzecz tego samego podatnika, są - co do zasady - obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Jednocześnie, zgodnie z powyższą regulacją, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż m.in. określona w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), a także z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W związku z tym, aby uznać, że na Spółce ciąży obowiązek pobrania podatku u źródła z tytułu wypłaty wynagrodzenia za Usługę MF9 należy ustalić, czy Płatność może zostać uznana za jedną z (albo podobną do) kategorii wskazanych w powyższych przepisach. Innymi słowy, należy ustalić jakie świadczenie jest ekwiwalentem Płatności.

Spółka wskazuje, że w zamian za Płatność otrzymuje usługę, której przedmiotem jest przeprowadzanie audytów jakościowych u Dostawców oraz reprezentowanie w kontaktach z Dostawcami. W ocenie Wnioskodawcy, przychody z Usług MF9 nie zostały wskazane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT - trudno bowiem uznać je za:

• odsetki,
• prawa autorskie lub pokrewne,
• prawa do projektów wynalazczych,
• znaki towarowe i wzory zdobnicze,
• tajemnicę receptury lub procesu produkcyjnego,
• urządzenia przemysłowe, handlowe lub naukowe lub
• know-how

Z drugiej strony, Usługi MF9 nie stanowią również usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, tj. usług:

• doradczych,
• księgowych,
• badania rynku,
• prawnych,
• reklamowych,
• zarządzania i kontroli
• przetwarzania danych,
• rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu,
• gwarancji i poręczeń,
• ani o podobnym do powyższych charakterze.
  
  

W szczególności należy podkreślić, iż nie można uznać, iż Usługi MF9 stanowią usługi doradcze, zarządzania i kontroli lub podobne. Poniżej Spółka przedstawia szczegółową argumentację w tym zakresie.

Usługi doradcze

Zgodnie z definicją wskazaną w Słowniku Języka Polskiego (Internetowy Słownik Języka Polskiego, http://sjp.pwii.pl; dalej: „SJP”) zwrot doradczy oznacza „służący radą, doradzający”, natomiast czasownik „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzielaniem porad w zakresie postępowania w obszarze konkretnej materii. W związku z tym, należy uznać, że usługi o charakterze doradczym mają na celu przekazanie wiedzy eksperckiej w danej materii. Zdaniem Wnioskodawcy, kluczową cechą, która definiuje usługi doradcze, jest fakt, że podmiot świadczący takie usługi sugeruje, rekomenduje lub wydaje jakąś formę opinii w przedmiocie rozważanych scenariuszy działania.

W konsekwencji kluczową cechę definiującą usługi doradcze jest fakt, iż podmiot je wykonujący nie zarządza bezpośrednio procesem zmian zachodzących u odbiorcy tych usług, a jedynie sugeruje, rekomenduje czy opiniuje rozważane scenariusze implementacji na potrzeby osób odpowiedzialnych za realizację projektu.

Jak wskazano powyżej, celem Usług MF9 jest przeprowadzenie audytów jakościowych u Dostawców oraz reprezentowanie Spółki w kontaktach z nimi. Natomiast istotą usług doradczych jest przedstawianie przez doradcę określonych informacji, zaleceń służących usługobiorcy do podjęcia określonych działań i decyzji.

Wnioskodawca podnosi, iż w ramach Usług MF9 nie dochodzi do przekazania Spółce porad, lecz do jej reprezentowania w kontaktach z Dostawcami. Natomiast w zakresie świadczenia audytów jakościowych, usługodawca co prawda wykorzystuje swoją wiedzę, ale nie udziela Wnioskodawcy żadnych porad. W ramach Usług MF9, usługodawca działając w ramach zlecenia Spółki weryfikuje jedynie, czy standardy jakościowe stosowane przez Dostawców są właściwe.

Efektem i celem Usług MF9 jest stwierdzenie czy procesy produkcyjne Dostawców spełniają właściwe kryteria jakościowe. Dostarczenie takiej informacji trudno uznać za doradzanie.

Biorąc pod uwagę powyższe, Usługi MF9 nie stanowią usług doradczych.

Usługi zarządzania i kontroli

Zgodnie z definicją SJP „zarządzić” oznacza „wydać polecenie”, natomiast „zarządzać” - „sprawować nad czymś zarząd”. Z kolei pojęcie „kontrola” definiowane jest jako „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym”, „nadzór nad kimś lub nad czymś”, bądź też „instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór”.

W ramach Usług MF9 usługodawca nie zarządza audytami jakościowymi (nie jest decyzyjny w zakresie wyboru standardów jakościowych), nie jest także uprawniony do decydowania za Spółkę w ramach kontaktów z Dostawcami. Rolą usługodawcy jest zapewnienie kanału przepływu informacji pomiędzy Spółką a Dostawcami oraz umożliwienie weryfikacji procedur stosowanych u Dostawców z perspektywy standardów jakościowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Usługi MF9 nie stanowią usług zarządzania i kontroli.

Usługi o podobnym charakterze

Zgodnie z SJP „charakter” to inaczej „zespół cech właściwych danemu przedmiotowi lub zjawisku, odróżniających je od innych przedmiotów i zjawisk tego samego rodzaju”. W związku z tym, aby uznać, że dane usługi mają charakter podobny do wskazanych powyżej, należy przyjąć, iż wspomniany „właściwy zespół cech odróżniających” powinien stanowić główny element danej usługi oraz przeważać nad odmiennymi cechami usług wymienionych w 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Wskazuje się również, iż świadczenie takie powinno spełniać takie same przesłanki albo winny wynikać z niego takie same prawda i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane.

W ocenie Spółki, ze względu na przytoczone wcześniej argumenty nie można uznać, że Usługi MF9 mają podobny charakter do usług wskazanych powyżej.

Ponadto, Spółka wskazuje, że stanowisko, zgodnie z którym usługi audytów jakościowych nie stanowią żadnych z kategorii płatności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT znalazło potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w tym w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.533.2018.2.BM;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 listopada 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-967/14/AK
  
  

Biorąc pod uwagę wszystkie zebrane powyżej argumenty należy stwierdzić, że Płatności nie stanowią świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym dokonując ich wypłaty na rzecz nierezydentów, Spółka nie jest obowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki realizacja Płatności na rzecz Kontrahentów nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w zdarzeniu przyszłym w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.