Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.82.2020.2.SP
z 8 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) uzupełnionego pismem z dnia 26 maja 2020 r. (data nadania 26 maja 2020 r., data wpływu 26 maja 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 12 maja 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.82.2020.1.SP (data nadania 12 maja 2020 r., data doręczenia 15 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku opodatkowania odsetek od pożyczki płaconych przez spółkę osobową do banku, alokowanych do źródła przychodu położonego w Polsce – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku opodatkowania odsetek od pożyczki płaconych przez spółkę osobową do banku, alokowanych do źródła przychodu położonego w Polsce

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca z siedzibą w C. (Niemcy) jest spółką osobową, odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej, działającą na podstawie prawa niemieckiego, utworzoną przez dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (z siedzibą w Niemczech), zorganizowane i działające zgodnie z prawem niemieckim, tj. A. z siedzibą w E. (dalej: „Komplementariusz”) oraz B. z siedzibą w D. (dalej: „Komandytariusz” lub „D.”, a Komplementariusz i Komandytariusz łącznie dalej jako „Wspólnicy”).

D. działa na podstawie prawa niemieckiego i jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. D. ma charakter spółki zarządzającej, której celem jest zarządzanie niemieckimi funduszami inwestycyjnymi (niemającymi osobowości prawnej) zgodnie z niemieckimi przepisami regulującymi zasady wspólnego inwestowania. Oprócz zarządzania powyższymi funduszami, D. może również świadczyć inne, określone usługi oraz wykonywać określone czynności. Fundusze są zarządzane przez D. i same nie posiadają osobowości prawnej, a we wszystkich czynnościach prawnych, co do zasady działają przez D. Fundusze, którymi D. zarządza, prowadzą działalność inwestycyjną w oparciu o środki finansowe inwestorów zbieranych przez emisję jednostek uczestnictwa w Funduszach. Fundusze, poprzez reprezentującego je D. lokują co do zasady kapitał głównie na rynku nieruchomości bezpośrednio – poprzez nabywanie nieruchomości lub pośrednio – poprzez nabywanie udziałów w spółkach inwestujących na tym rynku.

Wspólnicy podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z umową Spółki Osobowej z dnia 21 stycznia 2016 r., sporządzoną w oparciu o przepisy prawa niemieckiego (dalej: „Umowa”), Komplementariusz jest Wspólnikiem odpowiedzialnym całym swoim majątkiem za zobowiązania Spółki Osobowej, który nie posiada udziałów w zyskach, majątku Spółki Osobowej i nie wnosi wkładów do Spółki Osobowej. Komplementariusz reprezentuje Spółkę Osobową zgodnie z niemieckimi przepisami prawa. Uprawnionymi i zobowiązanymi do kierowania Spółką Osobową są łącznie Wspólnicy. Wspólnicy są uprawnieni do zlecania prowadzenia działalności Spółki Osobowej w całości lub w części osobom trzecim, działającym w imieniu i na rachunek Spółki Osobowej, zawierania odpowiednich umów ze skutkiem na rzecz Spółki Osobowej oraz udzielania odpowiednich pełnomocnictw. Koszty powstałe w wyniku działania osób trzecich ponosi Spółka Osobowa.

Wspólnicy uczestniczą w majątku i wyniku (zysku i stracie) Spółki Osobowej proporcjonalnie do wniesionych wkładów obowiązkowych. Komplementariusz nie jest obowiązany do wniesienia wkładu i stąd nie posiada prawa do udziału w zyskach Spółki Osobowej. W związku z powyższym, całkowity udział w zyskach Spółki Osobowej przypada jej Komandytariuszowi.

Przedmiotem działalności Spółki Osobowej jest w szczególności bezpośrednie lub pośrednie nabywanie, posiadanie, zarządzanie i zbywanie nieruchomości.

Spółka Osobowa jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny. W 2016 r. Spółka Osobowa nabyła od G. nieruchomość gruntową położoną w F., ujętą w księdze wieczystej wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi, w tym budynkiem biurowym pod nazwą „C.” (dalej: „Nieruchomość”). Spółka Osobowa nie zatrudnia pracowników.

Spółka Osobowa osiąga w Polsce dochody z tytułu wynajmu nieruchomości komercyjnych, w tym Nieruchomości. Uzyskiwane w Polsce dochody Spółki Osobowej są rozliczane w Polsce przez Komandytariusza.

Zakup Nieruchomości został częściowo sfinansowany pożyczką udzieloną Wnioskodawcy (dalej: „Pożyczka”) przez H. z siedzibą w J. (Niemcy) (dalej: „Bank”). Umowa pożyczki została zawarta w dniu 21 czerwca 2016 roku. Ze względu na cel zaciągnięcia Pożyczki (nabycie Nieruchomości położonej w Polsce), odsetki z jej tytułu alokowane są do źródła dochodu położonego w Polsce. Natomiast sama płatność odsetek może następować zarówno z polskich, jak i zagranicznych (niemieckich) rachunków bankowych Spółki Osobowej.

Pismem z dnia 26 maja 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o interpretację indywidualną poprzez podanie danych identyfikacyjnych podmiotów zagranicznych:

(…)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy odsetki od Pożyczki płacone przez Spółkę Osobową do Banku, a jedynie alokowane do źródła dochodu położonego w Polsce będą podlegały opodatkowaniu w Polsce tzw. podatkiem u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od Pożyczki uiszczane przez Spółkę Osobową, a jedynie alokowane do źródła dochodu położonego w Polsce, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce tzw. podatkiem u źródła.

Uzasadnienie stanowiska

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody uzyskane przez osoby, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, uważa się dochody z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

W analizowanym przypadku należności z tytułu odsetek od Pożyczki będą wypłacane zagranicznemu podatnikowi – Bankowi – przez Spółkę Osobową, a ich koszty jedynie alokowane do dochodu z tytułu majątku nieruchomego położonego w Polsce. W analizowanym przypadku Bank, będący podatnikiem zagranicznym (zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT), uzyskuje przychody/dochody odsetkowe od Spółki Osobowej, która nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, tj. nie jest „osobą fizyczną, osobą prawną ani jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej”. Z uwagi na fakt, że Spółka Osobowa posiada siedzibę działalności w Niemczech, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku Banku nie dojdzie do uzyskania dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez względu na fakt czy płatność odsetek jest dokonana z polskiego czy też niemieckiego rachunku bankowego Spółki Osobowej.

Dodatkowo, z uwagi na tożsamą rezydencję podatkową Wnioskodawcy i Banku nie powstają obowiązki w zakresie podatku u źródła po stronie podmiotu wypłacającego (Spółki Osobowej) i nie będzie on pełnił roli płatnika podatku u źródła.

Ponadto powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem zapisów umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Niemcami (dalej „Umowa DTT”).

W odniesieniu do wypłaty odsetek art. 11 ust. 6 Umowy DTT stanowi, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeśli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie (tj. w Polsce) miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie (tj. w Polsce) zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością, których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę to uważa się, że odsetki takie powstają w tym Państwie (tj. w Polsce), w którym położony jest zakład lub stała placówka.

W ocenie Wnioskodawcy Spółka Osobowa ani jej Wspólnicy nie posiadają zakładu w Polsce (jednocześnie informujemy, iż powyższa kwestia jest przedmiotem oddzielnego wniosku o wydanie interpretacji podatkowej). Odsetki od pożyczki regulowane przez Spółkę Osobową z jej rachunków bankowych są związane z przychodami/dochodami osiąganymi przez Komandytariusza z Nieruchomości położonej w Polsce, opodatkowanymi zgodnie z art. 6 Umowy DTT.

W efekcie w analizowanej sprawie nie znajdą w ogóle zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zobowiązujące podmiot wypłacający do poboru podatku u źródła, z tytułu płatności odsetek na rzecz podatnika zagranicznego alokowanych do dochodu uzyskiwanego z najmu nieruchomości komercyjnych w Polsce.

Zatem płatność odsetek dokonywana pomiędzy dwoma podmiotami zagranicznymi posiadającymi siedziby na terytorium Niemiec – tj. Spółką Osobową i Bankiem, nie wywoła skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce w zakresie poboru podatku u źródła.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.48.2017.1.KP, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. IPPB5/4510-71/15-2/IŚ.

W konsekwencji w powyższej sprawie w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez Spółkę Osobową na podstawie umowy Pożyczki nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT a Spółka Osobowa (ani jej Wspólnicy) nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła w stosunku do odsetek wypłacanych na rzecz Banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania odsetek od pożyczki płaconych przez spółkę osobową do banku, alokowanych do źródła przychodu położonego w Polsce należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Jednocześnie Ustawodawca wskazał w art. 3 ust. 5 ww. ustawy, że za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Na podstawie art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w D. (Niemcy) jest spółką osobową, odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej, działającą na podstawie prawa niemieckiego, utworzoną przez dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (z siedzibą w Niemczech), zorganizowane i działające zgodnie z prawem niemieckim, tj. A. z siedzibą w E. oraz B. z siedzibą w D. W 2016 r. Spółka Osobowa nabyła od G. nieruchomość gruntową położoną w F. wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi, w tym budynkiem biurowym pod nazwą „C.”. Spółka Osobowa nie zatrudnia pracowników. Spółka Osobowa osiąga w Polsce dochody z tytułu wynajmu nieruchomości komercyjnych, w tym Nieruchomości. Uzyskiwane w Polsce dochody Spółki Osobowej są rozliczane w Polsce przez Komandytariusza. Zakup Nieruchomości został częściowo sfinansowany pożyczką udzieloną Wnioskodawcy przez H. z siedzibą w J. Ze względu na cel zaciągnięcia Pożyczki (nabycie Nieruchomości położonej w Polsce), odsetki z jej tytułu alokowane są do źródła dochodu położonego w Polsce. Natomiast sama płatność odsetek może następować zarówno z polskich, jak i zagranicznych (niemieckich) rachunków bankowych Spółki Osobowej.

Ponadto podkreślenia wymaga, że Organ przyjął za Wnioskodawcą, że ani Spółka Osobowa, ani jej Wspólnicy nie posiadają zakładu w Polsce (co wskazano w stanowisku Spółki).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku („Umowa”), podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., nr 12, poz. 90), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 6 ust. 2 Umowy, określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

W myśl art. 6 ust. 3 Umowy, postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, najmu, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Zgodnie z art. 6 ust. 4, postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego służącego do wykonywania wolnego zawodu.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że dochody uzyskiwane z tytułu zarządzania nieruchomością w Polsce, są opodatkowane w Polsce na podstawie art. 6 Umowy. Jednocześnie podatnikami w przedmiotowej sprawie są wspólnicy Spółki Osobowej.

Kluczową kwestią w przedmiotowej sprawie, jest zależność pomiędzy art. 3 ust. 2 updop oraz art. 3 ust. 3 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop. Należy wskazać, że katalog zawarty w art. 3 ust. 3 updop ma charakter otwarty, na co wskazuje zastosowany tam zwrot „Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności (…).”

Należy podkreślić, iż art. 6 ust. 1 Umowy wyraźnie wskazuje, że dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Ponadto w złożonym wniosku Wnioskodawca sam wskazał, że „Odsetki od pożyczki regulowane przez Spółkę Osobową z jej rachunków bankowych są związane z przychodami/dochodami osiąganymi przez Komandytariusza z Nieruchomości położonej w Polsce, opodatkowanymi zgodnie z art. 6 Umowy”.

Uzyskiwanie dochodu na terytorium Polski jest związane z prowadzeniem działalności polegającej na zarządzaniu nieruchomością, a zatem powstanie obowiązku podatkowego należy oceniać na podstawie ekonomicznej zależności Wspólników, którzy zarządzają Spółką Osobową, a działalnością Wnioskodawcy w Polsce.

Tym samym należy stwierdzić, iż dochód z zainwestowanego w Polsce kapitału, ma swoje źródło w Polsce, a zatem odsetki od pożyczki zaciągniętej na nabycie nieruchomości położonej w Polsce powinny zostać opodatkowane na terytorium Polski zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że odsetki od Pożyczki uiszczane przez Spółkę Osobową, a jedynie alokowane do źródła dochodu położonego w Polsce, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce tzw. podatkiem u źródła.

Zdaniem Organu podatkowego, odsetki od pożyczki związane są z działalnością prowadzoną w Polsce i tym samym podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Podsumowując, odsetki od pożyczki zaciągniętej przez niemiecką Spółkę Osobową na zakup nieruchomości położonej w Polsce, związane są z działalnością prowadzoną w Polsce. Tym samym powinny zostać opodatkowane w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze wskazaną argumentację, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny w sprawie będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.