Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.136.2020.1.MMA
z 3 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka 1 Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Spółka 1”) prowadzi działalność w zakresie handlu i dystrybucji towarami FMCG i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i planuje sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z odrębną własnością budynków i urządzeń na nieruchomości komercyjnej na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o.

Przyszły nabywca nieruchomości wskazanej w zdaniu poprzedzającym jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka 1 jest użytkownikiem wieczystym gruntu stanowiącego działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 1 o powierzchni 3075 m² oraz właścicielem posadowionego na gruncie budynku magazynu stanowiącego odrębną od gruntu własność, dla których to praw Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (…). Działka 1 jest działką zabudowaną.

W księgach wieczystych prowadzonych dla nieruchomości w dziale I-O ujawniono stanowiący odrębną własność budynek magazynowy o powierzchni 920,00 m2.

Na nieruchomości mającej być przedmiotem planowanej transakcji znajdują się niżej wymienione w Tabeli nr 1 zabudowania, które zostały zakwalifikowane do kategorii budynki, budowle, w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.).

Spółka pragnie podkreślić, że pełna, precyzyjna, aktualna i ostateczna specyfikacja zabudowań położonych na nieruchomości mającej być przedmiotem planowanej transakcji przedstawiona została niżej w Tabeli nr 1.

Tabela nr 1 - obiekty położone na przedmiotowej nieruchomości

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 kwietnia 2015 r., Spółka nabyła wyżej wymienione prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z odrębną własnością budowli wiaty metalowej i budynku magazynowego posadowionego na działce (dalej: obiekty), wskutek wniesienia przedmiotowych obiektów w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem przez Spółkę SPÓŁKA 3 w zamian za udziały Spółki.

Specyfikacja wskazująca status każdego obiektu położonego na nieruchomości mającej być przedmiotem planowanej transakcji przedstawiona została niżej w Tabeli nr 2.

Tabela nr 2 - Status obiektu

Z posiadanych przez Spółka 1 informacji, w szczególności aktu notarialnego wynika, że obiekty na dzień 13 kwietnia 2015 r. nie były przedmiotem żadnych umów najmu, użyczenia bądź innych umów, z którymi wiązałyby się prawa do korzystania z obiektów przez osoby trzecie.

Spółka nie poniosła od dnia 13 kwietnia 2015 r. do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wydatków na ulepszenie obiektów, więc tym bardziej nie poniosła takich wydatków na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej nieruchomości.

Specyfikacja wskazująca, czy obiekty zostały ulepszone przedstawiona została niżej w Tabeli nr 3.

Tabela nr 3 - Nakłady na ulepszenie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej danego obiektu poniesione po 13 kwietnia 2015 r. do dnia sporządzenia wniosku.

Spółka nie posiada informacji czy i w jakiej wartości, przed dniem 13 kwietnia 2015 roku, miały miejsce nakłady na ulepszenie wskazanych w Tabeli nr 3 obiektów. W szczególności Spółka nie posiada informacji o poniesieniu nakładów przed dniem 13 kwietnia 2015 roku, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej danego obiektu wskazanego w Tabeli nr 3.

Nieruchomości lub ich części nie były po dniu 13 kwietnia 2015 roku przedmiotem umów najmu czy dzierżawy.

Spółka nie posiada informacji o umowach najmu przedmiotowej nieruchomości zawartych w okresie przed dniem 13 kwietnia 2015 r.

Wskazane wyżej w opisie zdarzenia przyszłego:

1. Budynek magazynowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych 1 stycznia 2003 roku.
2. Wiata metalowa została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2012 roku.
   
3. Droga została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 28 marca 2008 roku.
   
   

Wszystkie wymienione wyżej obiekty, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i przyjęte do używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej w całości opodatkowaniu VAT.

Spółka nie posiada informacji dotyczących nieruchomości bądź ich części przed nabyciem nieruchomości w dniu 13 kwietnia 2015 roku.

Nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o. nie stanowi przedsiębiorstwa Spółki ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 106).

Od dnia nabycia nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o., była ona używana przez Spółka 1 dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W związku z zamiarem zawarcia transakcji dotyczącej sprzedaży nieruchomości Strony planują złożyć oświadczenie o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości opisanej w zdarzeniu przyszłym (wraz ze wszelkimi posadowionymi na niej obiektami) będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a co za tym idzie czy będzie mogła podlegać opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki VAT 23% w razie złożenia przez Wnioskodawców oświadczenia o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT?

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, opisanej w stanie faktycznym (wraz ze wszelkimi posadowionymi na niej obiektami) będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a co za tym idzie będzie mogła podlegać opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki VAT 23% w razie złożenia przez Wnioskodawców oświadczenia o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT w przypadku gdy nieruchomość będzie sprzedana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata wtedy taka sprzedaż będzie opodatkowana 23% stawką VAT, w pozostałych przypadkach sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Kluczowym zatem będzie w analizowanym opisie zdarzenia przyszłego ustalenie czy i kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia nieruchomości bądź jej części w rozumieniu art. 2 ust. 14 Ustawy VAT. Od 1 września 2019 roku przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Dla oceny czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką VAT czy zwolnieniu od podatku niezbędne będzie ustalenie czy nieruchomość w chwili dostawy będzie mogła być uznana za „zasiedloną” przez okres co najmniej dwóch lat liczonych od wybudowania nieruchomości lub jej części lub ulepszenia o wartości co najmniej 30% jej wartości początkowej. Warunkiem zwolnienia jest bowiem zasiedlenie nieruchomości przez okres co najmniej dwóch lat przed dostawą.

Na zmianę definicji pierwszego zasiedlenia, która nastąpiła od 1 września 2019 wpływ miał wydany w dniu 16 listopada 2017 r. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie. W wyroku tym TSUE stwierdził w pkt 41 orzeczenia, że: „[...] kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora”. Natomiast w pkt 59 TSUE wskazał, że „W świetle powyższych uwag na przedłożone pytanie należy odpowiedzieć, że art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z VAT w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Nie można również pominąć istnienia orzeczenia TSUE z 10 września 2014 r. C-92/13 „Pojęcie odpłatnej dostawy towarów z uwzględnieniem zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT”. W wyroku tym sąd nie miał wątpliwości, że mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem, w sytuacji gdy myślimy o podmiocie, który wybudował budynek na własnym gruncie i wykorzystywał go dla celów własnej działalności.

W świetle przedstawionej wyżej definicji pierwszego zasiedlenia Spółka pragnie wskazać, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym pierwsze zasiedlenie wymienionych niżej obiektów:

1. Budynek magazynowy,
2. Wiata metalowa,
3. Droga
   
   

wybudowanych przed rokiem 2015 nastąpiło najpóźniej w 2015 roku, tj. w momencie nabycia nieruchomości w dniu 14 kwietnia 2015 roku przez Spółkę i rozpoczęciu używania nieruchomości w prowadzonej działalności opodatkowanej.

Z uwagi na fakt, że Spółka od dnia nabycia nieruchomości nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie obiektów, więc tym bardziej nie poniosła takich wydatków na ulepszenie które przekroczyłyby 30% wartości początkowej nieruchomości, nie ma znaczenia fakt, iż nieruchomości lub ich części nie były po dniu 13 kwietnia 2015 roku przedmiotem umów najmu czy dzierżawy.

Jednocześnie należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 Ustawy VAT, w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT i dostawa nieruchomości opisanej powyżej (wraz ze wszystkimi posadowionymi na niej obiektami) będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT. Wskazać bowiem należy, że w odniesieniu do obiektów wybudowanych i przyjętych do używania w terminach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, w świetle nowego brzmienia definicji pierwszego zasiedlenia Spółka stoi na stanowisku, iż do ich zbycia w analizowanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

Powyższy wniosek wynika z faktu, że w przypadku Spółki jako kontynuatora rozliczeń VAT Spółki SPÓŁKA 3(sukcesja podatkowa), pierwsze zasiedlenie mogło mieć miejsce w momencie wybudowania i przeznaczenia tych obiektów do używania w okresie przed 13 kwietnia 2015 roku. Najpóźniej jednak do pierwszego zasiedlenia doszło w dniu wykorzystania przedmiotowej nieruchomości przez Spółkę do celów własnej działalności gospodarczej podlegającej w całości opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego niecelowe jest rozważanie, czy w analizowanym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT.

W odniesieniu do argumentów przedstawionych w niniejszym uzasadnieniu Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku planowanej sprzedaży nieruchomości może w świetle art. 43 ust. 10 Ustawy VAT zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest Spółka 2nywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jeżeli dostawa nie spełnia kryteriów do zwolnienia określonego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w następnej kolejności konieczne jest przeanalizowanie podstawy do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Na mocy tego przepisu zwolniona jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Spółka 2nującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. Spółka 2nujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że Spółka 2nujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem Spółka 2nania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej Spółka 2nującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało Spółka 2nującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 powołanej ustawy, pod pojęciem budynku rozumie się taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu i dystrybucji towarami FMCG i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i planuje sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z odrębną własnością budynków i urządzeń na nieruchomości komercyjnej na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o. Przyszły nabywca nieruchomości wskazanej w zdaniu poprzedzającym jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka 1 jest użytkownikiem wieczystym gruntu stanowiącego działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 469,14 oraz właścicielem posadowionego na gruncie budynku magazynu stanowiącego odrębną od gruntu własność. Działka 1 jest działką zabudowaną.

Tabela nr 1 - obiekty położone na przedmiotowej nieruchomości

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 kwietnia 2015 r., Spółka nabyła wyżej wymienione prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z odrębną własnością budowli wiaty metalowej i budynku magazynowego posadowionego na działce, na wskutek wniesienia przedmiotowych obiektów w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem przez Spółkę SPÓŁKA 3 w zamian za udziały Spółki. Z posiadanych przez Spółka 1 informacji, w szczególności aktu notarialnego wynika, że obiekty na dzień 13 kwietnia 2015 r. nie były przedmiotem żadnych umów najmu, użyczenia bądź innych umów, z którymi wiązałyby się prawa do korzystania z obiektów przez osoby trzecie. Spółka nie poniosła od dnia 13 kwietnia 2015 r. do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wydatków na ulepszenie obiektów, więc tym bardziej nie poniosła takich wydatków na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej nieruchomości. Spółka nie posiada informacji czy i w jakiej wartości, przed dniem 13 kwietnia 2015 roku, miały miejsce nakłady na ulepszenie wskazanych obiektów. W szczególności Spółka nie posiada informacji o poniesieniu nakładów przed dniem 13 kwietnia 2015 roku, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej danego obiektu.

Nieruchomości lub ich części nie były po dniu 13 kwietnia 2015 roku przedmiotem umów najmu czy dzierżawy. Spółka nie posiada informacji o umowach najmu przedmiotowej nieruchomości zawartych w okresie przed dniem 13 kwietnia 2015 r.

Wskazane wyżej w opisie zdarzenia przyszłego:

1. Budynek magazynowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych 1 stycznia 2003 roku.
2. Wiata metalowa została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2012 roku.
3. Droga została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 28 marca 2008 roku.
   
   

Wszystkie wymienione wyżej obiekty, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i przyjęte do używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej w całości opodatkowaniu VAT. Spółka nie posiada informacji dotyczących nieruchomości bądź ich części przed nabyciem nieruchomości w dniu 13 kwietnia 2015 roku. Nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o. nie stanowi przedsiębiorstwa Spółki ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Od dnia nabycia nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o., była ona używana przez Spółka 1 dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż nieruchomości opisanej w zdarzeniu przyszłym (wraz ze wszelkimi posadowionymi na niej obiektami) będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a co za tym idzie czy będzie mogła podlegać opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki VAT 23% w razie złożenia przez Wnioskodawców oświadczenia o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie właściwą stawką należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem budynku magazynowego, wiaty stalowej oraz względem drogi nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Przedstawione okoliczności wskazują, że sprzedaż ww. budynku magazynowego, wiaty metalowej oraz drogi nie zostanie Spółka 2nana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą ww. obiektów upłyną co najmniej 2 lata. Jak wynika z okoliczności sprawy, na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 kwietnia 2015 r., Spółka nabyła prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z odrębną własnością budowli wiaty metalowej i budynku magazynowego posadowionego na działce, wskutek wniesienia przedmiotowych obiektów w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem przez Spółkę ASA. w zamian za udziały Spółki. Od dnia nabycia nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz „SPÓŁKA 2” Sp. z o.o., była ona używana przez Spółka 1 dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Tym samym wskazać należy, że w momencie rozpoczęcia użytkowania tych obiektów doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Ponadto, z wniosku wynika, że Spółka nie poniosła od dnia 13 kwietnia 2015 r. do dnia sporządzenia niniejszego wniosku wydatków na ulepszenie obiektów, więc tym bardziej nie poniosła takich wydatków na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zatem, stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży budynku magazynowego, wiaty metalowej oraz drogi może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem tych obiektów, a ich dostawą upłynie okres co najmniej dwóch lat.

Należy przy tym zauważyć, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Mając na uwadze ww. przytoczone przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – będzie korzystać dostawa gruntu, na którym posadowione są wskazane obiekty.

W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zarówno Wnioskodawca, jak i Nabywca Nieruchomości są i będą w momencie dostawy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie VAT dostawy, właściwemu dla Nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego.

Tym samym, Wnioskodawca i Nabywca będą mogli skutecznie zrezygnować ze zwolnienia od podatku transakcji i wybrać opodatkowanie VAT dostawy Nieruchomości. Ustawodawca uznał bowiem, że skuteczna rezygnacja ze zwolnienia wymaga od stron transakcji - oprócz kilku innych warunków, które jak wskazano powyżej zostały spełnione - przede wszystkim złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia przed dniem Spółka 2nania dostawy budynków, budowli lub ich części. W konsekwencji, planowana transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.