Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.344.2020.2.KR
z 19 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 27 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.344.2020.1.KR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 maja 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 czerwca 2020 r.). W dniu 10 czerwca 2020 r. (nadano w dniu 8 czerwca 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 grudnia 2017 r. zmarł wujek Wnioskodawczyni. Spadek po nim w drodze dziedziczenia otrzymało jego rodzeństwo, tj. siostra i brat (ojciec Wnioskodawczyni). W międzyczasie, tzn. przed wydaniem postanowienia sądowego o nabyciu spadku zmarł ojciec Wnioskodawczyni (19 stycznia 2018 r.). Spadek po nim w drodze dziedziczenia otrzymała jego żona (mama Wnioskodawczyni) oraz Wnioskodawczyni i Jej siostra (jako jego dzieci). Postanowienie sądowe o nabyciu spadku zostało wydane równocześnie w taki sposób, że po zmarłym wujku spadek na mocy ustawy nabyli brat (ojciec Wnioskodawczyni) oraz siostra po 1/2 części każde z nich oraz po zmarłym następnie ojcu Wnioskodawczyni spadek na mocy ustawy nabyli wprost: żona zmarłego (mama Wnioskodawczyni), Wnioskodawczyni i Jej siostra, po 1/3 każda.

Wszyscy jako spadkobiercy (w tym Wnioskodawczyni) spełnili warunki, na podstawie których zastosowano zwolnienie od podatku od spadku i darowizn z tytułu dziedziczenia i otrzymali zaświadczenia z Urzędu Skarbowego, że są zwolnieni od płacenia podatku.

W spadku otrzymali oni środki pieniężne zgromadzone na koncie zmarłego wujka oraz mieszkanie własnościowe (mieszkanie to wujek wykupił na własność w grudniu 1995 r.).

W lutym 2020 r. spadkobiercy (w tym Wnioskodawczyni) sprzedali mieszkanie i każdy ze spadkobierców otrzymał ze sprzedaży swoją część udziału w spadku. Wnioskodawczyni otrzymała 1/6 wartości sprzedanego mieszkania. Kancelaria radcy prawnego prowadząca sprawę spadkową Wnioskodawczyni poinformowała Ją, że podatku z tytułu sprzedaży mieszkania nie będzie płacić, gdyż od 1 stycznia 2019 r. zmieniły się przepisy w sprawie prawa spadkowego, według których osoby dziedziczące nieruchomość, nie są związane 5 letnim okresem po upływie, którego wolno sprzedać nieruchomość bez podatku dochodowego.

Z kolei w Urzędzie Skarbowym w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni otrzymała Ona informację, że do końca kwietnia 2021 r. musi złożyć zeznanie podatkowe i jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu wzbogacenia się (Wnioskodawczyni otrzymała pieniądze ze sprzedaży mieszkania).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wujek Wnioskodawczyni zmarł w dniu 30 grudnia 2017 r. Spadek po nim na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego nabyli: siostra oraz brat, każde z nich w udziale wynoszącym 1/2. Brat zmarłego wujka, który nabył spadek był ojcem Wnioskodawczyni. W dniu 19 stycznia 2019 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Było to w czasie toczącego się postępowania sądowego. Spadek po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni na podstawie ww. postanowienia Sądu Rejonowego nabyli: żona (mama Wnioskodawczyni), córka (siostra Wnioskodawczyni) i Wnioskodawczyni jako druga córka, każde z nich w udziale wynoszącym 1/3 części. Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15 marca 2019 r. uprawomocniło się po 21 dniach , tj. 5 kwietnia 2019 r. W skład masy spadkowej po zmarłym wchodziła m.in. nieruchomość (lokal mieszkalny w …), której właścicielem był zmarły wujek. Wujek nieruchomość nabył na podstawie umowy użytkowania wieczystego i ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego z dnia 20 grudnia 1995 r. Po nabyciu spadku wszyscy spadkobiercy zostali wpisani do księgi wieczystej jako współwłaściciele tej nieruchomości. W dniu 17 lutego 2020 r. spadkobiercy (współwłaściciele nieruchomości) dokonali aktem notarialnym sprzedaży ww. nieruchomości (nabytej w drodze spadku) i każdy otrzymał z tej sprzedaży należny mu udział pieniężny w prawie własności. Sytuacja stała się dla Wnioskodawczyni wątpliwa, gdyż kancelaria prawna prowadząca postepowanie spadkowe poinformowała Wnioskodawczynię o tym, że nie będzie zobowiązana do płacenia podatku, natomiast w Urzędzie Skarbowym, do którego Wnioskodawczyni zgłosiła się po sprzedaży nieruchomości, żeby upewnić się czy nie musi złożyć jakiegoś dokumentu, poinformowano Ją, że jest zobowiązana do płacenia podatku. Wnioskodawczyni nadmieniła, że postanowienie Sądu o nabyciu spadku jest jedno. Sąd wydał postanowienie o nabyciu spadku po zmarłym wujku i ojcu Wnioskodawczyni jednocześnie, jako jeden dokument.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia w 2020 r. lokalu mieszkalnego, którego była współwłaścicielem, a który został nabyty w drodze spadku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) w 2019 r. zezwala na zbycie odpłatne nieruchomości przed upływem 5 lat od dnia nabycia przez spadkobierców bez płacenia podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie zobowiązana do płacenia 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż w oparciu o nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. i przewiduje zmiany dla osób dziedziczących, pięcioletni okres po upływie którego „wolno” sprzedać nieruchomość bez opodatkowania podatkiem dochodowym jest liczony od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 grudnia 2017 r. zmarł wujek Wnioskodawczyni. Spadek po nim na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 15 marca 2019 r. nabyli: siostra oraz brat (ojciec Wnioskodawczyni), każde z nich w udziale wynoszącym 1/2. Przed wydaniem ww. postanowienia sądowego o nabyciu spadku, zmarł w dniu 19 stycznia 2019 r. ojciec Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni na podstawie ww. postanowienia Sądu Rejonowego nabyli: żona (mama Wnioskodawczyni), córka (siostra Wnioskodawczyni) i Wnioskodawczyni jako druga córka, każde z nich w udziale wynoszącym 1/3 części. Sąd wydał postanowienie o nabyciu spadku po zmarłym wujku i ojcu Wnioskodawczyni jednocześnie, jako jeden dokument. W skład masy spadkowej wchodziła m.in. nieruchomość (lokal mieszkalny), której właścicielem był zmarły wujek Wnioskodawczyni. Wujek nieruchomość nabył na podstawie umowy użytkowania wieczystego i ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego z dnia 20 grudnia 1995 r. W dniu 17 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni i pozostali spadkobiercy (współwłaściciele lokalu mieszkalnego) dokonali aktem notarialnym sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego. Każdy otrzymał z tej sprzedaży należny mu udział pieniężny. Wnioskodawczyni otrzymała 1/6 wartości sprzedanego mieszkania.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który tę nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału 1/6 w przedmiotowym lokalu mieszkalnym należy przyjąć dzień nabycia udziału 1/2 w ww. lokalu mieszkalnym przez ojca Wnioskodawczyni, tj. dzień 30 grudnia 2017 r. ‒ datę śmierci wujka Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dokonane w dniu 17 lutego 2020 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału 1/6 w przedmiotowym lokalu mieszkalnym będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Reasumując, dokonane w dniu 17 lutego 2020 r. odpłatne zbycie nabytego w 2017 r. udziału 1/6 w lokalu mieszkalnym, nienastępujące w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie dziedziczyła spadku po wujku, a jedynie po ojcu, który był spadkobiercą po zmarłym wujku Wnioskodawczyni wraz ze swoją siostrą. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni).

W związku z tym, dochód Wnioskodawczyni uzyskany z tego tytułu podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Dochód ten należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Należy dodatkowo wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli/spadkobierców (zbywców udziałów w przedmiotowej nieruchomości – lokalu mieszkalnym).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.