2020.06.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.84.2020.2.AK
z 22 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), uzupełnionym 18 i 22 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

pod pojęciem „wartości emisyjnej udziałów” wskazanej w art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej czy przejmowanej,
w pierwszym wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT,
w drugim wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT,
przychód z tytułu nadwyżki przejętego majątku Spółki przejmowanej ponad wartość nominalną wydanych udziałów występująca w obu rozważanych wariantach (nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy i powstanie tzw. agio), będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania,

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

pod pojęciem „wartości emisyjnej udziałów” wskazanej w art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej czy przejmowanej,
w pierwszym wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT,
w drugim wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT,
przychód z tytułu nadwyżki przejętego majątku Spółki przejmowanej ponad wartość nominalną wydanych udziałów występująca w obu rozważanych wariantach (nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy i powstanie tzw. agio), będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 kwietnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.84.2020.1.AK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 18 i 22 maja 2020 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Rada Miasta w dniu 25 czerwca 2019 r. podjęła uchwałę (dalej jako: „Uchwała”) w przedmiocie wyrażenia zgody na połączenie poprzez przejęcie Spółki X Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka przejmowana”) przez Spółkę Y Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka przejmująca”). W Uchwale wskazano na najważniejsze aspekty ekonomiczne leżące u podstaw tego połączenia, a jej wykonanie powierzono Prezydentowi Miasta. Planowany przez Gminę Miasto (dalej jako: „Gmina”) proces połączenia ww. Spółek został zatem rozpoczęty. Planowane połączenie Spółek podyktowane jest przesłankami ekonomicznymi, w tym m.in. zwiększeniem możliwości pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania, czy też efektywniejszym zarządzaniem kadrami, a przez to realizacją zadań, do których Spółki te zostały powołane.

Połączenie ma zostać przeprowadzone w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm., dalej: „Ksh”), poprzez przeniesienie całości majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą poprzez utworzenie i wydanie nowych udziałów Gminie. W ramach połączenia przez przejęcie nastąpi podwyższenie kapitałów własnych Spółki przejmującej (tj. kapitału zakładowego, niewykluczone, że również kapitału zapasowego). Z punktu widzenia rachunkowości, połączenie ma być ujęte i rozliczone w trybie art. 44c ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2018 r., poz. 395 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”), metodą łączenia udziałów. W związku z tym nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółki przejmowanej i nie dojdzie także do zakończenia jej roku podatkowego.

Parytet wymiany udziałów oraz kapitał zakładowy nie został jeszcze ustalony. Dotychczas dokonano wyceny majątku Spółki przejmowanej, a aktualnie prowadzone są czynności mające ustalić wartość rynkową majątku Spółki przejmującej. Proces wyceny majątku Spółki przejmowanej i przejmującej służy prawidłowemu ustaleniu parytetu wymiany udziałów oraz określeniu rynkowej wartości udziałów.

Jak już wskazano, aktualnie trwa ustalanie wartości rynkowej majątku Spółki przejmującej, co wedle oceny Spółek ma służyć prawidłowemu ustaleniu parytetu wymiany udziałów, których wartość emisyjna będzie odpowiadała co najmniej ich wartości rynkowej. W ocenie Spółek dla prawidłowego ustalenia parytetu wymiany udziałów oraz wartości emisyjnej przydzielonych udziałów, o której mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3e) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, ze zm. - dalej jako: „ustawa o CIT” lub „u.p.d.o.p”), konieczne jest ustalenie wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej i majątku Spółki przejmującej.

Biorąc pod uwagę wartość rynkową majątku Spółki przejmowanej oraz szacowaną na tym etapie wartość rynkową majątku Spółki przejmującej, rozważane są dwa warianty ustalenia parytetu wymiany udziałów i związanej z tym wartości tychże udziałów oraz wysokości kapitałów własnych Spółki przejmującej.

W pierwszym wariancie zakłada się wydanie udziałów wspólnikowi Spółki przejmowanej o wartości nominalnej niższej niż wartość rynkowa majątku Spółki przejmowanej i przelanie nadwyżki wynikającej z różnicy między wartością nominalną udziałów a wartością rynkową majątku Spółki przejmowanej, na kapitał zapasowy tzw. agio. Ceną objęcia udziałów będzie w tym wypadku wartość majątku Spółki przejmowanej. Skoro cena ta będzie wyższa niż wartość nominalna udziałów powstanie tzw. agio emisyjne. Ten wariant połączenia zakłada podwyższenie kapitału zakładowego Spółki przejmującej o wartość niższą niż wartość rynkowa majątku Spółki przejmowanej, ale jednocześnie zakłada powstanie kapitału zapasowego w wyniku tej transakcji, który zostanie pokryty tzw. agio emisyjnym. Zatem wartością emisyjną udziałów będzie rzeczywista wartość „nowo utworzonych” udziałów, która będzie wyższa niż ich wartość nominalna. Wartość emisyjna udziałów Spółki przejmującej będzie równa wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej. Podkreślić należy, iż parytet wymiany udziałów zostanie w tym wariancie ustalony przy uwzględnieniu wartości rynkowej obu Spółek, a wartość tego majątku w każdym wypadku zostanie ustalona z uwzględnieniem dokonanej wyceny aktywów rzeczowych obu Spółek oraz wszelkich pozycji ich bilansu, tj. zarówno wszystkich aktywów, jak też zobowiązań. Oznacza to, iż rynkowa wycena majątku obu spółek będzie obejmowała rynkową wartość aktywów pomniejszoną o wartość zobowiązań, a to z tego względu, iż zobowiązania są źródłem finansowania posiadanych w aktywach budynków (są obciążeniem tego majątku), a w konsekwencji obniżają wartość majątku każdej ze Spółek. Zobowiązania Spółek obejmują przede wszystkim zobowiązania wynikające z wieloletnich preferencyjnych kredytów na budowę mieszkań na wynajem w ramach rządowych programów mieszkaniowych realizowanych przez każdą ze Spółek.

W drugim wariancie zakłada się wydanie udziałów wspólnikowi Spółki przejmowanej o wartości nominalnej niższej niż wartość rynkowa majątku Spółki przejmowanej i przelanie nadwyżki wynikającej z różnicy między wartością nominalną udziałów a wartością rynkową majątku Spółki przejmowanej, na kapitał zapasowy tzw. agio. Ceną objęcia udziałów będzie w tym wypadku wartość majątku Spółki przejmowanej. Skoro cena ta będzie wyższa niż wartość nominalna udziałów powstanie tzw. agio emisyjne. Ten wariant połączenia zakłada podwyższenie kapitału zakładowego Spółki przejmującej o wartość niższą niż wartość rynkowa majątku Spółki przejmowanej, ale jednocześnie zakłada powstanie kapitału zapasowego, który zostanie pokryty tzw. agio emisyjnym. Zatem wartością emisyjną udziałów będzie rzeczywista wartość „nowo utworzonych” udziałów, która będzie wyższa niż ich wartość nominalna. Wartość emisyjna udziałów spółki przejmującej będzie jednak równa wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej. W tym wariancie parytet wymiany udziałów zostanie ustalony także przy uwzględnieniu wartości rynkowej obu Spółek, z tym, że wartość majątku zostanie ustalona z uwzględnieniem dokonanej rynkowej wyceny majątku obu Spółek, która będzie obejmowała wszystkie składniki aktywów, ale w tym wariancie wartość rynkowa składników majątku nie zostanie pomniejszona o wartość zobowiązań.

Celem przedstawienia całokształtu sytuacji należy wskazać, że obie Spółki należą do jednego udziałowca, tj. Gminy w 100%, a zatem żadna z nich nie ma udziałów w drugiej. Poza kapitałem zakładowym (podstawowym) kapitały własne Spółek składają się z kapitałów rezerwowych, zapasowych i zysku netto (niepodzielnych) z lat ubiegłych. Zyski z lat ubiegłych były przeznaczane w Spółce Przejmowanej na kapitał zapasowy, a w Spółce Przejmującej na kapitał rezerwowy, przy czym podatkowo obie Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i żadna z nich nie wykazywała strat podatkowych podlegających rozliczeniu. Połączenie Spółek - jak już wskazano - dokonywane jest z przyczyn ekonomicznych, celem stworzenia lepszych warunków do osiągnięcia celów, dla których obie spółki zostały utworzone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2020 r.):

Czy pod pojęciem „wartości emisyjnej udziałów” wskazanej w art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej czy przejmowanej?
Czy w pierwszym wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT?
Czy drugim wariancie połączenia przychody z połączenia, o jakich mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwszy ustawy o CIT, będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT?
Czy przychód z tytułu nadwyżki przejętego majątku Spółki przejmowanej ponad wartość nominalną wydanych udziałów występująca w obu rozważanych wariantach (nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy i powstanie tzw. agio), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, czy też możliwe będzie skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3e i 11 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2020 r.):

Uwagi ogólne - zarys przepisów prawa mających zastosowanie w sprawie:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwsze ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym: przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki, przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej, przychody spółki dzielonej.

Art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT stanowi, że przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną. Niemniej, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom spółek łączonych.

Z kolei stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 3f ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej, określonemu na ostatni dzień poprzedzający dzień łączenia, otrzymanego przez spółkę przejmującą posiadającą w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej niż 10%.

Zgodnie z art. 4a pkt 16a) u.p.d.o.p, ilekroć w ustawie jest mowa o wartości emisyjnej udziałów, oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały, określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku - w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów.

Art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, wskazuje, że przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 14 ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek nie zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 15 ustawy o CIT, przepisy art. 12 ust. 4 pkt 3e i 3f mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w: art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem, jak wynika z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m) u.p.d.o.p., za przychody z zysków kapitałowych uważa m.in. się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, do których zalicza się przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów. O tym, co należy kwalifikować jako tego rodzaju przychód rozstrzyga art. 12 ust. 1 pkt 8c u.p.d.o.p., który stanowi, że przychodem tym jest ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Oznacza to, że Spółka przejmująca, w związku z przeprowadzanym procesem łączenia Spółek, rozpozna przychód ze źródła jakim są zyski kapitałowe, a ustalając wartość tego przychodu zastosuje przywołane już przepisy art. 12, w szczególności zaś zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 8c i ze względu na strukturę kapitałową (własnościową) Spółek - art. 12. ust. 4 pkt 3e u.p.d.o.p. dający prawo do wyłączenia przychodu od opodatkowania (zastosowania jego zwolnienia) przy spełnieniu ustalonych w nich przesłanek.

Zagadnienie, od którego należy rozpocząć proces prawidłowego ustalenia wartości przychodu podlegającego opodatkowaniu to „wartość majątku spółki przejmowanej” i „wartość emisyjna udziałów”. Szczegółowej analizy wymaga art. 12 ust. 1 pkt 8c u.p.d.o.p., a konkretnie użyte w tym przepisie pojęcie „wartości majątku spółki przejmowanej”.

Ad. 1

Ustawodawca, wprowadzając ustawą z dnia z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175 - dalej jako „Ustawa Nowelizująca”), nie zdefiniował ani pojęcia „majątku spółki przejmowanej”, ani tym bardziej „wartości majątku spółki przejmowanej”.

Zdaniem organów podatkowych zasadne jest odniesienie się w tym względzie do wykładni językowej, przy czym istotne jest, że wartość majątku, to wartość rynkowa. „Wartość” wg słownika języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) to „to, ile coś jest warte pod względem materialnym”. „Majątek” zaś to „czyjś stan posiadania”. Przyjmując takie rozumienie pojęcia „wartość majątku” stwierdzić należy, że pod pojęciem tym rozumieć należy „wartość materialną stanu posiadania”, czyli taką wartość za ile można sprzedać ten stan posiadania.

W ocenie Wnioskodawcy, rynkowa wartość majątku to taka wartość którą strony zainteresowane i dobrze poinformowane są w stanie zapłacić za ten majątek. Skoro ustawodawca nie zdefiniował użytego w przepisach podatkowych pojęcia, to uzasadnione jest odwołanie się w tym względzie do pojęć rynkowych. Powoływana powszechnie wykładania literalna doznaje zaś w tym przypadku ograniczeń, gdyż nie spełnia swej roli. Ze wszech miar uzasadnione jest odwołanie do wykładni gospodarczej, skoro to właśnie „wartość” jest przedmiotem zainteresowania i to ona ma być podstawą ustaleń istotnych dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Nie można bowiem tracić z pola widzenia tego, że wartość tego majątku ma znaczenie przy ustaleniu „wartości emisyjnej udziałów”, gdzie ustawodawca odwołuje się do „wartości rynkowej”.

Przy ustalaniu znaczenia przepisów prawa podatkowego należy preferować takie ich rozumienie, które nie prowadzi do nieadekwatnego dla danej sytuacji gospodarczej obciążenia podatkowego i nieadekwatnego do danej sytuacji wyniku wykładni. Ustawa Nowelizująca, dokonując zmian w przepisach podatkowych odnoszących się do połączenia spółek (co wynika z uzasadnienia tej ustawy) miała za cel odwołać się do pojęć rynkowych, a więc gospodarczych. Wykorzystywanie gospodarczego sposobu interpretacji prawa podatkowego w procesie jego wykładni, pozostaje ścisłym związku z zapobieganiem unikaniu opodatkowania poprzez takie ukształtowanie stosunku cywilnoprawnego, które doprowadzi do nieadekwatnego opodatkowania w stosunku do rzeczywistego charakteru zdarzenia gospodarczego. Tym bardziej więc, przy połączeniu spółek, uzasadnione jest sięganie do wykładni gospodarczej prawa podatkowego, a nie wyłączne stosowanie wykładni językowej, bez żadnej weryfikacji powyższego z sensem ekonomicznym i gospodarczym działań, które - jak sam ustawodawca wymaga - pozostają neutralne podatkowo wyłącznie w przypadku przeprowadzenia połączenia spółek z przyczyn ekonomicznych (gospodarczych).

A zatem, zgodnie z rynkowym podejściem, pod pojęciem „wartość majątku spółki przejmowanej” należy rozumieć cenę za jaką strony niepowiązane zapłaciłyby za takie przedsiębiorstwo. Natomiast sama wycena rynkowej wartości przedsiębiorstwa to proces polegający na określeniu wartości firmy w jednostkach pieniężnych przy wykorzystaniu znanych metod wyceny. Jedną z nich jest metoda polegająca na rynkowej wycenie poszczególnych składników majątkowych aktywów po odjęciu zobowiązań - jako źródła finansowania posiadanych składników majątkowych, nazywana metodą aktywów netto. Innymi metodami mogą być metody dochodowe, odtworzeniowe czy likwidacyjne. W sytuacji kiedy nie dochodzi do likwidacji Spółki, a do wykorzystywania jej składników majątkowych przez inną spółkę, najbardziej poprawną metodą do określenia rynkowej wyceny przedsiębiorstwa jest metoda skorygowanych aktywów netto.

Metoda ta uwzględnia rynkową wartość poszczególnych składników aktywów przedsiębiorstwa pomniejszoną następnie o wartość obcych źródeł finansowania (zobowiązań). Ważne jest, aby wartość majątku odzwierciedlała i uwzględniała wszystkie składniki bilansu Spółki przejmowanej, gdyż wartość ta musi odzwierciedlać rynkową wartość Spółki przejmowanej (ile jest warta po spłaceniu długu, za który nabyła posiadany majątek). Jest to ważne, ponieważ wydane wspólnikowi Spółki przejmowanej przy połączeniu udziały, muszą odpowiadać wartości majątku Spółki przejmowanej, która nie może być zawyżona, a zobowiązania wynikające z wieloletnich preferencyjnych kredytów na budowę mieszkań na wynajem w ramach rządowych programów mieszkaniowych, obniżają wartość tego majątku na rynku.

Z kolei pojęcie „wartości emisyjnej udziałów (akcji)” zostało wprowadzone do art. 4a pkt 16a u.p.d.o.p., Ustawą Nowelizującą, w której uzasadnieniu wskazano, że: „Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8b przychodem udziałowca (akcjonariusza) spółki dzielonej będzie, zdefiniowana w art. 4a pkt 16a, wartość emisyjna otrzymanych przez niego udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej. Przepis ten odchodzi zatem od odnoszenia tego przychodu do wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji), jako od wartości w pewnym sensie „sztucznej” (formalnej), nieodzwierciedlającej faktycznej wartości takich udziałów lub akcji.”

Jak wynika zatem z uzasadnienia do Ustawy Nowelizującej pojęcie wartości emisyjnej oznacza wartość inną niż wartość nominalna akcji. Podczas, gdy wartość nominalna akcji jest wartością formalną, to wartość emisyjna jest wartością „faktyczną”, pod którą należy rozumieć wartość rynkową. Rozróżnienie wartości nominalnej i rynkowej („faktycznej”) w uzasadnieniu do ustawy podatkowej odpowiada rozróżnieniu na wartość nominalną i „cenę” w Kodeksie Spółek Handlowych stosowaną w odniesieniu do spółki akcyjnej (vide: art. 304 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych).

Wartość emisyjna udziałów, to zatem ich faktyczna wartość rynkowa (utożsamiana z pojęciem „ceny”), natomiast wartość nominalna może być niższa, co oznacza, że nadwyżka wartości rynkowej udziałów nad wartością nominalną tworzy agio, które przelewane jest do kapitału zapasowego spółki.

Reasumując: W ocenie Wnioskodawcy, „wartością emisyjną udziałów” w okolicznościach opisanych we wniosku będzie wartość udziałów ustalona przy uwzględnieniu wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej i przejmującej, uwzględniająca wszystkie pozycje bilansu, w tym zobowiązania. Powyższe stanowisko podyktowane jest tym, że wartość emisyjna udziałów ma odpowiadać co najmniej wartości rynkowej udziałów, a więc wartość ta nie może pomijać zobowiązań, które mają bezpośredni wpływ na wartość rynkową majątku i udziałów. Zobowiązania zawsze obniżają wartość majątku. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy za „wartość emisyjną udziałów” należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej (powyższe potwierdza wprost uzasadnienie do Ustawy Nowelizującej). Te udziały zostaną bowiem wydane wspólnikowi Spółki przejmowanej, a nadto udziały te stanowią „cenę” (zapłatę) za majątek Spółki przejmowanej. Zatem to rynkowa wartość udziałów w Spółce przejmującej stanowi podstawę do określenia wartości emisyjnej.

Ad. 2

Jak już wskazano powyżej z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m) u.p.d.o.p., wynika, że do przychodów z zysków kapitałowych uważa m.in. się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, do których zalicza się przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów.

O tym, co należy kwalifikować jako tego rodzaju przychód rozstrzyga art. 12 ust. 1 pkt 8c u.p.d.o.p., który stanowi, że przychodem tym jest ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Uwzględniając powyższe przepisy prawa i rozważania oraz zaprezentowane wyżej rozumienie „wartości emisyjnej udziałów” Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym procesie połączenia do przychodów należnych do opodatkowania z zysków kapitałowych zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 3e Ustawy o CIT, albowiem Spółka przejmująca nie posiada udziałów w kapitale zakładowym Spółki przejmowanej.

Oznacza to, że przychód Spółki Przejmującej będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowania, ale tylko wyłącznie w takiej części, w jakiej wartość otrzymanego majątku Spółki Przejmowanej będzie odpowiadała wartości emisyjnej udziałów wydanych Gminie jako 100 % udziałowcowi obu Spółek. Jak podkreślają organy podatkowe, wyłączenie z przychodów, o którym mowa w tym przepisie, dotyczy wyłącznie sytuacji, w której dochodzi do emisji nowych udziałów (akcji) oraz ich przydzielenia udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Tym samym warunkiem wyłączenia przychodu od opodatkowania, którego wartość odzwierciedla wartość rynkowa majątku Spółki przejmowanej, jest wydanie udziałów wspólnikowi o wartości emisyjnej (rynkowej) odpowiadającej wartości rynkowej przejmowanego majątku. Skoro wartość emisyjna udziałów to ich wartość rynkowa, to wydaje się całkowicie uzasadnione twierdzenie, że w przypadku ustalenia wartości rynkowej majątku obu Spółek, która będzie podstawą ustalenia parytetu wymiany udziałów w planie połączenia i ustalenia, że wartość nominalna udziałów będzie niższa od wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej, gdyż nadwyżka wartości rynkowej majątku ponad wartość nominalną udziałów zostanie przekazana na kapitał zapasowy, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

Potwierdzeniem powyższego jest dodatkowo art. 12 ust. 4 pkt 11 tej ustawy o CIT, który wzmacnia podstawę wyłączenia spod opodatkowania „agio” powstałego przy połączeniu spółek na skutek wydania udziałów o wartości nominalnej niższej niż faktyczna ich wartość rynkowa. Powyższe stanowisko jest według Wnioskodawcy prawidłowe, także przy założeniu, iż rynkowa wartość majątku obu spółek zostanie ustalona jako rynkowa wartość aktywów pomniejszona o zobowiązania finansujące te aktywa (wariant pierwszy).

Reasumując: Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w pierwszym wariancie połączenia, przychody Spółki przejmującej należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych (art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 8c u.p.d.o.p.). które będą podlegać wyłączeniu od opodatkowania w oparciu o art. 12 ust. 4 pkt 3e u.p.d.o.p. Dokonując oceny okoliczności przedstawionych we wniosku należy wskazać, że połączenie będzie dokonane z przyczyn ekonomicznych, a zatem nie zachodzą przesłanki do wyłączenia prawa do zwolnienia od opodatkowania przychodów z połączenia spółek.

Ad. 3

Uwzględniając wyżej przedstawione przepisy prawa o dotychczasowe rozważania. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w wariancie drugim połączenia, w którym wartość nominalna wydanych udziałów będzie niższa od wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej, a rynkowa wartość majątku Spółki przejmowanej zostanie ustalona i przyjęta do wyliczenia parytetu wymiany udziałów bez pomniejszenia o zobowiązania, będą zachodziły podstawy do wyłączenia spod opodatkowania przychodu ustalonego na dzień łączenia.

Reasumując: Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w drugim wariancie połączenia, przychody Spółki przejmującej należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych (art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 8c u.p.d.o.p.), które będą podlegać wyłączeniu od opodatkowania w oparciu o art. 12 ust. 4 pkt 3e u.p.d.o.p. Dokonując oceny okoliczności przedstawionych we wniosku należy wskazać, że połączenie będzie dokonane z przyczyn ekonomicznych, a zatem nie zachodzą przesłanki do wyłączenia prawa do zwolnienia od opodatkowania przychodów z połączenia spółek.

Ad. 4

Skoro wartość emisyjna udziałów to ich wartość rynkowa, to w przypadku ustalenia wartości rynkowej majątku obu Spółek, która będzie podstawą ustalenia parytetu wymiany udziałów w planie połączenia i ustalenia, że wartość nominalna udziałów będzie niższa od wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej, gdyż nadwyżka wartości rynkowej majątku ponad wartość nominalną udziałów zostanie przekazana na kapitał zapasowy, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, który wzmacnia podstawę wyłączenia spod opodatkowania „agio” powstałego przy połączeniu spółek na skutek wydania udziałów o wartości nominalnej niższej niż faktyczna ich wartość rynkowa, wprost stanowiąc, iż „agio” nie podlega opodatkowaniu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy:

Pyt 1: pod pojęciem „wartości emisyjnej udziałów” wskazanej w art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej, ustaloną w ramach parytetu wymiany udziałów, przy uwzględnieniu wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej i przejmującej, uwzględniającą wszystkie pozycje bilansu, w tym zobowiązania (zobowiązania pomniejszające wartość majątku).
Pyt 2: w przypadku realizacji wariantu I połączenia, gdy wartość nominalna wydanych udziałów będzie niższa od wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej (połączenie z podwyższeniem kapitału zakładowego wraz z agio), obliczonej jako rynkowa wartość aktywów pomniejszonych o zobowiązania finansujące te aktywa, przychody z zysków kapitałowych (przychody z połączenia) będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.
Pyt 3: w przypadku zrealizowania wariantu II połączenia, gdy wartość nominalna wydanych udziałów będzie niższa od wartości rynkowej majątku Spółki przejmowanej (połączenie z podwyższeniem kapitału zakładowego wraz z agio), obliczonej jako rynkowa wartość majątku nie pomniejszona o zobowiązania, przychody z zysków kapitałowych (przychody z połączenia) będą mieściły się w zwolnieniu z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.
Pyt 4: przychody z tytułu nadwyżki majątku Spółki przejmowanej ponad wartość nominalną wydanych udziałów (tzw. agio), będą podlegać zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3e i 11 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Rada Miasta w dniu 25 czerwca 2019 r. podjęła uchwałę w przedmiocie wyrażenia zgody na połączenie poprzez przejęcie Spółki X Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka przejmowana”) przez Spółkę Y Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka przejmująca”). Połączenie ma zostać przeprowadzone w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm., dalej: „Ksh”), poprzez przeniesienie całości majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą poprzez utworzenie i wydanie nowych udziałów Gminie. W ramach połączenia przez przejęcie nastąpi podwyższenie kapitałów własnych Spółki przejmującej (tj. kapitału zakładowego, niewykluczone, że również kapitału zapasowego). Z punktu widzenia rachunkowości, połączenie ma być ujęte i rozliczone w trybie art. 44c ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2018 r., poz. 395 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”), metodą łączenia udziałów. W związku z tym nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółki przejmowanej i nie dojdzie także do zakończenia jej roku podatkowego.

Aktualnie trwa ustalanie wartości rynkowej majątku Spółki przejmującej, co wedle oceny Spółek ma służyć prawidłowemu ustaleniu parytetu wymiany udziałów, których wartość emisyjna będzie odpowiadała co najmniej ich wartości rynkowej.

Obie Spółki należą do jednego udziałowca, tj. Gminy w 100%, a zatem żadna z nich nie ma udziałów w drugiej. Poza kapitałem zakładowym (podstawowym) kapitały własne Spółek składają się z kapitałów rezerwowych, zapasowych i zysku netto (niepodzielnych) z lat ubiegłych. Zyski z lat ubiegłych były przeznaczane w Spółce Przejmowanej na kapitał zapasowy, a w Spółce Przejmującej na kapitał rezerwowy, przy czym podatkowo obie Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i żadna z nich nie wykazywała strat podatkowych podlegających rozliczeniu. Połączenie Spółek dokonywane jest z przyczyn ekonomicznych, celem stworzenia lepszych warunków do osiągnięcia celów, dla których obie spółki zostały utworzone.

Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 491 § 1 ksh, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą. W myśl art. 492 § 1 pkt 1 ksh, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym odo osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
przychody spółki dzielonej.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 14 ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 15 ustawy o CIT, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Art. 12 ust. 16 ustawy o CIT stanowi, że przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Ustawa o CIT posługuje się definicją wartości emisyjnej, zawartą w art. 4a ust. 16a, który stanowi, że wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Treść powyższych przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r., ustalona została na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175).

Uzasadnienie do przedstawionych zmian wskazuje, że ustawodawca zamierzał „urynkowić” wartość uznawaną za przychód oraz wartość do przychodów niezaliczaną. Jak wskazano odnosząc się do zmian w art. 12 ust. 1 pkt 8b (podział spółki) i art. 4a pkt 16a ustawy o CIT „przepis ten odchodzi zatem od odnoszenia tego przychodu do wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji), jako od wartości w pewnym sensie „sztucznej” (formalnej), nieodzwierciedlającej faktycznej wartości takich udziałów lub akcji”. Wskazana zmiana ma więc nie tylko charakter semantyczny, ze zmiany pojęcia wartości nominalnej na emisyjną, ale też systemowy, urealniający te wartości do wartości występujących w obrocie. Ponadto wskazać należy na jeszcze jeden aspekt wprowadzonych zmian. Jak zaznaczono w uzasadnieniu do ustawy z dnia 27 października 2017 r. ogólnym założeniem wprowadzonych regulacji było ograniczenie niektórych możliwości optymalizowania rozliczeń podatkowych przez wspólników (akcjonariuszy) sprzedających udziały (akcje) dzielonych podmiotów. Takie też narzędzie wprowadza art. 12 ust. 14 ustawy o CIT stanowiący, że jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W tym miejscu należy zauważyć, że udział w spółce wyznacza zakres praw i obowiązków wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce. Niewątpliwie zakres tych praw może być inny w przypadku spółki przed jej połączeniem z inną spółką i po takim połączeniu.

Przy interpretacji art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, istotne jest zwrócenie uwagi na cechy samej konstrukcji połączeń i podziałów spółek na tle norm podatkowych. Rado legis przepisów dotyczących opodatkowania przychodów z restrukturyzacji spółek i ich zwolnienia, zakłada spójność elementów przychodu i zwolnienia, co zapewnia neutralność tego typu transakcji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Takie znaczenie tego przepisu jest wyrazem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisów Dyrektywy 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

Jakkolwiek przepisy dyrektywy wprost dotyczą łączenia spółek z różnych państw członkowskich UE, to jednak polski ustawodawca podatkowy zdecydował się na analogiczne stosowanie tych przepisów również w przypadku łączenia spółek kapitałowych będących polskimi rezydentami podatkowymi.

Należy też zauważyć, że przepisy tej dyrektywy definiują łącznie jako czynność, w wyniku której: „jedna lub kilka spółek na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na inną istniejącą już spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej innej spółki oraz jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej lub, w brak wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych”.

Ustalając wartość emisyjną należy odnieść się do (właściwych dla połączeń i podziałów) warunków „obejmowania” udziałów (akcji). Warunki te ustalane są zgodnie z obowiązującą procedurą wskazaną w przepisach Kodeksu spółek handlowych. W ramach tej procedury powinien zostać określony plan połączenia, w tym szczegółowy parytet wymiany udziałów (akcji) – art. 499 § 1 pkt 2 Ksh. Wskazywana zatem jest wartość obejmowanego majątku spółki przejmowanej w przeliczeniu na udziały (akcje). Wobec powyższego w sytuacji połączenia strony transakcji powinny ustalić „wycenę rynkową”. Stąd w przypadku połączenia, wartością w jakiej obejmowane są udziały (akcje) będzie wartość majątku spółki przejmowanej, co należy odczytać właśnie jako wartość emisyjną.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki określone w przepisach art. 12 ust. 4 pkt 3e updop.

Pod pojęciem „wartości emisyjna udziałów” wskazanym w art. 12 ust. 4 pkt 3e updop, należy rozumieć wartość udziałów Spółki przejmującej, ustaloną na podstawie majątku Spółki przejmowanej. Słusznie uważa Wnioskodawca, że udziały, które zostaną wydane wspólnikowi Spółki przejmowanej stanowią „cenę” (zapłatę) za majątek Spółki przejmowanej. Zatem to rynkowa wartość udziałów w Spółce przejmującej stanowi podstawę do określenia wartości emisyjnej.

Zarówno w pierwszym jak i w drugim wariancie połączenia, przychody Spółki przejmującej należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych w myśl art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, które będą podlegać wyłączeniu od opodatkowania w oparciu o art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

W tym miejscu wskazać należy, że art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, w myśl którego do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy, nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania.

Przychód z tytułu nadwyżki przejętego majątku Spółki przejmowanej ponad wartość nominalną wydanych udziałów występujący w obu rozważanych wariantach (nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy i powstanie tzw. agio), będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wybory metody określenia wyceny przedsiębiorstwa wskazać należy, że potwierdzenie prawidłowości tego wyboru może nastąpić dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Tym samym tut. Organ nie może, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej, ocenić prawidłowości wybranej metody.

Zauważyć bowiem należy, że uregulowane w art. 14b-14h Ordynacji podatkowej postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego czy kontrolnego, w ramach których prowadzone jest postępowanie dowodowe. Regulacje ww. ustawy nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Również zbadanie przesłanek i celów dokonywanego połączenia spółek jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Tym samym stwierdzenie, że przedstawione przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego połączenie, zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego głównym bądź jednym z głównych celów nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, nie może podlegać ocenie organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej. Z tego też względu powyższą informację przyjęto jako niepodlegający weryfikacji przez organ interpretacyjny element opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin