Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.312.2020.2.MU
z 22 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej obowiązku pobrania zaliczki - jest prawidłowe;
• w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-11 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, zwany dalej Bankiem, wykonuje czynności bankowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, w tym prowadzi rachunki bankowe klientów Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych na rachunek bankowy wpłat z tytułu emerytur i rent i w związku z tym, na gruncie zaistniałego stanu faktycznego, powziął wątpliwości dotyczące swoich obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Klientka Wnioskodawcy otrzymuje emeryturę z Niemiec. Świadczenie to - emerytura dla wdowy po zmarłym mężu - jest ustalane, jak wynika z pisma z 28 stycznia 2020 r., z uwzględnieniem europejskich przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Emerytura jest wypłacana co miesiąc; Klientka otrzymuje ją z Deutsche Rentenversicherung.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Klientka ma adres zamieszkania w Polsce – rezydencja podatkowa jak i nieograniczony obowiązek podatkowy Klientki jest w Polsce. Klientka jest obywatelką Rzeczpospolitej Polskiej. Według oświadczenia Klientki emerytura, która wpływa na rachunek bankowy do Wnioskodawcy pochodzi z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, ale w celu potwierdzenia powyższych informacji, Klientka zwróciła się z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem, którego była przyznawana renta rodzinna z Niemiec o skierowanie zapytania do niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej i oczekuje na odpowiedź.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca wg obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od zagranicznej emerytury od kwoty jaka wpłynęła na rachunek Klientki, czy też świadczenie to jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie ma obowiązku pobierania zaliczki na ten podatek?
2. Czy w razie zwolnienia od podatku dochodowego w opisanych powyżej warunkach i braku obowiązku Wnioskodawcy do pobierania zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych będzie on zobowiązany do wystawienia deklaracji PIT-11 i czy ten obowiązek jest uzależniony od obowiązku (bądź jego braku) potrącania przez Wnioskodawcę składek zdrowotnych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, nie ma obowiązku pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od niemieckiej emerytury (emerytura wdowia), wypłacanej przez Deutsche Rentenversicherung Klientce zamieszkałej w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma obowiązek wystawić dla Klientki informację PIT-11 także w sytuacji, gdy wypłata świadczenia będzie zwolniona z obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, niezależnie od tego czy Wnioskodawca będzie zobowiązany czy nie do potrącenia składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1a ww. ustawy wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co oznacza, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (od wszystkich osiąganych dochodów).

W przedmiotowej sprawie Klientka ma miejsce zamieszkania w Polsce. W związku z powyższym mamy do czynienia z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Ww. przepisy art. 3 ust. 1a (a także ust. 1, 2a i 2b) stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym klientka Wnioskodawcy otrzymuje emeryturę z Niemiec. Świadczenie to - emerytura dla wdowy po zmarłym mężu jest ustalana - jak wynika z pisma z 28 stycznia 2020 r. z uwzględnieniem europejskich przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Emerytura jest wypłacana co miesiąc; Klientka otrzymuje ją z Deutsche Rentenversicherung.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą więc przepisy umowy z dnia 14 maja 2003 r. podpisanej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, zwana dalej „Umową”.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 Umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Z brzmienia tego przepisu wynika, że osoba zamieszkała w Polsce pobierająca emeryturę z Niemiec podlega opodatkowaniu w Polsce. Zasada ta ma jednak liczne wyjątki przewidziane kolejnymi postanowieniami Umowy.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z treści zacytowanego powyżej art. 18 ust. 2 Umowy wynika więc wyjątek od zasady z art. 18 ust.1 Umowy, zgodnie z którym w przypadku pobierania z Niemiec emerytury dla wdowy, która jest świadczeniem wypłacanym z niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalnych przez instytucje o nazwie Deutsche Rentenversicherung, w sytuacji jak opisano powyżej, taka emerytura podlega opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie czyli w Niemczech i Bank nie jest w takiej sytuacji zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od takiego świadczenia.

W związku z treścią art. 75 ustawy z dnia 24 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dalej jako ustawa o świadczeniach), Bank jest zobowiązany pobrać składkę na ubezpieczenie zdrowotne jeśli osoba otrzymująca emeryturę podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z brzmieniem art. 75 ust. 1 ww. ustawy o świadczeniach Osoby pobierające emeryturę lub rentę lub rodzicielskie świadczenie uzupełniające zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwa do wydania decyzji w sprawach świadczeń, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, właściwy organ emerytalny lub instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę albo bank dokonujący wypłaty emerytury lub renty z zagranicy do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia lub zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.

W myśl art. 75 ust. 1a ww. ustawy w przypadku dokonywania wypłaty emerytury lub renty z innego państwa członkowskiego, bank kieruje do oddziału wojewódzkiego Funduszu, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby otrzymującej takie świadczenie, zapytanie dotyczące podlegania przez tę osobę ubezpieczeniu zdrowotnemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, gdy klient Banku pobiera świadczenie z państw Unii Europejskiej lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (innych niż Polska) składkę zdrowotną pobiera się wtedy, gdy Klient pobiera także polską emeryturę lub rentę. W konsekwencji wystąpienia przez Wnioskodawcę z pytaniem do NFZ i zweryfikowaniem przez NFZ obowiązku potrącania składek na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca może być zobowiązany do potrącania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z zaprezentowanym powyżej w pkt 1 stanowiskiem o braku obowiązku pobierania zaliczki na poczet podatku dochodowego, nie musiałby wykazywać zaliczki na podatek w deklaracji PIT-11. Wnioskodawca może mieć jednak obowiązek pobierać składkę zdrowotną.

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, ma on obowiązek wystawić deklarację PIT-11 niezależnie od tego, czy będzie miał obowiązek potrącenia składki na ubezpieczenie zdrowotne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej obowiązku pobrania zaliczki oraz nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-11.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zwany dalej Bankiem, wykonuje czynności bankowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, w tym prowadzi rachunki bankowe klientów Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych na rachunek bankowy wpłat z tytułu emerytur i rent i w związku z tym, na gruncie zaistniałego stanu faktycznego, powziął wątpliwości dotyczące swoich obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Klientka Wnioskodawcy otrzymuje emeryturę z Niemiec. Świadczenie to - emerytura dla wdowy po zmarłym mężu - jest ustalane, jak wynika z pisma z 28 stycznia 2020 r., z uwzględnieniem europejskich przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Emerytura jest wypłacana co miesiąc; Klientka otrzymuje ją z Deutsche Rentenversicherung.

Klientka ma adres zamieszkania w Polsce – rezydencja podatkowa jak i nieograniczony obowiązek podatkowy Klientki jest w Polsce. Klientka jest obywatelką Rzeczpospolitej Polskiej. Według oświadczenia Klientki emerytura, która wpływa na rachunek bankowy do Wnioskodawcy pochodzi z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, ale w celu potwierdzenia powyższych informacji, Klientka zwróciła się z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem, którego była przyznawana renta rodzinna z Niemiec o skierowanie zapytania do niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej i oczekuje na odpowiedź.

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają – co do zasady – opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy – stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy – płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Zatem w przedmiotowej sprawie emerytura wdowia z Niemiec wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech). Tym samy Wnioskodawca od ww. świadczenia nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zgodnie z art. 35 ust. 3 tej ustawy zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika (art. 35 ust. 3a ww. ustawy).

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30-30c oraz art. 30e. Przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się odpowiednio (art. 35 ust. 4 ww. ustawy).

Na mocy art. 35 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika.

Stosownie do art. 27b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę:

1. składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.):
   
   
   
   
   1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
      
   2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;

Przy czym kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W informacji PIT-11 podlegają uwzględnieniu zarówno dochody, od których występuje obowiązek obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego, jak i dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, a tym samym także dochody, w odniesieniu do których ma zastosowanie art. 27 ust. 8 ww. ustawy (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Natomiast w informacji PIT-11 nie uwzględnia się dochodów, które zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podlegają w ogóle opodatkowaniu w Polsce, tzn. w sytuacji, gdy jednocześnie nie podlegają one również uwzględnieniu – zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy – dla celów ustalenia stopy procentowej.

Mając na względzie powyższe, uznać zatem należy, że skoro na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Niemcami wypłacana przez Wnioskodawcę Klientce emerytura wdowia, która pochodzi z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i w tej sytuacji nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania (tzn. przedmiotowe dochody nie podlegają również uwzględnieniu w Polsce dla celów ustalenia stopy podatkowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce), to na Wnioskodawcy w związku z wypłatą ww. świadczenia nie ciąży obowiązek wykazywania go w informacji PIT-11. Wnioskodawca nie ma zatem w tej sytuacji obowiązku sporządzania z tego tytułu informacji PIT-11.

Natomiast, w informacji PIT-11 Wnioskodawca może wykazać składki na ubezpieczenie zdrowotne do pobrania których będzie zobowiązany na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych od ww. świadczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego xxx, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.