Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.91.2020.3.RR/JO
z 22 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 13 lutego 2020 r.) uzupełnionego pismem Strony z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 kwietnia 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 7 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 kwietnia 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.91.2020.1.RR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. Sp. z o.o. (dalej Spółka) posiada status czynnego podatnika VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje usługi polegające m. in. na montażu i podłączaniu do instalacji tzw. rolotoków służących przemieszczaniu towarów m. in. w centrach logistycznych. Powyższe rolotoki są składane z gotowych elementów i przytwierdzane do podłoża lub ścian przy pomocy śrub w taki sposób, aby możliwe było ich zdemontowanie. W praktyce, rolotoki te w części przypadków po pewnym okresie są demontowane i przenoszone do innego budynku (bez uszczerbku dla danego rolotoku lub samego budynku). Usługi montowania powyższych rolotoków wykonywane są na terenie Polski, krajów UE lub krajów spoza UE, przy pomocy podwykonawców - osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Polsce, prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce i zarejestrowanych, jako polscy czynni podatnicy podatku VAT („Podwykonawcy”). Usługi Podwykonawców na rzecz Spółki realizowane są na podstawie umów zatytułowanych „Umowa ramowa współpracy” lub podobnych umów (dalej „Umowa ramowa”). Przedmiotem usług Podwykonawców są prace montażowe, mechaniczne i elektryczne (dalej „Usługi Podwykonawców”).

Jak dotąd, wartość brutto (tzn. z podatkiem VAT) poszczególnych transakcji (usług nabywanych od podwykonawców) nie przekraczała kwoty 15 000 zł. Żadna z otrzymanych od Podwykonawców faktur za Usługi nie przekraczała zatem kwoty 15 000 zł (brutto). Spółka zamierza jednak zwiększyć wartość pojedynczych transakcji zawieranych z Podwykonawcami - wartość Usług nabywanych na podstawie pojedynczego zlecenia i objętych jedną fakturą. Oznacza to, że w przyszłości zaistnieją przypadki, w których kwota brutto (tzn. z podatkiem VAT) na pojedynczej fakturze od Podwykonawcy za Usługę Podwykonawcy przekroczy 15 000 zł.

Należy rozstrzygnąć, czy wynagrodzenie za opisane powyżej Usługi Podwykonawców wykonywane na rzecz Spółki powinno być rozliczane dla potrzeb VAT wg mechanizmu podzielonej płatności, jeżeli kwota brutto (tzn. z podatkiem VAT) na pojedynczej fakturze od Podwykonawcy za Usługę Podwykonawcy przekroczy 15 000 zł.

W piśmie z dnia 29 maja 2020 r. Wnioskodawca przedstawił następujące informacje:

Usługi nabywane przez Spółkę od Podwykonawców (zgodnie z opisem i definicjami zawartymi we Wniosku), tzn. instalacje urządzeń przemysłowych (tzw. rolotoków) w gotowych budynkach, bez przebudowy samych budynków, będące przedmiotem Wniosku, według Spółki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU 2008 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) mieszczą się w zakresie symbolu PKWiU 33.20.50.0 – „Usługi instalowania urządzeń elektrycznych”. Symbol ten jest częścią grupowania 33.20. – USŁUGI INSTALOWANIA MASZYN PRZEMYSŁOWYCH, SPRZĘTU I WYPOSAŻENIA (odpowiednika symbolu 33.20.Z w PKD 2007).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku zaistnienia w przyszłości sytuacji, w której kwota brutto (tzn. z podatkiem VAT) na pojedynczej fakturze od Podwykonawcy za Usługę Podwykonawcy (czyli wartość transakcji) przekroczy 15 000 zł, Spółka zobowiązana będzie rozliczyć takie wynagrodzenie dla potrzeb podatku VAT wg mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z dnia 9 listopada 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm. - dalej ustawa o VAT), przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności (dalej MPP).

Art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców odnosi się do kwoty 15 000 zł.

Zarówno Spółka, jak i Podwykonawcy są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Oznacza to, że w przypadkach, gdy w przyszłości kwota transakcji wykazana na fakturze od Podwykonawcy wyniesie 15 000 zł lub przekroczy te kwotę, powstanie dla Spółki obowiązku zastosowania procedury MPP do płatności za Usługi od Podwykonawcy zależeć będzie wyłącznie od odpowiedzi na pytanie, czy Usługi realizowane przez Podwykonawców objęte są zakresem którejkolwiek z pozycji załącznika nr 15 do ustawy o VAT (dalej Załącznik nr 15).

Dla prawidłowego zakwalifikowania Usług nabywanych przez Spółkę od Podwykonawców konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, jak zakwalifikować obiekty/przedmioty będące przedmiotem montażu. Wspomniane Rolotoki stanowią urządzenia przemysłowe. Jak wskazano powyżej, urządzenia te są montowane w ten sposób, iż możliwe jest ich zdemontowanie bez uszkodzenia samego urządzenia lub budynku, w którym są one montowane. To oznacza, że - z punktu widzenia prawa cywilnego - rolotoki te w wyniku montażu nie stają się częścią składową budynku, w którym są montowane i w konsekwencji pozostają odrębnymi rzeczami ruchomymi (które mogą stanowić odrębny przedmiot własności).

Analiza treści Załącznika nr 15 wykazała, że w większości pozycji Załącznik nr 15 wykazuje usługi, które w sposób oczywisty stanowią część procesu budowy lub konstrukcji budynków lub budowli. Usługi nabywane przez Spółkę niewątpliwie nie są objęte zakresem takich kategorii usług.

Bardziej szczegółowej analizy wymagają następujące kategorie usług (wg pozycji z Załącznika nr 15 i symboli PKWiU):

Poz. 119 - PKWiU 43.21.10.2 – „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych” Podwykonawcy - w ramach Usług - dokonują podłączenia wspomnianych rolotoków do instalacji elektrycznych. Działania te nie mogą być jednak utożsamiane z wykonywaniem lub montowaniem samych instalacji. Dlatego też, analizowane Usługi nie mieszczą się w zakresie poz. 119 Załącznika nr 15.

Poz. 141 - PKWiU 43.99.50.0 – „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych” Rolotoki są wykonane ze stali. Nie oznacza to jednak, że stanowią one „konstrukcje stalowe” w rozumieniu tego symbolu PKWiU, ponieważ chodzi tutaj o konstrukcje stanowiące elementy budynków lub budowli lub same konstrukcje stanowiące budynki lub budowle. Dlatego też, analizowane Usługi nie mieszczą się w zakresie poz. 141 Załącznika nr 15.

Poz. 143 - PKWiU 43.99.70.0 – „Roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych” Rolotoki składane są z elementów. Nie oznacza to jednak, że stanowią one „konstrukcje” w rozumieniu tego symbolu PKWiU, ponieważ także w tym przypadku chodzi o konstrukcje stanowiące elementy budynków lub budowli lub same konstrukcje stanowiące budynki lub budowle. Dlatego też, analizowane Usługi nie mieszczą się w zakresie poz. 143 Załącznika nr 15.

Poz. 144 - PKWiU 43.99.90.0 – „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”. Ten symbol PKWiU literalnie dotyczy „robót budowlanych”, czyli takich, które są elementem budowy obiektów budowlanych (vide również uwagi poniżej). Nie powinno być zatem wątpliwości, że Usługi nabywane przez Spółkę pozostają poza zakresem tego symbolu PKWiU.

Poz. 125 - PKWiU 43.29.19.0 – „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane” Ten symbol nie został precyzyjnie zdefiniowany i dotyczy potencjalnie szerokiego zakresu usług. Dokonując ustalenia jego zakresu przedmiotowego należy jednak przede wszystkim wziąć pod uwagę, iż symbol PKWiU 43.29.19.0 jest częścią grupowania 43 zatytułowanego „ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE”. Zgodnie z art. 3 prawa budowlanego przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także „prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego”. To oznacza, że każdy symbol w ramach grupowania 43 obejmuje nie jakiekolwiek „roboty instalacyjne” (niewymienione pod innymi symbolami), lecz tylko takie „roboty instalacyjne”, które związane są z procesem budowy (remontu, itp.) obiektów budowlanych (czyli budynków, budowli lub obiektów małej architektury). Takie rozumienie tego symbolu prowadzi do wniosku, iż Usługi nabywane przez Spółkę od Podwykonawców - instalacje urządzeń przemysłowych (tzw. rolotoków) w gotowych budynkach, bez przebudowy samych budynków - nie mieszczą się w zakresie symbolu PKWiU 43.29.19.0, ani w zakresie poz. 125 Załącznika nr 15.

Ponadto, według przygotowanego przez GUS opisu PKWiU 2008 (ta klasyfikacja ma obecnie zastosowanie do ustalania zakresu usług dla potrzeb VAT-u) czynności objęte symbolem PKWiU 43.29.19.0 to: „usługi konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach, w zakresie wymiany: sprężyn zamykających drzwi szybowe, styczników linowych w rozdzielnicach dźwigów, łożysk, amortyzatorów drzwi, fotokomórek drzwi dźwigu, bezpieczników, żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy, odblokowania skrzydła drzwi kabinowych i regulacji ustawień, naprawy ryglowania drzwi i regulacja drzwi kabiny, uszczelnienia zespołów napędowych dźwigu, sprawdzenie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwporażeniowej dźwigów.” Taki opis jednoznacznie odnosi się do prac dotyczących samego obiektu budowlanego i potwierdza konkluzję wskazaną w poprzednim akapicie.

Dodatkowym argumentem za przedstawioną powyżej kwalifikacją jest interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów (dalej MF) z dnia 31 marca 2014 r. (nr PT10/033/5/133/WLI/14/RD30577) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej NSA) z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FPS 2/13) dotyczące sposobu opodatkowania podatkiem VAT świadczenia polegającego na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów, w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. MF i NSA (w kontekście zastosowania obniżonej stawki podatku VAT) uznały, że za „roboty budowlane” (w tym przypadku modernizację) nie może uznać sytuacji, w której wykonana zabudowa meblowa jest przytwierdzana do ściany lub podłogi jedynie w sposób, który może być również stosowany przy montażu mebli „wolnostojących” (np. „zakotwiczenie” za pomocą kołków lub listew montażowych), co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia samej zabudowy, jak i konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być bez uszkodzenia tego budynku/lokalu przeniesione, przy czym za uszkodzenie nie można uznać pozostawienia w ścianie lub podłodze np. otworów montażowych). Powyższa wykładnia potwierdza, że za roboty budowlane nie mogą być uznane czynności montażu rzeczy ruchomych, tzn. taki montaż, który pozostawia możliwość odłączenia montowanego elementu bez uszkodzenia samego elementu, ani budynku/lokalu, w którym element ten był montowany.

Konkluzje

W opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym, Usługi nabywane przez Spółkę od Podwykonawców nie będą objęte zakresem Załącznika nr 15 do ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka nie będzie miała obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności (o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT), także wtedy, gdy wartość pojedynczej transakcji wyniesie lub przekroczy 15 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowego sposobu opodatkowania dla danego towaru istotne jest właściwe jego zaklasyfikowanie według symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji świadczeń nabywanych przez Wnioskodawcę od Podwykonawców w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczenie będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania danego świadczenia do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU opisanego we wniosku świadczenia) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 13 września 2019 r., poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018, poz. 2174, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy – zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.
   
   

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
   
   

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka posiada status czynnego podatnika VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje usługi polegające m.in. na montażu i podłączaniu do instalacji tzw. rolotoków służących przemieszczaniu towarów m.in. w centrach logistycznych. Powyższe rolotoki są składane z gotowych elementów i przytwierdzane do podłoża lub ścian przy pomocy śrub w taki sposób, aby możliwe było ich zdemontowanie. Usługi montowania powyższych rolotoków wykonywane są na terenie Polski, krajów UE lub krajów spoza UE, przy pomocy podwykonawców - osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w Polsce, prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce i zarejestrowanych, jako polscy czynni podatnicy podatku VAT. Przedmiotem usług Podwykonawców są prace montażowe, mechaniczne i elektryczne. Usługi nabywane od Podwykonawców według Spółki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU 2008 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) mieszczą się w zakresie symbolu PKWiU 33.20.50.0 – „Usługi instalowania urządzeń elektrycznych”. Symbol ten jest częścią grupowania 33.20. – USŁUGI INSTALOWANIA MASZYN PRZEMYSŁOWYCH, SPRZĘTU I WYPOSAŻENIA (odpowiednika symbolu 33.20.Z w PKD 2007).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy w przypadku zaistnienia w przyszłości sytuacji, w której kwota brutto (tzn. z podatkiem VAT) na pojedynczej fakturze od Podwykonawcy za Usługę Podwykonawcy (czyli wartość transakcji) przekroczy 15 000 zł, Spółka zobowiązana będzie rozliczyć takie wynagrodzenie dla potrzeb podatku VAT według mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust 1a ustawy. o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1 pkt 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nabywa od Podwykonawców usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 33.20.50.0 „Usługi instalowania urządzeń elektrycznych”, które nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując płatności za faktury wystawione na Jego rzecz przez Podwykonawców nie ma obowiązku regulowania ich z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zatem odnosząc się do przedmiotu zapytania Wnioskodawcy należy wskazać, że skoro przedmiot nabycia o symbolach PKWiU 33.20.20.0 – dokonywany przez Wnioskodawcę nie został wymieniony w załączniku nr 15 do ustawy, to tym samym Wnioskodawca nie jest zobligowany do stosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku, gdy faktura dokumentująca ww. świadczenie przewyższa kwotę 15 000 zł brutto. Niemniej jednak Wnioskodawca może dobrowolnie dokonywać płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż należy dodać, że regulowanie płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności daje podatnikowi poczucie bezpieczeństwa transakcji i pewność zachowania należytej staranności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informacje wynikające ze wskazań Wnioskodawcy, że dla nabywanych przez Wnioskodawcę świadczeń będących przedmiotem zapytania zastosowanie ma symbol PKWIU 33.20.50.0, tj. „Usługi instalowania urządzeń elektrycznych”.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.