INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada zabudowaną nieruchomość (nr geod. 3652/91), którą zamierza sprzedać. Na nieruchomości o powierzchni 620 m² znajduje się murowany budynek gospodarczy. Budynek jest własnością Gminy i łącznie z budynkiem mieszkalnym stanowi mieszkaniowy zasób gminy. Wykorzystywany był przez najemców budynku mieszkalnego położonego na sąsiedniej działce (stanowiącej przed podziałem geodezyjnym jedną nieruchomość), na podstawie umowy dzierżawy, za co pobierano czynsz opodatkowany podatkiem od towarów i usług od momentu wprowadzenia tego podatku do chwili obecnej. Na terenie, gdzie jest położona nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren ten przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z dopuszczeniem zabudowy i urządzeń towarzyszących, nieuciążliwych dla środowiska. Możliwość lokalizacji budynków gospodarczych i garaży wynika z treści planu, który określa ich gabaryty i warunki usytuowania na działce. Nieruchomość zostanie przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu i w chwili zbycia pozostanie zabudowana. W stosunku do przedmiotowego budynku Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż ww. zabudowanej nieruchomości należy potraktować jako dostawę budynków lub budowli, dla których spełnione są przesłanki zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (pierwsza część zdania)...
2. Czy ww. zwolnienie od podatku - w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług - dotyczy powierzchni całej nieruchomości, czy jedynie położonej pod budynkiem trwale z gruntem związanym, a pozostały teren nieruchomości podlega opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie spełniony jest warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 10 (pierwsza część zdania) ustawy - następuje dostawa budynku, dla którego nie zachodzą przesłanki wyłączające zastosowanie zwolnienia. Gmina wskazała, że nieruchomość jest zabudowana w sposób trwały i na dzień dostawy w takim stanie pozostanie. Znajdujący się na niej budynek od czasu wprowadzenia podatku od towarów i usług do dnia dzisiejszego podlegał „czynnościom podatkowym”. Wątpliwość może budzić rodzaj zabudowy (budynek gospodarczy), a główne przeznaczenie terenu wynikające z planu miejscowego - budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Jednak przepisy planu miejscowego dopuszczają na tym terenie realizację urządzeń i obiektów towarzyszących, w tym budynków gospodarczych. Gmina zauważyła, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w „ art. 10” nie określają rodzaju zabudowy, a zastosowanie zwolnienia od podatku uzależniają od okresu użytkowania, podlegania „czynnościom podatkowym”, jak też terminów i kosztów wykonanych remontów.

Reasumując wskazała, że Jej zdaniem, przy sprzedaży zabudowanej nieruchomości oznaczonej nr geodezyjnym 3652/91 należy zastosować zwolnienie od podatku, z uwagi na spełnienie przesłanek określonych w art. 29 ust. 5 w nawiązaniu do art. 43 ust. 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle zapisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W art. 43 ust. 10 ustawy podano, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Powyższe przepisy wskazują, że ustawodawca - na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - daje podatnikom możliwość zrezygnowania z przysługującego zwolnienia od podatku dostaw, spełniających warunki określone w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i opodatkowania tych transakcji na zasadach ogólnych.

W myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. wyżej ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota podatku obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej (…).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

W świetle cyt. wyżej przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, grunt dzieli byt prawny budynków (budowli) w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza zbyć w drodze przetargu nieruchomość zabudowaną murowanym budynkiem gospodarczym. Budynek jest własnością Gminy i łącznie z budynkiem mieszkalnym stanowi Jej zasób mieszkaniowy. Wykorzystywany był na podstawie umowy dzierżawy przez najemców budynku mieszkalnego położonego na sąsiedniej działce (stanowiącej przed podziałem geodezyjnym jedną nieruchomość). Czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług od momentu wejścia w życie przepisów dotyczących tego podatku do chwili obecnej. Na terenie, gdzie jest położona nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym jest on przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z dopuszczeniem zabudowy i urządzeń towarzyszących, nieuciążliwych dla środowiska. W stosunku do przedmiotowego budynku Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie poniosła wydatków na jego ulepszenie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa budynku gospodarczego będzie zwolniona od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 tej ustawy, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem i planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak bowiem wskazano we wniosku, budynek ten był przedmiotem umów dzierżawy od momentu wejścia w życie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług do chwili obecnej. W stosunku do przedmiotowego budynku Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie dokonała w nim ulepszeń. Wobec powyższego, jeśli strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, zbycie gruntu, na którym jest on posadowiony również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 29 ust. 5 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).