2020.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.11.2020.4.EC
z 30 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 17 marca 2020 r.) oraz pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.11.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 21 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 marca 2020 r.), zaś w dniu 17 marca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Z uwagi na konieczność doprecyzowania opisu zdarzeń przyszłych, pismem z dnia 16 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.11.2020.2.EC, ponownie wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie II do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 kwietnia 2020 r. (data doręczenia 21 kwietnia 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 stycznia 2018 r., sporządzonego u notariusza ... w …, Wnioskodawczyni nabyła w spadku po zmarłym w dniu 20 grudnia 2017 r. ojcu 1/2 udziału w zabudowanej nieruchomości. W 2014 r. po wcześniejszym rozwodzie, rodzice dokonali podziału majątku wspólnego, w wyniku którego ojciec stał się jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości, zwanej dalej „domem”. Drugą połowę domu odziedziczył brat Wnioskodawczyni. Innych spadkobierców nie ma. Działka pod budowę zakupiona była w lutym 2000 r., pozwolenie na budowę wydano we wrześniu 2000 r. Dom został przez rodziców Wnioskodawczyni oddany do użytkowania w dniu 28 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni i Jej brat zamierza podzielić działkę na dwie części, ponieważ jest duża. Jedna będzie zabudowana domem, druga przeznaczona pod nową zabudowę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że nieruchomość, o której mowa we wniosku położona jest w miejscowości …, ul. …, gmina …, powiat …. Jest to działka o nr ewidencyjnym …, o powierzchni 2 549 m², zabudowana domem jednorodzinnym, o powierzchni całkowitej 307,8 m², powierzchni użytkowej 191,2 m², w tym część mieszkalna to 129,9 m².

W skład masy spadkowej po zmarłym ojcu wchodziły niżej wymienione składniki:

działka (nr ewidencyjny …) o powierzchni 2 549 m², zabudowana domem jednorodzinnym, położona w …, gmina …, powiat …., KW nr …, obciążona hipoteką w wysokości 140 000 zł;

koparka gąsienicowa … z osprzętem VIN ….., rok produkcji 2008;

koparka gąsienicowa … z osprzętem, VIN ….., rok produkcji 2011;

ciągnik siodłowy DAF, VIN ….., rok produkcji 2007;

ciągnik siodłowy Kenworth, VIN …., rok produkcji 2008;

ciągnik siodłowy MAN, VIN …., rok produkcji 2007;

ciągnik siodłowy DAF, VIN ….., rok produkcji 2003;

ciągnik siodłowy Mercedes-Benz, VIN ….., rok produkcji 2007;

samochód ciężarowy Mercedes-Benz Spinter, VIN ….., rok produkcji 2004;

naczepa ciężarowa …, VIN ….., rok produkcji 1996;

naczepa ciężarowa …, VIN ….., rok produkcji 1999;

naczepa ciężarowa … nr rej. …., VIN …., rok produkcji 1989;

samochód Volkswagen Transporter, VIN ….., rok produkcji 2009;

samochód osobowy … (nieprzerejestrowany do naprawy) VIN ….;

samochód osobowy zabytkowy …, VIN …., rok produkcji 1970;

samochód osobowy Mercedes-Benz, VIN ……, rok produkcji 1994;

Limuzyna …, VIN ….., rok produkcji 1996;

rowery (6 sztuk) i motorower …, VIN …..;

kontenery biurowe (2 sztuki);

domek holenderski przenośny …;

3 garaże blaszane;

amfibia … złom (2 sztuki);

przyczepka dla koni …, VIN ….., rok produkcji 1996, sanie (2 sztuki), bryczka konna, chomąta, uprzęże;

środki pieniężne w kwocie 4 000 zł.

Wierzytelności od dłużników:

T. M. K., …, ….. – kwota 345 zł,
…., …, ul. … – kwota 17 237 zł 80 gr,
….Sp. z o.o., …, ul. … – kwota 11 808 zł,
. Sp. z o.o., .… ….. – kwota 15 527 zł 50 gr,
PHU „….” ….. – kwota 4 489 zł 50 gr.

Długi spadkowe:

…. …….. (umowa kredytowa nr ….) – 77 564 zł 98 gr,
…. (umowa kredytowa nr …..) – 23 278 zł
.. (umowa kredytowa nr ….) – 7 116 zł 71 gr,
spłata z tytułu podziału majątku wspólnego na rzecz byłej żony K. S. w kwocie 60 000 zł (akt notarialny z dnia 1 września 2014 r.),
… T. O. …., niezapłacona faktura na kwotę 20 000 zł,
P.U.H. …, …., niezapłacone faktury na kwotę 2 373 zł 10 gr.

Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokonała czynności działu spadku po zmarłym ojcu. Wybudowany na nieruchomości budynek mieszkalny jest częścią nieruchomości stanowiącej działkę gruntu i jest z nim trwale związany. Podzielenie nieruchomości na dwie części, na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 i 2348) Wnioskodawczyni wraz z bratem planuje na III kwartał bieżącego roku. W wyniku podziału nieruchomości na dwie części nie zostaną dokonane wzajemne zamiany części działek gruntu pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej bratem. Po podziale nieruchomości na dwie części, działkę zabudowaną domem i działkę niezabudowaną przeznaczoną pod zabudowę, Wnioskodawczyni wraz z bratem nadal będzie współwłaścicielem każdej z wydzielonych działek w udziałach po 1/2 części, a więc Wnioskodawczyni nie uzyska prawa własności którejkolwiek z wydzielonych działek. Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokona zniesienia współwłasności wydzielonych działek przed sprzedażą. Wnioskodawczyni planuje sprzedać udziały wynoszące po 1/2 części w każdej z wydzielonych działek, które nabyła w całej nieruchomości w spadku po ojcu. Przybliżona data sprzedaży udziałów w nieruchomości to 2021 r., przy czym każda z wydzielonych działek może być sprzedana w innym okresie wskazanego wyżej roku. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Nabycie w lutym 2000 r. działki o nr ewidencyjnym ….. nastąpiło do wspólności majątkowej małżeńskiej rodziców Wnioskodawczyni. Rozwód między rodzicami orzeczony został w dniu 29 sierpnia 2013 r., a uprawomocnienie wyroku rozwodowego nastąpiło w dniu 20 września 2013 r. Do dnia orzeczenia rozwodu między małżonkami, tj. rodzicami Wnioskodawczyni istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Jedyną umową majątkową zmieniającą stosunki majątkowe pomiędzy rodzicami Wnioskodawczyni był podział majątku wspólnego po rozwodzie, dokonany w dniu 1 września 2014 r., w formie aktu notarialnego. W wyniku tego podziału doszło do przeniesienia prawa własności przedmiotowej działki z majątku wspólnego do odrębnego jednego z małżonków, czyli ojciec stał się jedynym właścicielem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie zobligowana do zapłacenia podatku, jeżeli sprzeda przed upływem 5 lat od daty nabycia w spadku dom w wysokości swojego udziału w spadku i wyodrębnioną działkę pod nową zabudowę w wysokości swojego udziału w spadku?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), Wnioskodawczyni może sprzedać zarówno działkę zabudowaną domem, jak i wydzieloną działkę pod nową zabudowę, w wysokości swojego udziału (1/2), bez konieczności zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przy rozstrzygnięciu tej kwestii, należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia, czy też utraty prawa własności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzeń przyszłych wynika, że na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 stycznia 2018 r., Wnioskodawczyni nabyła w spadku po zmarłym w dniu 20 grudnia 2017 r. ojcu 1/2 udziału w nieruchomości, stanowiącej działkę o nr ewidencyjnym …, o powierzchni 2 549 m², zabudowaną domem jednorodzinnym. Drugą połowę domu odziedziczył brat Wnioskodawczyni. Innych spadkobierców nie ma. Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokonała czynności działu spadku po zmarłym ojcu. Wybudowany na nieruchomości budynek mieszkalny jest częścią nieruchomości stanowiącej działkę gruntu i jest z nim trwale związany. Wnioskodawczyni i Jej brat zamierza podzielić działkę na dwie części, ponieważ jest duża. Jedna będzie zabudowana domem, druga przeznaczona pod nową zabudowę. Podzielenie nieruchomości na dwie części, na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 i 2348) Wnioskodawczyni wraz z bratem planuje na III kwartał bieżącego roku. W wyniku podziału nieruchomości na dwie części nie zostaną dokonane wzajemne zamiany części działek gruntu pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej bratem. Po podziale nieruchomości na dwie części, działkę zabudowaną domem i działkę niezabudowaną przeznaczoną pod zabudowę, Wnioskodawczyni wraz z bratem nadal będzie współwłaścicielem każdej z wydzielonych działek w udziałach po 1/2 części, a więc Wnioskodawczyni nie uzyska prawa własności którejkolwiek z wydzielonych działek. Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokona zniesienia współwłasności wydzielonych działek przed sprzedażą. Wnioskodawczyni planuje sprzedać udziały wynoszące po 1/2 części w każdej z wydzielonych działek, które nabyła w całej nieruchomości w spadku po ojcu. Przybliżona data sprzedaży udziałów w nieruchomości to 2021 r., przy czym każda z wydzielonych działek może być sprzedana w innym okresie wskazanego wyżej roku. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Należy podkreślić, że datę nabycia nieruchomości należy utożsamiać z chwilą przeniesienia prawa własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Sytuacja taka nie ma miejsca w przypadku wydzielenia działek z nieruchomości. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dochodzi do ich nabycia. Zatem, pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (udziału w nieruchomości). Na powyższe nie ma wpływu podział nieruchomości. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości), a nie dacie podziału. Wobec powyższego, planowany podział działki o nr ewidencyjnym …., nie będzie stanowił dla Wnioskodawczyni nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Aby zatem ustalić, czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziałów 1/2 w nieruchomościach, powstałych po podziale działki o nr ewidencyjnym nr …. podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy ich odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawcę, tj. ojca Wnioskodawczyni.

Jak wynika, z opisu sprawy ww. działka pod budowę została zakupiona przez rodziców Wnioskodawczyni w lutym 2000 r. do wspólności majątkowej małżeńskiej. Pozwolenie na budowę wydano we wrześniu 2000 r. Dom został przez rodziców Wnioskodawczyni oddany do użytkowania w dniu 28 grudnia 2006 r. Między rodzicami Wnioskodawczyni w dniu 29 sierpnia 2013 r. orzeczony został rozwód. Uprawomocnienie się wyroku rozwodowego nastąpiło w dniu 20 września 2013 r. Do dnia orzeczenia rozwodu między małżonkami, tj. rodzicami Wnioskodawczyni, istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Jedyną umową majątkową zmieniającą stosunki majątkowe pomiędzy rodzicami Wnioskodawczyni był podział majątku wspólnego po rozwodzie, dokonany w dniu 1 września 2014 r., w formie aktu notarialnego. W wyniku tego podziału doszło do przeniesienia prawa własności przedmiotowej działki z majątku wspólnego do odrębnego jednego z małżonków, czyli ojciec Wnioskodawczyni stał się jedynym właścicielem.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Z powyższego wynika zatem, że wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności ‒ tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania. Stosownie natomiast do art. 50¹ wspomnianej ustawy, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, Sąd wskazał, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego: „Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości”.

Nadmienić należy, że wyżej powołana uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego odnosi się wprawdzie do innego stanu faktycznego, jednakże argumenty w niej zawarte są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia nieruchomości dojdzie np. po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku ustania małżeństwa przez rozwód oraz dokonania podziału majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego uprzednio nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, należy uznać tą datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Wobec powyższego, skoro wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – jest to wspólność bezudziałowa, w trakcie trwania której nie jest możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości lub prawie majątkowym podczas pierwotnego, wspólnego nabycia, to tym samym każdy z małżonków, a zatem również ojciec Wnioskodawczyni, nabył w całości działkę nr … w lutym 2000 r., wskutek jej nabycia do majątku wspólnego małżonków. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nabytego w spadku po zmarłym ojcu bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć z uwzględnieniem daty nabycia przez spadkodawcę.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, w związku z faktem, że udział 1/2 w prawie własności przedmiotowej nieruchomości wchodził w skład spadku po ojcu Wnioskodawczyni zmarłym w dniu 20 grudnia 2017 r. (który to nabył nieruchomość w 2000 r.), wskazać należy, że okres pięciu lat przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął.

W konsekwencji, planowane w 2021 r., nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziałów 1/2 w przedmiotowych nieruchomościach (w działce zabudowanej domem i działce pod nową zabudowę, powstałych w wyniku podziału działki o nr ewidencyjnym ….), nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia ww. udziałów w nieruchomościach.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis zdarzeń przyszłych będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutku prawnego dla drugiego spadkobiercy, tj. brata Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. ….., ……, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin