Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.295.2020.3.WS
z 25 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej ustalenia podmiotu uzyskującego przychód i dochód,
• prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka została powołana zarządzeniem Wójta Gminy wydanym na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1963 roku o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

Spółka gospodaruje majątkiem Wspólnoty gruntowej wsi. Spółka pobiera czynsz dzierżawny od podmiotów dzierżawiących grunty stanowiące Wspólnotę gruntową wsi oraz czynsz od podmiotów, którym zostały wynajęte lokale znajdujące się w budynkach położonych na gruntach stanowiących Wspólnotę gruntową wsi.

Spółka nie przekazuje i nie zamierza przekazywać osiągniętego zysku udziałowcom Wspólnoty gruntowej wsi, lecz przeznacza go na cele społeczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy przychód z wydzierżawionych gruntów i wynajętych lokali, który zostanie osiągnięty za 2020 r. stanowić będzie przychód udziałowców Wspólnoty gruntowej wsi (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)?
2. Czy osiągnięty z wyżej wymienionych gruntów i lokali dochód będzie dochodem udziałowców Wspólnoty gruntowej wsi (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2)?
3. Czy Spółka gospodarująca mieniem wspólnoty ma tutaj pozycję płatnika podatku PIT?
4. Czy Spółka zobowiązana jest potraktować członków Wspólnoty jak podatników PIT z tego tytułu, odprowadzić z tego tytułu za członków Wspólnoty zaliczkę na podatek dochodowy i wystawić członkom wspólnoty PIT-y?
   
   

Treść pytania nr 4 wynika z pisma z 1 czerwca 2020 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy osiągnięty przychód i dochód będą przychodem i dochodem Spółki. Spółka nie ma pozycji płatnika podatku PIT, a członkowie Wspólnoty nie będą podatnikami. Spółka nie jest zobowiązana w świetle obowiązujących przepisów do potraktowania członków Wspólnoty jak podatników PIT z tego tytułu, Spółka nie jest zobowiązana do odprowadzenia z tego tytułu za członków Wspólnoty zaliczek na podatek dochodowy ani do wystawienia członkom Wspólnoty PIT-ów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej ustalenia podmiotu uzyskującego przychód i dochód,
• prawidłowe– w pozostałej części.
  
  

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 703). Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne – o określonych przymiotach (art. 1 ust. 1 ww. ustawy). Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty (art. 6 ust. 1 ww. ustawy). Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w idealnych (ułamkowych) częściach (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych: osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Natomiast z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że: spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że Wspólnota Gruntowa nie jest osobą fizyczną, a stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje Spółka, utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału.

Należy zauważyć, że Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku Wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Majątek ten stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie gruntowej.

Wspólnota gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we Wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które przysługuje osobom fizycznym lub prawnym. Spółka Wspólnoty gruntowej ma za zadanie wyłącznie zarządzać majątkiem Wspólnoty, nie uzyskuje z tego tytułu żadnych dochodów. Należności, które Spółka uzyskuje jako zarządca majątku Wspólnoty, po ich pomniejszeniu o koszty zarządu Spółki, stanowią dochód, będący dochodem osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie Gruntowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka gospodaruje majątkiem Wspólnoty gruntowej wsi. Spółka pobiera czynsz dzierżawny od podmiotów dzierżawiących grunty stanowiące Wspólnotę gruntową wsi oraz czynsz od podmiotów, którym zostały wynajęte lokale znajdujące się w budynkach położonych na gruntach stanowiących Wspólnotę gruntową wsi. Spółka nie przekazuje i nie zamierza przekazywać osiągniętego zysku udziałowcom Wspólnoty gruntowej wsi, lecz przeznacza go na cele społeczne.

W wydanej 18 czerwca 2020 r. interpretacji indywidualnej Nr 0111-KDIB1-2.4010.115.2020.4.DP w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej, aczkolwiek posiada osobowość prawną, nie jest właścicielem majątku lub odrębnym od współużytkowników przedsiębiorcą. Zauważyć należy, że Spółka w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Majątek ten stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Wspólnota gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które przysługuje osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne. Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej ma za zadanie wyłącznie zarządzać majątkiem wspólnoty, nie uzyskuje z tego tytułu żadnych dochodów. (…) pieniądze uzyskane z czynszu z wydzierżawionych gruntów i wynajętych lokali nie stanowią przychodu, utworzonej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, Spółki, która to Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych”.

Należy zatem wskazać, że pieniądze uzyskane z czynszu z wydzierżawionych gruntów i wynajętych lokali nie stanowią przychodu Spółki, która to Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Powyższe należności nie stanowią tym samym dochodu Spółki, lecz osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie gruntowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, czy w sytuacji przedstawionej we wniosku na Spółce ciążą obowiązki płatnika związane z odprowadzeniem za członków Wspólnoty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawienia PIT-ów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 cytowanej ustawy: płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Jak już powyżej wskazano w niniejszej interpretacji, wszelkiego rodzaju przychody uzyskane przez Wspólnotę stanowią dochód będący wyłączną własnością jej członków.

Zatem w związku z wypłatą na rzecz osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej dochodu Spółka nie jest i nie będzie zobowiązana do poboru od wypłaconych kwot podatku dochodowego od osób fizycznych, jako przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane kwoty nie są dochodami z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, ponieważ jak wskazano powyżej to nie Spółka uzyskuje dochody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Reasumując – pieniądze uzyskane z czynszu z wydzierżawionych gruntów i wynajętych lokali stanowią przychód, a tym samym dochód osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie gruntowej. Stąd na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika, w związku z tym Spółka nie jest zobowiązana odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ani wystawiać członkom Wspólnoty PIT-y.

Organ podatkowy wskazuje, że niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce w odniesieniu do zadanych pytań, natomiast organ podatkowy nie odniósł się do kwestii dotyczącej obowiązków podatkowych ciążących na członkach Wspólnoty w związku z podziałem i wypłatą dochodów na ich rzecz przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.