Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.411.2020.1.IR
z 7 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 27 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków oddziału spółki zagranicznej jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Oddziału w programie motywacyjnym zorganizowanym przez zagraniczną spółkę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Oddziału spółki zagranicznej jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Oddziału w programie motywacyjnym zorganizowanym przez zagraniczną spółkę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

B. Oddział w Polsce (dalej: „Pracodawca”, „Wnioskodawca”) jest Oddziałem Spółki z siedzibą na terytorium Niemiec, wchodzącym w skład grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”).

W ramach Grupy funkcjonują międzynarodowe programy motywacyjne, w tym m.in. następujące programy (dalej łącznie: „Programy”):

• S.M. oraz
  

• S.R.
  
  

Programy są adresowane do pracowników zatrudnionych w podmiotach z Grupy. W Programach uczestniczą również uprawnieni pracownicy Wnioskodawcy (dalej: „Pracownicy”). Funkcją poszczególnych Programów jest motywacja, gratyfikacja i/lub retencja osób zatrudnionych w Grupie.

Organizatorem Programów jest spółka B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: „Spółka brytyjska”), działająca w formie prawnej public limited company, spółki akcyjnej prawa brytyjskiego. Akcje Spółki brytyjskiej (dalej: „Akcje”) są przedmiotem obrotu m.in. na Giełdzie Papierów Wartościowych w Londynie. Spółka brytyjska jest wobec Wnioskodawcy podmiotem dominującym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 24 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 1680, z późn. zm.).

Regulaminy Programów zostały przyjęte uchwałami walnego zgromadzenia akcjonariuszy Spółki brytyjskiej, stosownie do wymogów prawnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii.

W ramach Programu S.:

• Pracownicy mogą nabywać Akcje Spółki brytyjskiej po cenie rynkowej (dalej: „Akcje inwestycyjne”), poprzez bezpośrednie dokonanie wpłaty na wskazany rachunek bankowy bądź też poprzez złożenie zlecenia potrącenia przez Pracodawcę określonej kwoty z wynagrodzenia ze stosunku pracy,
  

• za każdą zakupioną Akcję inwestycyjną w Programie Pracownicy otrzymują nieodpłatnie od Spółki brytyjskiej jedną dodatkową Akcję (dalej: „Akcje dodatkowe”),
  

• od momentu nabycia Akcji inwestycyjnych i Akcji dodatkowych, Pracownikom przysługuje prawo głosu jako akcjonariuszom Spółki brytyjskiej oraz prawo do dywidendy z Akcji, niemniej, oba rodzaje Akcji objęte są 3-letnim okresem restrykcyjnym, w trakcie którego Pracownicy nie mogą ich sprzedać, przekazać ani scedować,
  

• w trakcie 3-letniego okresu restrykcyjnego Pracownik zobowiązany jest przechowywać Akcje u powiernika zagranicznego (podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, dalej: „Powiernik”), który przechowuje Akcje w imieniu pracowników Grupy i reinwestuje dywidendy otrzymywane przez Pracowników w nabycie kolejnych Akcji,
  

• po upływie ww. okresu restrykcyjnego, Pracownik może dysponować wszystkimi rodzajami Akcji swobodnie i bez żadnych ograniczeń, w tym podjąć decyzję o ich sprzedaży lub przeniesieniu na wskazany przez siebie rachunek,
  

• dopóki Akcje są przechowywane przez powiernika, udział w Programie S.M. jest administrowany centralnie przez profesjonalnego administratora (dalej: „Administrator”),
  

• w przypadku, gdy w trakcie 3-letniego okresu restrykcyjnego Pracownik przestanie być Pracownikiem zatrudnionym w którejkolwiek spółce z Grupy, Pracownik zobowiązany jest do przekazania Administratorowi dyspozycji sprzedaży Akcji lub wykonania transferu Akcji na wskazany rachunek.
  
  

W ramach Programu S.R.:

• Pracownicy otrzymują nieodpłatnie jednostki zastrzeżone (tzw. Restricted Stock Units, dalej: „RSU”),
  

• RSU wyrażają uprawnienie Pracownika do warunkowego, nieodpłatnego otrzymania Akcji od Spółki brytyjskiej, w liczbie odpowiadającej liczbie zrealizowanych RSU, przy czym uprawnienie to może zostać zrealizowane po upływie 3-letniego okresu restrykcyjnego, liczonego od momentu otrzymania RSU, przy czym długość okresu restrykcyjnego może być indywidualnie określana dla poszczególnych uczestników,
  

• z chwilą upływu powyższego okresu restrykcyjnego Pracownik uzyskuje prawo głosu jako akcjonariusz Spółki brytyjskiej oraz prawo do dywidendy z Akcji, może też rozporządzać Akcjami, w tym dokonać ich sprzedaży,
  

• RSU nie są Akcjami, nie są przedmiotem obrotu na rynku finansowym i przed upływem okresu restrykcyjnego nie jest możliwe ich zbycie lub zamiana na instrument finansowy; RSU generowane są wyłącznie na potrzeby realizacji Programu,
  

• w przypadku, gdy w trakcie okresu restrykcyjnego Pracownik przestanie być Pracownikiem zatrudnionym w którejkolwiek spółce z Grupy, Pracownik, co do zasady, traci posiadane przez siebie RSU i nie przysługuje mu z tego tytułu żadna rekompensata. Wyjątkiem są sytuacje, w których Pracownik zakończy zatrudnienie ze względu na restrukturyzację Pracodawcy, ciężką chorobę lub niepełnosprawność, wówczas Pracownik zachowuje uprawnienie do nieodpłatnego otrzymania Akcji w zakresie całości lub części posiadanych RSU.
  
  

Uprawnienie do uczestnictwa w Programach, jak również warunki uczestnictwa, nie wynikają z umów o pracę zawieranych przez Wnioskodawcę z jego Pracownikami, nie jest to również uprawnienie gwarantowane w regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania lub innym, wewnątrzzakładowym akcie prawa pracy, obowiązującym u Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma również wpływu na decyzję Spółki brytyjskiej co do kontynuacji realizacji Programów w kolejnych latach. Wnioskodawca jest/może być obciążany kosztami realizacji Programów.

Z uwagi na złożoną treść polskich przepisów podatkowych, regulujących zasady opodatkowania świadczeń uzyskiwanych w ramach programów motywacyjnych, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy zasadnym jest, aby świadczenia uzyskiwane przez jego Pracowników w ramach Programów podlegały opodatkowaniu jako przychody ze stosunku pracy, deklarowane przez Wnioskodawcę w informacji rocznej PIT-11.

Wniosek dotyczy skutków podatkowych uczestnictwa Pracowników w Programach w zakresie, w jakim Pracownicy, po upływie okresu restrykcyjnego, uzyskali prawo do swobodnego dysponowania Akcjami po dniu 31 grudnia 2017 r.

Wnioskodawca zakłada, że w ramach Programów Pracownicy będą otrzymywać Akcje od Spółki brytyjskiej również w kolejnych latach. W związku z powyższym, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak również zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Programy spełniają definicję programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do momentu odpłatnego zbycia Akcji uzyskanych w Programach, uczestnictwo Pracowników w tych Programach nie skutkuje powstaniem przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i w konsekwencji na Wnioskodawcy na żadnym etapie realizacji Programów nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych ani obowiązki informacyjne?
3. Czy w przypadku, gdy w związku z uczestnictwem Pracowników w Programach Wnioskodawca, jako płatnik, rozpoznał po stronie Pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy, zadeklarowany następnie w informacji rocznej PIT-11, Wnioskodawca jest uprawniony do złożenia korekty informacji PIT-11 poprzez wyłączenie powyższej kwoty z łącznej kwoty przychodów ze stosunku pracy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Programy spełniają definicję programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; dalej: updof).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 updof. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił m.in.:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1);
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, „dochód z tego samego tytułu może być opodatkowany tylko raz i może być, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 1 updof, przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów. Jeżeli ustawodawca chce zaliczyć dany rodzaj przychodów do innego źródła niż to, na które wskazywałby charakter przychodu, stanowi o tym wyraźnie w przepisie” (wyrok NSA z dnia 24 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1524/16).

Należy wskazać, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a updof, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

W myśl art. 17 ust. 1ab pkt 1 updof, przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

W konsekwencji, na gruncie updof, wolą ustawodawcy wszelkie przychody związane z nabyciem (objęciem) czy też późniejszym zbyciem akcji podlegają opodatkowaniu w ramach źródła, jakim są kapitały pieniężne, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Powyższe przepisy korespondują z regulacjami w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskiwanych z tytułu uczestnictwa w tzw. programach motywacyjnych.

Zgodnie z art. 24 ust. 11 updof, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1. spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

–podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Zgodnie z art. 24 ust. 11a updof, dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji, a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38.

Zgodnie z art. 24 ust. 11b updof, przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1. spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

–w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Równocześnie, na podstawie art. 24 ust. 12a updof, przepisy ust. 11-11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przytoczonych powyżej przepisów prawa wynika zatem, że program motywacyjny w rozumieniu updof, to program spełniający łącznie następujące warunki:

1. jest to system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez spółkę akcyjną lub spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w stosunku do spółki,
2. akcje są obejmowane lub nabywane przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę (art. 12 updof) lub osoby uzyskujące świadczenia w ramach działalności wykonywanej osobiście (art. 13 updof),
3. obejmowane lub nabywane akcje są akcjami spółki, z którą uczestników programu łączy stosunek określony w art. 12 lub art. 13 updof, bądź są akcjami spółki dominującej w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 updof,
4. w ramach programu uczestnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje spółki (wskazane w pkt 3), przy czym następuje to bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 89) lub realizacji innych praw majątkowych,
5. przyznane akcje są akcjami spółki akcyjnej mającej siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wyżej warunki są spełnione w odniesieniu do Programów, co oznacza, że Programy, w których uczestniczą Pracownicy, stanowią programy motywacyjne w rozumieniu updof.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegóły analizy w odniesieniu do poszczególnych warunków.

Warunek nr 1 – system wynagradzania przyjęty przez akcjonariuszy

Programy są systemami wynagradzania, tworzonymi w celu motywacji, gratyfikacji i retencji osób zatrudnionych w Grupie.

Regulaminy Programów zostały zatwierdzone i przyjęte w drodze podjęcia uchwał przez walne zgromadzenie akcjonariuszy Spółki brytyjskiej, zgodnie z wymogami prawa spółek Wielkiej Brytanii. Spółka brytyjska działa w formie prawnej spółki akcyjnej prawa brytyjskiego.

Warunek nr 1 w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jest zatem spełniony.

Warunek nr 2 – osoby obejmujące/nabywające akcje

Pracownicy, jako uczestnicy Programu, są osobami zatrudnionymi u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę i otrzymują od Wnioskodawcy świadczenia z tytułu określonego w art. 12 ust. 1 updof (stosunek pracy).

Warunek nr 2 w stosunku do Pracowników w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jest zatem spełniony.

Warunek nr 3 – akcje obejmowane lub nabywane w ramach Programu motywacyjnego

Akcje obejmowane lub nabywane przez Pracowników w ramach Programu stanowią Akcje Spółki brytyjskiej, będącej spółką dominującą w rozumieniu przepisów o rachunkowości w stosunku do Pracodawcy, od którego Pracownicy uzyskują świadczenia i inne należności z tytułu określonego w art. 12 ust. 1 updof (stosunek pracy).

Warunek nr 3 w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jest zatem spełniony.

Warunek nr 4 – faktyczne objęcie lub nabycie akcji

Ustawodawca dopuszcza dwa alternatywne modele nabycia akcji:

• bezpośrednie nabycie akcji,
  

• nabycie akcji w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych.
  
  

W odniesieniu do Programu S.M. Pracownicy bezpośrednio nabywają Akcje, stając się akcjonariuszami Spółki brytyjskiej.

W przypadku Programu S.R. nabycie Akcji następuje w drodze realizacji RSU, czyli jest to model, w którym dochodzi do pośredniego nabycia Akcji.

RSU, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nie są Akcjami, nie są przedmiotem obrotu na rynku finansowym i przed upływem okresu restrykcyjnego nie jest możliwe ich zbycie lub zamiana na instrument finansowy, są generowane wyłącznie na potrzeby realizacji Programu. Jednocześnie, RSU stanowią uprawnienie Pracownika do warunkowego, nieodpłatnego otrzymania Akcji od Spółki brytyjskiej, a zatem są uprawnieniem o charakterze majątkowym. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnia wniosek, że nieodpłatne nabycie Akcji przez Pracowników, dokonane w ten sposób, że nabycie następuje w wyniku realizacji warunkowego uprawnienia zawartego w RSU, mieści się w pojęciu nabycia Akcji w wyniku realizacji praw majątkowych.

Warunek nr 4 w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jest zatem spełniony.

Warunek nr 5 – kraj lokalizacji siedziby spółki akcyjnej

Spółka brytyjska ma siedzibę w Wielkiej Brytanii. Wielka Brytania jest państwem związanym z Polską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Warunek nr 5 w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym jest zatem spełniony.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Programy spełniają definicję programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11b updof.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, do momentu odpłatnego zbycia Akcji uczestnictwo Pracowników w Programach nie skutkuje powstaniem przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT i w konsekwencji na Wnioskodawcy na żadnym etapie realizacji Programu Motywacyjnego nie ciążą obowiązki płatnika podatku PIT ani obowiązki informacyjne.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 24 ust. 11 updof, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1. spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

–podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Tym samym, w przypadku objęcia lub nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego, spełniającego warunki określone w art. 24 ust. 11-12a updof, wolą ustawodawcy następuje odroczenie momentu powstania przychodu do momentu odpłatnego zbycia akcji. W efekcie, uzyskany dochód z akcji podlega opodatkowaniu jako uzyskany w ramach źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 17 updof.

Sposób opodatkowania dochodów ze zbycia papierów wartościowych określa art. 30b ust. 1 updof, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 6 pkt 1 updof, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych (...) i obliczyć należny podatek dochodowy.

W konsekwencji, to na podatniku (w analizowanym przypadku: na Pracowniku), który uzyska dochód lub poniesie stratę z odpłatnego zbycia Akcji, ciąży obowiązek terminowego złożenia wymaganego zeznania rocznego (PIT-38) i wpłaty podatku należnego. Rozliczenie podatkowe następuje zatem w drodze samoopodatkowania. W takim przypadku updof nie nakłada na zakład pracy (w analizowanym przypadku: na Wnioskodawcę), obowiązku naliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy ani obowiązków informacyjnych.

Stanowisko to znajduje, według Wnioskodawcy, potwierdzenie w pismach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”). Przykładowo w interpretacji z dnia 22 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.36.2019.2.JG1, DKIS wskazał, że: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w związku z uczestnictwem w Programach Motywacyjnych przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników Programów Motywacyjnych w momencie odpłatnego zbycia nabytych (objętych) przez Pracowników w ramach Programów motywacyjnych akcji, zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany przychód należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z uczestnictwem Pracowników w Programach Motywacyjnych na polskich spółkach nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Według Wnioskodawcy, należy zwrócić uwagę, że dodatkowym argumentem, przemawiającym za tym, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika zaliczek oraz obowiązki informacyjne w związku z uczestnictwem Pracowników w Programie, jest fakt, że na żadnym z etapów realizacji Programów Pracownicy nie uzyskują od Wnioskodawcy bądź Spółki brytyjskiej świadczeń kwalifikowanych jako wynagrodzenie za pracę.

W myśl art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak już wskazano wyżej, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych, wolą ustawodawcy zostały uznane za odrębne źródło przychodów, jakim są kapitały pieniężne.

Z kolei, stosownie do art. 31 updof, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast zgodnie z art. 39 ust. 1 updof, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności powołany art. 31 updof, nadający status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

• przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz
  

• zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.
  
  

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, aby można mówić o przychodzie ze stosunku pracy określonym w art. 12 ust. 1 updof, otrzymanie świadczeń przez Pracowników w ramach Programów musiałoby pozostawać w ścisłym związku z wypełnianiem przez nich obowiązków w ramach stosunku pracy zawartego z Wnioskodawcą.

Taka okoliczność jednakże, nie ma miejsca w opisywanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, o czym świadczą następujące przesłanki:

• Pracownicy Wnioskodawcy uczestniczą w Programach tworzonych przez podmiot odrębny od Wnioskodawcy, tj. przez Spółkę brytyjską, niebędącą ich pracodawcą,
  

• warunki uczestnictwa w Programach nie stanowią elementu umowy o pracę, nie wynikają z regulaminów wynagradzania i pracy, obowiązujących u Wnioskodawcy, bądź z innych aktów prawa pracy przyjętych przez Wnioskodawcę,
  

• Wnioskodawca nie ma wpływu na decyzję Spółki brytyjskiej co do przyznania Akcji/RSU Pracownikom,
  

• podmioty pełniące funkcję Powiernika i Administratora Programów działają na zlecenie Spółki brytyjskiej, a nie na zlecenie Wnioskodawcy.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, do momentu odpłatnego zbycia Akcji uczestnictwo Pracowników w Programach nie skutkuje powstaniem przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT i, w konsekwencji, na Wnioskodawcy na żadnym etapie realizacji Programu Motywacyjnego nie ciążą obowiązki płatnika podatku PIT, ani obowiązki informacyjne.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy w związku z uczestnictwem Pracowników w Programach Wnioskodawca, jako płatnik, rozpoznał po stronie Pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy, zadeklarowany następnie w informacji rocznej PIT-11, jest On uprawniony do złożenia korekty informacji PIT-11 poprzez wyłączenie powyższej kwoty z łącznej kwoty przychodów ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 Ordynacji, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast stosownie do art. 3 pkt 5 Ordynacji, przez deklaracje należy rozumieć również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji może nastąpić do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego, którego deklaracja dotyczy (tak np. L. Etel (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz aktualizowany, Lex 2019), a więc zasadniczo za okres 5 lat wstecz, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Tym samym nie budzi wątpliwości, że płatnicy mogą skorygować uprzednio złożoną informację podatkową PIT-11, zawierającą nieprawidłowe dane, a jej skorygowanie następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Powyższe zasady mają zastosowanie również w odniesieniu do sytuacji, gdy w związku z uczestnictwem Pracownika w zagranicznym programie motywacyjnym, jego polski pracodawca zakwalifikował świadczenia uzyskane przez Pracownika jako dodatkowy przychód ze stosunku pracy, podczas gdy na podstawie art. 24 ust. 11-12a updof, w ramach tego rodzaju programów Pracownik uzyskuje przychód kwalifikowany do kapitałów pieniężnych.

Tym samym, w odniesieniu do przypadków, gdy w związku z uczestnictwem Pracowników w Programach:

• uzyskany przez Pracowników przychód w Programie, jak wykazano w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 2, należy zakwalifikować do źródła innego niż stosunek pracy, tj. do kapitałów pieniężnych,
  

• Wnioskodawca, jako płatnik, rozpoznał po stronie Pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy, zadeklarowany następnie w informacji rocznej PIT- 11,
  

–Wnioskodawca jest uprawniony do złożenia korekty informacji PIT-11 poprzez wyłączenie z kwoty przychodów ze stosunku pracy równowartości kwoty, która została pierwotnie nieprawidłowo zakwalifikowana jako przychód ze stosunku pracy.

Jednocześnie, w skorygowanej informacji PIT-11 Wnioskodawca powinien wykazać faktyczną kwotę zaliczek pobranych w ciągu roku podatkowego, co umożliwi Pracownikowi odzyskanie ewentualnej nadpłaty w zaliczkach poprzez złożenie korekty zeznania podatkowego za rok, którego dotyczy skorygowany PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

–podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ww. ustawy.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów wymieniając jako odrębne źródło stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

• określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
  

• określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.
  
  

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

W szczególności, w odniesieniu do powołanego art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

• przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz
  

• zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.
  
  
  

Jak wynika z wyżej zacytowanego art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca nie ogranicza omawianego pojęcia do wynagrodzenia za pracę, a wskazany przez niego katalog rodzajów przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych zawarty w powołanym przepisie ma charakter przykładowego wyliczenia (świadczy o tym użyte sformułowanie „w szczególności”).

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników – czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych, czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że B. Oddział w Polsce (dalej: „Pracodawca”, „Wnioskodawca”) jest Oddziałem Spółki z siedzibą na terytorium Niemiec, wchodzącym w skład grupy kapitałowej. W ramach Grupy funkcjonują międzynarodowe Programy motywacyjne, w tym m.in.: S.M. oraz S.R. Programy są adresowane do Pracowników zatrudnionych w podmiotach z Grupy. W Programach uczestniczą również uprawnieni Pracownicy Wnioskodawcy. Funkcją poszczególnych Programów jest motywacja, gratyfikacja i/lub retencja osób zatrudnionych w Grupie. Organizatorem Programów jest Spółka brytyjska, działająca w formie prawnej public limited company, spółki akcyjnej prawa brytyjskiego. Spółka brytyjska jest wobec Wnioskodawcy podmiotem dominującym. Regulaminy Programów zostały przyjęte uchwałami walnego zgromadzenia akcjonariuszy Spółki brytyjskiej, stosownie do wymogów prawnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii. W ramach Programu S.M.: Pracownicy mogą nabywać Akcje Spółki brytyjskiej po cenie rynkowej (dalej: „Akcje inwestycyjne”), poprzez bezpośrednie dokonanie wpłaty na wskazany rachunek bankowy bądź też poprzez złożenie zlecenia potrącenia przez Pracodawcę określonej kwoty z wynagrodzenia ze stosunku pracy, za każdą zakupioną Akcję inwestycyjną w Programie Pracownicy otrzymują nieodpłatnie od Spółki brytyjskiej jedną dodatkową Akcję. W ramach Programu S.R. Pracownicy otrzymują nieodpłatnie jednostki zastrzeżone (tzw. Restricted Stock Units, dalej: „RSU”), RSU wyrażają uprawnienie Pracownika do warunkowego, nieodpłatnego otrzymania Akcji od Spółki brytyjskiej, w liczbie odpowiadającej liczbie zrealizowanych RSU, przy czym uprawnienie to może zostać zrealizowane po upływie 3-letniego okresu restrykcyjnego, liczonego od momentu otrzymania RSU, przy czym długość okresu restrykcyjnego może być indywidualnie określana dla poszczególnych uczestników. Uprawnienie do uczestnictwa w Programach, jak również warunki uczestnictwa, nie wynikają z umów o pracę zawieranych przez Wnioskodawcę z jego Pracownikami, nie jest to również uprawnienie gwarantowane w regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania lub innym, wewnątrzzakładowym akcie prawa pracy, obowiązującym u Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma również wpływu na decyzję Spółki brytyjskiej co do kontynuacji realizacji Programów w kolejnych latach. Wnioskodawca jest/może być obciążany kosztami realizacji Programów.

Jak wskazano we wniosku, udział pracowników Wnioskodawcy w programach motywacyjnych nie wynika z umowy o pracę zawartej przez Wnioskodawcę z pracownikami ani z innych regulacji prawa pracy obowiązujących w Oddziale, ponieważ organizatorem programów motywacyjnych jest Spółka brytyjska – spółka dominująca.

W takiej sytuacji faktycznej nie można stwierdzić, że świadczenia pracowników Oddziału związane z uczestnictwem w programach motywacyjnych zorganizowanych przez Spółkę brytyjską są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że skoro przychody osób zatrudnionych w Oddziale z tytułu uczestnictwa w programach motywacyjnych organizowanych przez Spółkę brytyjską, nie wynikają z umów zawartych przez Wnioskodawcę z tymi pracownikami, to tym samym nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, po stronie Wnioskodawcy nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 31 i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Pomimo dokonanej przez Organ oceny stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2 jako prawidłowego, niniejsza interpretacja nie zawiera oceny stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 1 dotyczącego potwierdzenia, że programy motywacyjne opisane we wniosku spełniają definicję programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na Wnioskodawcy bowiem na żadnym etapie realizacji programów motywacyjnych nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani obowiązki informacyjne wynikające z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych we wniosku programów motywacyjnych.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy, czy skoro w związku z uczestnictwem pracowników w programach motywacyjnych jako płatnik rozpoznał On po stronie pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy, zadeklarowany następnie w informacji rocznej PIT-11, jest On uprawniony do złożenia korekty informacji PIT-11 poprzez wyłączenie powyższej kwoty z łącznej kwoty przychodów ze stosunku pracy stwierdza się co następuje.

Z przepisu art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Z treści art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych, np. błędnie mogła zostać określona wysokość przychodu bądź dochodu, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Powołane powyżej przepisy znajdują zastosowanie m.in. do korekty ”Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”, tj. informacji na druku PIT-11.

Powyższe zasady mogą mieć zastosowanie w odniesieniu do sytuacji, gdy w związku z uczestnictwem pracowników w zagranicznym programie motywacyjnym, Wnioskodawca polski pracodawca, zakwalifikował świadczenia uzyskane przez tych pracowników od Spółki brytyjskiej jako dodatkowy przychód ze stosunku pracy, podczas gdy świadczenia te nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników.

Tym samym, gdy w związku z uczestnictwem pracowników w programach motywacyjnych Wnioskodawca, jako płatnik, rozpoznał po stronie pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy, zadeklarowany następnie w informacji PIT-11 jest On uprawniony do złożenia korekty informacji PIT-11 poprzez wyłączenie z kwoty przychodów ze stosunku pracy równowartości kwoty, która została pierwotnie nieprawidłowo zakwalifikowana jako przychód ze stosunku pracy, wykazując tylko faktycznie osiągnięte wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę. W skorygowanej informacji PIT-11 winny zostać uwzględnione w pełnej wysokości zaliczki faktycznie pobrane przez Wnioskodawcę. Informacja PIT-11 odzwierciedlać winna bowiem stan faktyczny. Informacja PIT-11 jest informacją o pobranych (a nie informacją o należnych) zaliczkach na podatek dochodowy. Sporządzoną korektę informacji PIT-11 wraz z wyjaśnieniem przyczyn jej złożenia Wnioskodawca winien przesłać do właściwego urzędu skarbowego oraz do pracowników.

Korekta informacji PIT-11 może nastąpić do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego, którego informacja ta dotyczy.

Jak stanowi art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 ustawy Ordynacja podatkowa jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zatem, zasadniczo korektę informacji PIT-11 można sporządzić za okres 5 lat wstecz, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odnoszącym się do pytania nr 3 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym/zdarzeniem przyszłym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.