2020.07.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.263.2020.2.KK
z 14 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu droga elektroniczną e-PUAP 4 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 2 czerwca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.263.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 8 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku uznania transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę Lokali za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wskazania, czy czynność ta podlega opodatkowaniu

zwolnienia z podatku VAT sprzedaży Lokali na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 2 czerwca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.263.2020.1.KK (skutecznie doręczonym w dniu 8 czerwca r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku uznania transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę Lokali za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wskazania, czy czynność ta podlega opodatkowaniu

zwolnienia z podatku VAT sprzedaży Lokali na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, działa pod firmą (…) Spółka Jawna wpisanej (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), która posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami, dzierżawa, wynajem i wypożyczanie samochodów osobowych oraz sprzętu rekreacyjnego i sportowego.

Spółka powstała w dniu 17 maja 2018 r. z przekształcenia spółki cywilnej działającej pod firmą (…) spółka cywilna (dalej: „Spółka Cywilna”). Wkład do Spółki stanowiła łącznie całość składników materialnych i niematerialnych, aktywów i pasywów, w tym wszelkie wierzytelności i zobowiązania, przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach Spółki Cywilnej, w tym prowadzone uprzednio przez J. C. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o PIT oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 55¹ Kodeksu cywilnego oraz prowadzone uprzednio przez L. C. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o PIT oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W skład wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa wniesionego przez J. C. oraz L. C. wchodziły m.in.:

prawo własności do lokalu użytkowego nr 9 o powierzchni 90,53 m² (dalej: „Lokal 9”) (wraz z przynależną piwnicą o powierzchni 16,78 m²), z którego własnością związany jest udział wynoszący 9053/101125 części nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawo własności do lokalu użytkowego nr 5 o powierzchni 90,04 m² (dalej: „Lokal 5”) (wraz z przynależną piwnicą o powierzchni 15,18 m²), z którego własnością związany jest udział wynoszący 9004/101125 części nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawo własności do lokalu użytkowego nr 1 o powierzchni 74,33 m² (dalej: „Lokal 1”), z którego własnością związany jest udział wynoszący 8214/101125 części w nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu Lokalu 9, Lokalu 5 oraz Lokalu 1 (dalej łącznie: „Lokale”) wraz z przynależnymi piwnicami zawartej 17 grudnia 2017 r. („Umowa najmu”) pomiędzy L. C. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą L. C., a najemcą, będącą osobą fizyczną (dalej: „Najemca” lub „Nabywca”).

Lokale są ze sobą połączone i stanowią funkcjonalną całość.

Spółka Cywilna została utworzona w dniu 25 kwietnia 2018 r. J. C. i L. C. w ramach wkładu do Spółki Cywilnej wnieśli prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, w skład którego wchodziły również składniki majątkowe oraz prawa i obowiązki wynikające z Umowy najmu wymienione powyżej. Czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej wymienionych w pkt lit. a) - c) powyżej zostało natomiast nabyte przez J. C. i L. C. do majątku wspólnego (małżeńska wspólność majątkowa) na podstawie dwóch umów sprzedaży, mianowicie:

aktu notarialnego z dnia 27 marca 2008 r., na podstawie którego nabyli oni prawo własności do Lokalu 9 oraz Lokalu 5 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej (określone w lit. a) - b); w przedmiotowej umowie sprzedaży dokonano również wyodrębnienia tych lokali;
aktu notarialnego z dnia 11 lipca 2012 r, na podstawie którego nabyli oni prawo własności do Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej (określone w lit. c).

Sprzedaż prawa własności do Lokalu 9 oraz Lokalu 5 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej (określone w lit. a) - b) na rzecz L. i J. C. była opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 22%. Podatek VAT naliczony nie był podstawą pomniejszenia podatku VAT należnego przez Wnioskodawcę (ani przez Jego małżonkę) w związku z tym, że wykorzystywał On ww. lokale do wykonywania działalności gospodarczej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Sprzedaż prawa własności do Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej (określone w lit. a) - c) na rzecz L. i J. C. nie była opodatkowana podatkiem VAT, bowiem Sprzedający nie działał w charakterze takiego podatnika.

Budynek, z którego zostały wyodrębnione Lokale, został wzniesiony na przełomie 2007 i 2008 r. i został oddany do użytkowania na podstawie ostatecznej decyzji nr (…) wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Legionowie w dniu 10 marca 2008 r.

Lokale od momentu nabycia do momentu zawarcia Umowy najmu były zajęte przez L. C. do prowadzenia kancelarii komorniczej. Kolejno, po zawarciu Umowy najmu, Lokale były wykorzystywane do prowadzenia działalności w zakresie najmu, opodatkowanej przez właścicieli Lokali według stawki 23% VAT, najpierw przez L. C., a następnie przez Spółkę Cywilną oraz Wnioskodawcę.

Każdy z Lokali stanowi środek trwały Wnioskodawcy i został ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy oraz jest amortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży prawa własności do Lokalu 9, Lokalu 5 oraz Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej (określone w lit. a) - c) na rzecz aktualnego Najemcy. Najemca od dnia zawarcia Umowy najmu prowadzi nieprzerwanie w Lokalach kancelarię komorniczą. Po nabyciu Lokali Najemca planuje kontynuować dotychczasowa działalność.

Sprzedający i Nabywca nie wykluczają, że wraz ze sprzedażą prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej, Nabywca może ewentualnie nabyć wybrane ruchomości znajdujące się w Lokalach.

Sprzedający nie jest stroną żadnych umów związanych z obsługą utrzymaniem, zarządzaniem lub administrowaniem Lokalami. Wszelkie umowy na dostawę mediów oraz odbiór ścieków zostały zawarte bezpośrednio przez Najemcę.

Sprzedający (oraz jego poprzednik prawny - Spółka Cywilna) ponosił wydatki na ulepszenie Lokali (przy czym wydatki te nie były istotne i nie zwiększały istotnie wartości każdego z Lokali), których wartość w odniesieniu do każdego z Lokali była niższa niż 30% wartości początkowej każdego z Lokali wynikająca z rejestru środków trwałych Sprzedającego. Jednocześnie Wnioskodawcy (oraz jego poprzednikowi prawnemu - Spółce Cywilnej) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w Jego ocenie przedmiotem transakcji nie będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostających ze sobą w takim związku funkcjonalnym, by być zdolnym do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Same Lokale, ani Lokale wraz z przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie są wyodrębnione organizacyjne w Spółce na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Przedmiot transakcji nie ma swojego miejsca w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako dział, wydział, oddział. W oparciu o prowadzoną przez Sprzedającego ewidencję księgową jest możliwe przyporządkowanie do sprzedawanych Lokali przychodów i należności z tytułu umowy najmu zawartej z Nabywcą kosztów i zobowiązań bezpośrednio związanych z tymi przychodami (np. podatku od nieruchomości). Taki sposób prezentacji dotyczy pozostałych umów najmu nieruchomości zawartych przez Wnioskodawcę. Sprzedający stosuje system ewidencjonowania kosztów i zobowiązań pośrednich (np. prawnych, księgowych, administracyjnych), który nie pozwala na ich przyporządkowanie do danej nieruchomości. Nie jest możliwe przypisanie do Lokali, ani pozostałych nieruchomości, środków pieniężnych oraz kapitałów. Ponadto Sprzedający nie posiada odrębnego planu kont dla Lokali, nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla Lokali oraz nie sporządza odrębnego bilansu i rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych dla Lokali. Dodatkowo, Sprzedający nie posiada wyodrębnionego rachunku (rachunków) bankowego ani subkonta obsługującego jedynie Lokale w zakresie płatności przychodzących i wychodzących. Wszelkie płatności regulowane są w ramach zbiorczego rachunku (rachunków) bankowego dla całej firmy.

Nie sposób uznać, że prawo własności do Lokali wraz z udziałem w prawie własności gruntu i udziałami w nieruchomości wspólnej są wyodrębnione funkcjonalnie. Nie mogą one samodzielnie pełnić żadnej funkcji. Są zwyczajnie składnikiem majątkowym aktualnie wykorzystywanym do celów najmu.

Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie będzie więc zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostających ze sobą w takim związku funkcjonalnym, by być zdolnym do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła bowiem sprzedaży zbioru składników - powiązanych funkcjonalnie, które umożliwiają podjęcia samodzielnej działalności dotyczącej Nieruchomości przez Nabywcę po sprzedaży prawa własności Lokali w zakresie tożsamym do działalności prowadzonej przez Sprzedającego, przy użyciu tych samych składników majątkowych. W oparciu o przeniesione składniki majątkowe Nabywca nie zamierza kontynuować działalności Wnioskodawcy dotyczącej Nieruchomości. Działalność Wnioskodawcy w odniesieniu do Nieruchomości stanowiła najem komercyjny, który miał na celu realizację z zysku z tytułu wynajmu powierzchni. Nabywca, który jest obecnym najemcą zamierza wykorzystywać Lokale na potrzeby prowadzenia Kancelarii Komorniczej. Najemca od dnia zawarcia Umowy najmu prowadzi nieprzerwanie w Lokalach kancelarię komorniczą. Po nabyciu Lokali Najemca planuje kontynuować działalność gospodarczą.

Wnioskodawca wskazuje, że ruchomościami, które zostaną nabyte w ramach transakcji sprzedaży będzie typowe wyposażenie biurowe w szczególności takie jak biurka, szafy, komputery stanowiące obecne wyposażenie Lokali.

Poza wymienionymi powyżej elementami, Wnioskodawca nie planuje, aby jakiekolwiek inne składniki majątkowe i niemajątkowe były przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży nie będą:

pozostałe nieruchomości posiadane przez Wnioskodawcę,
jakiekolwiek aktywa, zobowiązania,
prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Sprzedającego umów (przy czym, tak jak wskazywał Sprzedający w stanie faktycznym Wniosku, nie zostały zawarte z Najemcą żadne umowy o zarządzanie Lokalami (Nieruchomością) oraz zarządzanie aktywami, natomiast umowy dotyczące obsługi Nieruchomości zostały zawarte bezpośrednio przez Najemcę i zasadniczo będą one obowiązywały po transakcji do obsługi Lokali wykorzystywanych do prowadzenia Kancelarii Komorniczej),
dokumenty lub prawa i obowiązki oraz dokumenty związane z działalnością gospodarczą Sprzedającego,
zobowiązania bilansowe i pozabilansowe, w tym zobowiązania handlowe związane z Lokalami (przedmiotem transakcji),
rachunki bankowe i środki na rachunkach bankowych,
księgi rachunkowe,
know-how związany z działalnością gospodarczą/przedsiębiorstwem Sprzedającego.

Wnioskodawca podkreśla, że ponadto, w ramach planowanej transakcji sprzedaży nie zostanie dokonany transfer innych składników majątkowych, należności, czy zobowiązań, jak również nie zostanie dokonana cesja praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów, jak również nie zostanie dokonane zbycie zakładu pracy. Ze względu na specyfikę prowadzenia Kancelarii Komorniczej, w ramach transakcji nie dojdzie do transferu jakichkolwiek praw i obowiązków związanych z wykonywaniem obowiązków Komornika.

W przypadku planowanej transakcji sprzedaży prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej, przedmiotu tej transakcji nie można uznać za przedsiębiorstwo ani ZCP. Przedmiot transakcji stanowić będzie sprzedaż pojedynczych składników majątkowych, które same w sobie nie warunkują prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej oraz że przedmiot transakcji stanowić będzie sprzedaż pojedynczych składników majątkowych, które same w sobie nie warunkują prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności polegającej na najmie (umowa ta jest zawarta z Nabywcą i tym samym wygaśnie bowiem z dniem zawarcia Umowy Sprzedaży) lub prowadzeniu działalności komorniczej (do celów prowadzenia takiej działalności nie jest wystarczające nabycie Lokali oraz wybranych ruchomości, niezbędna jest przykładowo baza klientów, umowy, pracownicy, które nie będą przenoszone w ramach transakcji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji dostawa Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy w przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do Pytania 1 jest prawidłowe (tj. sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), czy taka sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie zwolniona od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie Pytania 1 - sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie Pytania 2 - w przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1 jest prawidłowe (tj. sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), to taka sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie zwolniona z VAT.

UZASADNIENIE

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1 tj. że sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W art. 6 ustawy o VAT przewidziano, iż przepisów ustawy nie stosuje się do:

transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

W celu rozstrzygnięcia, czy sprzedaż prawa własności Nieruchomości będzie opodatkowana VAT, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy transakcja ta mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania podatkiem VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania.

Transakcja sprzedaży Nieruchomości mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów. Oznacza, to iż kluczowe pozostaje rozstrzygnięcie czy transakcja ta ma za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (dalej: „ZCP”), a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, tj. „przedsiębiorstwo” oraz „ZCP” ma kluczowe znaczenie dla oceny sytuacji podatkowej stron transakcji, gdyż rozstrzyga o opodatkowaniu lub nie planowanej transakcji VAT.

Pojęcie „przedsiębiorstwa” nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. Zgodnie z poglądem przyjętym powszechnie w doktrynie prawa podatkowego, orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych - dla celów VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. W myśl regulacji zawartej w tym przepisie, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

tajemnice przedsiębiorstwa;

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W oparciu o ww. definicję ustawową, muszą łącznie występować w zespole składników materialnych i niematerialnych trzy elementy, aby uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

wyodrębnienie organizacyjne i finansowe,

przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych wyodrębnienie funkcjonalne,

możliwość funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ponadto zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą organów podatkowych, aby zespół składników majątku mógł zostać uznany za ZCP muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, powiązanych funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (zespół składników jest wyodrębniony funkcjonalnie);
zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Jak wynika z powyższego, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub ZCP powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.

Istotne jest, aby pomiędzy zbywanymi w ramach transakcji poszczególnymi składnikami zachowane zostały funkcjonalne związki tak, żeby przekazane składniki majątkowe mogły posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej zbywcy.

Innymi słowy, aby można było mówić o tym, czy dany zespół składników niematerialnych i materialnych może stanowić przedsiębiorstwo lub ZCP istotne jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku planowanej transakcji sprzedaży prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej, przedmiotu tej transakcji nie można uznać za przedsiębiorstwo ani ZCP. Przedmiot transakcji stanowić będzie sprzedaż pojedynczych składników majątkowych, które same w sobie nie warunkują prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności polegającej na najmie (umowa ta jest zawarta z Nabywcą i tym samym wygaśnie bowiem z dniem zawarcia Umowy Sprzedaży) lub prowadzeniu działalności komorniczej (do celów prowadzenia takiej działalności nie jest wystarczające nabycie Lokali oraz wybranych ruchomości, niezbędna jest przykładowo baza klientów, umowy, pracownicy, które nie będą przenoszone w ramach transakcji). Ponadto, w ramach planowanej transakcji sprzedaży nie zostanie dokonany transfer innych składników majątkowych, należności, czy zobowiązań, jak również nie zostanie dokonana cesja praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów, jak również nie zostanie dokonane zbycie zakładu pracy. Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie będzie więc zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostających ze sobą w takim związku funkcjonalnym, by być zdolnym do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W konsekwencji, nie może być mowy o kontynuowaniu jakiejkolwiek działalności związanej z Lokalami przez ich Nabywcę.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zbywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa ani ZCP jest zgodne z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 11 grudnia 2018 r. wydanymi przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - „Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych” (dalej: „Objaśnienia”). Objaśnienia stanowią ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów i wydawane są na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z Objaśnieniami: „(...) co do zasady - dostawa nieruchomości komercyjnych stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W wyjątkowych okolicznościach dostawa nieruchomości komercyjnych może zostać uznana za czynność niepodlegającą opodatkowaniu (...).” „Przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.”

Ponadto Objaśnienia wskazują, że: „Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP”.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku w zakresie Pytania 1, że planowana sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i w konsekwencji sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2:

W przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1 jest prawidłowe (tj. sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), to taka sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie zwolniona z VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 22 ustawy o VAT wskazuje, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zwolnieniu z opodatkowania VAT podlega, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z definicją pierwszego zasiedlenia sformułowaną w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W analizowanym stanie faktycznym, Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale jednocześnie nie wykorzystywał on Lokali wraz z przynależnościami do celów zwolnionych z VAT. W konsekwencji zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Lokale wraz przynależnymi piwnicami były nieprzerwanie od dniach ich nabycia przez L. C. i J. C. oraz kolejno Spółkę Cywilną i Sprzedającego, wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, najpierw polegającej na prowadzeniu kancelarii komorniczej przez Pana C., a następnie ich najmie (od grudnia 2017 r.).

Oznacza to, że każdy z Lokali wraz z przynależnymi piwnicami był użytkowany nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata do planowanej daty sprzedaży prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej.

Jednocześnie Sprzedający (oraz jego poprzednik prawny - Spółka Cywilna) ponosił wydatki na ulepszenie Lokali (przy czym wydatki te nie były istotne i nie zwiększały istotnie wartości każdego z Lokali), których wartość w odniesieniu do każdego z Lokali była niższa niż 30% wartości początkowej każdego z Lokali wynikającej z rejestru środków trwałych Sprzedającego. Jednocześnie Wnioskodawcy (oraz jego poprzednikowi prawnemu - Spółce Cywilnej) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami. Sprzedający nie planuje również dokonywać takich ulepszeń do dnia sprzedaży Nieruchomości.

W konsekwencji, mając na uwadze, iż:

pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego z Lokali wraz z przynależnymi piwnicami, a ich planowaną sprzedażą minie okres powyżej dwóch lat,

wydatki na ulepszenie Lokali wraz z przynależnościami nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej,

to sprzedaż Lokali wraz z przynależnymi piwnicami będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z ustawą o VAT w przypadku dostawy gruntu zabudowanego budynkami lub ich częściami z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Skoro sprzedaż Lokali wraz z przynależnymi piwnicami będzie zwolniona od VAT, to również dostawa udziału w gruncie będzie podlegała takiemu zwolnieniu.

W konsekwencji w zakresie Pytania 2, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1 jest prawidłowe (tj. sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu przepisów ustawy o VAT), to taka sprzedaż prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje więc te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zdefiniował „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami, dzierżawa, wynajem i wypożyczanie samochodów osobowych oraz sprzętu rekreacyjnego i sportowego.

Spółka powstała w dniu 17 maja 2018 r. z przekształcenia Spółki cywilnej. Spółka Cywilna została utworzona w dniu 25 kwietnia 2018 r. J. C. i L. C. w ramach wkładu do Spółki Cywilnej wnieśli prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, w skład którego wchodziły również składniki majątkowe powyżej oraz prawa i obowiązki wynikające z Umowy najmu. Czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W skład wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa wniesionego przez J. C. oraz L. C. wchodziły m.in.:

prawo własności do lokalu użytkowego nr 9 o powierzchni 90,53 m² (wraz z przynależną piwnicą o powierzchni 16,78 m²), z którego własnością związany jest udział wynoszący 9053/101125 części nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawo własności do lokalu użytkowego nr 5 o powierzchni 90,04 m² (wraz z przynależną piwnicą o powierzchni 15,18 m²), z którego własnością związany jest udział wynoszący 9004/101125 części nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawo własności do lokalu użytkowego nr 1 o powierzchni 74,33 m², z którego własnością związany jest udział wynoszący 8214/101125 części w nieruchomości wspólnej, obejmującej własność gruntu oraz części budynków i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu Lokalu 9, Lokalu 5 oraz Lokalu 1 (dalej łącznie: „Lokale”) wraz z przynależnymi piwnicami zawartej 17 grudnia 2017 r. („Umowa najmu”) pomiędzy L. C. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą L. C., a najemcą, będącym osobą fizyczną (dalej: „Najemca” lub „Nabywca”).

Lokali są ze sobą połączone i stanowią funkcjonalną całość.

Prawo własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej zostało natomiast nabyte przez J. C. i L. C. do majątku wspólnego (małżeńska wspólność majątkowa) na podstawie dwóch umów sprzedaży:

z dnia 27 marca 2008 r, na podstawie którego nabyli oni prawo własności do Lokalu 9 oraz Lokalu 5 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej;
z dnia 11 lipca 2012 r., na podstawie którego nabyli oni prawo własności do Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej.

Sprzedaż prawa własności do Lokalu 9 oraz Lokalu 5 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej na rzecz L. i J. C. była opodatkowana podatkiem VAT. Podatek VAT naliczony nie był podstawą pomniejszenia podatku VAT należnego przez Wnioskodawcę (ani przez Jego małżonkę) w związku z tym, że wykorzystywał On ww. lokale do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Sprzedaż prawa własności do Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości wspólnej na rzecz L. i J. C. nie była opodatkowana podatkiem VAT, bowiem Sprzedający nie działał w charakterze takiego podatnika.

Budynek, z którego zostały wyodrębnione Lokale, został wzniesiony na przełomie 2007 i 2008 r. i został oddany do użytkowania w dniu 10 marca 2008 r.

Lokale od momentu nabycia do momentu zawarcia Umowy najmu były zajęte przez L. C. do prowadzenia kancelarii komorniczej. Kolejno, po zawarciu Umowy najmu Lokale były wykorzystywane do prowadzenia działalności w zakresie najmu, opodatkowanej przez każdoczesnych właścicieli Lokali według stawki 23% VAT, najpierw przez L. C., a następnie przez Spółkę Cywilną oraz Wnioskodawcę.

Każdy z Lokali stanowi środek trwały Wnioskodawcy i został ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży prawa własności do Lokalu 9, Lokalu 5 oraz Lokalu 1 wraz przynależnościami i udziałem w nieruchomości na rzecz aktualnego Najemcy. Najemca od dnia zawarcia Umowy najmu prowadzi nieprzerwanie w Lokalach kancelarię komorniczą. Po nabyciu Lokali Najemca planuje kontynuować prowadzenie kancelarii komorniczej.

Wszelkie umowy na dostawę mediów oraz odbiór ścieków zostały zawarte bezpośrednio przez Najemcę. Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie Lokali, których wartość w odniesieniu do każdego z Lokali była niższa niż 30% wartości początkowej każdego z Lokali. Jednocześnie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.

Przedmiotem transakcji nie będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostających ze sobą w takim związku funkcjonalnym, by być zdolnym do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Same Lokale, ani Lokale wraz z przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej nie są wyodrębnione organizacyjne w Spółce na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Przedmiot transakcji nie ma swojego miejsca w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako dział, wydział, oddział. W oparciu o prowadzoną przez Sprzedającego ewidencję księgową jest możliwe przyporządkowanie do sprzedawanych Lokali przychodów i należności z tytułu umowy najmu zawartej z Nabywcą kosztów i zobowiązań bezpośrednio związanych z tymi przychodami (np. podatku od nieruchomości). Sprzedający stosuje system ewidencjonowania kosztów i zobowiązań pośrednich (np. prawnych, księgowych, administracyjnych), który nie pozwala na ich przyporządkowanie do danej nieruchomości. Nie jest możliwe przypisanie do Lokali, ani pozostałych nieruchomości, środków pieniężnych oraz kapitałów.

Ponadto Sprzedający nie posiada odrębnego planu kont dla Lokali, nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla Lokali oraz nie sporządza odrębnego bilansu i rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych dla Lokali. Dodatkowo, Sprzedający nie posiada wyodrębnionego rachunku (rachunków) bankowego ani subkonta obsługującego jedynie Lokale w zakresie płatności przychodzących i wychodzących. Wszelkie płatności regulowane są w ramach zbiorczego rachunku (rachunków) bankowego dla całej firmy. Nie sposób uznać, że prawo własności do Lokali wraz z udziałem w prawie własności gruntu i udziałami w nieruchomości wspólnej są wyodrębnione funkcjonalnie. Nie mogą one samodzielnie pełnić żadnej funkcji. Są zwyczajnie składnikiem majątkowym aktualnie wykorzystywanym do celów najmu.

W oparciu o przeniesione składniki majątkowe Nabywca nie zamierza kontynuować działalności Wnioskodawcy dotyczącej Nieruchomości. Działalność Wnioskodawcy w odniesieniu do Nieruchomości stanowiła najem komercyjny, który ma na celu realizację z zysku z tytułu wynajmu powierzchni. Nabywca, który jest obecnym najemcą zamierza wykorzystywać Lokale na potrzeby prowadzenie Kancelarii Komorniczej. Najemca od dnia zawarcia Umowy najmu prowadzi nieprzerwanie w Lokalach kancelarię komorniczą. Po nabyciu Lokali Najemca planuje kontynuować prowadzenie dotychczasowej działalności.

pozostałe nieruchomości posiadane przez Wnioskodawcę
jakiekolwiek aktywa, zobowiązania,
prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Sprzedającego umów (przy czym, tak jak wskazywał Sprzedający w stanie faktycznym Wniosku, nie zostały zawarte z Najemcą żadne umowy o zarządzanie Lokalami (Nieruchomością) oraz zarządzanie aktywami, natomiast umowy dotyczące obsługi Nieruchomości zostały zawarte bezpośrednio przez Najemcę i zasadniczo będą one obowiązywały po transakcji do obsługi Lokali wykorzystywanych do prowadzenia Kancelarii Komorniczej),
dokumenty lub prawa i obowiązki oraz dokumenty związane z działalnością gospodarczą Sprzedającego;
zobowiązania bilansowe i pozabilansowe, w tym zobowiązania handlowe związane z Lokalami (przedmiotem transakcji);
rachunki bankowe i środki na rachunkach bankowych;
księgi rachunkowe,
know-how związany z działalnością gospodarczą/przedsiębiorstwem Sprzedającego.

W przypadku planowanej transakcji sprzedaży prawa własności do Lokali wraz przynależnościami i udziałami w nieruchomości wspólnej, przedmiotu tej transakcji nie można uznać za przedsiębiorstwo ani ZCP. Przedmiot transakcji stanowić będzie sprzedaż pojedynczych składników majątkowych, które same w sobie nie warunkują prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności polegającej na najmie (umowa ta jest zawarta z Nabywcą i tym samym wygaśnie bowiem z dniem zawarcia Umowy Sprzedaży) lub prowadzeniu działalności komorniczej (do celów prowadzenia takiej działalności nie jest wystarczające nabycie Lokali oraz wybranych ruchomości, niezbędna jest przykładowo baza klientów, umowy, pracownicy, które nie będą przenoszone w ramach transakcji).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy planowana sprzedaż Lokali będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Ad 1

Wskazać należy, że – co do zasady – zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Natomiast nie dojdzie do objęcia istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W szczególności, w wyniku transakcji Nabywca nie nabędzie całego szeregu praw, obowiązków, zobowiązań należności, jak również nie zostanie dokonana cesja praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów, jak również nie zostanie dokonane zbycie zakładu pracy. W związku z planowaną transakcją nie zostaną przeniesione na Nabywcę pozostałe nieruchomości posiadane przez Wnioskodawcę, jakiekolwiek aktywa, zobowiązania, prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Sprzedającego umów, dokumenty lub prawa i obowiązki oraz dokumenty związane z działalnością gospodarczą Sprzedającego, zobowiązania bilansowe i pozabilansowe, w tym zobowiązania handlowe związane z Lokalami, rachunki bankowe i środki na rachunkach bankowych, księgi rachunkowe, know-how związany z działalnością gospodarczą/przedsiębiorstwem Sprzedającego.

Przedmiotowe nabycie nie będzie również stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca Lokale będące przedmiotem sprzedaży nie są wyodrębnione finansowo i organizacyjnie w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego. W szczególności, nie stanowią one oddziału, zakładu. Przedmiot transakcji stanowić będzie sprzedaż pojedynczych składników majątkowych, które same w sobie nie warunkują prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności polegającej na najmie lub prowadzeniu działalności komorniczej (do celów prowadzenia takiej działalności nie jest wystarczające nabycie Lokali oraz wybranych ruchomości, niezbędna jest przykładowo baza klientów, umowy, pracownicy, które nie będą przenoszone w ramach transakcji).

Przedmiot sprzedaży nie obejmuje więc wszystkich elementów niezbędnych do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych przez Nabywcę. Sprzedawane składniki nie są wystarczające do samodzielnego prowadzenia działalności związanej z najmem, bez konieczności angażowania dodatkowych środków/składników majątkowych przez Nabywcę. Jak wskazał Wnioskodawca po nabyciu Lokali Nabywca w oparciu o przeniesione składniki majątkowe nie zamierza kontynuować działalności Wnioskodawcy dotyczącej Nieruchomości. Działalność Wnioskodawcy w odniesieniu do Nieruchomości stanowiła najem komercyjny, który ma na celu realizację z zysku z tytułu wynajmu powierzchni. Nabywca, który jest obecnym najemcą zamierza wykorzystywać Lokale na potrzeby prowadzenie Kancelarii Komorniczej. Po nabyciu Lokali Najemca planuje kontynuować prowadzenie kancelarii komorniczej.

Podsumowując, Lokale, które Wnioskodawca zamierza sprzedać na Nabywcy w związku z zawartą Umową sprzedaży będą podlegały opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że Lokale nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT do ich sprzedaży nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że w przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w stosunku do wszystkich Lokali niewątpliwie doszło już do pierwszego zasiedlenia. Od momentu rozpoczęcia użytkowania Nieruchomości w 2008 r. Wnioskodawca wykorzystywał Lokale wraz z przynależnymi piwnicami do prowadzenia działalności gospodarczej a następnie oddał je w najem (2017 r.). Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie Lokali ale w wysokości niższej niż 30% ich wartości początkowej. A zatem w tym przypadku od momentu dokonania pierwszego zasiedlenia Lokali upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji, sprzedaż Lokali wraz z przynależnymi piwnicami oraz udziałem w gruncie, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże jeśli Wnioskodawca i Nabywca skorzystają z opcji opodatkowania dostawy przedmiotowych budynków przy zachowaniu warunków określonych w wyżej powołanych przepisach art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy o podatku od towaru i usług, wówczas ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu VAT wg właściwej stawki podatku.

Zatem analizowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług do sprzedaży Lokali wraz z przynależnymi piwnicami i udziałem w gruncie na podstawie pozostałych przepisów tj. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 jest bezprzedmiotowe.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko zagadnień będących przedmiotem zapytań Wnioskodawcy, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii, poruszanych w treści wniosku, które nie były objęte sformułowanymi pytaniami (np. sprzedaż dodatkowych elementów wyposażenia Lokali).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego e-PUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin