INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2011 r. (data wpływu 27 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2011 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego oraz o oryginały upoważnień dla osób reprezentujących Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuję się produkcją części metalowo - gumowych mających zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym.

Spółka zawarła umowę:

1. ramową dotyczącą leasingu operacyjnego samochodu osobowego o wartości początkowej powyżej 20.000 euro. Powyższa umowa zawiera szczegółową umowę leasingu (w której są uwzględnione miesięczne opłaty leasingowe i ubezpieczenie OC, AC samochodu),
2. zarządzania flotą samochodową, dotyczącą przedmiotowego samochodu. W ramach tej usługi usługodawca w zamian za dodatkową opłatą przyjął na siebie obowiązek zapewnienia dodatkowych świadczeń związanych z eksploatacją, serwisowaniem oraz zarządzaniem flotą samochodową.

W zakresie tych świadczeń mieszczą się przede wszystkim takie usługi jak, np. bieżąca konserwacja pojazdu, przeglądy gwarancyjne i pogwarancyjne, bieżące naprawy, wymiana części zużytych, obsługa szkód komunikacyjnych, usługi assistance obejmujące samochód zastępczy itp. Korzystając z tego typu usługi sam podatnik ogranicza koszty własne związane z tworzeniem stanowisk pracy (ich zaplecza oraz zapewnia bieżącą i nieprzerwaną sprawność floty samochodowej).

W uzupełnieniu do wniosku Spółka oświadczyła, iż:

1. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT,
2. leasingowany samochód osobowy służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT,
3. Wnioskodawca użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego, w związku z czym przysługuje mu ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% z każdej raty leasingowej, nie więcej niż 6.000 zł łącznie,
4. umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego, a także umowę zarządzania flotą zawarto w czerwcu 2011 r. Do dnia dzisiejszego nie wprowadzono zmian,
5. obowiązek rejestracji umowy leasingowej w Urzędzie Skarbowym nie dotyczy więc Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy od usług objętych umową zarządzania flotą samochodową Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego...
2. Czy od ubezpieczenia OC, AC samochodu, które są składowymi umowy leasingowej Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT w pełnej wysokości, czy też obowiązuje tutaj ograniczenie odliczenia 60% VAT, nie więcej niż 6000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zawierając dwie odrębne umowy (umowę leasingu operacyjnego i umowę zarządzania flotą) Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od miesięcznych rat za zarządzanie flotą.

Leasingobiorca – Spółka – przy okazji zawierania umowy leasingu zawarł umowę dodatkową, odrębną, nieuzależnioną od umowy leasingowej, w związku z tym nie podlega ona regulacjom art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). Argumentem potwierdzającym prawidłowość takiego rozwiązania jest fakt, iż umowa dodatkowa o zarządzanie jest umową dobrowolną i podatnik może ją zawrzeć lub też nie. W takim przypadku umowa usług dodatkowych może być zawarta z zupełnie innym podmiotem i nie jest elementem niezbędnym do realizacji zasadniczej umowy leasingu.

Ad.2

Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, dotyczy jedynie podatku naliczonego od raty oraz innych płatności wynikających wprost z zawartej umowy leasingowej, której istotą jest udostępnienie samochodów do używania.

Jeżeli zatem, płatności za ubezpieczenie OC, AC samochodów wynikają bezpośrednio z samej umowy leasingu wówczas podatek naliczony od tej usługi powinien podlegać ograniczeniu tak jak same raty. Jeżeli jednak umowa ubezpieczenia OC i AC samochodów i płatności z niej wynikające są przedmiotem odrębnej umowy, wówczas nie powinno znajdować zastosowania ograniczenie przewidziane w przepisie art. 3 ust. 6 u.z.u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

I tak, w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Na mocy art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka, w czerwcu 2011 r. zawarła umowę:

1. ramową dotyczącą leasingu operacyjnego samochodu. Powyższa umowa zawiera szczegółową umowę leasingu (w której są uwzględnione miesięczne opłaty leasingowe i ubezpieczenie OC, AC samochodu),
2. zarządzania flotą samochodową, dotyczącą przedmiotowego samochodu, w ramach której usługodawca w zamian za dodatkową opłatą przyjął na siebie obowiązek zapewnienia dodatkowych świadczeń związanych z eksploatacją, serwisowaniem oraz zarządzaniem flotą samochodową.

Przedmiotowy samochód służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz brzmienie wyżej przytoczonych przepisów należy stwierdzić, iż stosownie do art. 3 ust. 6 cyt. ustawy zmieniającej ustawę o VAT, ustawodawca ograniczył prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku użytkowania samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze do 60% (nie więcej jednak niż 6.000 zł) podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. W cytowanym przepisie, ustawodawca wskazuje na czynsz (ratę), a więc nazwę używaną do określenia opłaty za używanie samochodu na podstawie umowy leasingu. W drugiej jednak kolejności ustawodawca wskazuje na „inne płatności wynikające z zawartej umowy”, co potwierdza, że jego intencją jest, aby przepis znalazł zastosowanie do wszystkich płatności jakie zostały wskazane w tej umowie, czyli umowie leasingu.

W przedmiotowej sprawie mamy ponadto do czynienia z dwoma odrębnymi umowami tj. umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego i umową o świadczenie dodatkowych usług. Decyzją stron transakcji, było oddzielne uregulowanie kwestii leasingu i dodatkowych usług – tj. usług zarządzania flotą samochodową. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa od leasingodawcy jednej usługi, lecz leasingodawca zapewnia Wnioskodawcy dwa odrębne świadczenia, tj. leasing operacyjny samochodu osobowego oraz usługi związane z zarządzaniem flotą. Zatem zastosowanie ograniczenia, wynikającego z przepisu art. 3 ust. 6 ustawy nie będzie miało zastosowania do usług świadczonych na podstawie odrębnej umowy o zarządzaniu flotą samochodową, o której mowa we wniosku.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że:

Ad. 1

Spółka, ma prawo do odliczenia całego podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usługi zarządzania flotą samochodową, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia tj. samochód osobowy wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ad. 2

Spółce z tytułu użytkowania samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego, w oparciu o art. 3 ust. 6 ustawy, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego od rat leasingowych wraz z zawartymi w nich opłatami z tytułu ubezpieczenia OC, AC w wysokości 60% kwoty podatku określonego w fakturze, jednak nie więcej niż 6.000 zł, bowiem przepis ten ma zastosowanie do wszystkich płatności jakie zostały wskazane w zawartej umowie.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych zostały wydane interpretacje indywidualne z dnia 11 października 2011 r. nr ILPB4/423-241/11-4/ŁM i ILPB4/423-241/11-5/ŁM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.