Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.362.2020.1.JM
z 22 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wniosek dotyczy dochodów uzyskanych z tytułu wykonania umowy Nr (…) (zwanej dalej „Umowa”) zawartej z Komisją Europejską (dalej „KE”) w dniu 15 listopada 2019 r. Jako doktor habilitowany nauk o obronności, zajmujący się tematyką środowiska teleinformatycznego i bezpieczeństwa cyberprzestrzeni, Wnioskodawca jest wpisany na listę ekspertów Unii Europejskiej (zwanej „UE”), pod numerem (…). Ekspertom wpisanym na ww. listę, UE oraz inne instytucje i agencje UE powierzają – zgodnie ze swoimi aktualnymi potrzebami – prace polegające na ich wsparciu w ocenie wniosków o finansowanie projektów ze środków jakimi dysponuje dana jednostka, ocenę projektów i przetargów oraz dostarczaniu opinii w innych specyficznych kwestiach. W przypadku powierzenia ekspertowi konkretnych zadań odpowiednia jednostka UE podpisuje z ekspertem umowę uszczegóławiającą zakres prac i zakres wzajemnych zobowiązań stron umowy. W związku z obecnością Wnioskodawcy na ww. liście ekspertów, KE zawarła z Nim Umowę, na podstawie której świadczył na rzecz KE pomoc w zakresie oceny wniosków konkursowych z obszaru bezpieczeństwa i obronności w programie z. Prace świadczone na podstawie zawartej umowy obejmowały:

• zapoznanie się z materiałami wstępnymi: celami programu, zasadami finansowania, kryteriami oceny wniosków;
  

• udziału w zdalnym briefingu eksperckim z wykorzystaniem wideo konferencji (zrealizowanego 20 listopada 2019 r. w W.);
  

• udziału w spotkaniach i panelach ekspertów (zrealizowanych w dniach 25-29 listopada 2019 r. w B.);
  

• przygotowywaniu i przedstawianiu raportów oceny wniosków konkursowych, w tym ocen indywidualnych i ocen zespołowych (zrealizowanych w dniach 25-29 listopada 2019 r. w B.).
  
  

Wykonanie powyższych prac, wskazanych w zawartej z KE Umowie, obejmowało pracę zdalną w wymiarze 1 dnia roboczego (w W.) oraz pracę w miejscu wskazanym przez KE (w tym przypadku w B.) w wymiarze 5 dni roboczych. Z tytułu wykonanych prac, na podstawie podpisanej z KE Umowy, Wnioskodawca powinien otrzymać wynagrodzenie:

• wynagrodzenie ustalane w zależności od liczby przepracowanych dni – według stawki za każdy przepracowany dzień: 450 EUR x liczba dni roboczych;
  

• zwrot kosztów transportu z Warszawy do miejsca pracy wskazanego przez KE i z powrotem;
  

• zwrot kosztów noclegu w wysokości do 100 EUR za każdą dobę pobytu w miejscu pracy wskazanym przez KE;
  

• dietę w wysokości 92 EUR za każdy dzień pracy w miejscu pracy wskazanym przez KE.
  
  

Wykonując prace określone w podpisanej Umowie Wnioskodawca zobowiązany był do zachowania poufności, złożenia oświadczenia o braku konfliktu interesów, stosowania się do instrukcji oraz harmonogramu przekazanego przez KE i wyznaczonego do obsługi projektu personelu KE. Ponadto zarówno w czasie wykonywania Umowy jak i po jej wykonaniu, KE pozostawała uprawniona do weryfikacji prawidłowości wykonania stosownej Umowy. Płatność należnego wynagrodzenia uzależniona była od zatwierdzenia przez KE efektów pracy Wnioskodawcy, w tym raportów z oceny wniosków.

Za wykonaną pracę Wnioskodawca otrzymał w kwietniu tego roku: 2.700 EUR – wynagrodzenie; 500 EUR – zwrot kosztów noclegów; 460 EUR – diety; 669,96 EUR – zwrot kosztów przelotu z Warszawy do Brukseli i z powrotem, razem 4.329,96 EUR.

W ocenie Wnioskodawcy, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z dnia 4 marca 1968 r., z późn. zm.). Dochody jakie zostały przez Wnioskodawcę osiągnięte w wyniku wykonania zawartej z KE Umowy (obejmujące wynagrodzenie, zwrot kosztów, jak i diety) będą zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy PIT i nie powinny zostać wykazane przez Niego w zeznaniu rocznym za 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy dochody jakie Wnioskodawca uzyskał z tytułu wykonania prac objętych Umową z KE (obejmujące wynagrodzenie oraz zwrot kosztów i diety) są zwolnione od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, dalej: „ustawa PIT”)?
2. Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do wykazania ww. dochodów w podatkowym zeznaniu rocznym za 2020 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy PIT „Wolne od podatku dochodowego są: (...) dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968, z późn. zm.)”. Jak wynika z powyższej regulacji zwolnienie od podatku dochodowego obejmuje dochody, które spełniają następującą przesłanki:

1. są uzyskane z instytucji Unii Europejskiej;
2. do których zastosowanie znajduje rozporządzenie Nr 260/68.
   
   

Co do pierwszej z przesłanek należy określić, że dochody jakie Wnioskodawca osiągnął z tytułu wykonania umowy z KE stanowią dochody uzyskane z instytucji UE. Stroną umowy jest KE, która jest jedną z instytucji UE (patrz artykuł 13 Traktatu o Unii Europejskiej – Instytucje Unii Europejskiej).

Odnośnie drugiej z przywołanych powyżej przesłanek Wnioskodawca wskazuje, że do dochodów tych znajduje zastosowanie rozporządzenie Nr 260/68. Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Nr 260/68 „Podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu.”

Dalej rozporządzenie Nr 260/68 określa, że „Opodatkowaniu podlegają: - osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego” (artykuł 2 tiret 1 rozporządzenia Nr 260/68). Powyższa regulacja pozostaje w związku z art. 13 Protokołu w Sprawie Przywilejów i Immunitetów Wspólnot Europejskich (obecnie art. 12 ww. Protokołu) stanowiącym, że „Urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię”. W ocenie Wnioskodawcy, może On zostać zakwalifikowany jako pracownik, względnie jako „osoba podlegająca regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot” ze względu na następujące okoliczności:

1. Wnioskodawca wykonał pracę na rzecz UE na podstawie imiennej Umowy zawartej z KE, zgodnie z którą zobowiązany był do osobistego świadczenia określonych prac (por. pkt 1.1 załącznika Nr 1 do Umów – Kodeks Postępowania, ang. Code of Conduct);
   
2. Praca świadczona była pod nadzorem KE, który to nadzór przejawia się poprzez:
   1. określanie przez KE dokładnego zakresu prac jaki Wnioskodawca miał wykonać – w tym wskazanie miejsca wykonywania pracy i wymiaru pracy wykonywanej w miejscu wskazanym przez KE;
      
   2. konieczność stosowania się do wytycznych oraz harmonogramu przekazywanych przez KE (pkt 1.2.C Załącznika Nr 1 do Umów – Kodeks postępowania, ang. Code of Conduct);
      
   3. możliwość dokonania przez KE w dowolnym momencie kontroli prawidłowości wykonywania/wykonania Umów, także poprzez wizyty w miejscu świadczenia pracy (pkt 12.1 Umów);
      
   4. konieczności zatwierdzania efektów prac (raportów) Wnioskodawcy przez KE, od czego uzależniona była możliwość wypłaty Jego wynagrodzenia (pkt 9 Umów).
3. wykonanie Umowy wymagało dyspozycyjności Wnioskodawcy w określonych przez KE terminie i miejscu – umowa z KE przewidywała pracę zdalną jak i konieczność stawienia się przez Wnioskodawcę w miejscu i terminach wskazanym przez KE (w tym przypadku w Brukseli) w celu wzięcia udziału w briefingach/spotkaniach: dnia 10 listopada 2019 r. w Warszawie; w dniach 25-29 listopada 2019 r. w Brukseli;
   
4. Umowa z KE przewiduje wynagrodzenie z tytułu wykonanej pracy (po jej zatwierdzeniu przez KE). Co prawda Umowa z KE zawiera zastrzeżenie, że nie stanowi ona umowy o pracę, niemniej w ocenie Wnioskodawcy powyższe zastrzeżenie odnosi się do kwestii istnienia stosunku pracy, ale nie do możliwości uznania Wnioskodawcy za pracownika w rozumieniu rozporządzenia Nr 260/68. Po pierwsze, zastrzeżenie takie poczynione w zawartej umowie nie wpływa na kwalifikację statusu Wnioskodawcy dokonanego dla potrzeb odpowiedniego zastosowania przepisów prawa, w tym rozporządzenia Nr 260/68. Po drugie zastrzeżenie to ma na celu – w ocenie Wnioskodawcy – wyłączenie możliwości formułowania roszczeń o zlecenie oceny kolejnych prac w sposób regularny w wymiarze analogicznym jak w umowie z KE.
   
   

Ponadto na swojej oficjalnej stronie internetowej UE w zakładce dotyczącej pracowników UE (https://europa.eu/european-union/about-eu/working_pl) wskazuje się w pozycji 10 – Ekspertów UE. Na koniec Wnioskodawca zwraca uwagę na szereg interpretacji indywidualnych dotyczących dochodów uzyskanych przez ekspertów za prace wykonane na rzecz instytucji lub agencji unijnych, w analogicznym zakresie jak praca Wnioskodawcy wykonywana na podstawie Umowy z instytucją UE, zostały uznane za zwolnione od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy PIT (por. np. pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2020 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.624.2019.1.JK3; pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 maja 2019 r., Nr 0112-KD1L3-1.4011.95.2019.LAGR; pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.247.2019.1.AC; pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lutego 2019 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.4.2019.1 JM; pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 sierpnia 2018 r., Nr 0114-KD1P3-3.4011.327.2018.2.JM; pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2017 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.511.20I7.1.JM). Pomimo, że ww. interpretacje wiążą wyłącznie w indywidualnych sprawach, w których zostały wydane to mogą stanowić istotną wskazówkę w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawca podkreślił, że KE jak i inne agencje unijne stosują analogiczne wzory umów dla ekspertów przez co zakres obowiązków i brzmienie umów zawartych przez ekspertów, którzy wystąpili o ww. interpretacje indywidualne, najprawdopodobniej pozostaje analogiczny do brzmienia Umowy zawartej z Komisją Europejską.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że wszelkie dochody jakie uzyskał na podstawie umowy (…) zawartej z KE (obejmujące wynagrodzenie, zwrot kosztów oraz diety) są zwolnione od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy PIT i nie muszą być wykazywane w podatkowym zeznaniu rocznym za 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z dnia 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) Nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Przytoczone zwolnienie ma wąski zakres i dotyczy wynagrodzenia i dodatków urzędników i innych pracowników Wspólnot oraz osób, wobec których również znajduje zastosowanie art. 13 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, którego odpowiednikiem jest aktualnie art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90 poz. 864/4, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Zatem, w art. 12 dodano, że niniejsze rozporządzenie znajduje także zastosowanie w odniesieniu do:

• członków Komisji,
  

• sędziów, rzeczników generalnych, sekretarzy i ich zastępców w Trybunale sprawiedliwości,
  

• członków Komisji Kontroli Obrachunkowej.
  
  
  

Z kolei według art. 13 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, Urzędnicy i inni pracownicy Wspólnot objęci są podatkiem na rzecz Wspólnot od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Wspólnoty, zgodnie z warunkami i procedurą określoną przez Radę, stanowiącą na wniosek Komisji. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnoty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jako doktor habilitowany nauk o obronności, zajmujący się tematyką środowiska teleinformatycznego i bezpieczeństwa cyberprzestrzeni, Wnioskodawca jest wpisany na listę ekspertów Unii Europejskiej (zwanej „UE”). Ekspertom wpisanym na ww. listę, UE oraz inne instytucje i agencje UE powierzają – zgodnie ze swoimi aktualnymi potrzebami – prace polegające na ich wsparciu w ocenie wniosków o finansowanie projektów ze środków jakimi dysponuje dana jednostka, ocenę projektów i przetargów oraz dostarczaniu opinii w innych specyficznych kwestiach. W związku z obecnością Wnioskodawcy na ww. liście ekspertów, KE zawarła z Nim Umowę Nr (…) w dniu 15 listopada 2019 r., na podstawie której świadczył na rzecz KE pomoc w zakresie oceny wniosków konkursowych z obszaru bezpieczeństwa i obronności w programie z. Z tytułu wykonanych prac, na podstawie podpisanej z KE Umowy, Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie. W ocenie Wnioskodawcy, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z dnia 4 marca 1968 r., z późn. zm.). Dochody jakie zostały przez Wnioskodawcę osiągnięte w wyniku wykonania zawartej z KE Umowy (obejmujące wynagrodzenie, zwrot kosztów, jak i diety) będą zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy PIT i nie powinny zostać wykazane przez Niego w zeznaniu rocznym za 2020 r.

Zatem wobec stwierdzenia Wnioskodawcy, że należności, które otrzymuje są dochodami uzyskanymi z Komisji Europejskiej i do dochodów tych mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, 4 marca 1968 r., z późn. zm.), uznano, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z wskazanych w treści wniosku (wynagrodzenie oraz zwrot kosztów i diety) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Dochodu tego Wnioskodawca nie musi wykazywać w zeznaniu rocznym.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że potwierdzają stanowisko zawarte w ww. interpretacji, jednakże zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.