Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.278.2020.4.MG
z 28 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nakładów (budynków oznaczonych nr 1 i 2), poniesionych na obcym gruncie,
  

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesienie nakładów na budowę budynków oznaczonych nr 1 i 2,
  

• jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nieruchomości zabudowanej składającej się z działki o numerze nr 4 oraz posadowionych na niej budynków oznaczonych numerami 3, 1 i 2,
  

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących budowę budynków oznaczonych nr 1 i 2.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca ... nabył nieruchomość gruntową, działkę gruntu zabudowaną budynkiem mieszkalnym i usługowym, położoną w ... przy ul. ..., objętą księgą wieczystą ..., odpowiednio w kolejności:

1. nabywając udział we współwłasności 5 poprzez spadkobranie po ojcu zmarłym w dniu ... r.;
2. nabywając udział we współwłasności 1/2 w udziale 6 poprzez spadkobranie po matce zmarłej w dniu … r.;
3. nabywając udział 1/2 we współwłasności nieruchomości poprzez spadkobranie po siostrze zmarłej w dniu … r.
   
   

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia ... r. Wnioskodawca ... jest jedynym właścicielem działki nr 4 położonej przy ul. ... w ... - nr jednostki rejestrowej ....

Wypis z kartoteki budynków sporządzony ... wskazuje, że na tej działce pod pozycją kartoteki budynków.... znajdują się budynki o numerach:

• 3 budynek handlowo-usługowy o powierzchni zabudowy … m², rok zakończenia budowy: …,
  

• 1 budynek handlowo-usługowy o powierzchni zabudowy … m², rok zakończenia budowy: …,
  

• 2 pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy … m², rok zakończenia budowy: …
  
  

... wraz z siostrą ... utworzyli i zarejestrowali w dniu ... r. spółkę cywilną A, ... Spółka cywilna w zakresie działalności 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Aneksem z dnia ... r. zmieniono umowę spółki cywilnej, na podstawie którego do spółki przystąpiła .... Od dnia ... r. - dnia zgonu ..., Spółka cywilna A do dnia dzisiejszego pozostaje w składzie - małżonkowie ... i ....

Starosta ... decyzją nr ..., … z dnia … r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na przebudowę i rozbudowę części istniejącego budynku usługowo-mieszkalnego o budynek usługowy oraz budowę budynku mieszkalnego dwurodzinnego ... oraz ... i ....

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w ... decyzją nr … z dnia … r. udzielił ... oraz ... i ... pozwolenia na użytkowanie rozbudowy budynku usługowo-mieszkalnego wzniesionego w ... przy ul. ..., na działce oznaczonej nr. ewid. gruntów …. Decyzje te dotyczą budynków o numerach 1 oraz 2 wymienionych w kartotece budynków: ......

Nakłady na nieruchomość - działkę nr 4, to jest koszty budowy budynków o numerach 1 oraz 2 w wysokości ... zł netto, określonych powyższymi decyzjami, w całości poniosła spółka A, ... Spółka cywilna. Budynki te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych w grudniu … r. i są amortyzowane od dnia … r.

Podatek od towarów i usług - naliczony zawarty w fakturach dokumentujących budowę tych budynków został w rozliczony z podatkiem należnym oraz w części zwrócony Spółce cywilnej A.

W dniu … r. Spółka ujęła do ewidencji środków trwałych nakłady na dźwig w wysokości … zł netto. Podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących te nakłady został rozliczony z podatkiem należnym w rejestrach Spółki A.

Budynki te od dnia oddania do użytkowania do dnia dzisiejszego w całości były i są wykorzystywane dla celów gospodarczych Spółki cywilnej A.

Nakłady poniesione na budowę budynku handlowo-usługowego o numerze 3 wymienionego w kartotece budynków: ..... o powierzchni zabudowy … m², którego budowę zakończono w … r. nigdy nie były ujęte w kosztach uzyskania przychodów żadnego z podatników - ..., ..., .... Tym samym podatek od towarów i usług naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nakłady na jego wybudowanie nie był rozliczany z podatkiem należnym ani nie był wskazanym podatnikom zwrócony w jakiejkolwiek części.

Budynek ten w części parterowej był i jest wykorzystywany do działalności gospodarczej. Pierwotnie opodatkowywane były przychody z najmu podatkiem ryczałtowym, po powstaniu Spółki A w roku … przychody z najmu tej części ujmowane były i są w księgach tej Spółki.

Piętro tego budynku było i jest wykorzystywane do celów mieszkaniowych podatników ..., ... i ....

Działka nr 4 położona przy ul. ... w ..., której zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia ... r. właścicielem jest ... nigdy nie była ujęta w rejestrze środków trwałych żadnego z podatników - ..., ..., ....

Prezydent Miasta ... decyzją z dnia … r., nr … właścicielowi ... ustalił podatek od nieruchomości za okres … dla nieruchomości:

• budynek mieszkalny …m²,
  

• działalność gospodarcza … m²,
  

• pozostałe budynki … m²,
  

• grunty związane z działalnością gospodarczą … m²,
  

• grunty pozostałe … m².
  
  

Wnioskodawcy małżonkowie ... i ... planują sprzedaż posiadanej nieruchomości zabudowanej przy ul. ... w .... Małżonkowie ... i ... nie posiadają rozdzielności majątkowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca odpowiedział „Tak”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 2 „Czy Spółka ponosiła nakłady na budynek nr 3?” Wnioskodawca odpowiedział „Nie”.

Na pytanie Organu „Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, to należy wskazać, czy Spółce z tytułu ponoszonych nakładów, przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?” Wnioskodawca odpowiedział „Nie dotyczy”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 4 „Czy Spółka jest właścicielem budynku nr 3 położonego na działce nr 4?” Wnioskodawca odpowiedział „Nie”.

Na pytanie Organu „Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4 jest przecząca, to należy wskazać, kto jest właścicielem budynku nr 3?” Wnioskodawca odpowiedział „...”.

Na pytanie Organu „Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 4 jest przecząca, to należy wskazać, na jakiej podstawie Spółka korzysta z budynku nr 3 (np. umowa najmu, dzierżawy, inna - jaka?)?” Wnioskodawca odpowiedział „Spółka korzysta z budynku 3 na podstawie oświadczenia właściciela o przekazaniu części budynku dla celów działalności gospodarczej małżeńskiej cywilnej spółki. Nie zawarto umowy najmu, dzierżawy ani innej o podobnym charakterze. Nie zwarto umowy o rozdzielności małżeńskiej”.

Na pytanie Organu „Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania budynków nr 1 i nr 2?” Wnioskodawca odpowiedział „Oddanie do użytkowania budynków 1 i 2 nastąpiło w grudniu 2009 r. po uzyskaniu urzędowego pozwolenia na użytkowanie”.

Na pytanie Organu „Czy nabywcą budynków nr 1 i nr 2, będzie właściciel gruntu, na którym te budynki są posadowione?” Wnioskodawca odpowiedział „Całą nieruchomość - działka nr 4 zabudowana budynkami 3, 1 i 2 - podatnicy zamierzają zbyć w jednej transakcji sprzedaży”.

Na pytanie Organu „Czy Spółka, przed sprzedażą budynków nr 1 i nr 2, zamierza nabyć grunt, na którym posadowione są w. budynki?” Wnioskodawca odpowiedział „Przed sprzedażą nieruchomości - działki nr 4 zabudowanej budynkami 1 i 2 Spółka A s.c. nie zamierza nabyć gruntu, na którym są one posadowione”.

Na pytanie Organu „W którym budynku został zainstalowany dźwig zakupiony w … r.?” Wnioskodawca odpowiedział „Dźwig został zainstalowany w budynku 1”.

Na pytanie Organu „Czy pomiędzy Spółką a właścicielem gruntu nastąpi jakiekolwiek rozliczenie nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budynki nr 1 i nr 2 (w tym na ich budowę i ewentualne ulepszenia)?” Wnioskodawca odpowiedział „Nie zostaną przeprowadzone żadne rozliczenia nakładów pomiędzy Spółką a właścicielem gruntów (w tym na ich budowę i ulepszenia - dźwig)”.

Na pytanie Organu „Jeśli nastąpi rozliczenie nakładów, to należy wskazać kiedy dojdzie to rozliczenia, tj. przed sprzedażą, czy po sprzedaży?” Wnioskodawca odpowiedział „Wszystkie rozliczenia pomiędzy Spółką a właścicielem gruntów zostaną dokonane po sprzedaży całej nieruchomości - działki nr 4 zabudowanej budynkami 3, 1 i 2”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1):

W jaki sposób powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług zbycie nieruchomości zabudowanej składającej się zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z działki o numerze nr 4 oraz usadowionych na niej budynków oznaczonych w kartotece budynków: ..... numerami 3, 1 i 2, znajdujących się przy ul. ... w ..., w tym, czy należy korygować podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących budowę budynków oznaczonych numerami 1 i 2?

Zdaniem Wnioskodawcy (oznaczone we wniosku nr 1):

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Do części składowych gruntu (które nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych) należą zaś w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.,) dalej: ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - jak wynika z art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem sprzedaż obiektów budowlanych lub ich części (za wyjątkiem obiektów budownictwa mieszkaniowego i lokali mieszkalnych) zasadniczo podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (z uwzględnieniem szczegółów określonych przez zapisy art. 29a ustawy o VAT a nie istotnych dla tej sprawy).

Sprzedaż obiektów budowlanych lub ich części z wyjątkami przewidzianymi w ustawie o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej.

Stosowanie do uregulowania art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W stosunku do dostawy budynków, budowli lub ich części w szczególnych przypadkach może mieć również zastosowanie zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, w rozumieniu ustawy o VAT (art. 2 pkt 14) należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu, lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powołanych przepisów wynika zatem, że zwolnienie dotyczy wszystkich obiektów budowlanych jeżeli ich dostawa dokonywana jest po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia a wydatki na ich ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W wyroku z 4 lipca 2017 r., I SA/Gd 555/17 WSA w Gdańsku stwierdził: Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Badanie przesłanek zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT należy przeprowadzać wówczas, gdy zostanie ustalone, że doszło do realizacji jednego z dwóch wyłączeń zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wobec tego zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT nie będzie dotyczyło sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Sprzedaż taka będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem jeśli dostawa nieruchomości nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie uregulowania określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to należy rozpatrzyć zwolnienie określone art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zdaniem sądów pojęcie „pierwsze zasiedlenie” należy na gruncie ustawy o VAT rozumieć szeroko. Aby doszło do pierwszego zasiedlenia, wystarczy by budynek przez podatnika wybudowany lub ulepszony został oddany do używania na cele firmowe. Nie musi się z takim oddaniem do używania wiązać wykonywanie czynności opodatkowanych (por. wyrok NSA z 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14).

Kluczowe jest wyjaśnienie wątpliwości dotyczących rozumienia pojęcia „pierwsze zasiedlenie”. Ustawa o VAT definiuje pojęcie „pierwszego zasiedlenia” w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zaś sama dyrektywa 112 posługuje się tym pojęciem lecz go nie definiuje i nie wprowadza też dodatkowych warunków go określających.

Porównując zakresy definicji „pierwszego zasiedlenia” wynikające z ustawy o VAT po nowelizacji i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że definicje te są zbieżne. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 16 listopada 2017 r., (C-308/16) uznał, że sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z VAT także wtedy, gdy pierwszy właściciel budynku sam go używał na własne potrzeby przez co najmniej dwa lata; - takie podejście również zostało zaprezentowane przez NSA, a w konsekwencji organy podatkowe przyjmują stanowisko, iż przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć również, pierwsze zajęcie budynku lub używanie w tym także na potrzeby własnej działalności gospodarczej po wybudowaniu nieruchomości jak to już bezpośrednio wynika ze znowelizowanego art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zwolnienie dostawy nieruchomości z podatku VAT skutkować będzie jednak obowiązkową korektą podatku naliczonego odliczonego w momencie zakupu. Obowiązuje dziesięcioletni okres korekty licząc od roku, w którym nieruchomość została oddana do użytkowania.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stanowisko własne Wnioskodawców

Zdaniem Wnioskodawców zbycie:

1. budynków oznaczonych w rejestrze budynków numerami 1 i 2 będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na zasadzie uregulowanej w art. 2 pkt 14 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT bowiem:
   • pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres dłuży niż dwa lata,
     
   • wydatki poniesione na ulepszenie - zainstalowanie dźwigu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły wielkość poniżej 30% wartości początkowej budynków.

2. budynku oznaczonego w rejestrze budynków numerami 3 będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na zasadzie uregulowanej w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT bowiem:
   • w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
     
   • dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

3. gruntów to jest działki zgodnie z wypisem z rejestru o numerze 4 nie będzie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług bowiem zbycie to nie stanowi czynności określonych przez art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zaś właściciel gruntu ... dla tej czynności nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zatem zbycie działki o numerze 4 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   
   

Zdaniem Wnioskodawców w przypadku zbycia nieruchomości zabudowanej położonej przy ul. ... w ... nie należy korygować podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione nakłady na działce nr 4 - budowę budynków oznaczonych numerami 1 i 2 to jest towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT bowiem w przypadku tych nakładów poniesionych na nieruchomości gruntowej minęło więcej niż 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

• w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nakładów (budynków oznaczonych nr 1 i 2), poniesionych na obcym gruncie,
  

• w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesienie nakładów na budowę budynków oznaczonych nr 1 i 2,
  

jest nieprawidłowe.

Niniejsza indywidualna interpretacja dotyczy wyłącznie pytania w części dotyczącej:

• sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nakładów (budynków oznaczonych nr 1 i 2), poniesionych na obcym gruncie,
  

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesienie nakładów na budowę budynków oznaczonych nr 1 i 2.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. ... wraz z siostrą ... utworzyli i zarejestrowali w dniu ... r. spółkę cywilną A, ... spółka cywilna w zakresie działalności 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Aneksem z dnia ... r. zmieniono umowę spółki cywilnej, na podstawie którego do spółki przystąpiła .... Od dnia ... r. Spółka cywilna A do dnia dzisiejszego pozostaje w składzie - małżonkowie ... i ....

Starosta ... decyzją z dnia … r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na przebudowę i rozbudowę części istniejącego budynku usługowo-mieszkalnego o budynek usługowy oraz budowę budynku mieszkalnego dwurodzinnego ... oraz ... i .... Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w ... decyzją z dnia … r. udzielił ... oraz ... i ... pozwolenia na użytkowanie rozbudowy budynku usługowo-mieszkalnego. Decyzje te dotyczą budynków o numerach 1 oraz 2. Oddanie do użytkowania budynków 1 i 2 nastąpiło w … r. po uzyskaniu urzędowego pozwolenia na użytkowanie.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia ... r. ... jest jedynym właścicielem działki nr 4. Nakłady na nieruchomość - działkę nr 4, to jest koszty budowy budynków o numerach 1 oraz 2 w całości poniosła spółka A, ... Spółka cywilna. Budynki te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych w … r. i są amortyzowane od dnia … r. Podatek od towarów i usług - naliczony zawarty w fakturach dokumentujących budowę tych budynków został w rozliczony z podatkiem należnym oraz w części zwrócony Spółce cywilnej A. W dniu … r. Spółka ujęła do ewidencji środków trwałych nakłady na dźwig w wysokości … zł netto. Dźwig został zainstalowany w budynku 1. Podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących te nakłady został rozliczony z podatkiem należnym w rejestrach Spółki A. Budynki te od dnia oddania do użytkowania do dnia dzisiejszego w całości były i są wykorzystywane dla celów gospodarczych Spółki cywilnej A.

Przed sprzedażą nieruchomości - działki nr 4 zabudowanej budynkami 1 i 2 Spółka A s.c. nie zamierza nabyć gruntu, na którym są one posadowione. Nie zostaną przeprowadzone żadne rozliczenia nakładów pomiędzy Spółką a właścicielem gruntów (w tym na ich budowę i ulepszenia - dźwig). Wszystkie rozliczenia pomiędzy Spółką a właścicielem gruntów zostaną dokonane po sprzedaży całej nieruchomości - działki nr 4 zabudowanej budynkami 3, 1 i 2.

W pierwszej kolejności należy przywołać przepis art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., zgodnie z którym nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

• grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
  

• budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
  

• części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z kolei zgodnie z § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl § 3 powołanej normy, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.

Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy wskazać, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie istniejących budynków lub budowli) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. A zatem w sytuacji, gdy dzierżawca/najemca/użytkownik poniesie nakłady na gruncie, który nie stanowi jego własności (np. wybuduje budynek), nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi gruntu.

W rozpatrywanej sprawie budynki oznaczone nr 1 i 2 stanowią część składową gruntu – działki nr 4, której właścicielem jest Pan .... Wskazać przy tym należy, że to Spółka cywilna poniosła nakłady na wybudowanie budynków oznaczonych nr 1 i 2. W świetle przywołanych przepisów należy zauważyć, że te nakłady poniesione przez Spółkę cywilną A, ... nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy (tj. nie są rzeczą lub jej częścią). Przedmiotem zbycia w niniejszej sprawie nie będą zatem budynki oznaczone nr 1 i 2 wzniesione przez Wnioskodawcę – Spółkę cywilną A, ... – na gruncie Pana ..., a wyłącznie poniesione nakłady na wybudowanie i ulepszenie tych budynków, stanowiące inwestycję na cudzym gruncie.

Przedmiotowe nakłady nie stanowią, jak wskazano powyżej, odrębnej rzeczy, a jedynie powodują po stronie Wnioskodawcy – Spółki cywilnej A ..., ... – powstanie roszczenia, względem właściciela gruntu, o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu poniesionych nakładów. Tym samym prawo to nie może stanowić towaru w rozumieniu ustawy. Natomiast podmiot, który dysponuje takim prawem w postaci poniesionych nakładów, może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. W konsekwencji, w przypadku zbycia poniesionych nakładów, nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Zatem należy przyjąć, że przeniesienie nakładów poniesionych na obcym gruncie nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar.

Tym samym wskazać należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Z uwagi na powyższe unormowania, odpłatna czynność zbycia nakładów, jako sprzedaż za wynagrodzeniem ulepszeń dokonanych na cudzej rzeczy, stanowi odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, że przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie prawo majątkowe stanowiące poniesione nakłady na cudzym gruncie (na budowę i ulepszenie budynków oznaczonych nr 1 i 2), stanowiące odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia dla świadczenia usług w postaci sprzedaży nakładów poniesionych na cudzym gruncie, zatem będą one opodatkowane według stawki właściwej dla tychże usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nakładów (budynków oznaczonych nr 1 i 2), poniesionych na obcym gruncie, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii, czy Wnioskodawca w związku ze sprzedażą budynków nr 1 oraz 2, będzie lub nie będzie zobowiązany do dokonania korekty - o której mowa w art. 91 ustawy - odliczonego podatku VAT przy budowie tych budynków, należy wskazać, że przepisy zawarte w art. 91 ustawy – co do zasady – dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub w przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

• opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
  

• zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
  
  

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy).

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nakłady na nieruchomość - działkę nr 4, dotyczące budowy budynków o numerach 1 oraz 2 w wysokości ... zł w całości poniosła Spółka A, ... Spółka cywilna. Oddanie do użytkowania budynków nr 1 oraz 2 nastąpiło w … r. Budynki te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych w … r. i są amortyzowane od dnia … r. Budynki te od dnia oddania do użytkowania do dnia dzisiejszego w całości były i są wykorzystywane dla celów gospodarczych Spółki cywilnej A ..., .... Podatek od towarów i usług - naliczony zawarty w fakturach dokumentujących budowę tych budynków został w rozliczony z podatkiem należnym oraz w części zwrócony Spółce cywilnej A, ....

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że – jak stwierdzono wyżej – nakłady poniesione na obcym gruncie nie stanowią odrębnej rzeczy, tym samym nie można uznać, że w przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży będą budynki o numerach 1 oraz 2, a będą to nakłady.

W związku z powyższym, poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na budowę budynków należy traktować jako wydatki na zakup odrębnych środków trwałych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że korekta podatku naliczonego odnoszącego się do nakładów poniesionych na budowę budynków na obcym gruncie, powinna być dokonywana – zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy – przez okres 5 lat licząc od roku, w którym poszczególny środek trwały został oddany do użytkowania.

W odniesieniu zatem do nakładów na budowę budynków nr 1 i 2, o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, od których Wnioskodawca odliczył podatek naliczony, Zainteresowany nie będzie miał obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, z uwagi na upływ 5 letniego okresu korekty tj. upływ 5 lat licząc od roku, w którym nakłady oddano do użytkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie, pomimo że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, jednakże w oparciu o odmienną argumentację, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności obowiązek dokonywania korekty podatku odliczonego od nakładów poniesionych na ulepszenie budynku oznaczonego nr 1 – dźwig), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Przedmiotową interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej:

• sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nakładów (budynków oznaczonych nr 1 i 2), poniesionych na obcym gruncie,
  

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesienie nakładów na budowę budynków oznaczonych nr 1 i 2.
  
  

Natomiast wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia nieruchomości zabudowanej składającej się z działki o numerze nr 4 oraz posadowionego na niej budynku oznaczonego numerem 3 oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.