2020.07.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDWL.4011.20.2020.2.TW
z 28 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 18 czerwca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 7 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

możliwości zakwalifikowania odchowu drobiu do działalności rolniczej (pytanie nr 1) – jest nieprawidłowe,
momentu powstania obowiązku zgłoszenia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

możliwości zakwalifikowania odchowu drobiu do działalności rolniczej (pytanie nr 1),
momentu powstania obowiązku zgłoszenia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (pytanie nr 2).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 24 czerwca 2020 r. nr 0112-KDWL.4011.20.2020.1.TW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 czerwca 2020 r. Wniosek uzupełniono w dniu 7 lipca 2020 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 1 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu xx czerwca Wnioskodawca podpisał z członkiem rodziny (I stopień pokrewieństwa) umowę użyczenia 3 kurników o łącznej powierzchni 3.000 m² wraz z wyposażeniem w urządzenia do hodowli drobiu (odchów kur reprodukcyjnych) oraz zapleczem socjalnym, w których z dniem xx lipca 2020 roku Zainteresowany zamierza podjąć produkcję polegającą na zakupie jednodniowych kurek i kogutów oraz odchowie tych piskląt do 20 tygodnia życia, po czym kurki i koguty zostaną sprzedane innym hodowcom w celu reprodukcyjnym jako kury nieśne. Kurki zdolność reprodukcyjną nieśną osiągną w wieku 26 tygodni.

Jednocześnie Wnioskodawca ma możliwość pozostawienie części stada i samodzielnie prowadzić hodowlę stada reprodukcyjnego w formie działów specjalnych produkcji rolnej – drób nieśny kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym), poz. 6 załącznika nr 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność polegająca na odchowie piskląt do 20 tygodnia życia nie będzie hodowlą (chowem) drobiu rzeźnego, ani też hodowlą (chowem) drobiu nieśnego, gdyż w chwili sprzedaży kurki nie znoszą jaj (nie osiągnęły dojrzałości reprodukcyjnej).

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie zamierza także rejestrować się dobrowolnie do VAT, a także nie prowadzi ksiąg rachunkowych oraz nie zamierza dobrowolnie ich zakładać, z momentem zasiedlenia kurników jednodniowymi pisklętami czy też rozpoczęcia hodowli stada reprodukcyjnego. Ponadto nie prowadzi działalności gospodarczej.

Działalność polegająca na zakupie jednodniowych kurek mięsnych reprodukcyjnych oraz kogutów i odchowie ich do 20 tygodnia życia, następnie sprzedaż stada (lub części stada) innym hodowcom przed osiągnięciem zdolności reprodukcyjnej nieśnej w wieku 26 tygodni – należy do klasyfikacji statystycznej działalności gospodarczej PKD (Dz. U. z 2007 poz. 1885 z późn. zmian.) – 01.47.Z- chów i hodowla drobiu. Natomiast kurki nieśne mięsne w stadzie reprodukcyjnym w zakresie klasyfikacji statystycznej wyrobów i usług PKWiU (Dz. U. z 2015 roku poz. 1676 z późn. zmian.) – PKWiU: 01.47.1 – drób żywy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że okres utrzymywania w odchowie zakupionych jednodniowych piskląt kurek mięsnych reprodukcyjnych i kogutów od pierwszego dnia ich życia do momentu sprzedaży wynosi nie mniej niż 12 tygodni i nie więcej niż 20 tygodni, czyli przekracza 2 miesiące. W przypadku pozostawienia po 20-tym tygodniu życia części stada odchowanych kurek mięsnych reprodukcyjnych i kogutów w celu produkcji jaj wylęgowych, tj. od 20-tego do 60-tygodnia życia okres utrzymywania stada reprodukcyjnego również przekracza okres 2 miesięcy.

Liczebność odchowywanego stada przeznaczonego do sprzedaży – przekracza 80 sztuk. W przypadku pozostawienia po 20-tym tygodniu życia części stada odchowanych kurek mięsnych reprodukcyjnych i kogutów w celu produkcji jaj wylęgowych, także liczebność tej części stada przekroczy 80 sztuk. Liczebność odchowywanego stada zakupionych jednodniowych piskląt kurek mięsnych reprodukcyjnych i kogutów jak i stada powyżej 20-tego tygodnia życia, pozostawionego w celu produkcji jaj wylęgowych – przekracza 80 sztuk.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy działalność polegająca na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych oraz kogutów od pierwszego dnia życia do 20-tego tygodnia życia (sprzedaż odchowanych kurek przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej) zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej, czy też jako działalność rolnicza do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
W przypadku pozostawienia sobie części stada odchowanych kurek i kogutów do dalszej hodowli przez okres produkcji jaj wylęgowych, w którym momencie powstanie obowiązek zgłoszenia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej na deklaracji PIT-6 w zakresie stada reprodukcyjnego – drób nieśny, kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym), poz. 6 pkt b załącznika nr 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1. Odchów kurek mięsnych reprodukcyjnych i ich sprzedaż przed uzyskaniem przez nie zdolności produkcyjnej (produkcja jaj wylęgowych) jest działalnością rolniczą i do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym także nie obowiązują tutaj przepisy tej ustawy w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Natomiast za działalność rolniczą zgodnie z art. 2 ust. 2 Ustawy o pdof uznaje się:

„2. Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysoko intensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia”.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są:

„3. (...) uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym”.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy:

„3a. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2"”.

Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku Nr 2 do ustawy, a przede wszystkim są tam wymienione. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Należy zauważyć, iż załącznik Nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.

kurczęta,
gęsi,
kaczki,
indyki.

kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym),
kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym),
gęsi (w stadzie reprodukcyjnym),
kaczki (w stadzie reprodukcyjnym),
indyki (w stadzie reprodukcyjnym),
kury (produkcja jaj konsumpcyjnych)”.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że ustalając dochód według norm szacunkowych z tytułu produkcji drobiu nieśnego bierze się pod uwagę liczbę zwierząt w stadzie reprodukcyjnym, co wprost wynika z punktu 6 lit. b) Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego. W tym miejscu zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „stado reprodukcyjne”, wobec tego w celu jego określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego „stado” – to gromada razem żyjących zwierząt danego gatunku; też: gromada ptaków, czyli forma organizacyjna zwierząt, zaś „reprodukcja” – to rozmnażanie zwierząt i roślin w celach hodowlanych. Przez „stado reprodukcyjne” należy zatem rozumieć zwierzęta, w tym przypadku kury, które osiągnęły dojrzałość reprodukcyjną – nieśną.

Zdaniem Wnioskodawcy odchów kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia ich życia do 20-tego tygodnia życia (sprzedaż odchowanych kurek przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej), nie jest działem specjalnym produkcji rolnej, bowiem w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”, odnoszącego się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów upraw i produkcji – nie wymienia się tego typu hodowli.

Nie jest ona fermową hodowlą drobiu, gdyż nie jest także wykazana w PIT-6 „Wykaz działów specjalnych produkcji rolnej i stosowanych jednostek miar”:

kurczęta drób rzeźny, o którym mowa w PIT-6 (poz. 51),
drób nieśny (stado reprodukcyjne), kury nieśne – o którym mowa w PIT-6 (poz. 55),
drób nieśny (stado reprodukcyjne), kury mięsne – o którym mowa w PIT-6 (poz. 56),
drób nieśny – kury (produkcja jaj konsumpcyjnych) – o którym mowa w PIT-6 (poz. 60).

Działalność ta zdaniem Wnioskodawcy stanowi, zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie nr 2. Część stada odchowanych kurek i kogutów, która nie zostanie przez Wnioskodawcę sprzedana będzie podlegała zgłoszeniu jako prowadzenie przez Zainteresowanego działów specjalnych produkcji rolnej w zakresie stada reprodukcyjnego – drób nieśny, kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym) zgodnie z pozycją 6 pkt. b załącznika nr 2 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, już w momencie wstawienia zakupionych jednodniowych kurek i kogutów do dalszego odchowu.

Niezależnie od terminu przeniesienia z kurników, gdzie odbywał się będzie odchów do kurników, gdzie będzie produkcja jaj wylęgowych.

Obowiązek powstanie zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie 7 dni od daty zasiedlenia kurników odchowu jednodniowymi pisklętami kurek i kogutów:

„ Art. 43. 1. Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym. (...) 3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o: (...) 3) rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku”.

Zdaniem Wnioskodawcy w ciągu 7 dni od wstawienia jednodniowych kurek i kogutów będzie już obowiązany złożyć do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego deklarację „PIT-6 Deklaracja do wymiary zaliczek podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej ustalanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu” o rozmiarze zamierzonej produkcji i wskazać nr działu 56 – drób nieśny (stado reprodukcyjne) kury mięsne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

miesiąc – w przypadku roślin,
16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 cytowanej ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie art. 2 ust. 3a omawianej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2019, poz. 2420) określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 6 wymienia się: drób nieśny – powyżej 80 szt.:

kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym),
kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym),
gęsi (w stadzie reprodukcyjnym),
kaczki (w stadzie reprodukcyjnym),
indyki (w stadzie reprodukcyjnym),
kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

Załącznik nr 2 pozwala także na określenie czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji – do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą, jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Nie ma przy tym znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania zakupionego drobiu.

Podkreślić należy, że okres przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy zakupem i sprzedażą jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego opisu sprawy stwierdza się, że odchów zakupionych jednodniowych kurek do około 20 tygodnia życia, a następnie ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 omawianej ustawy. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Istotny jest tylko okres przetrzymywania zakupionego drobiu. Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że zgodnie z przepisami ustawy – zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.

W przypadku drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 6 załącznika nr 2 do ustawy). Zauważyć przy tym należy, że określając liczebność stada ustawodawca określił je ogólnie, poprzez odwołanie się do pojęcia drobiu rzeźnego lub nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju czy przeznaczenie. Nie wyłącza z tej wielkości kurcząt. Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Pomimo, iż wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, jednakże należy stwierdzić, że wobec niewyłączenia kurcząt z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdza się, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurek oraz ich odchowie, przy liczebności stada w wielkości przekraczającej 80 sztuk, przez okres do około 20 tygodnia życia, a następnie ich sprzedaż stanowi, zgodnie z przepisami ustawy, działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działy specjalne produkcji rolnej. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zakwalifikowania odchowu drobiu do działalności rolniczej jest nieprawidłowe.

Jak już wyżej wskazano, działem specjalnym produkcji rolnej jest uprawa w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawa grzybów i ich grzybni, uprawa roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 3 cytowanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:

zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji;
zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji;
rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.

W sytuacji gdy zaistnieją przesłanki określone w art. 43 ust. 1 i ust. 3 omawianej ustawy, podatnik zobowiązany jest do złożenia deklaracji do wymiaru zaliczek podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej ustalanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu (PIT-6).

W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wynikający z art. 43 ust. 3 powołanej ustawy, tj. zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej.

Wnioskodawca jest również obowiązany wykazać, przychody/dochody z tego tytułu, stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Tut. Organ zgadza się zatem ze stanowiskiem Wnioskodawcy co do konieczności zgłoszenia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej w terminie 7 dni od wstawienia do odchowu jednodniowych kurek i kogutów, i w odniesieniu do tej części wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe co do meritum zapytania.

Jednakże zauważyć należy, że – mając na względzie wcześniejsze wskazania zawarte w niniejszej interpretacji, dotyczące możliwości zakwalifikowania odchowu drobiu do działalności rolniczej (pytanie nr 1), zgłoszeniu podlegać będą nie tylko te kurki i koguty, które zostaną zostawione przez Wnioskodawcę do dalszego odchowu, lecz również i te, które zostaną przez Wnioskodawcę sprzedane przez osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej.

W związku z tym – mając na względzie całokształt sprawy, stanowisko Wnioskodawcy także w zakresie momentu powstania obowiązku zgłoszenia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (pytanie nr 2) uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin