Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.183.2020.2.MC
z 30 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 14 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) oraz uzupełnionym w dniu 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku właściwej dla kompleksowej usługi betonowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku właściwej dla kompleksowej usługi betonowania.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 czerwca 2020 r., złożonym w dniu 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) oraz pismem z dnia 10 czerwca 2020 r., złożonym w dniu 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 maja 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 2 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 czerwca 2020 r.):

Sp. z o.o. z siedzibą w (…) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka zajmuje się między innymi produkcją betonu towarowego (PKWiU 23.63 - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) oraz świadczeniem usług ogólnobudowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, polegających na transporcie oraz wylewaniu wyprodukowanej masy betonowej w miejscu przeznaczenia, jak też odpowiednim rozprowadzeniu masy betonowej w miejscu wylania, sklasyfikowanych w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „roboty betoniarskie”. Wnioskodawca swoje usługi świadczy zarówno dla podmiotów gospodarczych, ale także dla klientów indywidualnych. Wnioskodawca posiada niezbędny sprzęt specjalistyczny, tj. węzeł betoniarski, betonomieszarki, pompy do betonu obsługiwane przez pracowników (operatorów) posiadających odpowiednie kwalifikacje.

Spółka w swojej ofercie posiada gotowy produkt w postaci betonu towarowego, który objęty jest stawką VAT 23%. Wnioskodawca świadczy także usługi w postaci usługi betonowania, która objęta jest stawką VAT 23% bądź stawką VAT 8% w zależności od ich odbiorców. Niemniej jednak przedmiotem niniejszego wniosku jest usługa betonowania objęta stawką VAT 8% dokonywana dla osób indywidualnych, spełniających kryteria dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z treścią art. 41 ust. 12,12a-c ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabywcami tej usługi są osoby fizyczne, które realizują inwestycję związaną z budową własnego domu jednorodzinnego, którego powierzchnia nie przekracza 300 m². Wnioskodawca w celu wykonania takiej usługi zawiera umowę. Każdorazowo w takiej umowie znajduje się oświadczenie klienta, że powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekracza 300 m². Nadto, że usługa realizowana będzie w obiekcie budownictwa mieszkaniowego o symbolu PKOB 111 budynki mieszkalne jednorodzinne, a także, że klasyfikacja obiektu budowlanego wynika z prawomocnego pozwolenia na budowę oraz z projektu budowlanego. Co więcej, w umowie wskazany jest jej przedmiot, i tak w zależności od danego zlecenia Wnioskodawca przyjmuje do wykonania usługę budowlaną w postaci wykonania np.: podkładu, ław fundamentowych, schodów, stropów, itp. przy użyciu maszyn i urządzeń, a także mieszanki betonowej. Nadto zleceniodawca dołącza dokumentację budowlaną potwierdzającą charakter i wielkość przedsiębranej inwestycji.

Taka usługa jest każdorazowo usługą kompleksową i obejmuje: przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu), tj. wlanie go do fundamentów, stropów, wieńcy, słupów, schodów, tarasów itp.; zawibrowanie mieszanki betonowej przy pomocy wibratora do betonu lub listwy wibracyjnej oraz zatarcie betonu na gładko lub na ostro w celu nadania końcowej struktury i wyglądu.

Wyjaśnić należy, iż wibrowanie (inaczej zagęszczanie mechaniczne), polega na wprawianiu mieszanki betonowej w drgania, powodujące ruch cząstek kruszywa w mieszance i ich stopniowe układanie się szczelnie obok siebie. Dzięki wibrowaniu z mieszanki usuwa się nadmiar wody oraz pęcherzyki powietrza. Do zagęszczenia mechanicznego pracownicy będą wykorzystywać specjalistyczne wibratory (lub listwy wibracyjne).

Niemniej jednak z racji tego, że budowa budynku mieszkaniowego jest wieloetapowa, to wykonanie usługi betonowania przy jego kolejnych etapach objęte jest każdorazowo nową umową, i tak np. jedna umowa dotyczy usługi betonowania ław fundamentowych, kolejna nadproży, schodów i stropów oraz wieńców. Przy czym każda usługa objęta daną umową składa się z elementów opisanych powyżej tj. przygotowania mieszanki, transportu, rozładunku i rozprowadzenia mieszanki oraz jej zawibrowania i zatarcia.

Każda tego typu usługa jest realizowana jako usługa budowy i ukierunkowana na osiągnięcie konkretnego rezultatu zgodnego z oczekiwaniami i potrzebami danego klienta i wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy i przy użyciu należącego do niego sprzętu i materiału. Do każdej usługi sporządzany jest protokół zdawczo - odbiorczy, po czym wystawiana jest także faktura VAT. Faktura VAT wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania, bez rozdzielania jej na poszczególne świadczenia częściowe, obejmujące cały zakres usług, w którą wkalkulowany jest koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku oraz jego rozprowadzenie, zawibrowanie i zatarcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 czerwca 2020 r.):

Czy do opisanej we wniosku usługi, na którą składać będą się: przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu) w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym Wnioskodawca miał prawo stosować stawkę VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12-12c ustawy VAT? (oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 czerwca 2020 r.):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że analiza przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do wniosku, iż zastosowanie preferencyjnej stawki VAT tj. 8% jest przez niego prawidłowe.

Za takim przyjęciem przemawia wypełnienie przez Wnioskodawcę przesłanek, których równoczesne spełnienie jest wymagane aby skorzystać z 8% stawki VAT, tzn.: zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności dotyczy budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy, oraz budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wyjaśnić należy, iż przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy VAT). W myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². Nie mniej jednak wszystkie osoby na rzecz, których Wnioskodawca świadczył swe usługi objęte stawką 8% VAT spełniały wskazane powyżej wymagania.

Przechodząc dalej, zdaniem Wnioskodawcy usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym jest częścią dostawy, budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w myśl art. 41 ust. 12 -12c ustawy od towarów i usług.

Zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z dyspozycją art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy.

Zatem, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący. Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, a mianowicie uzyskanie konkretnego efektu w postaci zalanych ław fundamentowych, podłogi, stropu, itp. to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż wyprodukowana przez Wnioskodawcę masa betonowa może być odebrana przez kontrahenta we własnym zakresie, jednakże w sytuacji, gdy klient zamawia masę betonową wraz z usługą transportu, wylania lub podania (wypompowania) na określoną wysokość wówczas należy uznać, iż wykonywana jest usługa betonowania.

Jest to usługa kompleksowa, która może być ujęta na fakturze w jednej pozycji „usługa betonowania”. Co prawda, ustawa VAT nie definiuje czym jest usługa kompleksowa, jednakże na gruncie orzecznictwa sądów administracyjnych i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) takie pojęcie zostało wypracowane. Zatem jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń, z których każde może być świadczeniem indywidualnym, jednak z pewnych względów wykonywane są one łącznie, dopuszcza się uznanie szeregu takich świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe. Kryterium, wedle którego należy badać kompleksowość świadczeń jest ich nierozłączność z punktu widzenia nabywcy usługi. Powyższe oznacza to, że dla nabywcy szereg usług ma zaspokoić określoną jedną, konkretną potrzebę. Z punktu widzenia klienta powinien to być jeden przedmiot świadczenia, a jego podział na poszczególne usługi miałby charakter sztuczny i byłby gospodarczo nieuzasadniony.

W przypadku dostawy masy betonowej, świadczenia specjalistyczne np. w postaci transportu, służą prawidłowemu wykonaniu świadczenia głównego. Masa betonowa z uwagi na swe właściwości musi być transportowana w specjalistycznych pojazdach, w związku z czym kontrahent nabywając taki towar oczekuje, że otrzyma go z niezmienionymi właściwościami umożliwiającymi wylanie tej masy w określonym miejscu. Wnioskodawca zatem wykonując takie czynności jak: wytworzenie masy betonowej, transport specjalistycznymi środkami transportu, wylanie masy we wskazanym miejscu i następnie wibrowanie i wyrównywanie warstw stanowi jedną czynność, gdyż z ekonomicznego punktu widzenia kluczowe pozostaje dla nabywcy jedynie uzyskanie gotowych ław fundamentowych, stropów czy schodów z uprzednio wylanego betonu.

Wnioskodawca nie jest w stanie wykonać usługi wylewki betonowej i jej wyrównania bez wcześniejszego wyprodukowania i dostarczenia go we wskazane miejsce. Powyższe czynności mają więc jedynie charakter subsydiarny, pomocniczy w stosunku do świadczenia głównego, którym jest wylanie masy betonowej i jej wyrównanie. W związku z czym uprzednie wytworzenie i przetransportowanie masy betonowej, chociaż zakwalifikowane przez GUS odrębnie jako PKWiU 23.63.10.0 „masa betonowa prefabrykowana” stanowi część świadczenia kompleksowego jakim są roboty betoniarskie objęte grupowaniem PKWiU 43.99.40.0 „roboty betoniarskie”. Klient bowiem zamawia jedną usługę wylania masy betonowej wraz z jej zwibrowaniem i wyrównaniem. Bez znaczenia pozostają dla niego poprzedzające ją czynności, gdyż liczy się dla niego tylko efekt w postaci gotowych ław fundamentowych, stropów czy schodów. W związku z czym, pomimo teoretycznego rozbicia całej usługi na poszczególne czynności, wylanie masy betonowej wraz z jej wyrównaniem będzie stanowiło jedną usługę kompleksową kwalifikowaną jako roboty betoniarskie.

Warto również wskazać, iż powodem łącznego świadczenia wszystkich wymienionych w stanie faktycznym czynności jest specyfika betonu, który potrzebuje specjalistycznych środków transportu ze względu na postać mazi, która nie nadaje się do przechowywania. Nie można bowiem betonu dostarczyć klientowi w opakowaniach, czy przekazać do przechowania w określonym miejscu. Ze względu na cechy betonu konieczne jest natychmiastowe podjęcie na nim czynności. W zależności od tego czego oczekuje klient, Wnioskodawca dokonuje wylewki we wskazanym miejscu i świadczy usługi na betonie np. wibrowanie, wyrównywanie, szlifowanie.

Głównym powodem łączenia wszystkich świadczeń jest potrzeba klienta. Jeżeli klient oczekuje od Wnioskodawcy zalania ław fundamentowych, stropów i schodów, to sam transport betonu bez późniejszych prac betoniarskich nie stanowi dla niego wartości z ekonomicznego punktu widzenia.

Skoro przedmiotem sprzedaży Wnioskodawcy jest usługa polegająca na zabetonowaniu wskazanych przez klienta elementów (fundamentów, stopów, klatek schodowych, wylewek, posadzek, nadproży, podciągów, słupów, wieńcy żelbetonowych, itp.) Budynku przy użyciu własnych materiałów (piasku, cementu, żwiru wody i innych), dostarczenie na plac budowy wyrobów i urządzeń potrzebnych do wykonania przedmiotu umowy, na koszt i ryzyko wykonawcy, rozładunek mieszanki betonowej u klienta, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.).

Zatem wylanie masy betonowej bezpośrednio z betonowozu do gotowych form (szalunków), jak również wypompowanie masy betonowej do form (szalunków) przy użyciu pompy mają charakter dominujący. W związku z czym uprzednie wytworzenie i przetransportowanie masy betonowej, chociaż zakwalifikowane przez GUS odrębnie jako PKWiU 23.63.10.0 „masa betonowa prefabrykowana” stanowi część świadczenia kompleksowego jakim są PKWiU 43.99.40.0 „roboty betoniarskie”.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż całość świadczenia Wnioskodawcy należy uznać za świadczenie usług w myśl art. 41 ust. 12 a-c ustawy o podatku od towarów i usług, które uzasadniają zastosowanie w transakcjach objętych niniejszym wnioskiem preferencyjnej stawki VAT 8 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że podczas określania właściwej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce dostawy lub świadczenia znajduje się na terytorium kraju, istotne jest jej właściwe sklasyfikowanie zgodnie z symbolem PKWiU. Wobec tego, wydając przedmiotową interpretację, tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tzn. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ w sprawie z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka zajmuje się między innymi produkcją betonu towarowego (PKWiU 23.63 - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) oraz świadczeniem usług ogólnobudowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, polegających na transporcie oraz wylewaniu wyprodukowanej masy betonowej w miejscu przeznaczenia, jak też odpowiednim rozprowadzeniu masy betonowej w miejscu wylania, sklasyfikowanych w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „roboty betoniarskie”. Wnioskodawca swoje usługi świadczy dla podmiotów gospodarczych oraz klientów indywidualnych. Wnioskodawca posiada niezbędny sprzęt specjalistyczny, tj. węzeł betoniarski, betonomieszarki, pompy do betonu obsługiwane przez pracowników (operatorów) posiadających odpowiednie kwalifikacje.

Wnioskodawca świadczy usługi betonowania wykonywane dla osób indywidualnych, spełniających kryteria dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41. ust. 12-12c ustawy.

Nabywcami usługi są osoby fizyczne, które realizują inwestycję związaną z budową własnego domu jednorodzinnego, którego powierzchnia nie przekracza 300 m². Wnioskodawca w celu wykonania usługi zawiera umowę. Każdorazowo w umowie znajduje się oświadczenie klienta, że powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekracza 300 m² oraz, że usługa realizowana będzie w obiekcie budownictwa mieszkaniowego o symbolu PKOB 111 budynki mieszkalne jednorodzinne, a także, że klasyfikacja obiektu budowlanego wynika z prawomocnego pozwolenia na budowę oraz z projektu budowlanego. W umowie wskazany jest jej przedmiot, w zależności od danego zlecenia Wnioskodawca przyjmuje do wykonania usługę budowlaną w postaci wykonania np.: podkładu, ław fundamentowych, schodów, stropów, itp. przy użyciu maszyn i urządzeń, a także mieszanki betonowej. Nadto zleceniodawca dołącza dokumentację budowlaną potwierdzającą charakter i wielkość przedsiębranej inwestycji.

Usługa jest każdorazowo usługą kompleksową i obejmuje: przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu), tj. wlanie go do fundamentów, stropów, wieńcy, słupów, schodów, tarasów itp.; zawibrowanie mieszanki betonowej przy pomocy wibratora do betonu lub listwy wibracyjnej oraz zatarcie betonu na gładko lub na ostro w celu nadania końcowej struktury i wyglądu.

Wibrowanie (inaczej zagęszczanie mechaniczne), polega na wprawianiu mieszanki betonowej w drgania, powodujące ruch cząstek kruszywa w mieszance i ich stopniowe układanie się szczelnie obok siebie. Dzięki wibrowaniu z mieszanki usuwa się nadmiar wody oraz pęcherzyki powietrza. Do zagęszczenia mechanicznego pracownicy będą wykorzystywać specjalistyczne wibratory (lub listwy wibracyjne).

Z racji tego, że budowa budynku mieszkaniowego jest wieloetapowa, to wykonanie usługi betonowania przy jego kolejnych etapach objęte jest każdorazowo nową umową, np. jedna umowa dotyczy usługi betonowania ław fundamentowych, kolejna nadproży, schodów i stropów oraz wieńców. Przy czym każda usługa objęta daną umową składa się z przygotowania mieszanki, transportu, rozładunku i rozprowadzenia mieszanki oraz jej zawibrowania i zatarcia.

Każda tego typu usługa jest realizowana jako usługa budowy i ukierunkowana na osiągnięcie konkretnego rezultatu zgodnego z oczekiwaniami i potrzebami danego klienta i wykonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy i przy użyciu należącego do niego sprzętu i materiału.

Do każdej usługi sporządzany jest protokół zdawczo - odbiorczy, po czym wystawiana jest faktura VAT. Faktura VAT wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania, bez rozdzielania jej na poszczególne świadczenia częściowe, obejmujące cały zakres usług, w którą wkalkulowany jest koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku oraz jego rozprowadzenie, zawibrowanie i zatarcie.

W analizowanym przypadku wątpliwości sprowadzają się do rozstrzygnięcia, czy do realizowanej przez Wnioskodawcę usługi betonowania obejmującej przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu) zastosowanie znajduje preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast zgodnie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego – rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), a także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku świadczona przez Wnioskodawcę usługa betonowania sklasyfikowana w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „roboty betoniarskie” podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 8%. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy na rzecz klientów kompleksowe usługi betonowania obejmujące przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu). W celu wykonania przedmiotowej usługi Wnioskodawca zawiera z klientem umowę. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, usługa betonowania jest realizowana jako usługa budowy i ukierunkowana jest na osiągnięcie konkretnego rezultatu zgodnego z oczekiwaniami i potrzebami danego klienta. Wykonanie usługi betonowania przy kolejnych etapach budowy budynku mieszkaniowego objęte jest każdorazowo nową umową (przykładowo jedna umowa dotyczy usługi betonowania ław fundamentowych, kolejna nadproży, schodów i stropów oraz wieńców). Przy czym, każda usługa objęta daną umową składa się z przygotowania mieszanki, transportu, rozładunku i rozprowadzenia mieszanki oraz jej zawibrowania i zatarcia. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazał, że nabywcami usługi betonowania są osoby fizyczne, które realizują inwestycję związaną z budową własnego domu jednorodzinnego, którego powierzchnia nie przekracza 300 m². W zawieranej z klientem umowie znajduje się oświadczenie klienta, że powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekracza 300 m² oraz, że usługa realizowana będzie w obiekcie budownictwa mieszkaniowego o symbolu PKOB 111 budynki mieszkalne jednorodzinne, a zatem w obiekcie zaliczanym do budownictwa objętego społecznych programem mieszkaniowym. Ponadto, faktura wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania, bez rozdzielania jej na poszczególne świadczenia częściowe, w którą wkalkulowany jest koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, podanie betonu przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego budynku oraz jego rozprowadzenie, zawibrowanie i zatarcie.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%. W analizowanym przypadku świadczona na podstawie zawartej z klientem umowy kompleksowa usługa betonowania sklasyfikowana w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „roboty betoniarskie” realizowana jest przez Wnioskodawcę jako usługa budowy. Jednocześnie przedmiotowa usługa dotyczy budowy domów jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem do realizowanej przez Wnioskodawcę usługi betonowania obejmującej przygotowanie na węźle betoniarskim (wytwórni) mieszanki betonowej, załadunek mieszanki betonowej do betonomieszarki, transport mieszanki betonowej betonomieszarką do zamawiającego, rozładunek i rozprowadzenie masy betonowej przy użyciu specjalistycznego sprzętu (pompy do betonu) zastosowanie znajduje preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 ustawy oraz w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia stawki podatku właściwej dla kompleksowej usługi betonowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, gdyż to pytanie wyznacza zakres interpretacji. Tym samym niniejsza interpretacja nie dotyczy innych kwestii poruszonych we wniosku, w szczególności kwestii oceny kompleksowości świadczenia, gdyż nie sformułowano pytania w tym zakresie. Interpretacja została zatem wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sprawy, w którym wskazano, że przedmiotem świadczenia jest kompleksowa usługa objęta wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWIU.

Ponadto, należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, a przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana jedynie na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Zaznaczyć należy, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą nowelizującą”:

• art. 5a ustawy otrzymał brzmienie: towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
  

• art. 41 ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie: dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.
  

• art. 41 ust. 12 ustawy otrzymał brzmienie: stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:
  
  1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
  2. robót konserwacyjnych dotyczących:
     1. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
     2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
     - w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

• art. 41 ust. 12c ustawy otrzymał brzmienie: w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.
  
  
  

Zauważyć jednak należy, że w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., do wiążących informacji stawkowych, zwanych dalej „WIS”, wydawanych przed dniem 1 lipca 2020 r.:

1. nie stosuje się przepisów art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz załącznika nr 2 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, a także przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym,
2. stosuje się przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c–12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a–d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3 i 4.
   
   

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., WIS wydana przed dniem 1 lipca 2020 r. wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu 30 czerwca 2020 r. oraz usługi, która została wykonana po tym dniu, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe już od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS będzie mógł dotyczyć stanu prawnego, który zacznie obowiązywać dopiero od 1 lipca 2020 r.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że niniejsza interpretacja w zakresie stawki podatku VAT dla czynności opisanych we wniosku wywiera skutki prawne wyłącznie dla okoliczności przedstawionych w opisie sprawy oraz w stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, czyli w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. 14 kwietnia 2020 r. Natomiast niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych w zakresie stawki podatku VAT dla czynności wykonanych po 30 czerwca 2020 r.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku grupowanie PKWiU. Powyższe przyjęto jako element przedstawionego opisu sprawy i Organ nie dokonywał w tym zakresie oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie, tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga jedynie w zakresie ustalenia stawki podatku właściwej dla kompleksowej usługi betonowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w zakresie ustalenia czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa betonowania stanowi dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.