2020.07.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.326.2020.3.MC
z 21 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismami z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) oraz z 30 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 2 kwietnia 1996 r. nabyła w drodze darowizny od swojego męża prawo wieczystego użytkowania zabudowanych nieruchomości położonych w (…). Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa.

(…)

Dnia 21 września 1999 r. decyzją Starosty nr (…) prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych nieruchomości zostało przekształcone w prawo własności.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać prawo własności niżej wymienionych nieruchomości o łącznej powierzchni 40.807 m², położonych w (…), składających się z następujących działek:

Nr (…) o powierzchni 182 m² oraz
Nr (…) o powierzchni 2.098 m²
o łącznej powierzchni 2.280 m²
Nr (…) o powierzchni 1.846 m²
Nr (…) o powierzchni 2.499 m²
Nr (…) o powierzchni 55 m²
Nr (…) o powierzchni 16.370 m²
Nr (…) o powierzchni 5.360 m²
Nr (…) o powierzchni 11.335 m²
o łącznej powierzchni 30.527 m².

Dla nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren wskazanych nieruchomości oznaczony jest symbolem (…) i przeznaczony w tym planie pod usługi wielkopowierzchniowe o przeznaczeniu uzupełniającym obsługa komunikacji.

Nieruchomości nie są nieruchomościami rolnymi ani nie stanowią lasu, ani nie są przeznaczone do zalesienia.

Nieruchomości nie posiadają podziemnych instalacji i/lub zbiorników sieci technicznych lub innych elementów budowlanych.

Wnioskodawczyni nie wykorzystuje przedmiotowych nieruchomości w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą zwolnioną z podatku VAT – działalność w zakresie świadczeń zdrowotnych – prowadzi gabinet (…). Przedmiotowych nieruchomości nie wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazano wyżej nieruchomości zostały nabyte do majątku osobistego:

Akt notarialny repetytorium A nr (…) z dnia (…) darowizna od (…) działek gruntu:

Niezabudowanych (…);
Zabudowanych (…) – zabudowaną budynkiem produkcyjnym;
1. Przedmiotowe działki zostały podzielone na działki Nr (…) o powierzchni 182 m² oraz
2. Nr (…) o powierzchni 2.098 m²
o łącznej powierzchni 2.280 m²
Nr (…) o powierzchni 1.846 m²
Nr (…) o powierzchni 2.499 m²
Nr (…) o powierzchni 55 m²
Nr (…) o powierzchni 16.370 m²
Nr (…) o powierzchni 5.360 m²
Nr (…) o powierzchni 11.335 m²
o łącznej powierzchni 38.527 m².

Budynek posadowiony na działce nr (…) jest przeznaczony do rozbiórki.

Do chwili obecnej nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane i stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni.

Plan zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowego terenu został zmieniony z urzędu w roku 2007.

Firma męża złożyła wniosek o pozwolenie na budowę lokalu wielkopowierzchniowego i pozyskała już takie pozwolenie, które jest prawomocne.

D-d: decyzja nr (…) z dnia 22 października 2014 r. Starosty (…).

Na przedmiotowym terenie zostały wydzielone działki gruntu pod drogę publiczną, która będzie przekazana dla Gminy.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

W piśmie z 10 czerwca 2020 r. − stanowiącym uzupełnienie wniosku – udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Czy nieruchomości, które Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny od męża 2 kwietnia 1996 r., zostały przez nią później podzielone na działki o nr: (…), czy też podział nieruchomości nastąpił przed otrzymaniem ich w drodze darowizny?

Działki zostały podzielone po udzielonej darowiźnie.

Jeżeli to Wnioskodawczyni dokonała podziału otrzymanych w drodze darowizny nieruchomości – należy wskazać, w jakim celu dokonała tego podziału?

Działki zostały wydzielone dla utworzenia drogi publicznej i zostaną przekazane w drodze darowizny dla Starostwa Powiatowego dla połączenia drogi krajowej z drogą powiatową.

Czy uzyskane przez firmę męża Wnioskodawczyni pozwolenie na budowę lokalu wielkopowierzchniowego dotyczy budowy tego lokalu na nieruchomości mającej być przedmiotem planowanej sprzedaży, czy na innej nieruchomości, której niniejszy wniosek nie dotyczy; skoro Wnioskodawczyni jest właścicielem, to dlaczego o to pozwolenie wystąpiła firma jej męża?

Pozwolenie na budowę zostało wydane na (…) prowadzącego działalność gospodarczą. Pozwolenie na budowę zostało wydane na życzenie przyszłego inwestora – kupującego, który uzależnił zakup od sprawdzenia warunków zabudowy i możliwości zabudowy przedmiotowego gruntu. Wnioskodawczyni i jej mąż nie mają zamiaru prowadzić sami inwestycji. Pozwolenie zostało wydane i budynek jest w trakcie rozbiórki. Budynek posadowiony na tej działce nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, był magazynem na prywatne cele. W budynku nie robiono żadnych ulepszeń ani remontów. Nadawał się tylko do rozbiórki. Na cele prywatne był użytkowany od daty nabycia gruntu, tj. od 1996 r.

Czy uzyskanie ww. pozwolenia zwiększyło wartość sprzedawanych nieruchomości?

Uzyskane pozwolenie nie zwiększyło wartości sprzedawanych nieruchomości.

Czy nieruchomości, o których mowa we wniosku, są wykorzystywane przez męża Wnioskodawczyni, przede wszystkim w ramach jego działalności gospodarczej; jeżeli tak – należy wskazać na jakiej podstawie?

Tak, jest umowa używania z mężem na cele budowlane. Nie są to umowy odpłatne. Pierwsza została zawarta 2 listopada 2009 r., są przedłożone do 31 grudnia 2020 r.

Czy Wnioskodawczyni bądź firma jej męża w celu sprzedaży niniejszych działek poniesie lub też zamierza ponieść inne nakłady związane z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, np. ogrodzenie, doprowadzenie mediów, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek itp.; jeśli tak – jakie to są/będą nakłady?

Nie przewiduje się tego typu nakładów. Działki są ogrodzone jeszcze przed darowizną.

Czy Wnioskodawczyni bądź firma jej męża ogłaszała bądź będzie ogłaszała sprzedaż niniejszych działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmowała inne działania marketingowe wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym; jeżeli tak – należy wskazać jakie?

Nie były i nie będą czynione tego typu działania.

Jeżeli Wnioskodawczyni bądź firma jej męża wybudowała bądź zamierza wybudować lokal wielkopowierzchniowy na nieruchomości mającej być przedmiotem planowanej sprzedaży, to należy podać następujące informacje:

czy Wnioskodawczyni bądź firma jej męża wybudowała/wybuduje ten lokal przed planowaną datą sprzedaży nieruchomości i zamierza go zbyć wraz z tymi nieruchomościami,
w jakim celu Wnioskodawczyni bądź firma męża wybudowała/chce wybudować ten lokal,

jakie jest/będzie przeznaczenie tego lokalu?

Czy Wnioskodawczyni zamierza sprzedać wskazane we wniosku nieruchomości łącznie na rzecz jednego nabywcy (w ramach jednej transakcji), czy będzie dokonywać sprzedaży sukcesywnie na rzecz różnych nabywców?

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać wskazane we wniosku nieruchomości na rzecz jednego nabywcy.

Czy nabywca/nabywcy będzie/będą osobą trzecią/osobami trzecimi w stosunku do Wnioskodawczyni?

Nabywca będzie osobą trzecią – obcą w stosunku do Wnioskodawczyni.

Ponadto pismem z 30 czerwca 2020 r. udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Skoro wydzielone działki zostaną przekazane w drodze darowizny dla Starostwa Powiatowego dla połączenia drogi krajowej z drogą powiatową, to które działki zostaną sprzedane? Czy podzielenie działek dla utworzenia drogi publicznej jest związane również z planowaną przez przyszłego inwestora-kupującego budową lokalu wielopowierzchniowego, np. jako droga dojazdowa do tego obiektu (należy wyjaśnić, w jakim celu zostanie utworzona droga)?

Działki nr (…) zostały wydzielone pod przyszłą drogę. Trzeba wyjaśnić, że powodów budowy drogi jest kilka. Głównym jest cel społeczny, a mianowicie skomunikowanie tej części dzielnicy z obwodnicą miasta, dla poprawienia przepustowości i usprawnienia komunikacji (odciążenia ulic zakorkowanych). Żeby wybudować skrzyżowanie, na (…) trzeba zmienić przebieg ulicy (…), która przechodzi pod (…) przez tunel. Działki, żeby zostały sprzedane, muszą mieć dostęp do drogi publicznej i mają taki dostęp. Natomiast jeżeli zagospodarowuje się taki duży teren (łączne ponad 5ha), to musi być dojazd z dwóch stron, ze względów bezpieczeństwa. Wybudowanie Ronda i zmiana przebiegu ulicy (…) dla połączenia jej z Drogą Krajową na pewno polepszy komunikację i bezpieczeństwo. Ponieważ tym zadaniem zajmuje się Starostwo Powiatowe, to Wnioskodawczyni nie wie, czy ona będzie dokonywać darowizny czy przyszły inwestor?

Co należy rozumieć przez stwierdzenie: „umowa używania z mężem na cele budowlane”, w szczególności czy Wnioskodawczyni zawarła umowę użyczenia nieruchomości z mężem i jakie są to cele budowlane, kto je realizuje i na których działkach (należy wymienić numery działek)?

Umowa używania na cele budowlane to taka umowa, która daje osobie niebędącej właścicielem nieruchomości możliwość załatwiania wszelkich spraw w urzędach, np. pobranie mapek geodezyjnych, wystąpienie z zapytaniem do urzędu, do (…) w celu uzgodnienia warunków i zgody na projektowanie skrzyżowania typu Rondo. W żadnym innym celu nie były wykorzystywane te nieruchomości przez firmę męża Wnioskodawczyni, ponieważ mąż nie zajmuje się budownictwem, nie miał i nie ma zamiaru i możliwości realizacji tego typu inwestycji. Jeśli chodzi o numery działek, to dotyczy wszystkich działek. Wnioskodawczyni jest właścicielką części tego terenu, ale jest lekarzem i nie zajmuje się takim sprawami, dlatego jej mąż zajmuje się tym w jej imieniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości położonej w (…), przedmiotowa transakcja będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat od daty nabycia?

Zdaniem Wnioskodawczyni przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem stosownie do art. 10 ust. 1 punkt 8a przychód ze sprzedaży nieruchomości dokonanej po upływie 5 lat od daty nabycia oraz nigdy nie stanowiły składnika prowadzonej działalności gospodarczej ani nie były wykorzystywane w tej działalności gospodarczej, ani Wnioskodawczyni od daty nabycia do chwili obecnej nie podejmowała żadnych aktywnych działań w celu dalszej ich sprzedaży.

Nieruchomość nigdy w żaden sposób nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz nie była składnikiem majątku – środkiem trwałym prowadzonej działalności (…).

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.d.f. przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wykładnia literalna przytoczonego przepisu nie pozostawia wątpliwości co do tego, że zakresem zastosowania normy wynikającej z przytoczonego przepisu objęte jest odpłatne zbycie m.in. środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Kluczowa dla oceny możliwości zastosowania tej normy do sprzedaży przez Wnioskodawczynię prawa własności jest definicja środka trwałego. Definicja ta została zawarta w art. 22a ust. 1 u.p.d.f. Zgodnie z tym przepisem amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Mając na uwadze przytoczoną definicję legalną środka trwałego, należy stwierdzić, że warunkiem uznania danego składnika majątku za środek trwały jest m in. wykorzystywanie go przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Tymczasem Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazuje, że przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej w formie gabinetu (…). Nie została ona również zabudowana ani nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przeznaczone do sprzedaży nieruchomości nie spełniają definicji środka trwałego z art. 22a ust. 1 u.p.d.f.

Określenie „wykorzystywać” na gruncie reguł języka powszechnego znaczy tyle co, użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku (tak: Słownik Języka Polskiego PWN, dostępny pod adresem: sjp.pwn.pl oraz Wielki Słownik Języka Polskiego, dostępny pod adresem: wsjp.pl).

Również w doktrynie wskazuje się, że przez wykorzystywanie na potrzeby działalności należy rozumieć taką sytuację, w której dane rzeczy służą do prowadzenia działalności gospodarczej lub ułatwiają podatnikowi jej prowadzenie, przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu (A. Bartosiewicz i R. Kubacki, art. 22 (a). W: PIT. Komentarz, wyd. V, LEX, 2015).

W orzecznictwie wskazuje się zaś, że ustawodawca posługuje się (...) wyrażeniami „wykorzystywane przez podatnika na potrzeby” oraz „prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą”.

Wyrażenia te wskazują na to, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tej grupy środków trwałych wiąże się z bezpośrednim, a więc fizycznym ich wykorzystywaniem (używaniem) przez podatnika. Nie bez znaczenia pozostaje i ta okoliczność, że ustawodawca w przepisach regulujących zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych stosuje zamiennie wyrazy „używanie” i „wykorzystywanie”, a więc terminy określające stosunek faktyczny, a nie prawny podatnika do konkretnego środka trwałego. Istotnym jest, aby środek trwały był w ogóle wykorzystywany przez podatnika w sensie fizycznym w jego działalności gospodarczej, generując przychody lub też również w celu uzyskania przychodów, w sensie prawnym – poprzez oddanie go do używania osobom trzecim (tak: wyrok NSA z 26 stycznia 2012 r., II FSK 1233/11):

„Konkludując rozważania w powyższym zakresie sąd za zasadne uznał zarzuty naruszenia art. 14c § 1 i 2 oraz art. 120 w zw. z art. 14h O.p. jak i zarzuty podnoszące naruszenie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 u.p.d.f. Za bezzasadny jednak uznał zarzut naruszenia art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.f. zgodnie z którym, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Norma wynikająca z postanowień przytoczonego przepisu nie znajdowała zastosowania w przedstawionym przez skarżącego zdarzeniu przyszłym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji nie wynika bowiem aby doszło do wycofania spornej nieruchomości z działalności gospodarczej. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sporna nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. Nie została ona również zabudowana ani nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób przez wspólników”.

Z jednoznacznego opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji wynika, że przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej w formie gabinetu (…). Nie została ona również zabudowana ani nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób przez Wnioskodawczynię. Konsekwentnie należy zatem stwierdzić, że opisana przez Wnioskodawcę nieruchomość nie spełnia definicji środka trwałego z art. 22a ust. 1 u.p.d.f. Przedmiotowe nieruchomości nie podlegały zatem ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na powyższe sprzedaż spornej nieruchomości nie mieści się w dyspozycji art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego ostatnio aktu. Przychód z tytułu spornej transakcji nie może zatem zostać zaliczony do źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej, lecz do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – odrębnymi źródłami przychodu są:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że jeżeli zbycie nieruchomości następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej albo zbywana nieruchomość jest składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), to przychód z tego tytułu należy przypisać do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła 2 kwietnia 1996 r. w drodze darowizny od swojego męża prawo wieczystego użytkowania zabudowanych nieruchomości. Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Wnioskodawczyni prowadzi gabinet (…) (jest to zatem działalność gospodarcza w zakresie świadczeń zdrowotnych). W roku 1999 r. decyzją Starosty prawo użytkowania wieczystego niniejszych nieruchomości zostało przekształcone w prawo własności. Dla nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren wskazanych nieruchomości został przeznaczony pod usługi wielkopowierzchniowe o przeznaczeniu uzupełniającym obsługa komunikacji. Plan zagospodarowania przestrzennego dla niniejszego terenu został zmieniony z urzędu w 2007 r. Nieruchomości nie są nieruchomościami rolnymi, nie stanowią lasu ani nie są przeznaczone do zalesienia. Niniejsze działki nie posiadają podziemnych instalacji i/lub zbiorników sieci technicznych lub innych elementów budowlanych. Wnioskodawczyni nie wykorzystuje niniejszych działek w prowadzeniu działalności gospodarczej. Budynek posadowiony na działce nr (…) przeznaczony jest do rozbiórki. Działki zostały podzielone po udzielonej darowiźnie. Działki zostały wydzielone dla utworzenia drogi publicznej i zostaną przekazane w drodze darowizny dla Starostwa Powiatowego dla połączenia drogi krajowej z drogą powiatową. Wnioskodawczyni ani firma jej męża nie prowadziła/nie będzie prowadzić działań marketingowych typu ogłoszenia sprzedaży niniejszych działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu ani nie podejmowała/nie będzie podejmować innych działań marketingowych wykraczających poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni zawarła umowę używania nieruchomości z mężem. Pozwolenie na budowę lokalu wielkopowierzchniowego zostało wydane na męża Wnioskodawczyni prowadzącego działalność gospodarczą. Pozwolenie na budowę zostało wydane na życzenie przyszłego inwestora–kupującego, który uzależnił zakup od sprawdzenia warunków zabudowy i możliwości zabudowy niniejszego gruntu. Mąż zajął się tą sprawą w imieniu Wnioskodawczyni, ponieważ jest ona lekarzem i nie zajmuje się takimi sprawami. Wnioskodawczyni ani jej mąż nie mają zamiaru prowadzić sami inwestycji. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać wskazane we wniosku nieruchomości na rzecz jednego nabywcy, który będzie osobą obcą w stosunku do Wnioskodawczyni.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w związku odpłatnym zbyciem przez Wnioskodawczynię nieruchomości niewykorzystywanych w prowadzeniu jej działalności gospodarczej, przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie będzie zaliczany do źródła działalność gospodarcza.

Jednocześnie przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości w drodze darowizny, tj. od 1996 r. Organ wskazuje również, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego niniejszych nieruchomości w prawo własności nie zmienia daty nabycia.

W konsekwencji – mając na uwadze regulacje zawarte w powyższym przepisie, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie sprzedaż nieruchomości nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w wyżej powołanym przepisie.

Końcowo Organ zauważa, że Wnioskodawczyni wskazała, że działki (…) zostały wydzielone pod budowę drogi i Wnioskodawczyni nie wie, czy darowizny dla Starostwa Powiatowego dokona ona czy przyszły inwestor.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.): przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z wyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

W przypadku, gdy darowizny wskazanych działek dla Starostwa Powiatowego dokona Wnioskodawczyni, to czynność ta będzie miała charakter nieodpłatny i nie będzie stanowić źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – przychód ze sprzedaży niniejszej nieruchomości położonej w (…) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat od od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że – zdaniem Organu podatkowego – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w niniejszym postępowaniu. Odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ona źródła prawa, również nie jest wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin