INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana , przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu 27 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2011 r wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego z 30.12.2002 roku Wnioskodawca nabył wraz z „..”działkę o obszarze 1,6 ha stanowiącą grunty orne, każdy w 1/2 części. Nabyta działka stanowi majątek osobisty i nie służy prowadzeniu działalności gospodarczej. Od momentu nabycia przedmiotowej działki Wnioskodawca użytkował ją jako grunty orne z zamiarem wybudowania na jej części własnego domu.

Zainteresowany nigdy nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu w działalności rolniczej tym samym nie dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z tych gruntów.

Wnioskodawca nigdy nie był ani nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku. Jest podatnikiem VAT od 01.08.2005 roku, natomiast podatnikiem VAT czynnym od 01.08.2005r. do 01.08.2010r.

Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą - wynajem lokalu użytkowego. Ponadto jest wspólnikiem Spółki jawnej zajmującej się importem i dystrybucją art. przemysłowych, oraz spółki jawnej "…" w stanie organizacji - z zamiarem wytwarzania bioproduktów.

Dnia 20.04.2010 roku na wniosek „..” i Wnioskodawcy Wójt Gminy decyzją zatwierdził projekt podziału części nieruchomości na 11 działek /połowa działek jest Zainteresowanego/.

Podział części nieruchomości był możliwy, ponieważ jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z przeznaczeniem pod mieszkaniową zabudowę jednorodzinną.

Działki o których mowa we wniosku nie były i nie są obecnie przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

W miesiącach marzec - kwiecień 2011 roku wykonano do powyższych działek przyłącza energii elektrycznej i zgłoszenia do biura nieruchomości oferty sprzedaży powyższych działek.

Zainteresowany na obecną chwilę nie posiada innych niż wykazane we wniosku nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawca w roku 2002 i 2007 dokonał sprzedaży łącznie 33 arów działki inwestycyjnej. Realizując obecnie zamiar uruchomienia produkcji bioproduktów zdecydował się sprzedać wszystkie lub część posiadanych działek, co uzależnił od uzyskanej interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej działki podzielonej na mniejsze będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność sprzedaży działki (działek) nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tak orzekł m.in. Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/WA 3885/06.

Ponadto przepis art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/11/WE Rady z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L NR 347/1 ze zm.) stanowi, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą i to bez względu na cel lub wynik tej działalności.

Podatek VAT wiąże się z profesjonalnym obrotem gospodarczym, stąd należy wykluczyć z grona podatników VAT osoby fizyczne i instytucje, które nie prowadzą działalności gospodarczej choć wykonują czynności dostawy towarów.

Obowiązek podatkowy nie powstaje bowiem w sytuacji gdy osoba ta dokonuje czynności która niewątpliwie nie jest związana z tą działalnością, a dotyczy jej majątku osobistego. Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z 15 stycznia 2007r. sygn. akt III SA/WA 3885/06. Ten sam Sąd, w wyroku z dnia 21 lutego 2007 sygn. akt III SA/WA 4176/2006 stwierdził, że sprzedaży kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, jeżeli tylko działki stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zdanie drugie obowiązującej VI Dyrektywy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Przez częstotliwość należy rozumieć powtarzalność czynności tego samego rodzaju (np. sprzedaż działek). Natomiast przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył wraz z „..” działkę o obszarze 1,6 ha stanowiącą grunty orne. Nabyta działka stanowi majątek osobisty. Zainteresowany nigdy nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu w działalności rolniczej.Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału części nieruchomości na 11 działek /połowa działek jest Zainteresowanego/. Podział części nieruchomości był możliwy, ponieważ jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi z przeznaczeniem pod mieszkaniową zabudowę jednorodzinną.

Działki nie były i nie są obecnie przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca w roku 2002 i 2007 dokonał sprzedaży łącznie 33 arów działki inwestycyjnej.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż działalnością gospodarczą w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, jest działalność handlowca, producenta lub usługodawcy gdy dokonują oni czynności podlegających opodatkowaniu także jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy, tj. powtarzalny dla czynności określonego rodzaju. W przedmiotowej sprawie powyższe przesłanki zostaną spełnione, bowiem Wnioskodawca planuje dokonać szeregu dostaw działek budowlanych.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa, czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Kryterium decydującym do zaliczenia transakcji sprzedaży nieruchomości do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Podejmowanie aktywne działań w zakresie sprzedaży działek to również angażowanie środków na doprowadzenie energii elektrycznej do działek. Podobna okoliczność stanowi podział przed sprzedażą gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej.

Istotnym faktem jest to, że Wnioskodawca z własnej inicjatywy podzielił otrzymaną nieruchomość na szereg działek i podjął działania polegające na dokonaniu przyłącza sieci elektrycznej oraz nawiązaniu współpracy z biurem nieruchomości jako pośrednikiem w sprzedaży.

Podzielenie nieruchomości na mniejsze powierzchniowo działki oraz doprowadzenie energii elektrycznej do przedmiotowych działek, umożliwia łatwiejszą ich sprzedaż oraz uatrakcyjnia je rynkowo. Opisana sytuacja bezsprzecznie zatem świadczy o zamiarze wykonywania czynności w sposób częstotliwy oraz przesądza o wykorzystywaniu towarów (działek budowlanych) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podział działek, doprowadzenie do nich energii elektrycznej, ogłoszenie o sprzedaży stanowią elementy ciągu zdarzeń zmierzających do jak najbardziej korzystnego zbycia działek.

Wnioskodawca wskazał również, iż jest wspólnikiem spółki jawnej w stanie organizacji, której celem będzie wytwarzanie bioproduktów. Wskazał również, iż właśnie zamiar uruchomienia produkcji bioproduktów zdecydował o planach sprzedaży wszystkich lub części posiadanych działek.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe należy uznać, iż sprzedaż działek będzie końcowo efektem szeregu działań podejmowanych wcześniej przez Wnioskodawcę. Sprzedaż ta nastąpi w związku z zamiarem uruchomienia produkcji biopaliw czyli podjęcia działalności gospodarczej. Ponadto planowana sprzedaż działek będzie kolejną sprzedażą działek.

Skutkiem powyższego, Zainteresowany podejmując kroki celem zorganizowanej dalszej dostawy działek będzie działał w sposób częstotliwy, tym samym wypełni definicję prowadzenia działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy i stanie się podatnikiem podatku VAT z art. 15 ust. 1 ustawy.

Powyższa ocena przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego jest niezależna od tego, czy właściciel nieruchomości nie nabył jej w celu odsprzedaży i czy należy do majątku osobistego Wnioskodawcy. Tak jak wyżej wskazano Wnioskodawca spełnia warunki określone w ww. art. 15 ust. 2 ustawy i stanie się podatnikiem podatku VAT w związku z dokonywaniem stopniowej sprzedaży działek budowlanych w celu uzyskania stałych dochodów.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży wydzielonych działek z posiadanej nieruchomości spełni przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym będzie dokonywał czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.