Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.104.2020.2.JS
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 maja 2020 r. (data wpływu 15 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 9 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przysługującego prawa do zwrotu akcyzy od samochodów osobowych będących przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przysługującego prawa do zwrotu akcyzy od samochodów osobowych będących przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej. Ww. wniosek został przez Spółkę uzupełniony pismem z 9 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 17 czerwca 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.104.2020.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych nowych jak i używanych. Sprzedaż odbywa się na rzecz nabywców krajowych bądź mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim UE, innym niż terytorium kraju.

Wnioskodawca planuje zakupić od dealera nowy samochód osobowy. Ww. dealer od sprzedawanego pojazdu uiści na terytorium kraju podatek akcyzowy w wysokości 18,6%. Wnioskodawca poniesie ekonomiczny ciężar tego podatku, który ujęty zostanie w cenie samochodu zapłaconej dealerowi. Po zakupie ww. samochodu osobowego przez Wnioskodawcę planuje on dokonać jego zbycia na rzecz nabywcy posiadającego siedzibę w państwie członkowskim UE, innym niż terytorium kraju. W tym celu Wnioskodawca korzystając z usług firmy spedycyjnej wywiezie pojazd z kraju na lawecie do siedziby nabywcy położonej w państwie członkowskim UE. Wyłącznym organizatorem transportu będzie Wnioskodawca, on też poniesie wszelkie koszty związane z transportem pojazdu. Pojazd będący przedmiotem dostawy przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy nigdy nie zostanie zarejestrowany na terytorium RP w myśl przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Pojazd zostanie zarejestrowany po raz pierwszy w państwie członkowskim UE, innym niż terytorium kraju.

Wnioskodawca posiadać będzie dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej w postaci: dokumentu przewozowego (CMR), faktury zawierającej numer VIN będącego przedmiotem dostawy pojazdu, protokołu przekazania towaru zawierającego dane umożliwiające prawidłową identyfikacje podatnika dokonującego dostawy i nabywcy, datę przekazania towaru, określenie rodzaju pojazdu, marki i typu wraz z numerem VIN, potwierdzenie przyjęcia towaru przez nabywcę, dokumentu potwierdzającego zapłatę za towar w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy.

Pismem z dnia 9 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższy opis zdarzenia przyszłego wskazując, że na fakturze lub innym dokumencie dołączanym przez Spółkę do wniosku o zwrot akcyzy będzie wykazana kwota podatku akcyzowego uiszczona przez dealera, od którego Spółka nabędzie przedmiotowy samochód osobowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym sprawy przysługiwać będzie prawo do zwrotu akcyzy?
2. Czy do wniosku o zwrot akcyzy Wnioskodawca może załączyć zamiast oryginałów kopię dokumentów potwierdzających zapłatę akcyzy na terytorium kraju lub kopię faktury z wykazaną kwotą akcyzy jak również kopię dokumentów potwierdzające wykonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym sprawy przysługiwać mu będzie prawo do zwrotu akcyzy. Do wniosku o zwrot akcyzy Wnioskodawca będzie uprawniany do załączenia kopii wymaganych dokumentów.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019, poz. 864 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
      
      

Zgodnie z art. 107 ust. 1 ustawy, podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, ma prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego.

W myśl art. 107 ust. 3 i 4 ustawy podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem. Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.

Jednocześnie zgodnie z art. 107 ust. 5 ustawy Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego lub pierwszej sprzedaży na terytorium kraju została zapłacona na terytorium kraju, są naczelnik urzędu skarbowego, któremu została złożona deklaracja podatkowa w sprawie tej akcyzy lub który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.

Zgodnie zaś z art. 107 ust. 5a ustawy, Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, obliczonej i wykazanej w zgłoszeniu celnym lub określonej w wydanej przez naczelnika urzędu celno-skarbowego decyzji, są dla:

1. osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2. osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
   
   

W wyroku z dnia 4.04.2013 r., sygn. akt I GSK 1752/11 NSA wskazał, iż podmiot uprawniony do złożenia wniosku o zwrot akcyzy uzyskuje to uprawnienie nie w związku z zapłatą podatku akcyzowego, ale w związku z dostawą wewnątrzwspólnotową wyrobu akcyzowego. Oznacza to, że faktyczne dokonanie we własnym imieniu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona w kraju stanowi warunek realizacji prawa do zwrotu akcyzy. Jeżeli dostawy wewnątrzwspólnotowej dokonuje podmiot, który był podatnikiem podatku akcyzowego, to do wniosku o zwrot akcyzy dołącza dowód zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju, zaś jeżeli dostawy wewnątrzwspólnotowej dokonał inny podmiot, który poniósł ekonomiczny ciężar tego podatku w cenie samochodu, to do wniosku o zwrot akcyzy dołącza fakturę nabycia samochodu z wykazaną kwotą akcyzy. Reasumując Sąd ten wskazał, że prawo do zwrotu akcyzy wiąże się nie z jej naliczeniem i zapłatą, tylko z dokonaniem we własnym imieniu dostawy wewnątrzwspólnotowej towaru akcyzowego, od którego akcyza została zapłacona w kraju.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że aby ubiegać się o zwrot akcyzy z tytułu wywozu poza terytorium kraju samochodu, należy, w ciągu roku od dnia dokonania eksportu lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, złożyć wniosek (wzór wniosku określa załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwrotu akcyzy od samochodów osobowych) do którego należy załączyć następujące dokumenty:

• dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy,
• dokumenty potwierdzające wykonanie eksportu albo dostawy wewnątrzwspólnotowej.
  
  

Przedkładając powyższe na grunt opisanego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż w ocenie Wnioskodawcy będzie mu przysługiwać prawo do zwrotu akcyzy, w przypadku:

1. nabycia przez Wnioskodawcę prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel,
2. dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej i transportu pojazdu do nabywcy na lawecie przy zleceniu tej usługi firmie spedycyjnej (wyłącznym organizatorem transportu będzie Wnioskodawca, on też poniesie wszelkie koszty związane z transportem pojazdu do siedziby nabywcy),
3. braku zarejestrowania samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym,
4. zapłaty akcyzy od samochodu osobowego na terytorium kraju przez dealera, od którego Wnioskodawca zakupił pojazd,
5. dysponowania przez Wnioskodawcę dowodami potwierdzającymi wykonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej w postaci: dokumentu przewozowego (CMR), faktury zawierającej numer VIN będącego przedmiotem dostawy pojazdu, protokołu przekazania towaru zawierającego dane umożliwiające prawidłową identyfikacje podatnika dokonującego dostawy i nabywcy, datę przekazania towaru, określenie rodzaju pojazdu, marki i typu wraz z numerem VIN, potwierdzenie przyjęcia towaru przez nabywcę, dokumentu potwierdzającego zapłatę za towar w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy (które to dokumenty zostaną załączone do wniosku o zwrot akcyzy),
6. posiadania przez Wnioskodawcę dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju lub faktury z wykazaną kwotą akcyzy (który to dokument zostanie załączony do wniosku o zwrot akcyzy),
7. złożenia wniosku właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie jednego roku liczonego od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej.
   
   

Odnośnie możliwości złożenia kopii ww. dokumentów to należy zauważyć, że przepisy w zakresie podatku akcyzowego nie regulują tej kwestii. Należy się tutaj odwołać do przepisów ogólnych ustawy – Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dopuszczalne jest przedłożenie kopii dokumentów stanowiących załączniki do wniosku o zwrot akcyzy.

Należy zatem uznać, że Wnioskodawca zamiast oryginalnych dokumentów wraz z wnioskiem o zwrot akcyzy, może złożyć kopię dokumentów wskazujących zapłatę akcyzy czy też kopię dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 722), dalej zwana „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy ˗ art. 1 ust. 1 ustawy.

Samochody osobowe, zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy, są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
      
      

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony – art. 100 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, ma prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego. Przy czym, w myśl ust. 2 ww. artykułu, zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota zwrotu.

W myśl art. 107 ust. 3 ustawy, podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3 – art. 107 ust. 4 ustawy.

Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego lub pierwszej sprzedaży na terytorium kraju została zapłacona na terytorium kraju, są naczelnik urzędu skarbowego, któremu została złożona deklaracja podatkowa w sprawie tej akcyzy lub który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej – art. 107 ust. 5 ustawy.

Stosownie do art. 107 ust. 5a ustawy, organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, obliczonej i wykazanej w zgłoszeniu celnym lub określonej w wydanej przez naczelnika urzędu celno-skarbowego decyzji, są dla:

1. osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2. osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
   
   

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu zwrotu akcyzy na wniosek organu podatkowego, który określił wysokość kwoty zwrotu akcyzy – art. 107 ust. 5c ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od samochodu osobowego, minimalną kwotę zwrotu akcyzy, wzór wniosku o zwrot akcyzy oraz terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy oraz ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy – art. 107 ust. 6 ustawy.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1891), określające szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od samochodu osobowego, minimalną kwotę zwrotu, wzór wniosku o zwrot oraz terminy zwrotu akcyzy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego, warunkiem otrzymania zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego realizowanego bez udziału przewoźnika lub spedytora, przy użyciu własnego środka transportu, jest złożenie przez podmiot, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, pisemnego oświadczenia o terminie i sposobie wywozu oraz miejscu dostarczenia samochodu osobowego poza terytorium kraju.

Stosownie natomiast do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, w przypadku gdy oświadczenia, o których mowa w ust. 1, oraz dokumenty wymienione w art. 107 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”, nie potwierdzają wykonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, podmiot obowiązany jest do przedłożenia innych dokumentów wskazujących na ich wykonanie, w szczególności:

1. korespondencji handlowej;
2. dokumentu dotyczącego ubezpieczenia lub frachtu;
3. dokumentu potwierdzającego zapłatę za wykonaną dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport.
   
   

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwrot akcyzy jest dokonywany:

1. w kasie właściwego organu podatkowego, o którym mowa w art. 107 ust. 5-5b ustawy, lub
2. przelewem na rachunek bankowy albo rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej podmiotu, wskazany we wniosku o zwrot akcyzy, o którym mowa w art. 107 ust. 1 ustawy

–w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku wraz z oświadczeniami, o których mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia, lub dokumentami wymienionymi w art. 107 ust. 3 ustawy.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy zasadność zwrotu akcyzy wymaga przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego, zwrot akcyzy następuje w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku wraz z oświadczeniami, o których mowa w § 2 ust. 1, lub dokumentami wymienionymi w art. 107 ust. 3 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zwrot akcyzy, obowiązany jest ostemplować pieczęcią urzędu skarbowego oraz przedziurkować każdy dokument dołączony do wniosku o zwrot akcyzy w celu uniknięcia ponownego ich użycia – § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Po dokonaniu zwrotu akcyzy właściwy naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie zwraca podmiotowi dokumenty dołączone do wniosku o zwrot akcyzy – § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia.

Na podstawie powyższych regulacji należy stwierdzić, że aby ubiegać się o zwrot akcyzy z tytułu przemieszczenia przy udziale przewoźnika lub spedytora na terytorium państwa członkowskiego z terytorium kraju samochodów osobowych niezarejestrowanych wcześniej w Polsce należy w ciągu roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej złożyć do naczelnika właściwego urzędu skarbowego wniosek, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwrotu akcyzy od samochodów osobowych, do którego należy załączyć następujące dokumenty:

1. dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy,
   
2. dokumenty potwierdzające wykonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej, którymi są w szczególności:
   
   • dokumenty przewozowe,
   • faktura,
   • specyfikacja dostawy,
   • inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową.
     
     

W przypadku natomiast, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają wykonania dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodu osobowego, podmiot obowiązany jest do przedłożenia innych dokumentów wskazujących na jej dokonanie, w szczególności:

• korespondencji handlowej,
• dokumentu dotyczącego ubezpieczenia lub frachtu,
• dokumentu potwierdzającego zapłatę za dokonaną dostawę wewnątrzwspólnotową.
  
  

Zatem w gestii Wnioskodawcy składającego wniosek o zwrot akcyzy jest posiadanie dokumentów, które będą odzwierciedlały faktyczną zapłatę akcyzy na terytorium kraju i potwierdzały dostawę wewnątrzwspólnotową. Przy czym, jak wynika z art. 107 ust. 4 ustawy, jako dokument potwierdzający zapłatę akcyzy może posłużyć – samodzielnie albo łącznie z dowodem zapłaty akcyzy na terytorium kraju – faktura z wykazaną kwotą akcyzy.

W sytuacji przedstawionej w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca planuje zakupić nowy samochód osobowy od dealera, który od sprzedawanego pojazdu uiści na terytorium kraju podatek akcyzowy. Wnioskodawca poniesie ekonomiczny ciężar tego podatku, który ujęty zostanie w cenie samochodu zapłaconej dealerowi. Po zakupie ww. samochodu osobowego przez Wnioskodawcę planuje on dokonać jego zbycia na rzecz nabywcy posiadającego siedzibę w państwie członkowskim UE, innym niż terytorium kraju. W tym celu Wnioskodawca korzystając z usług firmy spedycyjnej wywiezie pojazd z kraju na lawecie do siedziby nabywcy położonej w państwie członkowskim UE. Wyłącznym organizatorem transportu będzie Wnioskodawca, on też poniesie wszelkie koszty związane z transportem pojazdu. Pojazd będący przedmiotem dostawy przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy nigdy nie zostanie zarejestrowany na terytorium kraju w myśl przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Pojazd zostanie zarejestrowany po raz pierwszy w państwie członkowskim UE, innym niż terytorium kraju.

Wnioskodawca posiadać będzie dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej w postaci: dokumentu przewozowego (CMR), faktury zawierającej numer VIN będącego przedmiotem dostawy pojazdu, protokołu przekazania towaru zawierającego dane umożliwiające prawidłową identyfikację podatnika dokonującego dostawy i nabywcy, datę przekazania towaru, określenie rodzaju pojazdu, marki i typu wraz z numerem VIN, potwierdzenie przyjęcia towaru przez nabywcę, dokumentu potwierdzającego zapłatę za towar w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy. Na fakturze lub innym dokumencie dołączanym przez Spółkę do wniosku o zwrot akcyzy będzie wykazana kwota podatku akcyzowego uiszczona przez dealera, od którego Spółka nabędzie przedmiotowy samochód osobowy.

Stwierdzić zatem należy, że Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym na terytorium kraju, od którego akcyza w kraju została zapłacona i dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej tego pojazdu, organizując jego transport przy pomocy firmy spedycyjnej.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Organu wskazane we wniosku dokumenty w postaci dokumentu przewozowego (CMR), faktury zawierającej numer VIN pojazdu będącego przedmiotem dostawy (przy czym na fakturze tej lub innym dokumencie dołączanym przez Spółkę do wniosku o zwrot akcyzy wykazana będzie kwota podatku akcyzowego uiszczona przez dealera, od którego Spółka nabędzie przedmiotowy samochód osobowy), protokołu przekazania towaru zawierającego dane umożliwiające prawidłową identyfikację podatnika dokonującego dostawy, nabywcy, datę przekazania towaru, określenie rodzaju pojazdu, marki i typu wraz z numerem VIN oraz potwierdzenie przyjęcia towaru przez nabywcę i dokumentu potwierdzającego zapłatę za towar w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy – mogą służyć ewentualnemu zwrotowi akcyzy od przedmiotowego samochodu osobowego. W tym zakresie, stanowisko Spółki należało więc uznać za prawidłowe.

Przy czym zaznaczyć należy, że to nie w trakcie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, lecz w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ dokonuje oceny, czy zgromadzone przez Wnioskodawcę konkretne dokumenty i podejmowane działania wypełniały warunki uprawniające do zwrotu akcyzy w danym przypadku. O zasadności zwrotu podatku rozstrzyga bowiem w konkretnej sprawie właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 107 ust. 5 ustawy.

Odnośnie natomiast możliwości złożenia kopii ww. dokumentów, należy zauważyć, że stosownie do art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ponadto, zgodnie z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. W myśl art. 194 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 tego artykułu stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania.

Dodatkowo, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami sprawy, organ podatkowy zażąda od strony składającej odpis dokumentu, o którym mowa w § 2, przedłożenia oryginału tego dokumentu – art. 194a § 4 Ordynacji podatkowej.

W tym miejscu należy podkreślić, że właściwemu organowi podatkowemu przysługuje prawo do zbadania zasadności wniosku o zwrot akcyzy, w tym załączonych do wniosku dokumentów, w drodze postępowania, o którym mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego.

Zatem odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w świetle reguł wynikających z cytowanych powyżej regulacji istnieje możliwość załączenia przez Spółkę do wniosku zamiast oryginału dokumentu jego kopii. Przy czym, zgodnie z powołanymi przepisami, złożenie tych kopii dokumentów nie jest równoznaczne z tym, że podmiot nie zostanie wezwany przez właściwy organ w prowadzonym postępowaniu do okazania oryginałów tych dokumentów, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami prowadzonej sprawy.

Zgodnie bowiem z art. 107 ustawy to właściwy organ, tj. naczelnik urzędu skarbowego i właściwy dyrektor izby administracji skarbowej jest uprawniony do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego, co uzależnione jest od oceny przedstawionych przez podmiot dokumentów w konkretnej sprawie. Uprawnienie takie nie przysługuje natomiast tut. organowi w trybie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14b Ordynacji podatkowej.

Mając powyższe na uwadze, oceniając stanowisko Wnioskodawcy ściśle w zakresie sformułowanego pytania oznaczonego nr 2, tj. w zakresie samej tylko możliwości dołączenia kopii dokumentów do wniosku o zwrot akcyzy składanego organowi, który orzeka w postępowaniu w sprawie zwrotu akcyzy – należy wskazać, że jest to możliwe. Nie oznacza to jednak, że właściwy organ nie będzie mógł wezwać podmiotu o przedstawienie oryginałów tych dokumentów w prowadzonym postępowaniu oraz nie jest tożsame z prawem podmiotu do zwrotu akcyzy od samochodu osobowego. Z przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego wynika bowiem, że organ podatkowy ma prawo zbadać zasadność wniosku o zwrot akcyzy, w tym załączone do wniosku dokumenty. Ponadto, uwzględniając wniosek o zwrot akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego obowiązany jest ostemplować pieczęcią urzędu skarbowego oraz przedziurkować każdy dokument dołączony do wniosku o zwrot akcyzy w celu uniknięcia ich ponownego użycia (§ 3 ust. 3 rozporządzenia). Tym samym, jeżeli właściwy organ podatkowy zdecyduje w prowadzonym postępowaniu, że przedstawione kopie dokumentów w danym przypadku nie są wystarczające, ma prawo zażądać od Wnioskodawcy przedstawienia oryginałów dokumentów.

Końcowo raz jeszcze podkreślić należy podkreślić, że ostateczna ocena, czy dokumenty przedstawione przez Wnioskodawcę (dokument przewozowy CMR, faktura, protokół przekazania pojazdu, potwierdzenie przyjęcia pojazdu przez nabywcę, dokument potwierdzający zapłatę za pojazd w postaci wyciągu z rachunku bankowego Wnioskodawcy) potwierdzają dokonanie danej dostawy wewnątrzwspólnotowej w konkretnej sytuacji, jak również uprawnienie do ewentualnego wezwania Wnioskodawcy do okazania oryginałów dokumentów w sytuacji przedstawienia jedynie ich kopii leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Spółki w danej sprawie – i ma miejsce w toku odpowiedniego postępowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zastrzec należy, że w interpretacji udzielono odpowiedzi ściśle w zakresie zadanych przez Wnioskodawcę pytań i przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.