Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.732.2020.2.SR
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości ‒ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.440.2020.2.AG 0111-KDIB3-1.4012.484.2020.5.ABU, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 16 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 lipca 2020 r.), zaś w dniu 28 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 27 lipca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie umowy darowizny z dnia 8 stycznia 2001 r. Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości położonej w … przy ul. …, województwo … (działka nr A, obręb …).

W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału ww. nieruchomości, w wyniku którego (zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta … – decyzja ostateczna z dnia 20 listopada 2018 r.) powstały działki:

• nr A/1, o powierzchni 0,1488 ha,
  

• nr A/2, o powierzchni 0,1006 ha,
  

• nr A/3, o powierzchni 0,1005 ha,
  

• nr A/4, o powierzchni 0,1004 ha,
  

• nr A/5, o powierzchni 0,4323 ha,
  

• nr A/6, o powierzchni 0,1084 ha.
  
  

Podział został dokonany w celu wydzielenia działek nr A/1, nr A/2, nr A/3, nr A/4, nr A/5 przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz działki nr A/6 przeznaczonej pod drogę wewnętrzną. W dniu 17 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni przekazała córce w ramach umowy darowizny działkę nr A/5. Dla działek o nr A/2, nr A/3, nr A/4 nie było ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego, dlatego Wnioskodawczyni wystąpiła do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w celu określenia rodzaju dopuszczalnej zabudowy na ww. działkach. Wnioskodawczyni otrzymała te decyzje w 2019 r. Następnie działki nr A/2, nr A/3 i nr A/4 uzbroiła w prąd (w 2019 r.) i wodę (w 2020 r.). Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż działek budowlanych i chce się upewnić, czy z tego tytułu stanie się podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży. Przed sprzedażą posiadanych działek Wnioskodawczyni nie będzie występowała o wydanie pozwolenia na budowę. Wydzielone działki zostaną sprzedane wraz z udziałami w drodze wewnętrznej.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek. Opisana we wniosku przyszła sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawczynię działek jest pierwszą tego typu czynnością w życiu. Przyszłych nabywców przedmiotowych działek planuje poszukiwać we własnym zakresie oraz za pomocą biura nieruchomości posiadającego wymaganą licencję. Wnioskodawczyni nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i nie prowadzi również działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie podpisała żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży jakiejkolwiek z posiadanych działek i nie planuje również udzielania pełnomocnictw przyszłym nabywcom oraz udostępniania tych działek osobom trzecim. Wyżej wymienione działki nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane, są one jedynie częścią majątku osobistego. Wnioskodawczyni poza wymienionymi działkami (powstałymi w wyniku podziału działki nr A) nie posiada innych działek, które mogłyby być przedmiotem sprzedaży w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy jako osoba prywatna, która sprzeda trzy działki budowlane (tj. działki nr A/2, nr A/3 i nr A/4 – powstałe w wyniku podziału działki nr A) Wnioskodawczyni będzie podlegać opodatkowaniu z tej transakcji podatkiem VAT, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług? Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czy w momencie sprzedaży ww. działek budowlanych Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem w myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy w związku ze sprzedażą trzech działek budowlanych (tj. działki nr A/2, nr A/3 i nr A/4 – powstałe w wyniku podziału działki nr A), powstanie źródło przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania dotyczącego podatku o towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania nr 2), w przypadku zbycia trzech działek budowlanych (tj. działki nr A/2, nr A/3 i nr A/4 – powstałe w wyniku podziału działki nr A) nie powstaje przychód (źródło przychodu) z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej, że ww. nieruchomość została darowana Wnioskodawczyni ponad 5 lat temu. W związku z tym, brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwot otrzymanych w wyniku sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie umowy darowizny z dnia 8 stycznia 2001 r. Wnioskodawczyni stała się właścicielką działki nr A. W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału ww. nieruchomości, w wyniku którego (zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta z dnia 20 listopada 2018 r.) powstały działki: nr A/1, o powierzchni 0,1488 ha; nr A/2, o powierzchni 0,1006 ha; nr A/3, o powierzchni 0,1005 ha; nr A/4, o powierzchni 0,1004 ha; nr A/5, o powierzchni 0,4323 ha; nr A/6, o powierzchni 0,1084 ha.

Podział został dokonany w celu wydzielenia działek nr A/1, nr A/2, nr A/3, nr A/4, nr A/5 przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz działki nr A/6 przeznaczonej pod drogę wewnętrzną. W dniu 17 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni przekazała córce w ramach umowy darowizny działkę nr A/5. Dla działek o nr A/2, nr A/3, nr A/4 nie było ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego, dlatego Wnioskodawczyni wystąpiła do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w celu określenia rodzaju dopuszczalnej zabudowy na ww. działkach. Wnioskodawczyni otrzymała te decyzje w 2019 r. Następnie działki nr A/2, nr A/3 i nr A/4 uzbroiła w prąd (w 2019 r.) i wodę (w 2020 r.). Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż działek budowlanych. Przed sprzedażą posiadanych działek Wnioskodawczyni nie będzie występowała o wydanie pozwolenia na budowę. Wydzielone działki zostaną sprzedane wraz z udziałami w drodze wewnętrznej.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek. Opisana we wniosku przyszła sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawczynię działek jest pierwszą tego typu czynnością w życiu. Przyszłych nabywców przedmiotowych działek planuje poszukiwać we własnym zakresie oraz za pomocą biura nieruchomości posiadającego wymaganą licencję. Wnioskodawczyni nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i nie prowadzi również działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Wnioskodawczyni nie podpisała żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży jakiejkolwiek z posiadanych działek i nie planuje również udzielania pełnomocnictw przyszłym nabywcom oraz udostępniania tych działek osobom trzecim. Wyżej wymienione działki nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane, są one jedynie częścią majątku osobistego. Wnioskodawczyni poza wymienionymi działkami (powstałymi w wyniku podziału działki nr A) nie posiada innych działek, które mogłyby być przedmiotem sprzedaży w przyszłości.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż wydzielonych działek budowlanych nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży wydzielonych działek budowlanych nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tej czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż działki nr A/2, działki nr A/3 i działki nr A/4, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki nr A przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule.

Zaznaczyć należy, że podział działki nr A na mniejsze działki, nie będzie stanowił dla Wnioskodawczyni nowego nabycia nieruchomości. W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia wydzielonych działek należy utożsamiać z datą nabycia prawa do tej nieruchomości przez Wnioskodawczynię, tj. z dniem 8 stycznia 2001 r.

Reasumując, sprzedaż działek nr A/2, nr A/3 i nr A/4, powstałych po podziale działki nr A nabytej w drodze darowizny w dniu 8 stycznia 2001 r. nie będzie stanowił źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Równocześnie należy stwierdzić, że sprzedaż ww. działek nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

Kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.