Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.521.2020.1.MR
z 16 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 17 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

• w zakresie ustalenia źródła przychodów i sposobu rozliczenia przychodów – jest nieprawidłowe,
• w zakresie odrębnego rozliczania przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia funkcji duchownego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dochodu z tytułu udzielania korepetycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest duchownym - ... Kościoła …. w …. z siedzibą w … . Z tytułu uzyskanych przychodów duchownego Wnioskodawca opłaca co kwartał zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w … wydawanej raz w roku. Funkcja duchownego jest głównym zajęciem Wnioskodawcy, będąc jednocześnie głównym źródłem jego przychodów. Z powyższego tytułu Wnioskodawca zgłoszony jest również do ubezpieczenia społecznego.

Wnioskodawca chce podjąć zajęcie dorywcze i udzielać korepetycji z języka angielskiego. Korepetycje polegałyby na udzielaniu odpłatnych lekcji uczniom, głównie z kręgu znajomych Wnioskodawcy. Lekcje odbywałyby się w wymiarze odpowiadającym potrzebom poszczególnych uczniów dającym się pogodzić z bieżącą pracą duchownego oraz studiami doktoranckimi, które podjął Wnioskodawca. Zajęcia przeprowadzane będą w miejscu wskazanym przez ucznia/rodziców ucznia. Materiały będą dostarczone przez ucznia/ rodziców ucznia - bazą zajęć będzie w większości wypadków podręcznik stosowany w szkole. Tematy zajęć również będą określane przez ucznia/rodziców ucznia, to oni będą wskazywać obszary wymagające wyjaśnienia lub poprawy.

Z uwagi na dorywczy charakter udzielanych korepetycji Wnioskodawca nie zamierza zakładać działalności gospodarczej. Korepetycje udzielane przez Wnioskodawcę nie będą działalnością ciągłą i zorganizowaną. Uczniowie Wnioskodawcy nie będą związani terminową umową, ilość lekcji dostosowana będzie bowiem do zainteresowania i potrzeb uczniów. Wnioskodawca będzie opierać się na własnej wiedzy, nie zamierza zatrudniać innych osób, wynajmować biura czy sali lekcyjnej. Wnioskodawca nie zamierza ponosić odpowiedzialności za rezultat prowadzonych przez siebie zajęć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może zaliczyć przychody osiągnięte tytułem udzielanych korepetycji jako przychody z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy winny zostać zakwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. na podstawie art. 13 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy?
2. Czy Wnioskodawca może rozliczać się z przychodów osiąganych tytułem udzielanych korepetycji w formie corocznego zeznania podatkowego według skali z art. 27 ust. 1 ustawy jako z tytułu przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy (oraz złożyć PIT-36) lub poprzez comiesięczne zaliczki na poczet podatku kwalifikując te przychody jako przychody z art. 13 pkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 (oraz złożyć PIT-11) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz równolegle, osobno rozliczać się z przychodów osiąganych z tytułu pracy duchownego poprzez zryczałtowany podatek dochodowy obliczany w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego?

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on rozliczać się z przychodów osiąganych z tytułu udzielanych korepetycji w corocznym zeznaniu podatkowym PIT-36 jako z przychodów osiągniętych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro planowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na udzielaniu korepetycji z języka angielskiego nie będzie wyczerpywać przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż nie będzie to działalność zorganizowana i ciągła, uznać należy, iż nie będzie konieczne rejestrowanie przez Wnioskodawcę takiej działalności.

Poziom zorganizowania działalności, której wykonywanie deklaruje Wnioskodawca jest niski. Wnioskodawca zamierza udzielać lekcji głównie w miejscu zamieszkania uczniów każdorazowo

indywidualnie umawiając się z uczniem. Wnioskodawca nie zamierza wynajmować lokalu na potrzeby prowadzenia działalności, zatrudniać osób, wprowadzać grafików zajęć czy oferować zorganizowanych, planowych zajęć. Liczba godzin korepetycji uzależniona będzie od potrzeb konkretnego ucznia oraz możliwości czasowych Wnioskodawcy. Nie sposób będzie zatem ustalić na przyszłość, ile konkretnie czasu Wnioskodawca przeznaczy na naukę konkretnej osoby, co z kolei oznacza, iż nie może on zaplanować konkretnego programu nauczania. Wnioskodawca nie zamierza przygotowywać materiałów dydaktycznych dla uczniów.

Trudno również mówić o ciągłości przedmiotowej działalności, która jest całkowicie uzależniona od zapotrzebowania uczniów, którzy umawiać się będą z Wnioskodawcą na lekcje według swojego uznania. Wnioskodawca nie zamierza zobowiązywać uczniów do wcześniejszego zadeklarowania, czy zamówienia konkretnej liczby godzin zajęć. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić kursów, a jedynie doraźne zajęcia dostosowane do potrzeb uczniów. Wnioskodawca nie jest w pełni dyspozycyjny z uwagi na obowiązki duchownego i doktoranta, zatem udzielanie korepetycji będzie dostosowane do jego możliwości czasowych, przy czym już teraz może z całą pewnością określić, że z uwagi na napięty grafik zawodowy praca korepetytora nie będzie możliwa przez 3 pełne miesiące w roku.

Reasumując: zgodnie z definicją działalności gospodarczej zawartą w ustawie Prawo przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły (art. 3 ustawy). Przesłanki te w niniejszej sprawie nie występują. Uznać należy, iż Wnioskodawca każdorazowo będzie zawierał z klientami - uczniami umowy zbliżone do umowy zlecenia.

Skoro zatem Wnioskodawca otrzymywał będzie przychód z tytułu działalności, która nie jest zarazem działalnością gospodarczą, winien uznać, iż będzie on stanowił przychód z innego źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przychód z tytułu osobiście wykonywanej działalności, w tym przypadku oświatowej, na podstawie art. 13 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy. Za zasadnością uznania wariantu pierwszego przemawia fakt, iż czynności Wnioskodawcy nie przybiorą charakteru czysto oświatowego, zaś mają charakter odtwórczy i pomocniczy. Wnioskodawca zamierza skupiać się na brakach w dotychczasowo zdobytej wiedzy uczniów, rozszerzając ją w miarę postępów i możliwości każdego z nich.

Za zasadnością uznania, iż omawiane przychody stanowić będą tzw. "inne źródła przychodu" stoi dodatkowo fakt, iż planowane zajęcia mogą odbywać się nieregularnie, co wyjaśniono już wyżej. Wnioskodawca nie jest zdolny przewidzieć, czy dany uczeń będzie kontynuował korepetycje w kolejnym tygodniu, nie przewidzi ilości jednostek lekcyjnych w kolejnym tygodniu czy miesiącu. Może zdarzyć się sytuacja, iż Wnioskodawca nie udzieli żadnych korepetycji przez cały miesiąc, gdyż nie będzie związany umowami terminowymi. Ponadto, jak wskazano wyżej, z uwagi na obowiązki duchownego w pewnych miesiącach Wnioskodawca nie będzie w stanie w ogóle wykonywać czynności korepetytora.

Przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 rozliczane są corocznie, jednorazowo poprzez złożenie PIT-36. Powyższy sposób umożliwi więc rozliczenie się Wnioskodawcy z przychodów osiągniętych w skali poprzedniego roku oraz zapłatę odpowiedniego podatku, również w skali roku. Powyższy model jest dla Wnioskodawcy najodpowiedniejszy i jego zdaniem zgodny z przytoczonymi powyżej przepisami prawa podatkowego.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on rozliczać się corocznie z przychodów osiągniętych z udzielanych korepetycji na podstawie skali podatkowej jako przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz równolegle rozliczać się z przychodów osiągniętych jako duchowny w formie zryczałtowanego podatku obliczanego w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przychody osób duchownych uzyskiwane przez nie ze źródeł innych niż działalność duszpasterska podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla opodatkowania tych konkretnych dochodów. Zasadą jest bowiem, iż przychody opodatkowane w sposób zryczałtowany nie łączą się z przychodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych.

Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca winien rozliczać się z przychodów uzyskiwanych z tytułu funkcji duchownego co kwartał podatkiem ryczałtowym tak, jak było to dokonywane dotychczasowo, a z przychodów osiąganych tytułem udzielanych korepetycji winien rozliczać się na podstawie, jak wykazano wyżej, art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z innych źródeł przychodu, od którego wyliczany i odprowadzany zostanie corocznie podatek w deklaracji PIT-36. Rozliczenia z dwóch tytułów przychodów odbywać się winno bowiem oddzielnie i niezależnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego

• w zakresie ustalenia źródła przychodów i sposobu rozliczenia przychodów – jest nieprawidłowe,
• w zakresie odrębnego rozliczania przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia funkcji duchownego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

• działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),
• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
• inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście.

Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Przychody, które nie mogą być przyporządkowane do żadnego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1–8b ustawy zaliczane są do „innych źródeł”, o których mówi pkt 9 wspomnianego artykułu.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, na co wskazuje art. 20 ust. 1 ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące regulacje prawne stwierdzić należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę nie będą miały charakteru ani zorganizowanego, ani ciągłego w znaczeniu wynikającym z cytowanej uprzednio definicji ustawowej. Wnioskodawca podejmuje działalność dorywczo, ilość lekcji dostosowana będzie bowiem do zainteresowania i potrzeb uczniów (brak ciągłości) oraz Wnioskodawca będzie opierać się na własnej wiedzy, nie zamierza zatrudniać innych osób, wynajmować biura czy sali lekcyjnej (brak zorganizowania). Oznacza to, że udzielanie korepetycji stanowi działalność wykonywaną osobiście – działalność oświatową, wymienioną w przepisie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zastosowanie poprzez art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy wyłącza możliwość zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a co za tym idzie do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, a także do innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Odnosząc się do kwestii prawidłowego rozliczania ww. przychodów należy wskazać, że jak wynika z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Wobec powyższego Wnioskodawca zobowiązany jest w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyska dochód z tytułu korepetycji, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ww. ustawy. Ponadto po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca będzie zobowiązany w terminie do 30 kwietnia złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36. W tym samym terminie, stosownie do art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, Wnioskodawca będzie zobowiązany wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników.

Jednocześnie wyjaśnić trzeba, że według art. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43 z późn. zm.) przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.

Przepis ten wyraża zasadę, że przychodów, które są opodatkowane m.in. ryczałtem od przychodów osób duchownych nie bierze się pod uwagę ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Przychody te nie są doliczane do przychodów z pozostałych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W konsekwencji powyższego przychody otrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z pełnieniem funkcji duszpasterskich podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 42 i nast. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Natomiast dochód z tytułu korepetycji opodatkowany jest odrębnie według norm przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.