Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.367.2020.2.DP
z 7 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2020 r., data nadania 28 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 września 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.367.2020.1.DP (doręczone w dniu 26 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości przez komornika w trybie licytacji publicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości przez komornika w trybie licytacji publicznej.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 września 2020 r., data nadania 28 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 września 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.367.2020.1.DP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako komornik sądowy przeciwko dłużnikom G.Z. i J.Z. (małżeństwo) prowadzi postępowanie egzekucyjne (…), w toku którego dokonał zajęcia nieruchomości gruntowej stanowiącej wyłączną własność dłużnika G.Z., zabudowanej budynkiem magazynowym, składającej się z działki nr 1 położonej w (…) na terenach zabudowy produkcyjnej i usługowej -7P/U, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr 1, oraz zajęcia nieruchomości gruntowej stanowiącej współwłasność na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej wskazanych powyżej dłużników, zabudowanej budynkiem biurowym oraz dwoma budynkami magazynowymi, składającej się z działki nr 2 położonej w (…) na terenach zabudowy produkcyjnej i usługowej -7P/U, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr 2.

Posadowione na wskazanych powyżej nieruchomościach budynki zostały wybudowane w 1975 r., przed nabyciem tych nieruchomości przez dłużników, i stanowią budynki zgodnie z definicją zawartą w ustawie prawo budowlane – na wskazanych powyżej nieruchomościach nie znajdują się poza w/w budynkami inne budynki ani urządzenia budowlane. Nieruchomości nie są ogrodzone. Nieruchomości nie są i nigdy nie były wynajmowane ani dzierżawione. Obie nieruchomości i posadowione na nich budynki są wykorzystywane przez G.Z. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie jest wyłącznie zwolniona z podatku VAT.

Na podstawie informacji złożonych przez dłużników komornikowi ustalono, że: dłużnik G.Z. obecnie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, dłużniczka J.Z nie jest i nigdy nie była podatnikiem podatku VAT, jest osobą współpracującą ze swym mężem G.Z. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Na podstawie informacji złożonych przez dłużników komornikowi ustalono ponadto, że dłużnicy nabyli wskazane powyżej nieruchomości około 15 lat temu, jednak dokładnej daty nabycia nie ustalono. Dłużnicy nie wskazali sposobu nabycia powyższych nieruchomości. Komornik nie ustalił w toku prowadzonego postępowania czy w momencie nabycia własności wskazanych powyżej nieruchomości dłużnik G.Z. był czynnym podatnikiem podatku VAT, czy nabycie wskazanych powyżej nieruchomości oraz posadowionych na nich budynków było opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku (dłużnicy nie udzielili komornikowi powyższych informacji pomimo wezwania), oraz czy z tytułu nabycia wskazanych powyżej nieruchomości oraz posadowionych na nich budynków dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Komornik nie ustalił ponadto, czy wskazane powyżej nieruchomości oraz posadowione na nich budynki lub ich części są lub były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w tym wyłącznie zwolnionych z podatku VAT.

Przy czym brak wskazanych powyżej informacji jest wynikiem podjętych przez komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników. Dłużnicy pomimo wezwania nie wskazali komornikowi, czy w stosunku do którejkolwiek z w/w nieruchomości jak również w stosunku do któregokolwiek z budynków posadowionych na w/w nieruchomościach doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia.

Dłużnicy oświadczyli komornikowi jedynie, że w okresie ostatnich 2 lat nie dokonali ulepszeń budynków posadowionych na wskazanych powyżej nieruchomościach przekraczających 30 % wartości początkowej w/w budynków – nie oświadczyli natomiast, że w powyższym okresie nie dokonali ulepszeń przy których wydatki stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej w/w budynków. Dłużnicy na wezwanie komornika do udzielenia informacji potwierdzających spełnienie warunków zastosowania ustawowego zwolnienia od podatku VAT w stosunku do sprzedaży licytacyjnej wskazanych powyżej zajętych nieruchomości oświadczyli, że nie są obecnie w stanie udzielić komornikowi tych informacji. Komornik w toku postępowania egzekucyjnego pomimo podjęcia stosownych czynności poszukiwawczych nie odnalazł jakichkolwiek dokumentów potwierdzających możliwość zastosowania do sprzedaży licytacyjnej w/w nieruchomości zwolnienia z podatku VAT. Również dłużnicy pomimo wezwania nie przedłożyli komornikowi takich dokumentów.

Obecnie egzekucja ze wskazanych powyżej nieruchomości znajduje się na etapie zajęcia, dlatego dokładne ustalenie terminu licytacji przedmiotowych nieruchomości obecnie jest niemożliwe. Prawdopodobnie termin pierwszej licytacji zostanie wyznaczony w listopadzie lub grudniu 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

• dłużniczka J.Z. nie jest i nigdy nie była podatnikiem podatku VAT,
• dłużniczka J.Z. nabyła nieruchomości objęte księgami wieczystymi nr 1, oraz nr 2 nie będąc w chwili nabycia podatnikiem podatku od towarów i usług,
• dłużnicy rozpoczęli użytkowanie budynków posadowionych na w/w nieruchomościach 15 lat temu,
• dłużniczka J.Z. oraz dłużnik G.Z. wykorzystywali i wykorzystują nieruchomość objętą księgą wieczystą nr 1 na potrzeby prowadzonej razem działalności gospodarczej, która nie jest wyłącznie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, polegającej na sprzedaży części do maszyn rolniczych,
• dłużniczka J.Z. oraz dłużnik G.Z. wykorzystywali i wykorzystują nieruchomość objętą księgą wieczystą nr 2 na potrzeby prowadzonej razem działalności gospodarczej, która nie jest wyłącznie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, polegającej na sprzedaży części do maszyn rolniczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do czynności dostawy wskazanych powyżej nieruchomości, dokonanej przez komornika w trybie licytacji publicznej, znajdzie zastosowanie ustawowe zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana w drodze licytacji publicznej przez komorniku dostawa obydwu wskazanych powyżej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług nakłada na komornika sądowego obowiązek działania jako płatnik w przypadku wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Obowiązki płatnika urzeczywistniają się wtedy gdy sam dłużnik byłby zobowiązany do zapłacenia podatku należnego od danej transakcji.

Z kolei zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

W przedmiotowej sprawie nieruchomość nabyła dłużniczka będąca w chwili nabycia podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z kolei art. 43 pkt 9-10a ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane, dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Z kolei ust. 21 wskazanego powyżej przepisu stanowi, że: jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Zgromadzone przez komornika w toku postępowania egzekucyjnego informacje oraz dokumenty nie dają możliwości jednoznacznego ustalenia, czy ewentualna sprzedaż licytacyjna przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Należy przy tym zaznaczyć, że sytuacja taka ma miejsce m.in. z powodu braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużników, którzy pomimo wezwań nie udzielił komornikowi odpowiedzi na zadane pytania. Również działania komornika (czynności poszukiwawcze w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużników, wezwania do udzielenia informacji) nie doprowadziły do uzyskania wystarczających danych, na podstawie których można jednoznacznie stwierdzić, że w omawianym przypadku spełnione są warunki zastosowania zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zatem w świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno nieruchomość, jak i udziały w niej, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto na podstawie art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest komornikiem sądowym, prowadzącym postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom G. i J.Z.

W toku postępowania komornik dokonał zajęcia nieruchomości, które są przedmiotem wniosku:

• działka numer 1 – zabudowana budynkiem magazynowym – stanowiąca wyłączną własność dłużnika,
  

• działka numer 2 – zabudowana budynkiem biurowym oraz dwoma budynkami magazynowymi – stanowiąca współwłasność na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej dłużnika i dłużniczki.
  
  
  

Dłużnicy nie wskazali sposobu nabycia powyższych nieruchomości, Wnioskodawca ustalił na podstawie informacji złożonych przez dłużników, że nastąpiło to około 15 lat temu, jednak nie ustalono dokładnej daty nabycia. Dłużnicy rozpoczęli użytkowanie budynków posadowionych na nieruchomościach 15 lat temu.

Komornik nie ustalił w toku prowadzonego postępowania czy w momencie nabycia własności wskazanych powyżej nieruchomości dłużnik był czynnym podatnikiem podatku VAT, czy nabycie wskazanych powyżej nieruchomości oraz posadowionych na nich budynków było opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku (dłużnicy nie udzielili komornikowi powyższych informacji pomimo wezwania), oraz czy z tytułu nabycia wskazanych powyżej nieruchomości oraz posadowionych na nich budynków dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Dłużnik obecnie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dłużniczka nie jest i nigdy nie była podatnikiem podatku VAT, jest osobą współpracującą ze swym mężem w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Dłużnicy wykorzystywali i wykorzystują przedmiotowe nieruchomości na potrzeby prowadzonej razem działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży części do maszyn rolniczych, która nie jest wyłącznie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Dłużnicy pomimo wezwania nie wskazali komornikowi, czy w stosunku do którejkolwiek z w/w nieruchomości jak również w stosunku do któregokolwiek z budynków posadowionych na w/w nieruchomościach doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia.

Dłużnicy oświadczyli komornikowi jedynie, że w okresie ostatnich 2 lat nie dokonali ulepszeń budynków posadowionych na wskazanych powyżej nieruchomościach przekraczających 30 % wartości początkowej w/w budynków – nie oświadczyli natomiast, że w powyższym okresie nie dokonali ulepszeń przy których wydatki stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej w/w budynków. Dłużnicy oświadczyli, że nie są obecnie w stanie udzielić komornikowi tych informacji. Komornik w toku postępowania egzekucyjnego pomimo podjęcia stosownych czynności poszukiwawczych nie odnalazł jakichkolwiek dokumentów potwierdzających możliwość zastosowania do sprzedaży licytacyjnej w/w nieruchomości zwolnienia z podatku VAT. Również dłużnicy pomimo wezwania nie przedłożyli komornikowi takich dokumentów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy do czynności dostawy wskazanych powyżej nieruchomości, dokonanej przez komornika w trybie licytacji publicznej, znajdzie zastosowanie ustawowe zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w ustawie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnicy będą działać jako podatnicy podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, a tym samym sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca, jedna z działek, oznaczona numerem ewidencyjnym 1, jest wyłączną własnością dłużnika, który jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykorzystuje przedmiotową nieruchomość w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Co za tym idzie, dostawa nieruchomości nie będzie stanowiła czynności rozporządzania majątkiem prywatnym, zatem dłużnik w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta będzie wykonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Druga z działek, oznaczona numerem ewidencyjnym 2, stanowi współwłasność na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej dłużnika i dłużniczki. Dłużniczka nie jest i nigdy nie była podatnikiem podatku VAT, jest osobą współpracującą ze swym mężem w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Niniejsza działka jest wykorzystywana przez dłużników na potrzeby prowadzonej razem działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności.

Z uwagi na opis sprawy oraz przepisy prawa mające w tym zakresie zastosowanie uznać należy, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dłużnicy posiadają wspólność majątkową, są współwłaścicielami nieruchomości i – jak wskazał Wnioskodawca – obydwoje wykorzystują nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży części do maszyn rolniczych. Zatem w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy jest każdy z małżonków w swojej części, a sama ta czynność będzie wykonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1 oraz 2, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja dotyczy towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

Tym samym, należy stwierdzić, że do transakcji sprzedaży nieruchomości będą miały zastosowanie przepisy ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów ¬– zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie odliczono podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Zwolnienie to w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania, gdyż, jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym, składającej się z działki nr 1, oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym i dwoma budynkami magazynowymi, składającej się z działki nr 2, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny, tj.:

• czy dłużnicy ponosili wydatki na ulepszenie ww. budynków, a jeśli ponosili, to kiedy i czy były one niższe niż 30% ich wartości początkowej,
  

• czy w stosunku do ww. budynków dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  
  

Wnioskodawca wskazał również, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W szczególności, pomimo wezwania, dłużnicy nie wskazali, czy w przypadku budynków posadowionych na przedmiotowych nieruchomościach doszło do spełnienia warunków pierwszego zasiedlenia oraz kiedy ono nastąpiło. Ponadto, pomimo wezwania, dłużnicy nie wskazali sposobu nabycia nieruchomości, w tym nie udzielili informacji, czy nabycie nieruchomości i posadowionych na nich budynków było opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku, a także, czy w momencie nabycia własności przedmiotowych nieruchomości dłużnik był czynnym płatnikiem podatku VAT oraz czy z tytułu nabycia wskazanych nieruchomości i posadowionych na nich budynków dłużnikom przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Brak informacji jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużników.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy nie są spełnione, gdyż podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły na skutek braku możliwości do uzyskania niezbędnych informacji od dłużników. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem interpretacji.

Tym samym, w analizowanym przypadku do dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym, składającej się z działki nr 1, oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym oraz dwoma budynkami magazynowymi, składającej się z działki nr 2, dokonanej przez komornika w trybie licytacji publicznej, nie znajdzie zastosowania ustawowe zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w ustawie.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że przywołany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie znajduje zastosowania w sprawie, gdyż dotyczy terenów niezabudowanych innych niż budowlane, podczas gdy przedmiotowe nieruchomości są działkami zabudowanymi.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.