Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.545.2020.1.JM
z 8 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Decyzją Nr (…)Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 2013 roku Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w X, mającym siedzibę w Niemczech (…)., na stanowisku – Specjalista (…), na okres od 1 sierpnia 2013 r. do 31 lipca 2016 r.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa.

Należność zagraniczna wypłacana jest przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w Euro i pobierany jest od niej podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest w polskich złotych. Dodatkowo w 2013 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy).

Jednocześnie będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w wielonarodowej jednostce wojskowej, jaką jest (…) Wnioskodawca nie jest członkiem służby zagranicznej i nie jest skierowany do podróży służbowej zagranicznej. Sojusznicze Dowództwo (…) jest jednym z trzech natowskich dowództw realizującym zadania na poziomie taktyczno – operacyjnym i podlega Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie (S. H. A. P. E.).

X jest m.in. odpowiedzialne za wspieranie misji ISAF w Afganistanie. Dowodzi misjami (…). w czasie pokoju, strzegąc granic powietrznych państw sojuszu północnoatlantyckiego, dowodzi misjami BMD obrony przed pociskami balistycznymi, zapewniając ochronę terytorium, ludności terytorium europejskiego NATO oraz sił NATO przed atakami pocisków balistycznych, niszczenia lub zmniejszania ich skuteczności. Regularnie dowodzi też Siłami Powietrznymi Odpowiedzi NATO, koordynuje międzynarodowe manewry jak również dowodzi czterema wielonarodowymi grupami bojowymi w Estonii, na Łotwie, Litwie i w Polsce zorganizowanymi na zasadzie rotacyjnej. Ich obecność wysyła wyraźny sygnał, że atak na jednego Sojusznika będzie uważany za atak na wszystkich członków Sojuszu. Siły te stanowią część największego wzmocnienia zbiorowej obrony NATO w jednym pokoleniu, co obejmuje również zwiększoną obecność w regionie Morza Czarnego. Sojusznicze Dowództwo Sił Powietrznych NATO jest odpowiedzialne za przygotowanie i prowadzenie sojuszniczych operacji wojskowych. X. realizuje także inne misje i zadania, które są powierzane NATO przez najwyższe władze polityczno – wojskowe w celu osiągnięcia strategicznych celów Sojuszu Północno – Atlantyckiego. Poprzez ww. działalność, Sojusznicze Dowództwo Sił Powietrznych NATO bezpośrednio przyczynia się do zapobiegania potencjalnej agresji z zewnątrz Sojuszu, utrzymania pokoju, bezpieczeństwa oraz nienaruszalności terytorialnej wszystkich państw członkowskich NATO. Powyższe zadania spełniają wymagania celu wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych oraz celom udziału w misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Ponadto X realizuje szereg innych zadań mających na celu wsparcie i wzmocnienie sił i państw sojuszu, które objęte są klauzulą niejawności.

Sojusznicze Dowództwo (…) z siedzibą w (…), Niemcy, jest jednostką wojskową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca oświadcza, że w okresie objętym wnioskiem – od dnia 1 sierpnia 2013 r. do dnia 31 lipca 2016 r. uczestniczył w realizacji celów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a realizowanych przez Sojusznicze Dowództwo (…)NATO z siedzibą w(…) w Niemczech. Działając w składzie (…) – X, jako Specjalista w X., Wnioskodawca realizował zadania w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej i Przeciwrakietowej NATO (NATINAMDS). W szczególności Wnioskodawca brał czynny udział w działaniach mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych (w tym Polski), dowodził misjami (…) zapewniając ochronę terytorium, ludności terytorium europejskiego NATO oraz sił NATO przed wszelkimi atakami terrorystycznymi z użyciem rakiet balistycznych, niszczenia lub zmniejszania ich skuteczności oraz skutków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – (…) – X, należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska czy sojusznicza.

Dotychczasowe zwolnienie podatkowe było stosowane głównie w stosunku do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Wydany w dniu 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego II FSK 3279/15 potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że: „W świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienie strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek: a) podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego, b) otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa, c) zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”, d) jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).” Wnioskodawca nadmienia, że takie samo stanowisko zajął NSA w wyrokach: II FSK 1166/17 oraz Il FSK 1632/17.

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy. Warto przy tym dodać, że każda służba w strukturach NATO wypełnia ustawowe przesłanki zwolnienia od podatku należności zagranicznych. Głównym celem NATO jest bowiem wzajemne wspieranie sił sojuszniczych, misji pokojowej lub akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a przez to zawsze – wzmocnienie sił państwa, w tym przypadku Polski. Powyższe stanowisko potwierdzają również wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (np. w WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3228/08, WSA w Rzeszowie z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 541/09). Wnioskodawca podkreśla, że każdy z żołnierzy pełniących swe obowiązki w strukturach NATO przechodzi odpowiednie przeszkolenie i pozostaje w ciągłej gotowości bojowej do użycia w akcjach i konfliktach zbrojnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W okresie od dnia 19 października 2010 r. do dnia 6 grudnia 2014 r. było to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237, z późn. zm.). Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Natomiast od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., oz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
   
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ww. ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym. Decyzją Ministra Obrony Narodowej Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa (…)–X, na stanowisku – Specjalista w X., na okres od dnia 1 sierpnia 2013 r. do dnia 31 lipca 2016 r. Jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Dodatkowo w 2013 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny. Jednocześnie będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w wielonarodowej jednostce wojskowej, jaką jest X, Wnioskodawca nie jest członkiem służby zagranicznej i nie jest skierowany do podróży służbowej zagranicznej. Sojusznicze Dowództwo (…) w (…) jest jednym z trzech natowskich dowództw realizującym zadania na poziomie taktyczno – operacyjnym i podlega Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie (SHAPE). Sojusznicze Dowództwo (…) bezpośrednio przyczynia się do zapobiegania potencjalnej agresji z zewnątrz Sojuszu, utrzymania pokoju, bezpieczeństwa oraz nienaruszalności terytorialnej wszystkich państw członkowskich NATO. Powyższe zadania spełniają wymagania celu wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych oraz celom udziału w misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Ponadto X realizuje szereg innych zadań mających na celu wsparcie i wzmocnienie sił i państw sojuszu, które objęte są klauzulą niejawności. Sojusznicze Dowództwo (…) z siedzibą w (…)., Niemcy, jest jednostką wojskową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W okresie objętym wnioskiem – od dnia 1 sierpnia 2013 r. do dnia 31 lipca 2016 r. Wnioskodawca uczestniczył w realizacji celów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a realizowanych przez Sojusznicze Dowództwo NATO z siedzibą w (…) w Niemczech. Wnioskodawca realizował zadania w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony (…). W szczególności Wnioskodawca brał czynny udział w działaniach mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych (w tym Polski), dowodził misjami (…) zapewniając ochronę terytorium, ludności terytorium europejskiego NATO oraz sił NATO przed wszelkimi atakami terrorystycznymi z użyciem rakiet balistycznych, niszczenia lub zmniejszania ich skuteczności oraz skutków.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu Decyzją Ministra Obrony Narodowej do pełnienia służby poza granicami państwa i uczestniczącemu w realizacji celów oraz zadań jednostki wojskowej, użytej w celu wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych oraz celom udziału w misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że organ rozpatrzył kwestię skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę należności zagranicznej, nie odniósł się do skutków otrzymania jednorazowego zasiłku adaptacyjnego bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądowych tutejszy organ informuje, że potwierdzają one stanowisko prezentowane w niniejszej interpretacji, jednakże zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.