2020.10.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.140.2020.1.DS
z 19 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2020 r. złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP (identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP…), uzupełnionym pismami złożonymi w dniu 12 sierpnia 2020 r. (identyfikator poświadczeń ePUAP – UPP…, UPP…), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

w części dotyczącej wykazania przychodu w odpowiedniej rubryce informacji PIT-11 za 2019 r. - jest nieprawidłowe,

w części dotyczącej obowiązku sporządzenia korekty informacji PIT-11 za 2019 r., jest nieprawidłowe,

w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełniony pismami złożonymi w dniu 12 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o inspekcji weterynaryjnej (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 1557 z późn. zm.) jeżeli powiatowy lekarz weterynarii, (dalej: „Wnioskodawca”) z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań inspekcji może wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami inspekcji do wykonywania czynności nadzoru weterynaryjnego wskazanych w tym przepisie. Wyznaczenie następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii (art. 16 ust. 2 ww. ustawy). Wykonywanie czynności następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z lekarzem wyznaczonym określającej zakres, terminy i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia oraz termin płatności (art. 16 ust. 3 ww. ustawy). Pomimo, że przepisy ww. ustawy o inspekcji weterynaryjnej wprost nie nazywają tej umowy, to w swej istocie jest to umowa zlecenia. Wnioskodawca wyznaczył lekarza weterynarii, (dalej: „Zleceniobiorca”) na podstawie decyzji administracyjnych do wykonywania czynności nadzoru weterynaryjnego, a następnie zawarł z nim stosowne umowy zlecenia w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. Przedmiotowe umowy zostały zawarte według identycznego wzorca umownego. W § 3 ust. 3 ww. umów, Zleceniobiorca oświadczył, że posiada odrębny tytuł ubezpieczenia społecznego i nie wnosi o opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne w związku z zawarciem niniejszej umowy. W związku z powyższym od ww. umów Wnioskodawca zgłosił i opłacał w okresach obowiązywania ww. umów za Zleceniobiorcę jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Przepis § 6 ww. umów stanowi:

W przypadku utraty lub rezygnacji zleceniobiorcy z odrębnego tytułu ubezpieczenia społecznego i powstaniu konieczności opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w związku z umową, zleceniobiorca jest zobowiązany do natychmiastowego powiadomienia o tym zleceniodawcy.
W przypadku utraty lub rezygnacji z odrębnego tytułu ubezpieczenia społecznego i powstaniu konieczności opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w związku z umową, zleceniodawca ma prawo rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym.

Przepis § 7 ww. umów stanowi:

W przypadku utraty lub rezygnacji zleceniobiorcy z odrębnego tytułu ubezpieczenia społecznego, powstaniu konieczności opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w związku z umową, zleceniobiorca zobowiązuje się zapłacić zleceniodawcy sumę pieniężną odpowiadającą wysokości składek na ubezpieczenie społeczne, odsetek oraz innych należności, do zapłaty których będzie zobowiązany zleceniodawca z tytułu umowy.
Zleceniobiorca zobowiązuje się do zapłaty sumy pieniężnej, o której mowa w ust. 1 na rachunek bankowy zleceniodawcy w terminie 3 dni od doręczenia wezwania do zapłaty.
W zakresie uregulowań wynikających z ust. 1 i 2 zleceniobiorca uznaje swój dług wobec zleceniodawcy.
Zleceniobiorca wyraża zgodę na potrącenie przez zleceniodawcę, na poczet długu wynikającego z ust. 1 wynagrodzenia przysługującego zleceniobiorcy z tytułu wykonywania umowy oraz wynagrodzeń przysługujących z innych tytułów.

W dniu 25 marca 2019 r. Wnioskodawca otrzymał pismo organu rentowego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w … informujące o tym, że Zleceniobiorca z tytułu ww. umów zlecenia w okresie od 1stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. powinien podlegać obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z uwagi na to, że zgłosił się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 stycznia 2016 r. do 28 grudnia 2017 r. i rozliczał składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek wynoszącej 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. W związku z powyższym, organ rentowy wezwał Wnioskodawcę do złożenia prawidłowych dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych za Zleceniobiorcę. W związku z ww. pismem oraz tym, że w ww. umowach Zleceniobiorca złożył oświadczenie, że posiada odrębny tytuł do ubezpieczenia społecznego i nie wnosi o opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne w związku z zawarciem ww. umów, Wnioskodawca złożył do organu rentowego wniosek o wydanie decyzji w sprawie zgłaszania do ubezpieczeń społecznych w spornym okresie tj. od 1 stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. W dniu 22 maja 2019 r. organ rentowy wydał decyzję, w której stwierdził, że Zleceniobiorca jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u Wnioskodawcy - płatnika składek podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. W decyzji organ rentowy określił także podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, na ubezpieczenie zdrowotne oraz na fundusz pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy potwierdził, że Wnioskodawca zgłosił Zleceniobiorcę do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego od 8 czerwca 2009 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 21 lutego 2019 r. oraz, że złożył za Zleceniobiorcę dokumenty rozliczeniowe, w których rozliczył składki na ubezpieczenie zdrowotne. Organ rentowy podał także w uzasadnieniu decyzji, że Zleceniobiorca zgłosił się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 1 stycznia 2016 r. do 28 grudnia 2017 r. i rozliczał składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek wynoszącej 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Przedmiotowa decyzja jest ostateczna i zawiera prawidłowe rozstrzygnięcie oraz ustalenia faktyczne. Nie została zaskarżona ani przez Wnioskodawcę ani przez Zleceniobiorcę. Wnioskodawca dokonał prawidłowego wyliczenia zaległych składek w celu ich zapłaty i dokonał korekt stosownych dokumentów rozliczeniowych. Wnioskodawca zapłacił zaległe składki na ubezpieczenia społeczne oraz fundusz pracy za Zleceniobiorcę i odsetki za zwłokę w 3 ratach: w dniu 23 sierpnia 2019 r., w dniu 26 sierpnia 2019 r., w dniu 29 sierpnia 2019 r. W okresie sporządzenia korekt stosownych dokumentów rozliczeniowych, zapłaty zaległych składek i odsetek przez Wnioskodawcę za Zleceniobiorcę nie łączyła ich żadna umowa zlecenia ani żadna inna umowa. Kolejna umowa zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniobiorcą została zawarta w dniu 2 grudnia 2019 r. i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2020 r. W związku z powyższym, Wnioskodawca w informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2019 r. (Pit-11) wykazał w części E, wierszu 8 (inne źródła), poz. 64 kwotę zapłaconych przez Wnioskodawcę ww. zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, które zgodnie z obowiązującymi przepisami powinny być sfinansowane ze środków ubezpieczonego (Zleceniobiorcy). Następnie Wnioskodawca wezwał Zleceniobiorcę do zapłaty równowartości zapłaconych za niego składek i odsetek. Zleceniobiorca nie zapłacił ww. należności i w związku z tym Wnioskodawca skierował przeciwko niemu pozew o zapłatę. Zapłacone za Zleceniobiorcę przez Wnioskodawcę zaległe składki na ubezpieczenie społeczne do ZUS nie zostały zwrócone przez Zleceniobiorcę w tym samym roku podatkowym, w którym zostały zapłacone tj. w 2019 r. W dniu ….. 2020 r. Sąd Okręgowy w … wydał wyrok w sprawie o sygn. …, którym żądanie pozwu uwzględnił w całości, a zasądzoną kwotę rozłożył na 30 miesięcznych rat płatnych do 20-go miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Wyrok jest prawomocny na dzień sporządzenia niniejszego wniosku. Z uwagi na to, że w 2020 r. Wnioskodawcę i Zleceniobiorcę łączy umowa zlecenia w związku z kolejnym wyznaczeniem, Wnioskodawca dokonał potrącenia 2 rat z wynagrodzenia przysługującego Zleceniobiorcy i będzie ich dokonywał przez cały czas trwania zlecenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zaległe składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone przez Wnioskodawcę do ZUS w roku podatkowym 2019 w części, która powinna być potrącona z wynagrodzenia Zleceniobiorcy, a nie została przez niego zwrócona Wnioskodawcy w roku podatkowym 2019 jest przychodem Zleceniobiorcy za ten rok, który Wnioskodawca jako płatnik powinien wykazać (jako przychód z innych źródeł w części E wierszu 8 (inne źródła), poz. 64) w PIT-11 za ten rok wystawionych Zleceniobiorcy, czy też przychodem (z innych źródeł) zleceniobiorcy w roku 2019 będzie całość zaległych składek na ubezpieczenie społeczne zapłaconych za niego przez Wnioskodawcę w 2019 r. do ZUS?
Czy odsetki za opóźnienie w zapłacie ww. składek, które zapłacił Wnioskodawca organowi rentowemu w 2019 r., a których Zleceniobiorca nie zwrócił Wnioskodawcy w 2019 r. stanowią przychód Zleceniobiorcy za rok podatkowy 2019 r. i Wnioskodawca powinien je wykazać w PIT-11 wystawionym zleceniobiorcy za 2019 r.?
Czy w sytuacji gdy ww. wyrok zostanie wykonany - Zleceniobiorca zapłaci wszystkie raty, to Wnioskodawca będzie miał obowiązek dokonać korekty PIT-11 za 2019 r. wystawionego Zleceniobiorcy, polegającej na wyłączeniu z przychodu osiągniętego w 2019 r. kwoty stanowiącej równowartość zapłaconych za Niego ww. składek w części, w której powinny być pokryte z Jego wynagrodzenia jako Zleceniobiorcy ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania nr 1 przychodem Zleceniobiorcy będą tylko zapłacone przez Wnioskodawcę składki na ubezpieczenia społeczne w części, w której powinny być pokryte z wynagrodzenia Zleceniobiorcy z uwagi na to, że w momencie zapłaty przez Wnioskodawcę zaległych składek za Zleceniobiorcę do ZUS w 2019 r. stron nie łączyła żadna umowa oraz z uwagi na to, że do końca 2019 r. Zleceniobiorca nie zwrócił ww. składek Wnioskodawcy mimo przedsądowego wezwania do zapłaty, Wnioskodawca prawidłowo wykazał w PIT-11 za 2019 r. ww. składki w części E wierszu 8 (inne źródła), poz. 64 - jako przychód z innych źródeł.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 266 z późn. zm.) ubezpieczenia społeczne obejmują następujące rodzaje ubezpieczeń:

emerytalne,
rentowe,
w razie choroby i macierzyństwa, zwane dalej ubezpieczeniem chorobowym,
z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej „ubezpieczeniem wypadkowym”.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki na ubezpieczenie emerytalne zleceniobiorców finansują z własnych środków, w równych częściach ubezpieczeni (tj. sami zleceniobiorcy) i płatnicy składek (tj. zleceniodawcy). Zgodnie z art. 16 ust. 1b w związku z ust. 1 pkt 4 ww. ustawy składki na ubezpieczenie rentowe zleceniobiorców finansują z własnych środków w wysokości 1,5% podstawy wymiaru ubezpieczeni i w wysokości 6,5% podstawy wymiaru płatnicy składek. Na podstawie art. 16 ust. 2 w związku z ust. 1 pkt 4 ww. ustawy składki na ubezpieczenie chorobowe finansują w całości z własnych środków sami ubezpieczeni. Na mocy art. 16 ust. 3 wskazanej ustawy składki na ubezpieczenie wypadkowe osób, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4, finansują w całości z własnych środków płatnicy składek. Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1482 z późn zm.), obowiązkowe składki na fundusz pracy ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres jednego miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że ubezpieczeni-zleceniobiorcy opłacają z własnych środków (kosztem własnego majątku) składki na ubezpieczenia społeczne na zasadach uregulowanych w tych przepisach. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm. ), dalej „ustawa o pdof”, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19. art. 25b, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z doktryną prawa i utrwalonym orzecznictwem sądowym przychodem jest każde przysporzenie majątkowe zarówno pieniężne jak i niepieniężne otrzymane przez podatnika. Zatem do przychodów należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, który podatnik otrzymuje kosztem majątku innego podmiotu np. zapłacenie tej części składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy przez zleceniodawcę w jakiej zgodnie z obowiązującymi przepisami powinna być pokryta z majątku zleceniobiorcy. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o pdof, momentem uzyskania przychodu jest otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy i wartości pieniężnych oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Skoro Wnioskodawca zapłacił w roku podatkowym 2019 zaległe składki do ZUS za Zleceniobiorcę, które zgodnie z ww. przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych powinny obciążać Zleceniobiorcę, to Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował wartość przedmiotowych składek za przychód Zleceniobiorcy w 2019 r. i prawidłowo wykazał go jako przychód z PIT-11 za 2019 r. Wytoczenie powództwa o zapłatę tych składek przeciwko Zleceniobiorcy i uzyskanie w 2020 r. wyroku zasądzającego nie ma znaczenia dla zakwalifikowania tych składek jako przychodu za 2019 r. Uzyskanie wyroku nie daje pewności, że zostanie on wykonany. Artykuł 3 ust. 1 ustawy o pdof stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Artykuł 9 ust. 1 ustawy o pdof stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a). Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2). Z zestawienia powyższych przepisów wynika, że ustalając dochód (przychód) podlegający opodatkowaniu należy określić źródło tego przychodu. Zamknięty katalog źródeł przychodu zawiera art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o pdof. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 9 określa jako źródło przychodu tzw. inne źródła. Definicję przychodu z innych źródeł reguluje art. 20 ustawy o pdof . Przepis art. 20 ust. 1 stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych wart. 12-14 i art. 17. Przepis ten zawiera otwarty katalog przychodów z innych źródeł. Z uwagi na to, że w dacie zapłaty zaległych składek za zleceniobiorcę w 2019 r. stron nie łączyła umowa zlecenia ani jakikolwiek inny stosunek prawny, umowy zlecenia w związku z którymi powstały zaległości z tytułu składek zostały rozwiązane przed datą zapłaty zaległych składek, przedmiotowe składki zostały zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o pdof płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. W związku z powyższym Wnioskodawca w PIT-11 za 2019 r. wykazał ww. składki w części E, wierszu 8 (inne źródła), poz. 64 – jako przychód z innych źródeł.

W odniesieniu do pytania nr 2 Wnioskodawca wskazał, że odsetki za opóźnienie w zapłacie ww. składek, które Wnioskodawca zapłacił organowi rentowemu nie stanowią przychodu Zleceniobiorcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1-3, 5, 6 i 9-12, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do zakładu w całości płatnicy składek. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do zakładu. Artykuł 23 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900. z późn. zm.) z wyłączeniem art. 56a. Podobną regulację prawną zawiera art. 85 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm ), który stanowi, że za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zamawiający, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 1 pkt 13a. Artykuł 87 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 80 ust. 2, art. 84, art. 85 i art. 86, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym – w terminie do 15 dnia następnego miesiąca. Artykuł 87 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych. Z przedstawionej regulacji prawnej wynika, że sankcja w postaci odsetek za zwłokę z powodu niewykonania w terminie zobowiązania pieniężnego jakim jest zapłata przedmiotowych składek w całości obciąża płatnika, a nie ubezpieczonego. W związku z powyższym, zapłacenie tych odsetek przez płatnika nie wpływa na majątek ubezpieczonego i tym samym odsetki za zwłokę nie mogą być uznane za przychód ubezpieczonego-zleceniobiorcy na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o pdof.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3, jeżeli Zleceniobiorca wykona ww. wyrok w całości, to wtedy Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonać korekty Pit-11 za 2019 r., polegającej na wyłączeniu z przychodu składek Zleceniobiorcy, które zgodnie z ww. przepisami obciążają ubezpieczonych.

W sytuacji gdy Zleceniobiorca wykona ww. wyrok sądowy zasadzający żądanie pozwu Wnioskodawcy to dojdzie do sytuacji, w której ubezpieczony pokryje z własnego majątku części składki do których poniesienia jest zobowiązany zgodnie z ww. przepisami, w związku z powyższym, zostanie „anulowane” przysporzenie majątkowe na jego rzecz kosztem majątku Wnioskodawcy – ww. art. 11 ust. 1 ustawy o pdof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego

w części dotyczącej wykazania przychodu w odpowiedniej rubryce informacji PIT-11 za 2019 r. - jest nieprawidłowe,

w części dotyczącej obowiązku sporządzenia korekty informacji PIT-11 za 2019 r., jest nieprawidłowe,

w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9,10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie z internetowym wydaniem Słownika języka polskiego PWN – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Zatem, do przychodów należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, który dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot (np. zapłacenie składki przez zleceniodawcę środkami z jego majątku w sytuacji, gdy powinna być ona sfinansowana środkami zleceniobiorcy).

Z definicji pojęcia przychodu, jako świadczenia otrzymanego, czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji, wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in.: działalność wykonywana osobiście (pkt 2).

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został w art. 13 ww. ustawy.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powoływanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.

W świetle powyższego, zapłacenie ze środków płatnika kwoty składek na ubezpieczenie społeczne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego), skutkuje powstaniem przychodu po stronie osoby fizycznej. Przy czym o sposobie opodatkowania tego przychodu decyduje kwalifikacja do właściwego źródła przychodów zdeterminowana m.in. rodzajem stosunku prawnego łączącego świadczeniodawcę ze świadczeniobiorcą w momencie dokonania świadczenia.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu – odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, tj. „Informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11)”.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jeżeli powiatowy lekarz weterynarii, (dalej: „Wnioskodawca”) z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań inspekcji może wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami inspekcji do wykonywania czynności nadzoru weterynaryjnego wskazanych, które następuje drodze decyzji. Wykonywanie czynności następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z lekarzem wyznaczonym określającej zakres, terminy i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia oraz termin płatności, która w swej istocie jest umową zlecenia. Wnioskodawca wyznaczył lekarza weterynarii, (dalej: „Zleceniobiorca”) do wykonywania czynności nadzoru weterynaryjnego, a następnie zawarł z nim stosowne umowy zlecenia w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. Zawierając umowę Zleceniobiorca oświadczył, że posiada odrębny tytuł ubezpieczenia społecznego i nie wnosi o opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne. W związku z powyższym od ww. umów Wnioskodawca zgłosił i opłacał w okresach obowiązywania ww. umów za Zleceniobiorcę jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne. W dniu 25 marca 2019 r. Wnioskodawca otrzymał pismo organu informujące o tym, że Zleceniobiorca z tytułu ww. umów zlecenia w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. powinien podlegać obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z uwagi na to, że zgłosił się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 stycznia 2016 r. do 28 grudnia 2017 r. i rozliczał składki na ubezpieczenia społeczne. W związku z powyższym, organ rentowy wezwał Wnioskodawcę do złożenia prawidłowych dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych za Zleceniobiorcę. W związku z ww. pismem oraz tym, że w ww. umowach Zleceniobiorca złożył oświadczenie, że posiada odrębny tytuł do ubezpieczenia społecznego i nie wnosi o opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne w związku z zawarciem ww. umów, Wnioskodawca złożył do organu rentowego wniosek o wydanie decyzji w sprawie zgłaszania do ubezpieczeń społecznych w spornym okresie tj. od 1 stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. W dniu 22 maja 2019 r. organ rentowy wydał decyzję, w której stwierdził, że Zleceniobiorca jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u Wnioskodawcy - płatnika składek podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 7 lipca 2016 r. i od 20 września 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. Przedmiotowa decyzja jest ostateczna i zawiera prawidłowe rozstrzygnięcie oraz ustalenia faktyczne. Nie została zaskarżona ani przez Wnioskodawcę ani przez Zleceniobiorcę. Wnioskodawca dokonał prawidłowego wyliczenia zaległych składek w celu ich zapłaty i dokonał korekt stosownych dokumentów rozliczeniowych. Wnioskodawca zapłacił zaległe składki na ubezpieczenia społeczne oraz fundusz pracy za Zleceniobiorcę i odsetki za zwłokę w 3 ratach: w dniu 23 sierpnia 2019 r., w dniu 26 sierpnia 2019 r., w dniu 29 sierpnia 2019 r. W okresie sporządzenia korekt stosownych dokumentów rozliczeniowych, zapłaty zaległych składek i odsetek przez Wnioskodawcę za Zleceniobiorcę nie łączyła ich żadna umowa zlecenia ani żadna inna umowa. Kolejna umowa zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniobiorcą została zawarta w dniu 2 grudnia 2019 r. i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2020 r. W związku z powyższym, Wnioskodawca w informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2019 r. (Pit-11) wykazał w części E, wierszu 8 (inne źródła), poz. 64 kwotę zapłaconych przez Wnioskodawcę ww. zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, które zgodnie z obowiązującymi przepisami powinny być sfinansowane ze środków ubezpieczonego (Zleceniobiorcy). Następnie Wnioskodawca wezwał Zleceniobiorcę do zapłaty równowartości zapłaconych za niego składek i odsetek. Zleceniobiorca nie zapłacił ww. należności i w związku z tym Wnioskodawca skierował przeciwko niemu pozew o zapłatę. Zapłacone za Zleceniobiorcę przez Wnioskodawcę zaległe składki na ubezpieczenie społeczne do ZUS nie zostały zwrócone przez Zleceniobiorcę w tym samym roku podatkowym, w którym zostały zapłacone tj. w 2019 r. W dniu … 2020 r. Sąd Okręgowy w … wydał wyrok w sprawie o sygn. …, którym żądanie pozwu uwzględnił w całości, a zasądzoną kwotę rozłożył na 30 miesięcznych rat płatnych do 20-go miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Wyrok jest prawomocny na dzień sporządzenia niniejszego wniosku. Z uwagi na to, że w 2020 r. Wnioskodawcę i Zleceniobiorcę łączy umowa zlecenia w związku z kolejnym wyznaczeniem, Wnioskodawca dokonał potrącenia 2 rat z wynagrodzenia przysługującego Zleceniobiorcy i będzie ich dokonywał przez cały czas trwania zlecenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w przytoczonym na wstępie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności: otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dlatego też zapłacone przez Wnioskodawcę za podatnika (zleceniobiorcę) składki ZUS, w części, która powinna być finansowana przez zleceniobiorcę stanowią przychód tego zleceniobiorcy – jeśli ubezpieczony nie zwrócił ich Wnioskodawcy (płatnikowi składek) w roku, w którym zostały zapłacone – bowiem otrzymał on nieodpłatne świadczenie od zleceniodawcy (zleceniodawca zapłacił za niego składki, które powinny być finansowane ze środków zleceniobiorcy).

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w stosunku do osoby (lekarza weterynarii), z którą w dniu powstania przychodu (zapłaty zaległych składek) Wnioskodawca nie miał zawartej umowy zlecenia, zapłacone przez Wnioskodawcę z własnych środków zaległe składki ZUS w części, w której powinny być pokryte z dochodu zleceniobiorcy, stanowią dla tej osoby przysporzenie majątkowe, które należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie obowiązek wykazania kwoty zapłaconych ww. zaległych składek ZUS w części F informacji PIT-11 wystawionej za 2019 r., stosownie do postanowień art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że Wnioskodawca nieprawidłowo wykazał zapłacone przez Niego za Zleceniobiorcę składki na ubezpieczenie społeczne w informacji PIT-11 za 2019 r. w części E wierszu 8 (inne źródła), poz. 64, ponieważ przysporzenie majątkowe, o którym mowa powyżej - jako przychód, od którego płatnik nie jest zobowiązany naliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczek na podatek, należy wykazać w części F informacji PIT-11.

Przechodząc do kwestii powstania przychodu u Zleceniobiorcy w związku z zapłaconymi przez Wnioskodawcę odsetkami z tytułu niezapłaconych w terminie składek na ubezpieczenia społeczne należy odnieść się do ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 266 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 tej ustawy od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.). Z przepisu tego wynika więc, że w przypadku uchybienia terminowi płatności składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę. Dla powstania obowiązku opłacenia odsetek za zwłokę nie ma znaczenia, czy uchybienie terminowi płatności nastąpiło z przyczyn zawinionych przez płatnika składek, czy też z przyczyn przez niego niezawinionych. Obowiązek ten powstaje z mocy prawa i dla jego wystąpienia wystarczające jest nieopłacenie należnych składek w terminie (wyrok SN z dnia 9 maja 2005 r., I UK 362/06; wyrok SN z dnia 22 lipca 2008 r., II UK 353/07; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2013 r., III AUa 1423/12).

Wobec powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że odsetki od niezapłaconych w terminie składek na ubezpieczenie społeczne nie skutkują powstaniem przychodu dla zleceniobiorcy, bowiem jak wykazano powyżej zobowiązanie Wnioskodawcy-płatnika, do obliczenia i wpłacenia odsetek za zwłokę wynika z faktu, że to na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek odprowadzania tych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W konsekwencji wartość odsetek od niezapłaconych w terminie składek na ubezpieczenia społeczne zapłaconych przez Wnioskodawcę, nie stanowi dla zleceniobiorców przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii konieczności dokonania korekty informacji PIT-11 za 2019 r. w sytuacji, gdy Zleceniobiorca zapłaci wszystkie raty i tym samym pokryje z własnego majątku część składki, którą w jego imieniu poniósł Wnioskodawca, a która powinna być pokryta z wynagrodzenia Zleceniobiorcy wskazać należy, że potrącane z bieżących wynagrodzeń zleceniobiorcy zaległe, zapłacone wcześniej przez Wnioskodawcę jako zleceniodawcę – z własnych środków – składki na ubezpieczenie społeczne stanowią w istocie składki zwrócone zleceniodawcy przez podatnika (zleceniobiorcę). Potrącenie takie skutkuje tym, iż w efekcie składki na ubezpieczenie społeczne zleceniobiorcy są finansowane z jego dochodu (jego środków).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, którzy na skutek różnych okoliczności dokonali zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, przysługuje prawo do odliczenia tego świadczenia od dochodu.

Ustawodawca wprowadził procedurę określającą sposób zachowania się płatnika w przypadku otrzymania od podatnika zwrotu kwot wcześniej wypłaconych. W myśl art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Powyższy przepis realizuje zasadę uwzględniania podatnikowi kwot przez niego zwróconych w możliwie najkrótszym czasie, czyli w rozliczeniach związanych z obliczeniem zaliczek na podatek. Płatnik, któremu podatnik zwrócił na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest zatem pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki, o dokonany przez podatnika zwrot. Jeżeli kwota dokonanego zwrotu przekracza dochód danego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, że powyższa kwota podatnikowi przepada. Bowiem ustawodawca w art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy ustanowił procedury dokonywania takich odliczeń bezpośrednio przez podatnika, pozwalające samodzielnie pomniejszyć podstawę obliczenia podatku o dokonane w roku podatkowym zwroty nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

W sytuacji zatem zwrotu przez podatnika – zleceniobiorcę - nienależnie pobranego świadczenia płatnik zobowiązany jest wystawić informację PIT-11 odzwierciedlającą zaistniały w roku ubiegłym stan faktyczny, a więc bez uwzględnienia faktu zwrotu nienależnego świadczenia. W sytuacji natomiast, gdy ww. informacja została już wystawiona, płatnik nie jest upoważniony do dokonania jej korekty, bowiem informacja ta sporządzona była prawidłowo i tym samym brak jest podstaw prawnych do korygowania informacji za rok 2019.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie On zobowiązany dokonać korekty PIT-11 za 2019 r. polegającej na wyłączeniu z przychodu składek zwróconych przez Zleceniobiorcę, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin