Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.424.2020.3.JG
z 21 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) i z dnia 11 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania sprzedaży części odziedziczonych nieruchomości oraz uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ustalonej w wysokości wartości rynkowej, wartości początkowej odziedziczonej nieruchomości wprowadzonej do środków trwałych – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania sprzedaży części odziedziczonych nieruchomości oraz uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ustalonej w wysokości wartości rynkowej, wartości początkowej odziedziczonej nieruchomości wprowadzonej do środków trwałych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) oraz pismem z dnia 11 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca w wyniku dziedziczenia ( notarialne stwierdzenie nabycia spadku ) nabył poniższe nieruchomości:

1. lokal mieszkalny w (…) o powierzchni 51,79 m²,
2. lokal mieszkalny w (…) o powierzchni 34,13 m², ½ udziału nabył w drodze spadku, pozostałej ½ był już właścicielem ( nabycie po połowie udziałów w roku 2008),
3. dom wraz z działką (o powierzchni 0,2589 ha) w(…),
4. lokal mieszkalny (kamienica) - wykorzystywany w działalności gospodarczej Spadkodawcy (ojca).

Należy nadmienić, iż w przypadku powyższych nieruchomości pozostaje on jako jedyny Spadkobierca. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży powyższych lokali mieszkalnych (pow. 51,79 m² oraz 34,13 m²), oraz domu wraz z działką, zaś lokal mieszkalny (kamienicę) zamierza wprowadzić do swojej działalności gospodarczej.

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W związku z wprowadzeniem lokalu do działalności gospodarczej jako środek trwały będzie dokonywał również odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkową środka trwałego Podatnik zamierza ustalić na podstawie aktualnie obowiązującej ceny rynkowej.

Należy nadmienić, iż Spadkodawca wykorzystywał przedmiotową nieruchomość również w prowadzonej działalności.

W kwestii nieruchomości wymienionych w poz. 1-3 Podatnik zamierza dokonać jego sprzedaży jako osoba fizyczna jeszcze w tym roku (2020). Spadkodawca zmarł 1 marca 2020 roku. Uwzględniając okresy nabycia przez Spadkodawcę bezspornie w każdym przypadku łącznie upłynie okres 5 lat od daty nabycia.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do organu w dniu 17 września 2020 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na przytoczone pytania zawarte w wezwaniu z dnia 7 września 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.424.2020.1.JG

1. czy wskazana w pkt 4 opisu zdarzenia stanu przyszłego nieruchomość, określona przez Wnioskodawcę jako lokal mieszkalny (kamienica) wykorzystywany w działalności gospodarczej Spadkodawcy, oznacza lokal mieszkalny mieszczący się w kamienicy, wykorzystywany w działalności gospodarczej Spadkodawcy, jeżeli nie to proszę wyjaśnić jaką nieruchomość określa takie stwierdzenie, gdyż kamienica to budynek, a nie lokal?
   Kamienica składa się z 3 lokali mieszkalnych oraz 2 lokali handlowo-użytkowych.
   Kamienica była wynajmowana.
   
2. jeżeli Wnioskodawca odziedziczył kamienicę (budynek) to, czy jest to budynek mieszkalny, czy też budynek o innym charakterze (wskazać jakim)?
   
   Mieszkalny oraz handlowo-użytkowy.
   
3. skoro jak wynika z opisu zawartego we wniosku, Spadkodawca prowadził działalność gospodarczą, to proszę wskazać w jakim zakresie i czy oraz kto otrzymał przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym, w którym to lokal mieszkalny (kamienica) był wykorzystywany?
   
   Działalność w zakresie wynajem, zarząd i pośrednictwo nieruchomości. Nikt.
   
4. Kiedy spadkodawca (ojciec Wnioskodawcy) stał się właścicielem nieruchomości:
   
   
   
   
   
   1. lokalu mieszkalnego w (…) o powierzchni 51,79 m²?
      lokal mieszkalny w (…) o powierzchni 51,79 m2 adres: (…) nabycie przez spadkodawcę: postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku 24 listopada 2011 rok.
      
   2. udziału w wysokości ½ w lokalu mieszkalnym w (…) o powierzchni 34,13 m²?
      udział w wysokości 1/2 lokalu mieszkalnego - Podatnik pragnie sprostować omyłkę w postaci wskazania miasta Rzeszów i błędnej powierzchni - prawidłowe położenie (…) o powierzchni 46,8 m², data nabycia na współwłasność Spadkodawca i Wnioskodawca po 1/2 udziałów akt notarialny z dnia 2 października 2008 roku.
      
   3. domu wraz z działką (o powierzchni 0,2589 ha) w (…)
      dom w (…) o powierzchni 0,2589 ha – (…)
      nabyte w dniu 21 lutego 1990 roku postanowieniem nr (…)
      
   4. określonej jako lokal mieszkalny (kamienica), wykorzystywanego w działalności gospodarczej Spadkodawcy?
      kamienica adres: (…) o łącznej powierzchni 0,0325 ha . Nabycie spadku – 27 lutego 2002 rok.
      Dodatkowo Wnioskodawca nabył nieruchomość w (…) o powierzchni 34,13m 2 - brak zamiaru dokonywania sprzedaży - bez wpływu na przedmiotowy wniosek (nabyte 13 stycznia 2009 roku).
      
      
      
5. w związku z tym, że opisany stan faktyczny/zdarzenie przyszłe musi pozwalać na identyfikację wskazanych w nim okoliczności, proszę podać adresy wymienionych we wniosku, odziedziczonych nieruchomości
   Adresy : jak powyżej.
   
6. Jaką działalność gospodarczą i od kiedy prowadzi Wnioskodawca?
   Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę NIP(…), PKD 6820Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
   
7. Czy przedmiotowa nieruchomość, określona we wniosku jako lokal mieszkalny (kamienica) będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a jeżeli tak to w jaki sposób?
   Tak będzie wykorzystywana, nadal będzie wynajmowana Najemcom.

W związku z faktem, że wniosek nadal nie spełniał przesłanki wyczerpującego opisania okoliczności mającego zaistnieć zdarzenia przyszłego, organ skierował do Wnioskodawcy kolejne wezwanie dnia 2 października 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.424.2020.2.JG.

Na przytoczone poniżej zawarte w wezwaniu pytania Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1. skoro jak Wnioskodawca stwierdził w uzupełnieniu odziedziczył kamienicę, która składa się z 3 lokali mieszkalnych oraz 2 lokali handlowo-użytkowych to, czy własność wyżej wymienionych lokali została wyodrębniona?
   Nie, własność lokali nie jest wyodrębniona, Podatnik odziedziczył część udziałów całej kamienicy.
   
2. jeżeli własność lokali w przedmiotowej kamienicy jest wyodrębniona, to wartość początkowa jakiego środka trwałego ma być przedmiotem wnioskowanej interpretacji w pytaniu nr 2 sformułowanym we wniosku ORD-IN :
   • budynku kamienicy, czy też
   • własność wyodrębnionego w tej kamienicy lokalu oraz jaki charakter ma ten lokal, tj. mieszkalnym czy użytkowy?
   
   Wartość całej kamienicy wynosi 10 milionów złotych, natomiast udziału posiadanego w kamienicy przez Podatnika wynosi 3/8 co daje łączną wartość 3 750 000 zł.
   
3. w związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie 2 wezwania z dnia 7 września 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.424.2020.1.JG, organ informuje, że jak wynika z objaśnień do Klasyfikacji Środków Trwałych, zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) – (Dz. U. z 2016 r., poz.1864), budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku gdy budynek nie spełnia tego kryterium, klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. W związku z powyższym proszę o jednoznaczne wskazanie, jakim budynkiem zgodnie z powyższym jest odziedziczona przez Wnioskodawcę kamienica?
   Budynek jest niemieszkalny, lokale znajdujące się w nim są wynajmowane pod działalności.
   
4. stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych status środka trwałego przysługuje m.in. budynkom oraz lokalom będącym odrębną własnością, jeżeli:
   
   
   
   
   1. stanowią przedmiot własności lub współwłasności podatnika,
      
   2. zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
      
   3. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
      
   4. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
      
   5. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
      - proszę o jednoznaczne wskazanie czy ww. przesłanki wypełnia przedmiot zapytania w pytaniu nr 2 sformułowanym w części G, poz. 75 wniosku ORD-IN z dnia 24 czerwca 2020 r.
      
      Tak spełnia warunki uznania go za środek trwały.
      
      
      
5. proszę wyjaśnić, czy organ prawidłowo rozumie dodatkową informację udzieloną w odpowiedzi na pkt 4 wezwania, o treści: Wnioskodawca nabył nieruchomość w (…), o powierzchni 34,13 m² - brak zamiaru dokonywania sprzedaży - bez wpływu na przedmiotowy wniosek (nabyte 13 stycznia 2009 roku). Czy to sformułowanie należy rozumieć następująco: Wnioskodawca nabył w spadku oprócz wymienionych we wniosku nieruchomości również nieruchomość w (…) o powierzchni 34,13 m , ale Wnioskodawca nie zamierza jej sprzedawać, ani nie będzie stanowić ona środka trwałego w prowadzonej działalności, czyli nie jest ona przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji złożonym przez Wnioskodawcę?
   Wnioskodawca nabył go w spadku, nie zamierza dokonywać jego sprzedaży i wprowadzać go do działalności jako środek trwały.
   
6. od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Bowiem Wnioskodawca nie udzielił informacji na tę część pytania zawartą w pytaniu nr 6 wezwania z dnia 7 września 2020 r. nr 0115- KDIT3.4011.424.2020.1.JG?
   Podatnik od dnia 20 stycznia 2014 roku prowadzi działalność w tym zakresie - PKD 6820 Z.
   
7. czy nieruchomości, które Wnioskodawca zamierza sprzedać w 2020 r., a które odziedziczył 1 marca 2020 r., były przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomości?
   Nieruchomości, odziedziczone, które Podatnik zamierza sprzedać nie są wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomości.
   
8. jeżeli nieruchomości, które Wnioskodawca zamierza sprzedać w 2020 r., a które odziedziczył 1 marca 2020 r. nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to w jaki sposób Wnioskodawca korzystał/ będzie korzystał z tych nieruchomości od dnia ich odziedziczenia do dnia ich sprzedaży?
   Od dnia odziedziczenia do dnia sprzedaży nieruchomości nie są wykorzystywane w prowadzonej działalności ani nie są podnajmowane.
   
9. kiedy (wskazać datę) Wnioskodawca wprowadził lokal/kamienicę, która jest przedmiotem pytania nr 2 do środków trwałych?
   
   Podatnik jeszcze nie wprowadził kamienicy do środka trwałego.
   
10. od kiedy (wskazać datę) Wnioskodawca wykorzystuje lokal/kamienicę, która jest przedmiotem pytania nr 2, w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej?
    Podatnik wykorzystuje kamienicę w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej od czasu otrzymania spadku.
    
11. w jaki sposób Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał z nieruchomości (lokal/kamienicę) od dnia ich odziedziczenia do dnia ich wprowadzenia do środków trwałych?

Od dnia odziedziczenia do dnia ich wprowadzenia do środków trwałych będzie przedłużony najem wynajmowanych lokali.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku sformułował następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia w 2020 r. odziedziczonej części nieruchomości położonej w (…) – (brak księgi wieczystej)?
2. Czy z tytułu wprowadzonej do działalności gospodarczej nieruchomości udziałów w wysokości 3/8 całości udziałów w kamienicy przy ul. (…) wpisanej w księdze wieczystej, Wnioskodawca prawidłowo dokona ustalenia wartości początkowej i będzie mógł zaliczyć w koszty uzyskania przychodu dokonywane odpisy amortyzacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż w oparciu o nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która obowiązuje od dnia 1 stycznia 2019 r. i przewiduje korzystne zmiany dla osób dziedziczących, pięcioletni okres po upływie którego "wolno" sprzedać nieruchomość bez opodatkowania podatkiem dochodowym jest liczony od daty nabycia lub wybudowania nieruchomości przez spadkodawcę, a nie jak było do końca 2018 r. od chwili jego śmierci.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec tego dokonane przez Wnioskodawcę w 2020 r. odpłatne zbycie [dopisek organu: udziału] w nieruchomości, nabytego w spadku położonej w (…) nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia odziedziczonej nieruchomości.

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, art. 23. [dopisek organu; ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych]

1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

45a) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: 

a) nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  
• nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
  
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, iż w przypadku składników majątkowych otrzymanych w drodze spadku spadkobierca ustala ich wartość początkową i dokonuje amortyzacji bez względu, czy nabycie korzysta, czy też nie, ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Tylko w przypadku darowizny - zamiast dotychczasowego wyłączenia możliwości amortyzacji wprowadzono zasadę jej kontynuowania- przypadek ten nie zachodzi.

Zgodnie z art. 22g ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro nabycie nastąpi w drodze spadku – to wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, zaś wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze spadku należy określić według wartości rynkowej z dnia nabycia spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz.1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłami przychodu jest m.in.

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm. ) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W myśl postanowień art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytego w spadku udziału w nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

W przedstawionym opisie okoliczności nabycia nieruchomości wskazano, że Wnioskodawca w związku z śmiercią spadkodawcy, która nastąpiła 1 marca 2020 r. nabył w spadku nieruchomości. Ponadto odpłatne zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej. Datą nabycia nieruchomości na współwłasność przez Spadkodawcę i Wnioskodawcę po 1/2 udziałów nastąpiło w drodze aktu notarialnego zawartego dnia 2 października 2008 roku. Biorąc pod uwagę brzmienie art. 10 ust. 5 ww. ustawy od nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości przez Spadkodawcę do dnia sprzedaży przez Spadkobiercę odziedziczonego udziału planowanej w 2020 roku upłynął okres przekraczający pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości.

Zatem, mając na uwadze regulacje zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2020 r. udziału w ww. nieruchomości otrzymanej w drodze spadku, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w wyżej powołanym przepisie.

Natomiast w kwestii ustalenia wartości początkowej środka trwałego, w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nabytego w drodze spadkobrania oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonywanej od tej wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych wskazać należy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Odpowiednio do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie zaś do treści art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu

• zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 22h ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie zaś z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia środka trwałego w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - za jego wartość początkową uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jak z powyższego wynika dla nabytego w drodze spadku udziału w kamienicy spadkobierca ustala wartość początkową tak nabytego środka trwałego w wysokości wartości rynkowej z dnia jego nabycia.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

A zatem, zgodnie z treścią ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w drodze spadku, nie podlegają wyłączeniu z mocy art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a z kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, a nabyty udział w kamienicy wypełnia warunki do uznania go za środek trwały.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, Wnioskodawca ma możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości początkowej nieruchomości w wysokości wartości rynkowej z dnia jej nabycia w drodze spadku, w koszty uzyskania przychodów, bowiem dla nieruchomości nabytej w drodze spadku nie znajduje zastosowania wyłączenie wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć przy tym należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.