2020.10.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.387.2020.3.PC
z 26 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2020 r. (data wpływu 14 września 2020 r.) uzupełnionym w dniu 22 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 22 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 października 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji dostawy zabudowanej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji dostawy zabudowanej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej (…). Wniosek został uzupełniony w dniu 22 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 22 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 października 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 21 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione w odpowiedzi na wezwanie Organu:

Komornik Sądowy (zwany dalej: „komornikiem” lub „Wnioskodawcą”), działający jako organ egzekucyjny, prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce (zwaną dalej: „dłużnikiem”). W związku z prowadzoną egzekucją nieruchomości będących własnością dłużnika na licytację publiczną zostaną wystawione:

Nieruchomość (działka nr 1), na której posadowiony został budynek (nr ewidencji środków trwałych …), zwany dalej: „budynkiem nr I”,
Nieruchomość (działa nr 2 i 3), na której posadowiono:
1. Środek trwały w postaci budynku (nr ewidencji środków trwałych….), zwany dalej „budynkiem nr II”,
2. Parking (nr ewidencji środków trwałych … zwany dalej: „placem parkingowym”,
3. Parking (nr ewidencji środków trwałych … zwany dalej: „placem utwardzonym”.

Wnioskodawca wskazuje, że budynek nr II znajduje się na granicy działki nr ew. … i …, przy czym granica podziału przechodzi przez budynek (przez przestrzeń pomieszczeń pod kątem). Na potrzeby niniejszego wniosku pod zwrotem „budynek nr II” rozumieć należy część budynku znajdującą się na działce nr 2 oraz część budynku na działce nr 3.

Z otrzymanych przez Wnioskodawcę od syndyka masy upadłościowej w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego oświadczeń wynika, że:

Budynek nr I został przyjęty do użytkowania w dniu 01.01.2004 r. W okresie ostatnich dwóch lat nie dokonywano żadnych nakładów na tej nieruchomości. Za datę pierwszego zasiedlenia budynku nr I należy uznać dzień 01.01.2004 r.
Budynek nr II został przyjęty do użytkowania w dniu 31.12.2004 r. W 2009 r. w budynku tym były prowadzone prace polegające na dobudowie nowego skrzydła, dla którego zostało wydane pozwolenie na użytkowanie w 2011 r. W okresie ostatnich dwóch lat nie dokonywano żadnych nakładów na tej nieruchomości. Za datę pierwszego zasiedlenia budynku nr II należy uznać dzień 31.12.2004 r.
Plac parkingowy został przyjęty do użytkowania w dniu 31.12.2004 r. oraz nie dokonywano względem niego żadnych ulepszeń. Za datę pierwszego zasiedlenia w/w placu należy uznać dzień 31.12.2004 r.
Plac utwardzony został przyjęty do użytkowania w dniu 01.01.2004 r. oraz nie dokonywano względem niego żadnych ulepszeń, w związku z czym za datę pierwszego zasiedlenia w/w placu należy uznać dzień 01.01.2004 r.

Na potwierdzenie powyższych danych Wnioskodawca otrzymał:

Pisemne oświadczenie syndyka potwierdzające brak poniesienia w okresie ostatnich dwóch lat jakichkolwiek nakładów na w/w nieruchomościach,
Ewidencję środków trwałych dłużnika,
Pisemne oświadczenia dłużnika potwierdzające daty zasiedlenia każdego środka trwałego, tj. budynku nr I, budynku nr II, placu parkingowego oraz placu utwardzonego.

Ponadto na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Budynek nr I był faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r. Fakt ten jest powszechnie znany z uwagi, że budynek wchodził w skład kompleksu dawnej Szkoły (…). Wnioskodawca posiada pisemne oświadczenie syndyka, z którego wynika, że Budynek nr I został oddany do użytkowania 01.01.2004 r. W związku z tym dłużnik wcześniej niż w okresie 2 ostatnich lat nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku nr I w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej Budynku nr I po dokonaniu, których nie rozpoczęło się wykorzystywanie/użytkowanie Budynku nr I.

Budynek nr II był faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r. Fakt ten jest powszechnie znany z uwagi, że budynek wchodził w skład kompleksu dawnej Szkoły (…) Wnioskodawca posiada pisemne oświadczenie syndyka, z którego wynika, że Budynek II został oddany do użytkowania 31.12.2004 r. W związku z tym dłużnik wcześniej niż w okresie 2 ostatnich lat nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku nr II w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej Budynku nr II po dokonaniu, których nie rozpoczęło się wykorzystywanie/użytkowanie Budynku nr II.

Plac parkingowy stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2020 poz. 1333 ze zm.). Zgodnie z załącznikiem do tej ustawy parkingi należą do XXII kategorii obiektów budowlanych. Z kolei art. 3 pkt 1 prawa budowlanego przez obiekt budowlany nakazuje rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury. Plac parkingowy nie jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 prawa budowlanego, ani obiektem małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4 prawa budowlanego, w związku z czym uznać go należy za budowlę, o której mowa w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego. Plac parkingowy faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r. Fakt ten jest powszechnie znany z uwagi, że budowla wchodziła w skład kompleksu dawnej Szkoły ….

Plac utwardzony stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2020 poz. 1333 ze zm.). Wnioskodawca nadmienia, że plac ten jest placem parkingowym. Zgodnie z załącznikiem do tej ustawy parkingi oraz place postojowe należą do XXII kategorii obiektów budowlanych. Z kolei art. 3 pkt 1 prawa budowlanego przez obiekt budowlany nakazuje rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury. Plac parkingowy nie jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 prawa budowlanego, ani obiektem małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4 prawa budowlanego, w związku z czym uznać go należy za budowlę, o której mowa w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego. Plac utwardzony faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r. Fakt ten jest powszechnie znany z uwagi, że budowla wchodziła w skład kompleksu dawnej Szkoły….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa opisanych budynków i budowli w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym korzysta ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa opisanych budynków i budowli w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym korzysta ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 18 ustawy o VAT komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego jest podatnikiem podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Komornik dokonujący transakcji w imieniu podatnika - dłużnika jest obowiązany do jej opodatkowania podatkiem VAT, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. „(...) gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.352.2020.2.KP). W związku z tym, komornik obowiązany jest do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów wszelkich okoliczności mogących przesądzić o opodatkowaniu transakcji podatkiem VAT.

W świetle przepisów ustawy o VAT dostawa gruntów oraz budynków i budowli podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, o czym przesądza art. 2 pkt 6 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z podatku VAT, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie jest definiowane w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT jako oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Budynek nr I, jak wskazano wyżej, został oddany do użytkowania w dniu 01.01.2004 r. Z oświadczenia przekazanego przez syndyka wynika, iż w okresie ostatnich dwóch lat nie dokonywano na tej nieruchomości żadnych nakładów. Syndyk tym samym, za datę pierwszego zasiedlenia, uznaje dzień oddania budynku do użytkowania, tj. 01.01.2004 r. „(...) zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.375.2020.1.MŻ). Wnioskodawca w stosunku do dostawy tego budynku może zatem zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Budynek nr II został przyjęty do użytkowania w dniu 31.12.2004 r. W 2009 r. w budynku były prowadzone prace polegające na dobudowie nowego skrzydła, dla którego zostało wydane pozwolenie na użytkowanie w 2011 r. Dobudowa nowego skrzydła budynku mieści się w kategorii rozbudowy, a zatem w wyniku prac remontowych doszło do ulepszenia budynku. Wnioskodawca nie posiada jednak informacji na temat wartości przeprowadzonych prac. Biorąc zatem pod uwagę fakt, że wysokość wydatków poniesionych na ulepszenie środka trwałego determinuje ustalenie daty pierwszego zasiedlenia, a nowe skrzydło budynku zostało oddane do użytkowania w 2011 r., z ostrożności Wnioskodawca za datę pierwszego zasiedlenia tego budynku uznaje rok 2011, na którą również wskazuje w oświadczeniu syndyk. Tym samym od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuży niż dwa lata. Wnioskodawca w stosunku do dostawy tego budynku może zatem zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W odniesieniu do placu parkingowego dokumenty uzyskane przez Wnioskodawcę potwierdzają, że został on przyjęty do użytkowania w dniu 31.12.2004 r. oraz nie dokonywano względem niego żadnych ulepszeń. W związku z tym pomiędzy pierwszym zasiedleniem - 31.12.2004 r. - a przyszłą dostawą upłynął okres dłuższy niż wymagany przez ustawę o VAT. Prawidłowe zatem będzie zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w stosunku do tej dostawy.

Z kolei, w odniesieniu do placu utwardzonego dokumenty uzyskane przez Wnioskodawcę potwierdzają, że został on oddany do użytkowania w dniu 01.01.2004 r. oraz nie dokonywano względem niego żadnych ulepszeń. Zatem w tym przypadku również pomiędzy pierwszym zasiedleniem - 01.01.2004 r. a przyszłą dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca w stosunku do tej dostawy również może zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca posiada pisemne oświadczenia oraz dokumenty wskazane w stanie faktycznym potwierdzające, że w odniesieniu do wszystkich wskazanych wyżej nieruchomości (budynków i budowli) w okresie dwóch ostatnich lat nie dokonywano na nich żadnych nakładów. W związku z czym nie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, dostawa opisanych budynków i budowli w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym korzysta ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przy tym, przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” oraz „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Komornik Sądowy, prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi (spółce). W związku z prowadzoną egzekucją na licytację publiczną zostaną wystawione Nieruchomość (działka nr 1), na której posadowiony został Budynek nr I oraz Nieruchomość (działka nr 2 i 3), na której posadowiono Budynek nr II (znajdujący się na granicy działki nr 2 i 3), parking (plac parkingowy), parking (plac utwardzony).

Budynek nr I był faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r. Dłużnik wcześniej niż w okresie 2 ostatnich lat nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku nr I w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej Budynku nr I po dokonaniu, których nie rozpoczęło się wykorzystywanie/użytkowanie Budynku nr I jak również w okresie ostatnich dwóch lat nie dokonywano żadnych nakładów.

Budynek nr I był faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r. Dłużnik wcześniej niż w okresie 2 ostatnich lat nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku nr II w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej Budynku nr II po dokonaniu, których nie rozpoczęło się wykorzystywanie/użytkowanie Budynku nr II jak również w okresie ostatnich dwóch lat nie dokonywano żadnych nakładów.

Plac parkingowy stanowi budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Plac parkingowy faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r. Dłużnik nie dokonywał żadnych ulepszeń względem placu parkingowego.

Plac utwardzony stanowi budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Plac utwardzony faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r. Dłużnik nie dokonywał żadnych ulepszeń względem placu utwardzonego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia czy do planowanej transakcji będzie miało zastosowanie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że sprzedaż budynków (Budynku nr I i Budynku nr II) oraz budowali (placu parkingowego i placu utwardzonego) będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że względem budynków oraz budowli postało pierwsze zasiedlenia i od momentu powstania pierwszego zasiedlenia do dnia planowanej sprzedaży minie okres co najmniej 2 lat. Jak wskazano Budynek nr I został faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r., Budynek nr II został faktycznie wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r., Plac parkingowy faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 31.12.2004 r., natomiast Plac utwardzony faktycznie był wykorzystywany po „przyjęciu do użytkowania”, tj. od 01.01.2004 r. Jednocześnie, względem wskazanych zabudowań, dłużnik wcześniej niż w okresie 2 ostatnich lat nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej danego zabudowania po dokonaniu, których nie rozpoczęło się wykorzystywanie/użytkowanie jak również nie dokonywał żadnych nakładów w okresie ostatnich dwóch lat. Zatem w stosunku do Budynku nr I, Budynku nr II oraz budowli (placu parkingowego i placu utwardzonego) spełnione są łącznie warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji, skoro sprzedaż budynków (Budynku nr I i Budynku nr II) oraz budowali (placu parkingowego i placu utwardzonego) będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy zwolnieniem objęty będzie również grunt tj. działki nr 1, 2 i 3 na których są posadowione zabudowania.

Zatem sprzedaż w ramach licytacji komorniczej Nieruchomości (działka nr 1), na której posadowiony został Budynek nr I oraz Nieruchomości (działka nr ew. 2 i 3), na której posadowiono Budynek nr II (znajdujący się na granicy działki nr ew. 2 i 3), parking (plac parkingowy), parking (plac utwardzony) będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym dostawa budynków i budowli w trybie licytacji publicznej w postępowaniu egzekucyjnym korzysta ze zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin