Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.469.2020.3.EC
z 27 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 13 października 2020 r. (data nadania 15 października 2020 r., data wpływu 21 października 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 29 września 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.469.2020.2.EC, 0111-KDIB2-2.4015.2020.3.MM (data doręczenia 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuacji amortyzacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuacji amortyzacji.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 września 2020 r. (data nadania 29 września 2020 r., data doręczenia 12 października 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.469.2020.2.EC, 0111-KDIB2-2.4015.2020.3.MM, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 13 października 2020 r. (data nadania 15 października 2020 r., data wpływu 21 października 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec zamierza dokonać na rzecz Wnioskodawcy darowizny przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) kc prowadzone pod firmą A. W skład przedsiębiorstwa, które zostanie przekazane Wnioskodawcy przez Ojca będą wchodziły budynki hotelu, restauracji, jak również budynki administracyjne i gospodarcze, wyposażenie hotelu i restauracji, urządzenia techniczne i samochody.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 września 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.469.2020.2.EC, 0111-KDIB2-2.4015.2020.3.MM, Wnioskodawca uzupełnił braki formalne, W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

1. Pan M.T. zamierza zacząć prowadzić własną działalność gospodarczą pod koniec bieżącego roku przed otrzymaniem darowizny od ojca w zakresie hotelarstwa i podobnych obiektów zakwaterowania (55.10.Z), sprzedaży detalicznej prowadzonej w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (47.11.Z), sprzedaży detalicznej gazet i artykułów piśmiennych (47.62.Z), transportu lądowego pasażerskiego (49.39.Z), działalności usługowej wspomagającej transport lądowy (52.21.Z), restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych (56.10.A), wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego (77.21.Z), wystawianie przedstawień artystycznych (90.01. Z) oraz działalności obiektów sportowych (93.11.Z).
2. Wnioskodawca zamierza wybrać formę opodatkowania podatkiem liniowym i będzie prowadzić „podatkową książkę przychodów i rozchodów”.
3. Środki trwałe, które mają być przedmiotem darowizny były i są amortyzowane w działalności gospodarczej przyszłego Darczyńcy.
4. Z uwagi na kilkudziesięcioletnie prowadzenie przedsiębiorstwa przez przyszłego Darczyńcę niektóre środki trwałe zostały całkowicie zamortyzowane, a niektóre zostały zamortyzowane jedynie częściowo.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy darowizna przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) kc dokonana przez Ojca na rzecz syna w formie aktu notarialnego będzie zwolniona od podatku od spadku i darowizn pomimo nie zgłoszenia tego faktu do Naczelnika Urzędu Skarbowego?
2. Czy jeżeli Darczyńca dokonywał amortyzacji środków trwałych, które następnie zostały darowane na rzecz Syna to Obdarowany będzie mógł kontynuować amortyzację otrzymanych w darowiźnie środków trwałych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast na pytanie Nr 1 dotyczące podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z treści przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o PIT wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały, musi:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
  

• zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
  

• być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
  

• jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
  

• być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne doszło do zmiany m.in. w zakresie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe brzmienie przepisu skutkowało tym, że od 1 stycznia 2018 naliczona amortyzacja darowanego środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych nie była uznawana za koszty uzyskania przychodów, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, ustawodawca zdecydował się wyłączyć odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych nabytych nieodpłatnie, w tym nabytych w drodze spadku lub darowizny z kosztów uzyskania przychodów.

Amortyzacja darowanego środka trwałego od 01.01.2019 r.

Ustawodawca zauważył, że powyższe rozwiązania mają negatywny wpływ głównie na niewielkie firmy rodzinne. W celu naprawy przepisów w nowelizacji zawartej w ustawie o zmianie m.in. podatku dochodowym od osób fizycznych, na której mocy przywrócono — dla darowizn środków trwałych otrzymanych po 1 stycznia 2018 r. — możliwość uznawania odpisów amortyzacyjnych za koszt podatkowy. Na mocy art. 23 ust. 9 ustawy o PIT od 1 stycznia 2019 roku amortyzacja darowanego środka trwałego nadal może być uznawana za koszt podatkowy.

Podsumowując jeżeli darczyńca dokonywał amortyzacji środków trwałych wówczas obdarowany kontynuuje amortyzacje dokonywaną dotychczas przez darczyńcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 22g ust. 12 omawianej ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Stosownie do treści art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 23 ust. 9 ww. ustawy, przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a) nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Ojciec zamierza dokonać na rzecz Wnioskodawcy darowizny przedsiębiorstwa. W skład przedsiębiorstwa, które zostanie przekazane Wnioskodawcy przez Ojca będą wchodziły budynki hotelu, restauracji, jak również budynki administracyjne i gospodarcze, wyposażenie hotelu i restauracji, urządzenia techniczne i samochody. Środki trwałe, które mają być przedmiotem darowizny były i są amortyzowane w działalności gospodarczej przyszłego Darczyńcy. Z uwagi na kilkudziesięcioletnie prowadzenie przedsiębiorstwa przez przyszłego Darczyńcę niektóre środki trwałe zostały całkowicie zamortyzowane, a niektóre zostały zamortyzowane jedynie częściowo.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie cytowany uprzednio przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny. Otrzymane w darowiźnie środki trwałe wykorzystywane są bowiem przez ojca Wnioskodawcy (darczyńcę) w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i są przez niego amortyzowane. Zatem Wnioskodawca (obdarowany) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych winien przyjąć je w wartości określonej przez ojca (darczyńcę) – nastąpi bowiem kontynuacja amortyzacji. Kontynuując amortyzację opisanych we wniosku środków trwałych Wnioskodawca zobowiązany będzie do uwzględnienia wysokości dokonanych już przez ojca odpisów oraz przyjęcia wybranej przez niego metody amortyzacji. W sytuacji, gdy jakiś środek trwały został w całości zamortyzowany w działalności gospodarczej ojca ‒ Wnioskodawca nie ma możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w darowiźnie środka trwałego i zaliczania ich do kosztów podatkowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że jeżeli darczyńca dokonywał amortyzacji środków trwałych wówczas obdarowany kontynuuje amortyzacje dokonywaną dotychczas przez darczyńcę, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.