Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.141.2020.BFP
z 28 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 22 września 2020 r. (data wpływu – 23 września 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 25 października 2017 r. zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A nr X/2017 w Kancelarii Notarialnej w S. Wnioskodawczyni wraz z mężem E.K., na zasadzie wspólności ustawowej, otrzymała darowiznę od syna D.K. w wysokości ½ domu mieszkalnego wraz z połową działki budowlanej nr (…). Drugą połowę domu i działki budowlanej, w miejscowości B. Wnioskodawczyni posiadała z mężem od 1982 r. Rzeczony dom wraz z działką budowlaną Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała w całości 28 sierpnia 2020 r., zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A nr Y/2020 w Kancelarii Notarialnej w S. za kwotę 415.000 zł. Następnie 15 września 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła za kwotę 200.000 zł ½ domu, pozostały udział ½ nabyła córka Wnioskodawczyni z mężem, również za kwotę 200.000 zł, zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A nr Z/2020. Obecnie Wnioskodawczyni z pozostałymi właścicielami dokonują remontu powyższego domu, zaznaczonego w umowie zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni może dokonać darowizny zakupionego udziału ½ w domu w O. córce, mimo braku upływu 5 lat od darowizny syna D.K. bez opłaty podatku?
2. Czy Wnioskodawczyni może zameldować się w tym domu po dokonaniu remontu, czy koniecznie wcześniej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, darowizna przekazana córce nie musi być oprocentowana podatkiem, mimo braku 5 lat od otrzymania darowizny w tym zakresie od syna.

W opinii Wnioskodawczyni, meldować się w tym domu nie musi, ponieważ w przypadku braku dużego remontu Wnioskodawczyni nie może tam mieszkać. Po dokonaniu remontu można się zameldować, jeżeli istnieje taka konieczność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z wolą Wnioskodawczyni wyrażoną w złożonym wniosku – jest wyłącznie ocena stanowiska na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać należy się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdyż druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do treści art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 4a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Wskazane powyżej zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 września 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła za kwotę 200.000 zł ½ domu, pozostały udział ½ nabyła córka Wnioskodawczyni z mężem, również za kwotę 200.000 zł. Obecnie Wnioskodawczyni z pozostałymi właścicielami dokonują remontu powyższego domu, zaznaczonego w umowie zakupu. Wnioskodawczyni zamierza w drodze darowizny przekazać swój udział w zakupionej nieruchomości córce.

Istota przedmiotowej sprawy sprowadza się do kwestii czy w przedstawionym stanie faktycznym darowizna udziału w nieruchomości na rzecz córki rodzi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn po stronie Wnioskodawczyni, mimo braku upływu 5 lat od darowizny otrzymanej od syna.

Mając na uwadze treść wniosku oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że na Wnioskodawczyni jako darczyńcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tytułu darowizny udziału w nieruchomości na rzecz córki. To, że od otrzymania w darowiźnie od syna ½ nieruchomości nie upłynęło jeszcze 5 lat nie ma dla skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn żadnego znaczenia. Nabycie tytułem darowizny od syna – mając na uwadze, że darowizna, dokonana między synem a matką (rodzicami), została zawarta w formie aktu notarialnego – skorzystało ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków

i darowizn. Zwolnienie to nie jest niwelowane poprzez zbycie przedmiotu nabycia, bez względu na czas zbycia. Tym samym sprzedaż przedmiotu darowizny i ewentualne wydatkowanie w taki sposób pozyskanych środków na nabycie innej substancji mieszkaniowej a następnie darowizna tej substancji mieszkaniowej – nie rodzi żadnych skutków podatkowych w podatku od spadków

i darowizn po stronie Wnioskodawczyni.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, w zakresie podatku od spadków i darowizn, jest moment w jakim Wnioskodawczyni zamelduje się w nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym darowizna przekazana córce nie musi być opodatkowana, mimo braku 5 lat od otrzymania darowizny w tym zakresie od syna należało uznać za prawidłowe. Jak wyjaśniono powyżej, na Wnioskodawczyni z tego tytułu nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Obowiązek podatkowy ciąży bowiem przy umowie darowizny na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Końcowo wskazać należy, iż brak obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn w związku z darowizną udziału w nieruchomości nie oznacza, iż z tytułu tej czynności Wnioskodawczyni nie będzie podlegała opodatkowaniu innym podatkiem – np. podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże Organ interpretacyjny z uwagi na zakres wniosku wskazany przez Wnioskodawczynię może wypowiedzieć się w przedmiotowej interpretacji wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.