2020.11.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.338.2020.2.BG
z 17 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2020 r., (data wpływu do Organu za pośrednictwem platformy tego samego dnia), uzupełnionym 20 października 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

wartości bonów pieniężnych NBP utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego Bank powinien brać pod uwagę przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności, ich kupna/wykupu przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży, ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank może zastosować 9% stawkę podatku dochodowego w 2020 r., jeżeli Bank posiada status małego podatnika a wszystkie przychody osiągnięte w 2020 r. nie przekroczą limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

wartości bonów pieniężnych NBP utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego Bank powinien brać pod uwagę przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności, ich kupna/wykupu przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży, ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank może zastosować 9% stawkę podatku dochodowego w 2020 r., jeżeli Bank posiada status małego podatnika a wszystkie przychody osiągnięte w 2020 r. nie przekroczą limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 października 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.338.2020.2.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 20 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Bank Spółdzielczy (…) prowadzi działalność od (…) i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcjonuje w formie spółdzielni na podstawie ustawy Prawo Bankowe, Prawo spółdzielcze oraz ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Rokiem podatkowym dla Banku jest rok kalendarzowy.

W 2019 r. Bank osiągnął następujące przychody:

Przychody z tytułu odsetek: (…) zł.
Przychody z tytułu prowizji: (…) zł.
Przychody z tytułu udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych o zmiennej kwocie dochodu: (…) zł w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP (…) zł.
Pozostałe przychody operacyjne: (…) zł.
Przychody z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości: (…) zł.

Łącznie przychody wyniosły: (…) zł.

Z wartości przychodów wymienionych w punkcie 4 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wynosiła: (…) zł, zaś należny podatek VAT wyniósł: (…) zł.

Przychód podatkowy za 2019 r. wynosi (…) zł.

W 2019 r. Bank dokonał zakupu krótkoterminowych bonów pieniężnych NBP na łączną kwotę (…) zł, oraz wykupu krótkoterminowych bonów pieniężnych przez NBP na łączną kwotę (…)

zł. Bank na koniec roku 2019 posiadał dłużne papiery wartościowe na kwotę: (…) zł w tym bony pieniężne NBP w kwocie (…) zł. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w 2019 r. były odprowadzane przez Bank przy zastosowaniu stawki 19%.

Na 30.06.2020 r. Bank osiągnął następujące przychody:

Przychody z tytułu odsetek: (…) zł.
Przychody z tytułu prowizji: (…) zł.
Przychody z tytułu udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych o zmiennej kwocie dochodu: (…) zł w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP (…) zł.
Pozostałe przychody operacyjne: (…) zł.
Przychody z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości: (…) zł.

Łącznie przychody wyniosły: (…) zł.

Z wartości przychodów wymienionych w punkcie 4 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wynosiła: (…) zł, zaś należny podatek VAT wyniósł: (…) zł.

Przychód podatkowy za 6 miesięcy 2020 r. wynosi (…) zł.

W 2020 r. Bank dokonał zakupu krótkoterminowych bonów pieniężnych NBP na łączną kwotę (…) zł, oraz wykupu krótkoterminowych bonów pieniężnych przez NBP na łączną kwotę (…) zł. Bank na koniec czerwca roku 2020 posiadał dłużne papiery wartościowe na kwotę: (…) zł w tym bony pieniężne NBP w kwocie (…) zł. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w 2020 r. są odprowadzane przez Bank przy zastosowaniu stawki 19%.

W 2020 r. Bank planuje zakup papierów wartościowych (obligacje skarbowe 5-letnie) utrzymywanych do terminu zapadalności. Termin wykupu obligacji skarbowych to 2025 rok. Bank w związku z zakupem obligacji skarbowych będzie uzyskiwał roczne dyskonto oraz odsetki. Zarówno dyskonto jak i odsetki będą miały wpływ na wynik finansowy i będą stanowić przychody z tytułu odsetek. Nabyte przez Bank obligacje skarbowe będą utrzymywane do terminów zapadalności i nie są przedmiotem dalszego obrotu. Ponadto Bank planuje zakup papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży w wysokości 4 mln. złotych, które planuje sprzedać w 2020 r. Bank w związku z zakupem obligacji skarbowych będzie uzyskiwał roczne dyskonto oraz odsetki. Zarówno dyskonto jak i odsetki będą miały wpływ na wynik finansowy i będą stanowić przychody z tytułu odsetek. Prognozowane łączne przychody w 2020 r. uwzględniające: przychody z tytułu odsetek, przychody z tytułu prowizji, przychody z tytułu udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych o zmiennej kwocie dochodu, pozostałe przychody operacyjne oraz przychody z rozwiązania rezerw nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Do Banku nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b, 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej „ustawa o CIT”).

W odpowiedzi na wezwanie w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Bank w piśmie z 20 października 2020 r. wskazał, że:

wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) wyniosła (…) zł w poprzednim roku podatkowym (tj. 2019) i nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, (tj. na dzień 1 października 2019 r. - 8.747.000 zł),
w pytaniach 1-5 Bank chce ustalić, czy wartość bonów pieniężnych/obligacji, które posiada w swoim portfelu lub nabędzie w roku podatkowym, powinien uwzględnić w przychodach ze sprzedaży roku podatkowego odpowiednio dla potrzeb ustalenia czy posiada status „małego podatnika” i zastosowania stawki podatkowej o jakiej mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ponadto Bank wskazuje:

w stwierdzeniu zawartym w stanowisku do pyt. 1, 2, 3, i 4 „jak i sama wartość nominalna nie stanowi przychodów” Bank przez „wartość nominalną” rozumie wartość bonów/obligacji w wysokości do której zwrotu zobowiązany jest emitent w/w papierów wartościowych,
przedmiotem wątpliwości objętych zakresem pytania nr 4 jest uwzględnienie przy wyliczaniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT wartości papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży,
przedmiotem wątpliwości objętych zakresem pytania nr 5 jest uwzględnienie przy wyliczaniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu art. 19 ust. L pkt 2 ustawy o CIT wartości papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytanie nr 1, 3, 4, 5 ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Czy wartości bonów pieniężnych NBP utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego Bank powinien brać pod uwagę przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.?
Czy Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności, ich kupna/wykupu przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT?
Czy Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.?
Czy Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT?
Czy Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży, ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.?
Czy Bank może zastosować 9% stawkę podatku dochodowego w 2020 r., jeżeli Bank posiada status małego podatnika a wszystkie przychody osiągnięte w 2020 r. nie przekroczą limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Do przychodów o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r. należy zaliczyć przychody z tytułu odsetek, przychody z tytułu prowizji, przychody z tytułu udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych o zmiennej kwocie dochodu w tym dyskonto od bonów pieniężnych oraz dyskonto i odsetki od obligacji skarbowych, pozostałe przychody operacyjne oraz przychody z rozwiązania rezerw.

Zdaniem Banku, wartość papierów wartościowych (bony pieniężne NBP), utrzymywanych do terminu zapadalności, transakcje związane z ich zakupem i wykupem w ciągu roku podatkowego, jak i sama wartość nominalna nie stanowi przychodów w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Banku, wartość papierów wartościowych (obligacje skarbowe) utrzymywanych do terminu zapadalności, transakcje związane z ich zakupem i wykupem w ciągu roku podatkowego, przychód z wykupu jak i sama wartość nominalna nie stanowią przychodów ze sprzedaży.

Ad. 3

Zdaniem Banku, wartość papierów wartościowych (obligacje skarbowe), utrzymywanych do terminu zapadalności, transakcje związane z ich zakupem i wykupem w ciągu roku podatkowego, jak i sama wartość nominalna nie stanowi przychodów w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ad. 4

Zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT małym podatnikiem jest podatnik u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Wobec powyższej definicji Bank uznaje, że przychodami ze sprzedaży są przychody z tytułu odsetek, przychody z tytułu prowizji oraz pozostałe przychody operacyjne powiększone o podatek VAT. Wartość papierów wartościowych (bony pieniężne NBP, obligacje skarbowe) utrzymywane do terminu zapadalności, transakcje związane z ich zakupem i wykupem w ciągu roku podatkowego, przychód z wykupu jak i sama wartość nominalna nie stanowi przychodów ze sprzedaży.

Zdaniem Banku, wartość kupna/sprzedaży obligacji skarbowych (dostępnych do sprzedaży w trakcie roku podatkowego należy wliczyć do przychodu ze sprzedaży w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Ad. 5

Zdaniem Banku, wartość kupna/sprzedaży obligacji skarbowych (dostępnych do sprzedaży) w trakcie roku podatkowego należy wliczyć do przychodu w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ad. 6

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 stosują stawkę podatku 9% jeżeli posiadają statut małego podatnika. Bank w 2019 r. osiągnął wartość przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług (bez uwzględnienia przychodów z dyskonta bonów pieniężnych oraz przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości), która nie przekroczyła równowartości 2.000.000,00 euro wyrażonych w złotych tj. 8.747.000,00 zł. W ocenie Banku w 2020 r. Bank posiada status małego podatnika. Bank przewiduje, iż wartość wszystkich przychodów osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym, nie przekroczy limitu przychodów 1.200.000,00 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 tj. 5.110.000,00 zł.

Zdaniem Banku, wobec powyższego Bank będzie posiadał status małego podatnika oraz może zastosować stawkę preferencyjną 9% do podstawy opodatkowania za 2020 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT’ ), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o CIT przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

z zysków kapitałowych oraz
z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na „przychody operacyjne” i „zyski kapitałowe” nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła „zyski kapitałowe” stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

W tym miejscu należy wskazać, że w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca zawarł zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. przychody z papierów wartościowych (…).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

19% podstawy opodatkowania;
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

-nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

spółki dzielonej,
podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
1. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
2. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników
- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Powołane wyżej przepisy odwołują się niejednokrotnie do pojęcia „małego podatnika”. Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że, za małego podatnika w 2020 r. uznaje się natomiast podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła kwoty 8.746.800 zł. W 2019 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2019 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2019 r. Nr 190/A/NBP/2019) wynosił 4,3734 zł x 2.000.000 euro = 8.746.800 zł, w zaokrągleniu 8.747.000 zł.

Ad. 2 i 4

Wątpliwości Banku wynikające z pytania oznaczonego nr 2 i 4, na tle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, dotyczą odpowiednio kwestii ustalenia, czy do limitu przychodów ze sprzedaży, decydującego o statusie „małego podatnika” dla celów podatku dochodowego, w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, Bank powinien brać pod uwagę:

wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności, ich kupna/wykupu,
wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego.

Kluczowym aspektem analizy tego zagadnienia jest rozumienie sformułowania „wartość przychodu ze sprzedaży”, wskazanego w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. Zauważa się, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. Wskazać także należy, że nie można tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym, należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Taka interpretacja „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odwoływanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu ustawy o CIT nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zwrócić uwagę – posługując się pomocniczo definicją stworzoną dla celów podatku od towarów i usług, że sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Przychód liczony dla ustalenia limitu stanowią wszelkie zbycia w ramach danego źródła, tylko w sytuacji gdy odnoszą się do czynności sprzedaży. Zatem nie każde zbycie powodujące powstanie przychodu z tytułu zysków kapitałowych będzie oznaczało włącznie kwot uzyskanych z jego tytułu do obliczenia limitu sprzedaży dla małego podatnika.

W zakresie definiowania sprzedaży dla celów ustalenia limitu małego podatnika podkreśla się że wskutek braku definicji ustawowej, pojęcie to powinno być odczytywane według jego literalnego znaczenia (por. wyrok WSA w Poznaniu z 18 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 723/18). Sprzedaż, która według Słownika Języka Polskiego PWN oznacza „odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę”. Takie znaczenie językowe najbliższe jest definicji użytej w Kodeksie cywilnym w art. 535 § 1 który definiuje pojęcie umowy sprzedaży następująco: przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Cechami umowy sprzedaży będzie występowanie przynajmniej dwóch stron, swoboda zawierania umów, ustalona cena, dokonywanie jej na wolnym rynku, składnie ofert, możliwość wyboru stron umowy.

Przychody z wykupu papierów wartościowych w postaci obligacji zawiera własne regulacje odnoszące się do zasad obrotu nimi, w tym wykupu. Takie zbycie (wykup) możliwe jest tylko wobec konkretnego katalogu podmiotów, w wyniku spełnienia szeregu szczegółowych warunków. Nie są tu to zatem czynności typowe dla umowy sprzedaży, która charakteryzuje się swobodą zawierania umów, czy wyboru kontrahenta. Przychód uzyskany ze zbycia w związku z wykupem obligacji obwarowany jest szczegółowymi warunkami.

Wobec powyższych wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza to, że limitu decydującego o uznaniu podatnika za „małego” w rozumieniu ustawy o CIT, należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Odnosząc się zatem w pierwszej kolejności do kwestii ustalenia, czy wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych), jak również transakcje związane z zakupem i wykupem tych papierów wartościowych dokonywanym w trakcie roku podatkowego Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu, czy posiada status małego podatnika, należy zauważyć, że jeśli podatnik uzyskuje przychód z wykupu obligacji skarbowych to przychód ten nie powinien być uwzględniony w przychodach decydujących o statusie małego podatnika. Sama wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu małego podatnika.

Nie są wynikiem przeprowadzonej transakcji sprzedaży, nie generują więc przychodów ze sprzedaży, w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Z kolei czynność zbycia papierów wartościowych na rzecz osoby trzeciej na wolnym rynku kształtuje cenę i nie ogranicza nabywców papierów wartościowych (obligacji skarbowych).

Tym samym wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży w ciągu roku podatkowego, tj. obligacji, które Bank planuje sprzedać w wyżej opisanym rozumieniu pojęcia „sprzedaż”, Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu, czy posiada status małego podatnika.

Ad 1, 3, 5

Wątpliwości Banku wynikające z pytania oznaczonego nr 1, 3, 5 na tle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, dotyczą odpowiednio kwestii ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r., Bank powinien brać pod uwagę:

wartość bonów pieniężnych NBP utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego,
wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego,
wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży, ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że dla zastosowania 9% stawki podatku w 2020 r. oprócz posiadania przez Bank statusu „małego podatnika”, należy również spełnić przesłankę nieprzekroczenia osiągniętych w roku podatkowym przychodów w równowartości 1.200.000 euro. Do limitu przychodów 1.200.000 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT osiągniętych w roku podatkowym, należy zaliczać wszystkie przychody podatkowe określone zgodnie z art. 12 ustawy o CIT, bez wyłączenia przychodów z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodem są z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z powołanych wyżej regulacji ustawy o CIT wynika, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi, a więc takie którym może on rozporządzać jak właściciel. Jednocześnie, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Jednym z przepisów o charakterze szczególnym w stosunku do art. 12 ust. 1 ustawy o CIT jest art. 14 ustawy o CIT. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Ustawa o CIT nie zawiera przepisów regulujących bezpośrednio sposobu rozpoznawania przychodów z wykupu obligacji czy bonów pieniężnych NBP.

Zgodnie jednak z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1208 z późń. zm), obligacje są papierami wartościowymi emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji, zwanego dalej „obligatariuszem”, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Brak jest jednak definicji legalnej Bonu Pieniężnego. Na stronach Portalu Edukacji Ekonomicznej Narodowego Banku Polskiego zmieszczona jest informacja, że Bon Pieniężny NBP jako krótkoterminowy papier wartościowy służy pomocą do zwykłego (komercyjnego) banku. Bank centralny pożycza wtedy bankom pod zastaw bezpiecznych papierów dłużnych (najczęściej bonów lub obligacji skarbowych).

Z powyższego można przyjąć, że charakter obligacji czy bonów pieniężnych NBP jest zbliżony do pożyczki, która w myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740) stanowi umowę, na mocy której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Tym samym, do określania na gruncie przepisów ustawy o CIT przychodów z wykupu obligacji czy bonów pieniężnych NBP przez analogię stosować należy przepisy o rozpoznawaniu przychodów z pożyczek.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Powyższy przepis zawiera katalog wyłączeń z przychodów, tj. wpływów których nie uważa się za przychód podatkowy i nie uwzględnia się w obliczeniu dochodu do opodatkowania. Praktycznie jest to swego rodzaju zwolnienie przedmiotowe, uzasadnione zwykle specjalnym charakterem określonego rozliczenia bądź szczególnym uregulowaniem kwestii kosztów dotyczących przychodów danego rodzaju. Na mocy tego przepisu do przychodów podatkowych nie zalicza się m.in. otrzymanych, jak i zwróconych pożyczek i kredytów.

Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a omawianej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Generalną zasadą obowiązującą w podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do udzielonych (otrzymanych) kredytów (pożyczek) jest to, że kwota główna (kapitał) jest podatkowo obojętna. Zarówno udzielenie/otrzymanie, jak i zwrot kredytu nie wpływa na powstanie przychodów i kosztów podatkowych, zarówno u pożyczkodawcy jaki pożyczkobiorcy. Tak więc sama kwota kredytu (pożyczki) dla pożyczkodawcy, zarówno w momencie udzielenia kredytu (pożyczki) i otrzymania jego zwrotu od pożyczkobiorcy nie wpływa na powstanie kosztów ani przychodów podatkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się również kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Oznacza to, że przychodu nie stanowi spłata pożyczki w części kapitałowej oraz odsetki, które pozostają naliczone, a nie zostały otrzymane. Wnioskując z przeciwieństwa, przychód stanowić powinny jedynie odsetki faktycznie otrzymane przez podatnika.

Przekładając powyższe na przypadek obligacji czy bonów pieniężnych, stwierdzić należy, że nie będą stanowić przychodu transakcje, których przedmiotem będzie zakup/wykup bonów pieniężnych obligacji skarbowych. Do limitu przychodów nie wlicza się też wartości nominalnej bonów czy obligacji.

Z kolei odnosząc się do wartości obligacji skarbowych dostępnych do sprzedaży w trakcie roku podatkowego należy zauważyć, że po stronie Banku powstanie przychód na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 tej ustawy, który będzie podlegał wliczeniu do limitu przychodów 1.200.000 euro o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ad. 6

Z kolei odnosząc się do kwestii zastosowania preferencyjnej stawki należy stwierdzić, że stawka 9% podstawy opodatkowania ma zastosowanie do podatników posiadających status „małego podatnika”, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Jak wynika z opisu sprawy przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w poprzednim roku podatkowym (2019 r.) nie przekroczyły 2.000.000 euro (w sytuacji Banku wartość ta wyniosła (…) zł). Jednocześnie prognozowane przychody osiągnięte w roku podatkowym (2020 r.) nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.

Tym samym należy uznać, że jeżeli oba warunki będą spełnione to Bank będzie miał możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej 9% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

wartości bonów pieniężnych NBP utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego Bank powinien brać pod uwagę przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności, ich kupna/wykupu przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statutu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) utrzymywanych do terminu zapadalności oraz transakcje ich kupna/wykupu dokonywane w trakcie roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy wyliczaniu przychodów ze sprzedaży uprawniających do uzyskania statusu małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,
Bank powinien brać pod uwagę wartość papierów wartościowych (obligacji skarbowych) dostępnych do sprzedaży, ich kupna/sprzedaży w ciągu roku podatkowego przy ustaleniu, czy nie przekroczył limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w 2020 r.,
Bank może zastosować 9% stawkę podatku dochodowego w 2020 r., jeżeli Bank posiada status małego podatnika a wszystkie przychody osiągnięte w 2020 r. nie przekroczą limitu przychodów 1.200.000 euro, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT

należy uznać za jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin