Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.188.2020.2.MK
z 3 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 28 września 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 25 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku złożenia deklaracji z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego i jej korekty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie braku obowiązku złożenia deklaracji z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego i jej korekty. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 9 listopada 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.188.2020.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie formułowane po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca planuje wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego w celu jego demontażu i sprzedaży na części.

Auto zostanie w całości wwiezione na teren kraju, a następnie po oględzinach i ocenie jego stanu, zapakowane i odwiezione do firmy zajmującej się demontażem.

Ramy czasowe tego zdarzenia powinny się zamkną w przedziale od 1 do 5 dni zanim pojazd od przekroczenia granicy zostanie zdekompletowany do stanu praktycznie uniemożliwiającego jego ponowne złożenie.

Wnioskodawca wnosi o interpretację przepisów ustawy o podatku akcyzowym, mając na uwadze fakt, że auto będzie wjeżdżało do kraju w celu demontażu i sprzedaży jego części, a nie dalszej odsprzedaży i rejestracji.

Jego rozbiórka nastąpi do 14 dni od przemieszczenia na teren RP.

Na demontaż zostanie okazany rachunek.

Pismem z 9 listopada 2020 r. Organ wezwał Wnioskodawcę m.in. do uzupełnienia opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego przez wątpliwości wskazanie:

1. Czy samochód który ma być przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Wnioskodawcę to samochód osobowy w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.);
2. Czy opisane we wniosku czynności wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
3. Czy Wnioskodawca nabędzie prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju, czy też po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju.
   
   

W odpowiedzi na wezwanie wskazano:

1. Samochód będący przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego jest autem osobowym;
2. Opisane we wniosku czynności nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
3. Prawo do rozporządzania samochodem osobowym nabyte jest przed przemieszczeniem auta na terytorium RP.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w takiej sytuacji ma obowiązek złożenia deklaracji AKC-U i po zmianie stanu faktycznego jej korekty?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy składać deklaracji i zaraz potem jej korekty, by uniknąć bezsensownej biurokracji, zważając na to, że docelowo pojazd (jego części) nie będzie podlegał akcyzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym" – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – art. 100 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości – art. 100 ust. 3 ustawy.

Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2 i 2a, art. 19, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20 – art. 100 ust. 6 ustawy.

Stosownie do art. 101 ust. 2 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju.

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2 – art. 102 ust. 1 ustawy.

Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – art. 106 ust. 2 ustawy.

Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – art. 106 ust. 3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy, przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz jego wątpliwości przedstawione w pytaniu, Organ w pierwszej kolejności zwraca uwagę, że ustawodawca w sposób jednoznaczny sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem samochodu osobowego, w jakich okolicznościach podlega on opodatkowaniu podatkiem akcyzowym i jaki podmiot obowiązany jest do złożenia deklaracji oraz zapłaty podatku akcyzowego.

Co istotne w analizowanej sprawie, przeznaczenie nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego do demontażu, nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu jego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W sprawie dla opodatkowania, a co za tym idzie obowiązku złożenia deklaracji, zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy, ma znaczenie fakt nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego o którym mowa w art. 100 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika jednoznacznie, że Wnioskodawca planuje dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego w rozumieniu ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nabędzie prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju.

Zgodnie zatem z obowiązującymi przepisami, z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, powstanie obowiązek podatkowy, ciążący na Wnioskodawcy jako podatniku. W konsekwencji Wnioskodawca w opisanej we wniosku sytuacji będzie miał obowiązek złożenia deklaracji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Fakt przeznaczenia nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego do demontażu, jak i brak jego rejestracji na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym przez Wnioskodawcę, nie ma dla powyższego znaczenia.

Organ zaznacza, że zgodnie z art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 110 ze zm.) właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia.

Tym samym przywóz na terytorium kraju samochodów osobowych co do zasady podlega przepisom ustawy Prawo o ruchu drogowym, jak również podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Fakt zatem późniejszego demontażu przywiezionego już samochodu osobowego nie będzie miał wpływu na powstały w chwili przemieszczenia samochodu osobowego na terytorium kraju obowiązek podatkowy i obowiązek złożenia deklaracji.

Reasumując, w analizowanym przypadku u Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, od którego Wnioskodawca będzie obowiązany zapłacić podatek akcyzowy i złożyć deklarację właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Natomiast przeznaczenie nabytego samochodu osobowego do demontażu nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu jego nabycia wewnątrzwspólnotowego jak i nie powoduje, że samochód ten, nie będzie podlegał podatkowi akcyzowemu. W konsekwencji uregulowania dotyczące korekty deklaracji nie będą miały w sprawie zastosowania.

W świetle powyższego Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku, uznając je tym samym za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.