Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.383.2020.2.MMU
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.), uzupełnionym 27 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy zakup programu produkcyjnego i urządzeń do jego obsługi należy podzielić na:
  
  • licencje na program komputerowy kwalifikowaną jako wartość niematerialną i prawną amortyzowaną przez 24 miesiące,
    
  • 12 zestawów komputerowych zakwalifikowanych do środków trwałych o symbolu KŚT 487 i amortyzowanych stawką 30%
• czy analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów stanowią cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej oraz środków trwałych,
  
• czy analizę przedwdrożeniową, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów należy zaliczyć do kosztów wspólnych inwestycji rozliczanych na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji
  
  

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie odpowiedniego zakwalifikowania kosztów amortyzacji wymienionych we wniosku oprogramowania, zestawów komputerowych, paneli meldunkowych oraz kosztów usług wdrożenia, a także możliwości zaliczenia do kosztów wspólnych inwestycji wydatków wdrożeniowych.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 listopada 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.383.2020.1.MMU wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest w trakcie nabywania programu produkcyjnego: jednego systemu dla dwóch zakładów produkcyjnych. Zakup oprogramowania odbywa się etapami. Na koniec każdego miesiąca wystawiana jest faktura dotycząca zakończonego etapu prac. Fakturowana jest licencja na program (w ratach). Program będzie stosowany do zarządzania procesem produkcji od momentu wprowadzenia dokumentacji technologicznej produktu do momentu sprzedaży i wystawienia faktury za produkt. Będzie użytkowany przez 8 zestawów komputerowych stanowiące odrębne środki trwałe (na stanowiskach biurowych) i 12 paneli meldunkowych (na stanowiskach produkcyjnych). Liczba licencjonowanych użytkowników i paneli meldunkowych jest zmienna.

Panele meldunkowe będą służyły rejestracji rozpoczęcia i zakończenia etapu produkcji oraz wglądowi w dokumentację technologiczną w programie produkcyjnym przez pracowników produkcyjnych. Dostawa komponentów paneli meldunkowych (panel meldunkowy, system operacyjny do terminala, uchwyt do terminala, czytnik kodów kreskowych) również fakturowana jest przez dostawcę programu produkcyjnego.

Ponadto dostawca fakturuje takie pozycje: analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, dojazd i nocleg konsultantów.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 20 listopada 2020 r., Wnioskodawca wskazał że, nabywając program produkcyjny, o którym mowa we wniosku nabywa licencję do programu na czas bliżej nieokreślony (Wnioskodawca planuje okres co najmniej 10 lat), oraz że nie nabywa autorskich praw majątkowych.

Na 8 zestawów komputerowych, o których mowa we wniosku, nie składają się panele meldunkowe. Każdy zestaw komputerowy stanowi odrębny środek trwały przyjęty już do użytkowania przez pracowników na stanowiskach biurowych. Paneli meldunkowych będzie 12. Każdy panel meldunkowy będzie odrębnym środkiem trwałym przyjętym do użytkowania przez pracowników na stanowiskach produkcyjnych.

Zestawy komputerowe zostały zaklasyfikowane do KŚT 487 Zespoły komputerowe. Panele meldunkowe natomiast zostaną zaklasyfikowane do KŚT 487 Zespoły komputerowe.

Panele meldunkowe będą wykorzystywane w prowadzonej działalności przez okres co najmniej 5 lat.

Wnioskodawca poniósł wydatki z tytułu analizy przedwdrożeniowej, nadzoru kierownika projektu, dojazdu i noclegu konsultantów oraz zarządzania projektem. Wnioskodawca będzie jeszcze ponosił wydatki z tytułu zarządzania projektem i szkolenia pracowników biurowych i produkcyjnych z obsługi programu produkcyjnego i obsługi paneli meldunkowych.

Ww. wydatki są bezpośrednio związane z nabyciem programu produkcyjnego wraz z panelami meldunkowymi. Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować ww. wydatków do określonego składnika majątku.

Ww. wydatki Wnioskodawca poniesie do dnia przekazania ww. składników majątku do użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zakup programu produkcyjnego i urządzeń do jego obsługi należy podzielić na:
   
   • licencje na program komputerowy kwalifikowaną jako wartość niematerialną i prawną amortyzowaną przez 24 miesiące,
     
   • 12 zestawów komputerowych zakwalifikowanych do środków trwałych o symbolu KŚT 487 i amortyzowanych stawką 30%?
2. Czy analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów stanowią cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej oraz środków trwałych?
   
3. Czy analizę przedwdrożeniową, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów należy zaliczyć do kosztów wspólnych inwestycji rozliczanych na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z klasyfikacją środków trwałych panel meldunkowy stanowi urządzenie wejścia – wyjścia, czyli zespół komputerowy KŚT 487. Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi środek trwały podlegający amortyzacji.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 program produkcyjny stanowi licencję na program komputerowy, czyli jest wartością niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 listopada 2020 r., w którym Wnioskodawca stwierdza że, nabywając program produkcyjny nabywa od innego podmiotu licencję na użytkowanie programu komputerowego na okres dłuższy niż rok. Program produkcyjny będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Program będzie użytkowany na zespołach komputerowych (8 zestawach komputerowych przyjętych już do ewidencji środków trwałych użytkowanych także do innych celów związanych z działalnością gospodarczą i 12 panelach meldunkowych). Liczba zespołów komputerowych (zestawów komputerowych i paneli meldunkowych), na których program będzie użytkowany, może zwiększyć się wraz z rozwojem firmy i wzrostem produkcji w przyszłości. Program produkcyjny nie jest oprogramowaniem systemowym, niezbędnym do użytkowania zestawów komputerowych i paneli meldunkowych, jest oprogramowaniem użytkowym służącym do zarządzania produkcją.

W związku z powyższym Wnioskodawca zaznacza, że program produkcyjny stanowi odrębny składnik majątku i należy go wprowadzić do ewidencji jako wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji przez okres 24 miesięcy.

Wnioskodawca nabywając program produkcyjny nabywa na własność panele meldunkowe na okres dłuższy niż rok. Wnioskodawca nabywa 12 paneli meldunkowych (urządzeń głównych), 12 systemów operacyjnych do terminala, 12 uchwytów do terminala i 12 czytników kodów kreskowych, które zostaną połączone w 12 odrębnych, kompletnych i zdatnych do użytku obiektów. Dołączenie oprogramowania systemowego do każdego panelu meldunkowego spowoduje, że może on funkcjonować samodzielnie poza programem produkcyjnym.

Panele meldunkowe będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej do obsługi programu produkcyjnego na stanowiskach produkcyjnych. Będą służyły rejestracji rozpoczęcia i zakończenia etapu produkcji oraz wglądowi w dokumentację technologiczną wyrobu i proces wytwarzania produktu. Skompletowany i zdatny do użytku obiekt będzie używany do wprowadzania danych do programu produkcyjnego i wyprowadzania informacji z programu produkcyjnego, czyli będzie stanowił zespół komputerowy KŚT 487 amortyzowany stawką 30%.

2. Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów, to koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, które wlicza się w cenę nabycia.

3. Analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów są kosztami wspólnymi dotyczącymi zakupu wartości niematerialnej i prawnej oraz środków trwałych. Rozliczenie kosztów wspólnych inwestycji na poszczególne projekty proporcjonalnie do udziałów kosztów bezpośrednich obiektu w kosztach bezpośrednich całej inwestycji jest powszechnie stosowaną i niekwestionowaną przez organy podatkowe metodą podziału kosztów wspólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby ten wydatek spełniał następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, t.j. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), t.j. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być, spełniające powyższe kryteria, wydatki zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się wprost przypisać do konkretnych przychodów, a które jednak niewątpliwie prowadzą do ich osiągnięcia. Powyższe nie odnosi się do wydatków, które ponoszone są w związku z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacji dla celów podatkowych podlegają wyłącznie nabyte wartości niematerialne i prawne, czyli tylko takie, które zostały przez podatnika nabyte.

Definicję pojęcia „licencja” zawiera ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W myśl natomiast art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, licencje podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

• zostały nabyte przez Spółkę,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
  
  

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przytoczonego wyżej art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że podatnik by móc dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych (paneli meldunkowych) oraz wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na oprogramowanie komputerowe, musi ustalić ich wartość początkową.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem „koszty związane z zakupem środka trwałego lub wartości niematerialne i prawne”. W art. 16g ust. 3 Ustawy o CIT dotyczącym ustalenia ceny nabycia ustawodawca nie definiuje katalogu kosztów, które powinny być kapitalizowane do wartości początkowej środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych. Wskazany przepis zawiera jedynie katalog przykładowy. W rezultacie, za koszty związane z zakupem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych należy uznać te koszty, których wielkość do zapłaty jest znana przed oddaniem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych do używania lub które dotyczą rozliczeń obejmujących okres do tego dnia, bez względu na to, kiedy wypada termin zapłaty lub kiedy je poniesiono. Niemniej jednak, art. 16g ust. 3 Ustawy o CIT nie odnosi się do wszystkich kosztów, które w jakikolwiek sposób mają związek z nabyciem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych. Z treści tego przepisu jednoznacznie bowiem wynika, że do wartości początkowej nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy zaliczyć tylko te wydatki, które są ściśle związane z ich nabyciem, t.j. takie, bez których poniesienia nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych byłoby niemożliwe.

Zgodnie z brzmieniem art. 16i ust. 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Z kolei według art. 16m ust. 1pkt 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3 ustawy o CIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dla licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich nie może być krótszy niż 24 miesiące.

Stosownie do treści art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Zgodnie z opisem przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest w trakcie wdrażania programu produkcyjnego dla dwóch zakładów produkcyjnych. Program będzie stosowany do zarządzania procesem produkcji od momentu wprowadzenia dokumentacji technologicznej produktu do momentu sprzedaży i wystawienia faktury za produkt. Nabywając program produkcyjny, Wnioskodawca nabywa licencję do programu na czas co najmniej 10 lat. Oprócz oprogramowania Wnioskodawca nabył również 8 zestawów komputerowych stanowiących odrębne środki trwałe oraz 12 paneli meldunkowych. Każdy panel meldunkowy będzie odrębnym środkiem trwałym przyjętym do użytkowania przez pracowników na stanowiskach produkcyjnych. Panele meldunkowe będą wykorzystywane w prowadzonej działalności przez okres co najmniej 5 lat. Zestawy komputerowe zostały zaklasyfikowane do KŚT 487 Zespoły komputerowe. Panele meldunkowe natomiast zostaną zaklasyfikowane do KŚT 487 Zespoły komputerowe. Dodatkowo Wnioskodawca korzysta z usług wdrożeniowych, na które składają się wydatki analizy przedwdrożeniowej, nadzór kierownika projektu, a także dojazd i nocleg konsultantów. Ww. wydatki są bezpośrednio związane z nabyciem programu produkcyjnego wraz z panelami meldunkowymi oraz zostaną poniesie do dnia przekazania ww. składników majątku do użytkowania.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie:

• czy zakup programu produkcyjnego i urządzeń do jego obsługi należy podzielić na:
  
  • licencje na program komputerowy kwalifikowaną jako wartość niematerialną i prawną amortyzowaną przez 24 miesiące,
    
  • 12 zestawów komputerowych zakwalifikowanych do środków trwałych o symbolu KŚT 487 i amortyzowanych stawką 30%;
• czy analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem, oraz dojazd i nocleg konsultantów stanowią cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej oraz środków trwałych;
  
• czy analizę przedwdrożeniową, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów należy zaliczyć do kosztów wspólnych inwestycji rozliczanych na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji.
  
  
  
  
  

Pierwszą wątpliwością Wnioskodawcy jest ustalenie, czy licencja na pogram komputerowy stanowi wartość niematerialną i prawną, która może być amortyzowane przez 24 miesiące. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy najpierw przeprowadzić analizę zdarzenia przyszłego nakierowaną na znalezienie przesłanek spełniających kryteria możliwości uznania danej licencji za wartość niematerialną i prawną na gruncie przepisów ustawy o CIT. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca na potrzeby własnej działalności gospodarczej nabył licencję na program komputerowy kwalifikowany, na przewidywany przez siebie okres używania powyżej jednego roku, z zamiarem wykorzystania oprogramowania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością produkcją. W świetle powyższego, należy stwierdzić że zostały spełnione warunki przewidziane w art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT dotyczące uznania nabytej licencji za wartość niematerialną i prawną.

Zatem można odnieść się do kwestii dotyczącej okresu amortyzacji podatkowej ww. licencji. Stosownie do art. 16m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3 ustawy o CIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż dla licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz dla praw autorskich – 24 miesiące. Z powyższego przepisu wynika, że od wartości początkowej licencji do programu komputerowego stanowiącej wartość niematerialną i prawną, można dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie nie krótszym niż 24 miesiące.

W związku z powyższym, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że program produkcyjny stanowi odrębny składnik majątku i należy go wprowadzić do ewidencji jako wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji przez okres 24 miesięcy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie czy 12 zestawów komputerowych (paneli meldunkowych) zakwalifikowanych pod symbolu KŚT 487 stanowi środki trwałe i podlegają amortyzacji podatkowej wg stawką 30%.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że paneli meldunkowych będzie 12, każdy panel meldunkowy będzie odrębnym środkiem trwałym przyjętym do użytkowania przez pracowników na stanowiskach produkcyjnych. Panele meldunkowe zostaną zaklasyfikowane do KŚT 487 Zespoły komputerowe. Panele meldunkowe będą wykorzystywane w prowadzonej działalności przez okres co najmniej 5 lat.

Powyższe oznacza, że panele meldunkowe spełniają kryteria uznania ich za środki trwałe określone w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Natomiast odnoście stawki amortyzacyjnej, jaką należy przyjąć do amortyzacji ww. środków trwałych wskazać należy, że według przepisu art. 16i ust. 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. W przywołanym Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących Załącznik Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla środków trwałych zakwalifikowanych pod symbolem KŚT 487 jako Zespoły komputerowe właściwa stawka amortyzacyjna wynosi 30%.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy że, 12 zestawów komputerowych stanowiących środki trwałe należy amortyzować wg stawki 30%.

Drugą wątpliwością Wnioskodawcy jest ustalenie czy koszty prac wdrożeniowych, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów stanowią cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych.

Wskazać przy tym należy, że wydatki, o jakie powiększa się wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały wymienione w powołanym wyżej art. 16g ust. 3 jedynie przykładowo, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności”. Cena nabycia składnika majątkowego obejmuje zarówno koszty zakupu (cenę należną zbywcy), jak i koszty poniesione w związku z przystosowaniem środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej do gospodarczego wykorzystania, w tym wydatki z tytułu uruchomienia i instalacji programu komputerowego, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Wobec powyższego, co do zasady, wszystkie wydatki, które są ściśle związane z nabyciem ww. składników majątkowych, t.j. takie, bez których poniesienia nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych byłoby niemożliwe, poniesione do dnia oddania ich do używania, winny zwiększać wartość początkową ww. składników majątkowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego ww. wydatki są bezpośrednio związane z nabyciem programu produkcyjnego wraz z panelami meldunkowymi i wydatki te poniesie zostaną do dnia przekazania ww. składników majątku do użytkowania, to stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, wydatki te będą stanowiły cenę nabycia wymienionych wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych, a więc będą powiększać wartość początkową tych składników majątkowych.

Odnosząc się natomiast do trzeciej wątpliwości Wnioskodawcy w sprawie alokacji kosztów pochodzących z nabycia usług wdrożeniowych, nadzoru kierownika projektu, zarządzania projektem oraz dojazdu i noclegu konsultantów rozliczanych na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji, stwierdzić należy, że skoro wymienione wyżej wydatki zwiększają wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować ww. wydatków do określonego składnika majątku, to ww. wydatki mogą zostać rozdzielone na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy zakup programu produkcyjnego i urządzeń do jego obsługi należy podzielić na:
  
  • licencje na program komputerowy kwalifikowaną jako wartość niematerialną i prawną amortyzowaną przez 24 miesiące,
    
  • 12 zestawów komputerowych zakwalifikowanych do środków trwałych o symbolu KŚT 487 i amortyzowanych stawką 30%
• czy analiza przedwdrożeniowa, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów stanowią cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej oraz środków trwałych,
  
• czy analizę przedwdrożeniową, nadzór kierownika projektu, zarządzanie projektem oraz dojazd i nocleg konsultantów należy zaliczyć do kosztów wspólnych inwestycji rozliczanych na poszczególne obiekty proporcjonalnie do udziału kosztów bezpośrednich obiektu w sumie kosztów bezpośrednich inwestycji
  

-jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.