2020.12.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-1.4010.443.2020.1.BKD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.443.2020.1.BKD
z 21 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 października 2020 r. (data wpływu 21 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie stosuje się przepisów ustawy o podatku CIT w zakresie cen transferowych na podstawie art. 11b ustawy o podatku CIT – jest prawidłowe,
w przypadku transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k ustawy o podatku CIT i przekazania informacji, o której mowa w art. 11t tej ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy:

do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie stosuje się przepisów ustawy o podatku CIT w zakresie cen transferowych na podstawie art. 11b ustawy o podatku,
w przypadku transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k ustawy o podatku CIT i przekazania informacji, o której mowa w art. 11t tej ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”). Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez nią działalności jest obsługa naziemna statków powietrznych (PKD 52.23.Z) świadczona na lotniskach na terenie kraju.

100% udziałów w kapitale Wnioskodawcy posiada Przedsiębiorstwo X (dalej: „X”). W rozumieniu przepisów art. 11a ust.2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku CIT Wnioskodawca i X są podmiotami powiązanymi. X posiada także, bezpośrednio lub pośrednio, udziały w kapitale innych podmiotów. W przypadku, gdy posiada udziały w kapitale tych podmiotów w wysokości co najmniej 25%, to Wnioskodawca i X są powiązane z tymi podmiotami (dalej: „podmioty powiązane”).

Wnioskodawca dokonuje różnych transakcji kontrolowanych (dalej: „transakcja”) z X oraz innymi podmiotami powiązanymi. Suma transakcji może przekraczać w roku obrotowym wartości określone w art. 11k ustawy o podatku CIT.

Dla części dokonywanych transakcji cena ustalana jest na zasadzie swobody umów. Natomiast dla transakcji dotyczących korzystania przez Wnioskodawcę z infrastruktury lotniska, sposób określania ceny wynika z przepisów wydanych na podstawie art. 182 pkt 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (dalej: „Prawo lotnicze”). Zgodnie z tymi przepisami minister właściwy do spraw transportu delegowany został do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych warunków udostępniania i korzystania z infrastruktury lotniska oraz ustalania i pobierania opłat za dostęp do urządzeń i powierzchni lotniska oraz opłat za użytkowanie scentralizowanej infrastruktury (dalej: „opłaty”). Zgodnie z delegacją ustawową szczegółowe warunki m.in. ustalania i pobierania opłat uregulowano w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 19 listopada 2013 r. w sprawie obsługi naziemnej w portach lotniczych (dalej: „Rozporządzenie”). W Rozporządzeniu nie wskazano konkretnie wysokości opłat, ale w rozdziale 5 Rozporządzenia wskazano m.in. sposób ustalania opłat. Zastrzeżono również, że opłaty mogą być pobierane w uzasadnionych przypadkach (wskazano katalog otwarty takich przypadków), że powinny być ogłaszane w miejscu dostępnym dla zainteresowanych podmiotów oraz przekazywane właściwym organom, że wysokość opłat co najmniej raz w roku powinna podlegać konsultacjom.

Zgodnie z art. 11b pkt 1 ustawy o podatku CIT przepisów rozdziału 1a Ceny transferowe „nie stosuje się do: transakcji kontrolowanych, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych”.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie stosuje się przepisów ustawy o podatku CIT w zakresie cen transferowych na podstawie art. 11b ustawy o podatku CIT?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
Czy w przypadku transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k ustawy o podatku CIT i przekazania informacji, o której mowa w art. 11t tej ustawy?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Ad 1.

Zgodnie z art. 11b pkt 1 ustawy o podatku CIT, przepisów ustawy w zakresie cen transferowych „nie stosuje się do: transakcji kontrolowanych, których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych”. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy ceny transakcji zawieranych przez Wnioskodawcę z podmiotami powiązanymi ustalane są na podstawie Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, transakcje te nie podlegają przepisom ustawy o podatku CIT w zakresie cen transferowych.

Ad 2.

Na podstawie art. 11b pkt 1 ustawy o podatku CIT, przepisów ustawy w zakresie cen transferowych „nie stosuje się do: transakcji kontrolowanych, których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych”. Zdaniem Wnioskodawcy, dla transakcji, dla których cena przedmiotu transakcji została określona w sposób uregulowany w przepisach Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, również w przypadku, gdy wartości tych transakcji przekroczą progi określone w art. 11k ust.2 ustawy o podatku CIT - Wnioskodawca nie jest zobowiązany, do sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 11k tej ustawy i nie jest zobowiązany do przekazania informacji, o której mowa w art. 11t ust 1 tej ustawy, ponieważ w odniesieniu do tych transakcji, przepisów ustawy o podatku CIT, dotyczących cen transferowych, nie stosuje się. Zatem nie stosuje się przepisów art. 11k i art. 11t ustawy o podatku CIT, dotyczących obowiązku sporządzania dokumentacji i obowiązku przekazywania informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193; dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych. Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.; dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 11k ust. 1 updop, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 updop, jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
- ten sam inny podmiot lub
- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 updop, rozumie się:

posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Transakcja kontrolowana, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 updop, oznacza identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

W myśl art. 11c ust. 1 updop, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Natomiast z art. 11c ust. 2 wynika, że jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W tym miejscu wskazać należy, że cyt. powyżej artykuły są przepisami szczególnymi i dotyczą podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Przesłanką zastosowania art. 11c updop nie jest tylko sam fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11a ust. 1 i 2, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji.

Celem regulacji prawnej art. 11c updop jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11c updop, kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Natomiast, w rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie ma art. 11b pkt 1 updop, z którego wynika, że przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do transakcji kontrolowanych, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy do określenia ceny ww. transakcji kontrolowanych zastosowanie mają przepisy wynikające z innych ustaw, czy też aktów normatywnych do transakcji tych nie stosuje się przepisów Rozdziału 1a dotyczących cen transferowych.

W myśl art. 11m ust. 1 updop, podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 11n pkt 1 updop, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
nie poniósł straty podatkowej.

Z kolei, zgodnie z art. 11s ust. 1 updop, podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych lub grupowej dokumentacji cen transferowych, przedkładają, na żądanie organów podatkowych, tę dokumentację, w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego żądania.

Natomiast zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r., obowiązek sprawozdawczy wprowadza przepis art. 11t updop. W myśl tego przepisu, podmioty powiązane:

obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych – w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub
realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1

-przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonuje różnych transakcji kontrolowanych (dalej: „transakcja”) z X oraz innymi podmiotami powiązanymi. Suma transakcji może przekraczać w roku obrotowym wartości określone w art. 11k ustawy o podatku CIT.

W rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie mają zatem regulacje zawarte w ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1970 ze zm., dalej; „prawo lotnicze”). Zgodnie z art. 182 pkt 5, Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe warunki udostępniania i korzystania z infrastruktury lotniska oraz ustalania i pobierania opłat za dostęp do urządzeń i powierzchni lotniska oraz opłat za użytkowanie scentralizowanej infrastruktury - mając na uwadze liczbę obsługiwanych w ciągu roku w danym porcie lotniczym pasażerów i ładunków, z uwzględnieniem umów i przepisów międzynarodowych.

Szczegółowe warunki ustalania i pobierania opłat uregulowano natomiast w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 19 listopada 2013 r. w sprawie obsługi naziemnej w portach lotniczych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1287 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”). W rozdziale 5 Rozporządzenia, zostały zawarte szczegółowe warunki udostępniania i korzystania z infrastruktury lotniska oraz ustalania i pobierania opłat za dostęp do urządzeń i powierzchni lotniska oraz opłat za użytkowanie scentralizowanej infrastruktury.

Zgodnie z § 36 ust. 1 Rozporządzenia, jeżeli udostępnianie scentralizowanej infrastruktury lub urządzeń i powierzchni lotniska uzasadnia pobieranie opłat, zarządzający portem lotniczym może pobierać opłaty od agentów obsługi naziemnej lub przewoźników lotniczych oraz innych użytkowników statków powietrznych za użytkowanie scentralizowanej infrastruktury lub za dostęp do urządzeń i powierzchni lotniska.

§ 36 ust. 2 i 3 Rozporządzenia stanową natomiast, że pobieranie opłat, o których mowa w ust. 1, jest uzasadnione w szczególności, gdy:

jest konieczne ze względu na zapewnienie skutecznej realizacji kryteriów i zasad, o których mowa w § 34;
koszty związane z utrzymaniem, udostępnieniem oraz odtworzeniem scentralizowanej infrastruktury lub urządzeń i powierzchni lotniska nie są pokrywane z innych źródeł.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się w sposób:

obiektywny, przejrzysty i niedyskryminujący;
zapewniający łatwość naliczania należności z tytułu tych opłat;
umożliwiający sprawdzenie przez agentów obsługi naziemnej lub przewoźników lotniczych oraz innych użytkowników statków powietrznych poprawności naliczonej należności z tytułu tych opłat;
uwzględniający - w miarę możliwości - ponoszone przez zarządzającego portem lotniczym koszty związane z utrzymaniem, udostępnieniem oraz odtworzeniem scentralizowanej infrastruktury lub urządzeń i powierzchni lotniska.

Zgodnie z § 36 ust. 4, zarządzający portem lotniczym przekazuje Prezesowi Urzędu, agentom obsługi naziemnej i przewoźnikom lotniczym oraz innym użytkownikom statków powietrznych oraz ogłasza w miejscu dostępnym dla wszystkich agentów obsługi naziemnej i przewoźników lotniczych oraz innych użytkowników statków powietrznych, w szczególności poprzez publikację na stronie internetowej lotniska, o ile taką posiada, zestawienie wysokości opłat, o których mowa w ust. 1, wraz z zasadami ich naliczania i pobierania. Zarządzający portem lotniczym przekazuje Prezesowi Urzędu, agentom obsługi naziemnej i przewoźnikom lotniczym oraz innym użytkownikom statków powietrznych uzasadnienie pobierania opłat, o którym mowa w ust. 1.

Ust. 5 tego przepisu stanowi natomiast, że opłaty, o których mowa w ust. 1, są wnoszone przez agentów obsługi naziemnej i przewoźników lotniczych oraz innych użytkowników statków powietrznych w terminach i trybie ustalonych przez zarządzającego portem lotniczym w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 4.

Przepis ust. 4 stosuje się także w przypadku zmian w wysokości, zasadach naliczania lub pobierania opłat, o których mowa w ust. 1 (§ 36 ust. 6 Rozporządzenia).

Przedstawiona organowi do rozstrzygnięcia kwestia sprowadza się do ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie wyjątek przewidziany w art. 11b pkt 1 updop. Przepis ten zwalnia z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a updop w sytuacji, gdy cena będąca przedmiotem transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Z literalnego brzmienia omawianego przepisu wynika, że zwolnienie z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a dotyczy tylko sytuacji, gdy cena wynika z ustawy lub innych aktów normatywnych wydanych na jej podstawie. W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą a także piśmiennictwem, przy odkodowaniu normy prawnej wykładnia gramatyczna odgrywa decydującą rolę, gdyż dokonując wykładni przepisów prawa podatkowego należy odnieść się do słów z których przepis interpretowany został sformułowany. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej można zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., sygn. akt I OSK 398/12).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., sygn. akt III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

Jak już wspomniano w interpretowanym przepisie prawodawca odnosi się do ustawy, czyli aktu normatywnego o charakterze ogólnym i abstrakcyjnym, powszechnie obowiązującym. Uzupełnieniem ustaw są rozporządzenia. Do ich wydania niezbędna jest delegacja ustawowa, która jednoznacznie określa kto może rozporządzenie wydać, jaki jest jego zakres oraz wskazuje wytyczne co do treści rozporządzenia. Użyte w treści omawianego przepisu sformułowanie „wydanych na ich podstawie aktów normatywnych” oznacza, że przepis ten odnosi się (oprócz ustaw – wprost wymienionych w jego treści) także do wydanych na podstawie ustawowej delegacji rozporządzeń. Normą art. 11b pkt 1 updop objęte są zatem te ceny transakcji kontrolowanej, które wynikają z przepisów ustaw i rozporządzeń. Dla takich transakcji Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a updop.

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując transakcji z podmiotami powiązanymi w zakresie korzystania przez Wnioskodawcę z infrastruktury lotniska, działa na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze i Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie obsługi naziemnej w portach lotniczych.

Jeżeli zatem sposób ustalania ceny za korzystanie z infrastruktury lotniska dokonywany jest w oparciu o Rozporządzenie wydane na podstawie ustawy Prawo lotnicze, to Wnioskodawca w zakresie tych transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi, których ceny są ustalane na podstawie tej ustawy nie będzie podlegał przepisom Rozdziału 1a updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, czy do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie stosuje się przepisów updop w zakresie cen transferowych na podstawie art. 11b updop - jest prawidłowe.

Skoro zatem, jak wynika z powyższego, do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie znajdują zastosowania przepisy updop w zakresie cen transferowych, to konsekwentnie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k updop i przekazania informacji, o której mowa w art. 11t tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc również prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

do transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, nie stosuje się przepisów ustawy o podatku CIT w zakresie cen transferowych na podstawie art. 11b ustawy o podatku CIT – jest prawidłowe,
w przypadku transakcji, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami powiązanymi, dla których cena jest ustalana na podstawie przepisów Rozporządzenia, wydanego na podstawie przepisów ustawy Prawo lotnicze, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k ustawy o podatku CIT i przekazania informacji, o której mowa w art. 11t tej ustawy – jest prawidłowe

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin