Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.788.2020.2.MAP
z 28 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła oraz sposobu rozliczenia przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania korepetycji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.788.2020.1.MAP na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem … w dniu 29 października 2020 r. (data doręczenia 3 listopada 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 9 listopada 2020 r.

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W okresie od dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do dnia otrzymania wezwania do uzupełnienia powyższego wniosku zmieniły się następujące okoliczności stanu faktycznego:

1. w październiku 2020 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie usługi polegającej na udzielaniu korepetycji, a zatem przedmiot wniosku w tym zakresie uległ zmianie ze zdarzenia przyszłego na stan faktyczny,
2. Wnioskodawczyni nie planuje rozpoczęcia działalności polegającej na układaniu spersonalizowanych planów ćwiczeń/planów żywieniowych, a zatem usunięte zostaje zdarzenie przyszłe dotyczące tej działalności.
   
   

Wnioskodawczyni jest studentką studiów zaocznych i w październiku 2020 r. rozpoczęła udzielanie usług polegających na udzielaniu korepetycji z matematyki. W okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Miesięczny przychód z tytułu świadczenia usług przekroczył 50% minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Korepetycje udzielane są wyłącznie indywidualnie w Jej miejscu zamieszkania poprzez bezpośrednie spotkanie lub w trybie online. W obecnej sytuacji związanej z epidemią koronawirusa tryb online jest coraz częstszą formą udzielana przez Nią korepetycji. Lekcje odbywają się w wymiarze odpowiadającym potrzebom poszczególnych uczniów i są dostosowane do możliwości Wnioskodawczyni w związku z podjętymi od października studiami zaocznymi. Zajęcia nie odbywają się regularnie. Wnioskodawczyni nie wie, czy dany uczeń będzie je kontynuował w kolejnym tygodniu. Nie jest w stanie przewidzieć ilości godzin lekcyjnych w tygodniu lub w miesiącu. Z uwagi na dorywczy charakter udzielanych korepetycji nie założyła działalności gospodarczej. Udzielane przez Wnioskodawczynię korepetycje nie mają charakteru działalności ciągłej i zorganizowanej. Jej uczniowie nie są związani z Nią umową terminową. Wnioskodawczyni nie planuje zatrudniania żadnych innych osób. Nie planuje również wynajmowana biura, ani sali lekcyjnej.

Udzielane przez Wnioskodawczynię usługi polegające na doraźnym udzielaniu korepetycji nie wyczerpują przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż:

1. działalność nie jest zorganizowana;
2. działalność nie jest ciągła;
3. nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat czynności;
4. czynności nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez osobę zlecającą;
5. nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z udzielanymi korepetycjami przychody z tytułu udzielanych korepetycji.
   
   

Wnioskodawczyni zamierza zaliczyć uzyskane przychody do przychodów z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozliczyć je w formie corocznego zeznania podatkowego według skali z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z tytułu innych źródeł oraz złożyć zeznanie podatkowe PIT-36. Po każdorazowym udzieleniu korepetycji w formie bezpośredniej wystawia dokument kp, na którym wskazuje odbiorcę oraz kwotę usługi. W przypadku lekcji online zapłata za usługę odbywa się przelewem na Jej konto. Wnioskodawczyni prowadzi codzienną ewidencję przychodów, która będzie podstawą do rozliczenia rocznego na druku PIT-36.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie stanu faktycznego:

1. Jak w takim przypadku traktowany jest przychód z korepetycji: czy jako przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),czy jako przychód z tytułu osobiście wykonywanej działalności, w tym przypadku oświatowej (na podstawie art. 13 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy)?
2. Jak należy rozliczyć przychód z korepetycji: w formie corocznego zeznania podatkowego według skali z art. 27 ust. 1 ustawy, jako z przychód z innych źródeł oraz złożyć PIT-36 (lub odprowadzając co miesiąc zaliczki na podatek dochodowy), czy poprzez comiesięczne zaliczki na poczet podatku kwalifikując te przychody jako przychody z tytułu osobiście wykonywanej działalności (z art. 13 ust. 2) oraz złożyć deklarację PIT-11?
   
   

Natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego zadano następujące pytania:

1. Czy działalność polegająca na układaniu spersonalizowanych planów ćwiczeń/planów żywieniowych w oparciu o dostępne materiały, z zachowaniem wyłącznie formy online, wymaga zarejestrowania działalności gospodarczej (po przekroczeniu przychodu stanowiącego 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia)?
2. Jak powinny zostać sklasyfikowane przychody z działalności, czy powinny zostać potraktowane jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
3. Jak należy rozliczyć przychód uzyskiwany z działalności polegającej na układaniu indywidualnych planów ćwiczeń/planów żywieniowych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytań dotyczących stanu faktycznego, natomiast w zakresie pytań dotyczących zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1)

Przychody z tytułu udzielanych korepetycji powinny stanowić przychody z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność w postaci udzielanych korepetycji nie wyczerpuje przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej. Nie jest to działalność zorganizowana i ciągła. Korepetycje są udzielane w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni. Nie wynajmuje Ona żadnego dodatkowego lokalu, ani też nie zatrudnia żadnych dodatkowych osób. Liczba godzin nie jest stała. Jest ściśle uzależniona od potrzeb konkretnego ucznia oraz możliwości czasowych Wnioskodawczyni. W związku z podjętymi studiami nie można mówić o ciągłości działalności, ponieważ Wnioskodawczyni nie wie, czy dany uczeń będzie kontynuował korepetycje w kolejnym tygodniu. Nie zobowiązuje uczniów do wcześniejszego zadeklarowania, czy zamówienia konkretnej liczby godzin.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której podana została tzw. negatywna definicja działalności gospodarczej:

1. nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat czynności,
2. czynności nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez osobę zlecającą;
3. nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z udzielanymi korepetycjami.
   
   

Powyższa wykładnia została potwierdzona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2699/15) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II FSK 527/17). Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione wcześniej okoliczności, Wnioskodawczyni nie zarejestrowała działalności. Zleceniodawcą wykonywanej przez Nią usługi jest w każdym przypadku osoba fizyczna. Źródłem przychodu nie powinna być więc działalność wykonywana osobiście, ale inne źródła przychodu wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udzielane przez Nią korepetycje nie mają charakteru czysto oświatowego. Jedynie charakter odtwórczy i pomocniczy. Skupia się wyłącznie na brakach w dotychczas zdobytej wiedzy ucznia, rozszerzając ją w miarę postępów i możliwości każdego z nich.

Ad. 2)

Przychody z tytułu udzielanych korepetycji powinny być rozliczane jako przychody z innych źródeł w formie corocznego zeznania podatkowego, według skali z art. 27 ust. 1 ustawy (PIT-36) lub poprzez odprowadzanie co miesiąc zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
  

• inne źródła (pkt 9).
  
  

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata, będąca wynikiem tej działalności, nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
  

• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
  

• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwo w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.
  
  

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
  

• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  

• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
  

• generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście.

Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Przychody, które nie mogą być przyporządkowane do żadnego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1–8b ustawy zaliczane są do „innych źródeł”, o których mówi pkt 9 wspomnianego artykułu.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, na co wskazuje art. 20 ust. 1 ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest studentką studiów zaocznych i w październiku 2020 r. rozpoczęła udzielanie korepetycji z matematyki. W okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Miesięczny przychód z tytułu świadczenia usług przekroczył 50% minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Korepetycje udzielane są wyłącznie indywidualnie w Jej miejscu zamieszkania poprzez bezpośrednie spotkanie lub w trybie online. Lekcje odbywają się w wymiarze odpowiadającym potrzebom poszczególnych uczniów i są dostosowane do możliwości Wnioskodawczyni w związku z podjętymi od października studiami zaocznymi. Zajęcia nie odbywają się regularnie. Udzielane przez Wnioskodawczynię korepetycje nie mają charakteru działalności ciągłej i zorganizowanej. Jej uczniowie nie są związani z Nią umową terminową. Wnioskodawczyni nie planuje zatrudniania żadnych innych osób. Nie planuje również wynajmowana biura, ani sali lekcyjnej. Nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat czynności. Czynności nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez osobę zlecającą. Nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z udzielanymi korepetycjami. Udzielane przez Wnioskodawczynię usługi, polegające na doraźnym udzielaniu korepetycji, nie wyczerpują przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące regulacje prawne stwierdzić należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię nie będą miały charakteru ani zorganizowanego, ani ciągłego w znaczeniu wynikającym z cytowanej uprzednio definicji ustawowej. Wnioskodawczyni podejmuje działalność dorywczo, ilość lekcji dostosowana jest do zainteresowania i potrzeb uczniów (brak ciągłości) oraz opiera się na Jej własnej wiedzy, nie zatrudnia innych osób, nie wynajmuje biura, czy sali lekcyjnej (brak zorganizowania). Oznacza to, że udzielanie korepetycji stanowi działalność wykonywaną osobiście – działalność oświatową, wymienioną w przepisie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zastosowanie wyłącza możliwość zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a co za tym idzie do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, a także do innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 powyższej ustawy).

Odnosząc się do kwestii prawidłowego rozliczania ww. przychodów należy wskazać, że jak wynika z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Wobec powyższego, po przekroczeniu kwoty wolnej od opodatkowania, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyska dochód z tytułu korepetycji, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ww. ustawy. Po zakończeniu roku podatkowego będzie miała obowiązek w terminie do 30 kwietnia złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36. W tym samym terminie, stosownie do art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników.

Z uwagi na fakt, że udzielanie korepetycji przez Wnioskodawczynię stanowi działalność wykonywaną osobiście wymienioną w przepisie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za nieprawidłowe należy zatem uznać stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej ustalenia źródła przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania korepetycji. Dodatkowo, w odniesieniu do sposobu rozliczenia przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania korepetycji Organ zauważa, że Wnioskodawczyni stwierdziła, że przychody uzyskiwane z tytułu udzielania korepetycji powinny być rozliczane w formie corocznego zeznania podatkowego, według skali z art. 27 ust. 1 ustawy (PIT-36) lub poprzez odprowadzanie co miesiąc zaliczki na podatek dochodowy. A zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni z uwagi, że osiąga dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 po przekroczeniu kwoty wolnej od opodatkowania jest obowiązana bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. Po zakończeniu roku podatkowego będzie miała obowiązek w terminie do 30 kwietnia złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Należy się jednak zgodzić z Wnioskodawczynią, że do uzyskanego dochodu powinna zastosować stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni prawidłowo wskazała rodzaj formularza, na którym powinna dokonać rozliczenia uzyskanych przychodów. W Jej przypadku właściwym formularzem zeznania podatkowego, z uwagi na obowiązek samodzielnego opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku, będzie formularz PIT-36. Podkreślić należy, że podatnicy, którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów, uzyskali przychody m.in. ze źródeł przychodów, od których samodzielnie byli obowiązani opłacać zaliczki na podatek dochodowy, składają zeznanie na formularzu PIT-36.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;
  

• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  

• z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
  
  

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.