Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.208.2020.3.ASZ
z 29 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) i z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 października 2020 r., Nr 0113-KDWPT.4011.208.2020.1.ASZ wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 października 2020 r. (data doręczenia 6 listopada 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 10 listopada 2020 r.

Następnie pismem z dnia 20 listopada 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.208.2020.2.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 listopada 2020 r. (data doręczenia 2 grudnia 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 4 grudnia 2020 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej przez cały okres trwania małżeństwa. Majątek Wnioskodawczyni był objęty współwłasnością majątkową małżeńską. Małżonek Wnioskodawczyni zmarł w dniu 11 lutego 2020 r. pozostawiając testament notarialny. Z chwilą otwarcia spadku Wnioskodawczyni uzyskała udziały w nieruchomościach:

1. ½ części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym X, obręb X o obszarze 5692 m², na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr X z dnia 19 maja 1982 r.
2. ½ części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m², na podstawie umowy zniesienia współwłasności udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr Z z dnia 3 października 2008 r.
3. 2/5 części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Y, obręb Y o obszarze 5000 m², na podstawie umowy sprzedaży warunkowej udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr Y z dnia 5 listopada 2009 r.
   
   

W dniu 20 maja 2020 r. przed notariuszem doszło do otwarcia testamentu i sporządzenia protokołu otwarcia. Do spadku po zmarłym zostały powołane dzieci testatora, w częściach równych. Następnie w dniu 23 lipca 2020 r. również przed notariuszem została sporządzona umowa o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości opisanych w pkt 1-3 wniosku.

W wyniku zgodnego oświadczenia Wnioskodawczyni i powołanych do spadku uczestników postępowania spadkowego, nastąpił podział przedmiotowych nieruchomości w następujący sposób:

1. niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym X, obręb X o obszarze 5692 m², nabyli na współwłasność dzieci Wnioskodawczyni i testatora,
2. niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m² nabyła na wyłączną własność Wnioskodawczyni,
3. niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym Y, obręb Y o obszarze 5000 m², nabył na wyłączną własność uczestnik postępowania spadkowego – syn Wnioskodawczyni i testatora.
   
   

W dniu 9 września 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała przed notariuszem sprzedaży niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m². Umowa sprzedaży została dokonana w formie aktu notarialnego. Uzyskane środki ze sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe oraz na bieżące wydatki życiowe. Wnioskodawczyni jest osobą samotną, ma niskie świadczenie emerytalne. Mąż Wnioskodawczyni od ponad 5 lat chorował, był sparaliżowany, wymagał specjalistycznej opieki medycznej oraz specjalistycznego sprzętu medycznego. Oszczędności, które małżonkowie zgromadzili w trakcie trwania małżeństwa, w okresie choroby męża zostały przeznaczone na jego leczenie, medyczny sprzęt specjalistyczny, dostosowanie pomieszczeń do choroby męża (podjazdy, wymiana podłóg, remont domu, łazienek).

Wnioskodawczyni ma obecnie 73 lata, przez całe życie pracowała zawodowo, a ostatnie 5 lat poświęciła opiece nad chorym mężem. Aktualnie leczy się i przechodzi rehabilitację w związku z wysiłkiem, który poniosła w okresie opieki nad mężem. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości są Jej więc konieczne do własnego leczenia, przystosowania na nowo lokalu w którym mieszka do Jej potrzeb oraz na bieżące potrzeby, których nie jest w stanie zaspokoić z emerytury.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że wszystkie nieruchomości opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanowiły majątek wspólny Wnioskodawczym oraz Jej małżonka, będącego spadkodawcą, tj.:

1. niezabudowana działka oznaczona numerem ewidencyjnym X, obręb X o obszarze 5692 m²,
2. niezabudowana działka oznaczona numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m²,
3. niezabudowana działka oznaczona numerem ewidencyjnym Y, obręb Y o obszarze 5000 m².
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Czy zbycie nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży z dnia 9 września 2020 r., poprzedzona umową o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości zawartą w dniu 23 lipca 2020 r. przed notariuszem, jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, notarialna umowa sprzedaży nieruchomości zawarta w dniu 9 września 2020 r. poprzedzona umową o dział spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości z dnia 23 lipca 2020 r. zawartą przed notariuszem jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Stanowisko to Wnioskodawczyni opiera wprost na zapisach art. 10 ust. 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nabycia udziałów w nieruchomościach objętych interpretacją podatkową, doszło bowiem w wyniku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, działu spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Kwestią istotną jest to, czy Wnioskodawczyni w wyniku nieodpłatnego zniesienia udziałów uzyskała przychód. W piśmiennictwie przyjmuje się, że w aktualnej konstrukcji polskiego podatku dochodowego od osób fizycznych przychód odzwierciedla zwiększenie stanu mienia osoby w ciągu roku podatkowego, czyli przyrost czystego majątku podatnika (M. Goettel (red.), M. Lemonnier (red.), A. Goettel, B. Pahl, M. Tyrakowski, K. Wardencka, JJ. Zięty, Instytucje prawa cywilnego w konstrukcji prawa podatków. Warszawa 2011, Lex/el.).

Należy podkreślić, że w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnych korzyści majątkowych ponad przysługujące jej prawa majątkowe. Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie: „k.r.o.”), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność ustawowa ustaje z chwilą śmierci jednego z małżonków i w sytuacji braku małżeńskiej umowy majątkowej, przepis art. 501 k.r.o. przesądza o tym, że udział w majątku wspólnym każdego z małżonków wynosił po ½.

Z chwilą śmierci małżonka Wnioskodawczyni w dniu 11 lutego 2020 r., ustała wspólność majątkowa małżeńska. W wyniku otwarcia testamentu po zmarłym mężu, tj. w dniu 20 maja 2020 r., spadkobiercy - następcy prawni zmarłego oraz wnioskodawczyni dokonali działu spadku przed notariuszem oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości objętych do dnia śmierci spadkodawcy, wspólnością majątkową małżeńską. Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności uzyskała udział ½ w nieruchomości będącej współwłasnością Jej i męża (majątek wspólny dorobkowy) od 2008 r. W wyniku tej czynności Wnioskodawczyni uzyskała wyłączne prawo własności do nieruchomości, udział w wysokości ½ nabyła bowiem w wyniku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej. Nabycie udziału nastąpiło w ten sposób, że spadkobiercy przekazali nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawczyni przysługujące im udziały w niezabudowanej działce oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m², na podstawie umowy zniesienia współwłasności udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr Z z dnia 3 października 2008 r. W zamian za nieodpłatne przekazanie udziałów (zniesienie współwłasności na rzecz Wnioskodawczyni), Wnioskodawczyni przekazała na rzecz spadkobierców/współwłaścicieli przysługujące Jej udziały w innych nieruchomościach, które również były przedmiotem spadku, działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wnioskodawczyni udziały w tych innych nieruchomościach nabyła również w wyniku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej. Do dnia 11 lutego 2020 r., tj. dnia śmierci męża Wnioskodawczyni nieruchomości te stanowiły majątek objęty wspólnością ustawową małżeńską Wnioskodawczyni oraz Jej męża. W wyniku czynności dokonanych przed notariuszem, będących konsekwencją ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, doszło jedynie do przeniesienia prawa własności w obrębie nieruchomości, będących przedmiotem spadku, działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Nie uległ zmianie ani krąg współwłaścicieli (Wnioskodawczyni oraz spadkobiercy) ani Wnioskodawczyni w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie otrzymała udziałów przewyższających Jej stan posiadania wynikający z przysługujących Jej udziałów we wspólności majątkowej małżeńskiej. Zatem, w ocenie Wnioskodawczyni nie uzyskała Ona przysporzenia, ponad stan posiadania wynikający ze zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej. W wyniku zniesienia współwłasności nastąpiła bowiem jedynie „konkretyzacja” składników majątku Wnioskodawczyni i spadkobierców. Faktyczne nabycie rzeczy – nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło bowiem w chwili nabycia poszczególnych składników majątku do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską. Sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zbycia nieruchomości z dnia 9 września 2020 r. nie skutkuje zatem po stronie Wnioskodawczyni obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Prawo własności przedmiotowych działek Wnioskodawczyni oraz Jej mężowi przysługiwało dłużej niż 5 lat przed śmiercią męża.

Na koniec, na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje na orzecznictwo sądowe:

1. za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku i zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat;
2. gdy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Tym samym nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy, jest równoznaczne z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., nawet jeśli następuje bez wzajemnych spłat i dopłat – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Po 1133/13.
   
   

W wyniku dokonanych czynności, których źródłem była śmierć małżonka, otwarcie testamentu i dział spadku oraz nieodpłatne zniesienie współwłasności przez uczestników postępowania spadkowego, Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności wynoszące 1466,50 m², podczas gdy udziały w pozostałych nieruchomościach Wnioskodawczyni wynosiły po ½ i 2/5, tj. łącznie 4846 m². Zatem w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnych korzyści majątkowych ponad przysługujące Jej prawa majątkowe. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi uczestnikami przedmiotowych czynności uporządkowała jedynie swoje sprawy własnościowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do treści art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej przez cały okres trwania małżeństwa. Majątek Wnioskodawczyni był objęty współwłasnością majątkową małżeńską. Małżonek Wnioskodawczyni zmarł w dniu 11 lutego 2020 r. pozostawiając testament notarialny. Z chwilą otwarcia spadku Wnioskodawczyni uzyskała udziały w nieruchomościach:

• ½ części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym X, obręb X o obszarze 5692 m², na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr X z dnia 19 maja 1982 r.
  

• ½ części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m², na podstawie umowy zniesienia współwłasności udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr Z z dnia 3 października 2008 r.
  

• 2/5 części nieruchomości gruntowej składającej się z niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Y, obręb Y o obszarze 5000 m², na podstawie umowy sprzedaży warunkowej udokumentowanej aktem notarialnym Rep. A Nr Y z dnia 5 listopada 2009 r.
  
  

W dniu 20 maja 2020 r. przed notariuszem doszło do otwarcia testamentu i sporządzenia protokołu otwarcia. Do spadku po zmarłym zostały powołane dzieci testatora, w częściach równych. Następnie w dniu 23 lipca 2020 r. również przed notariuszem została sporządzona umowa o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości opisanych w pkt 1-3 wniosku.

W wyniku zgodnego oświadczenia Wnioskodawczyni i powołanych do spadku uczestników postępowania spadkowego, nastąpił podział przedmiotowych nieruchomości w następujący sposób: niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym X, obręb X o obszarze 5692 m², nabyli na współwłasność dzieci Wnioskodawczyni i testatora, niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m² nabyła na wyłączną własność Wnioskodawczyni i niezabudowaną działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym Y, obręb Y o obszarze 5000 m², nabył na wyłączną własność uczestnik postępowania spadkowego – syn Wnioskodawczyni i testatora.

W dniu 9 września 2020 r. Wnioskodawczyni dokonała przed notariuszem sprzedaży niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m². Umowa sprzedaży została dokonana w formie aktu notarialnego. Uzyskane środki ze sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne potrzeby mieszkaniowe oraz na bieżące wydatki życiowe.

Dodatkowo Wnioskodawczyni wyjaśniła, że wszystkie nieruchomości opisane we wniosku stanowiły majątek wspólny Wnioskodawczym oraz Jej małżonka, będącego spadkodawcą.

W myśl art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 ww. ustawy). Stosownie do art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 cyt. ustawy, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 ww. ustawy, stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Natomiast zgodnie z art. 211 i art. 212 ww. ustawy, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Biorąc pod uwagę fakt, że opisana we wniosku nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię i spadkodawcę w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359). Przepis art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Mając powyższe na uwadze należy zatem stwierdzić, że z uwagi na panujący w małżeństwie Wnioskodawczyni ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Wnioskodawczyni oraz Jej mąż posiadali w chwili nabycia własności nieruchomości. Z tego względu Wnioskodawczyni nie mogła ponownie nabyć udziału w przedmiotowym prawie, ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności.

W związku z powyższym, nabycie przez Wnioskodawczynię niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym Z, obręb Z o obszarze 2933 m², stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 2008 r., tj. w momencie nabycia jej do majątku wspólnego małżonków. Z tej przyczyny odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię wskazanej we wniosku nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemiologicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.