Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.793.2020.2.MGR
z 12 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 6 października 2020 r. oraz pismem z dnia 27 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem, które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 6 października 2020 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.793.2020.1.MGR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem … w dniu 18 listopada 2020 r. (data doręczenia 23 listopada 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 27 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 30 listopada 2020 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu z dnia 27 listopada 2020 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem w zakresie prywatnej praktyki dentystycznej i świadczy swoje usługi na rzecz innych przedsiębiorców. Podjęła odpowiednie kroki w celu przekształcenia jednoosobowej działalność gospodarczej na podmiot leczniczy osoby fizycznej. Nowo powstający podmiot leczniczy będzie nosił nazwę „XYZ, STOMATOLOGIA I MEDYCYNA ESTETYCZNA, imię i nazwisko osoby fizycznej”. W chwili obecnej posiada Ona nadany już przez GUS nowy REGON dla podmiotu leczniczego (Jej dotychczasowy REGON z dopisanymi pięcioma cyframi dla podmiotu leczniczego), jednakże sama zmiana danych firmy jest możliwa dopiero po przystosowaniu odpowiednio lokalu według wymogów medycznych - wyposażeniu go w niezbędny sprzęt medyczny i po przeprowadzeniu kontroli przez odpowiednie podmioty uprawnione do tego, które wydadzą decyzję o możliwość otwarcia nowego podmiotu leczniczego świadczącego usługi z zakresu stomatologii i medycyny estetycznej dla osób fizycznych, co nastąpi najprawdopodobniej w pierwszych dniach grudnia 2020 r. Po uzyskaniu zezwolenia na otwarcie podmiotu leczniczego osoby fizycznej możliwa będzie zmiana pozostałych danych firmy w urzędach, np. zgłoszenie zmiany danych w CEIDG. Podmiot leczniczy, który jest w chwili obecnej na etapie powstawania, będzie posiadał dotychczasowy NIP, ponieważ podmiot ten będzie podmiotem leczniczym osoby fizycznej. Wydatki, które będą poniesione na wyposażenie lokalu, m.in. odpowiedni sprzęt medyczny, niezbędny do wykonywania świadczonych usług, jak również wyposażenie drobne firmy będą fakturowane na dotychczasową nazwę firmy z imienia i nazwiska. Otwarcie i wyposażenie drugiego gabinetu, które będzie miało miejsce dopiero na przełomie stycznia/lutego 2021 r., będzie fakturowane już na nowy podmiot leczniczy o nazwie „XYZ, STOMATOLOGIA I MEDYCYNA ESTETYCZNA, imię i nazwisko osoby fizycznej”. Wszystkie koszty poniesione do dnia otwarcia nowego podmiotu leczniczego będą fakturowane na Wnioskodawczynię prowadzącą działalność gospodarczą z danymi firmy z imienia i nazwiska i opłacane z Jej firmowego konta bankowego. Zakupiony sprzęt, który będzie na wyposażeniu gabinetu dentystycznego, Wnioskodawczyni chce zaliczyć, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, w ramach pomocy de minimis. Dotychczas Wnioskodawczyni wpłaciła na początku 2020 r. jedynie zaliczkę do faktury proformy zamówienia na sprzęt medyczny w kwocie 50 000 zł, natomiast łączna wartość, na jaką opiewa faktura proforma, wynosi 350 000 zł. Faktura proforma na zakup sprzętu obejmuje m.in. zestawy: unit …. punktowe, fartuchy ochronne …., bezprzewodowe wyzwalacze do aparatu RTG, RVG …., tomograf …., komputer PC, monitor medyczny EIZO, fartuch ochronny RTG ….. Wnioskodawczyni będzie również nabywać niskocenne wyposażenie gabinetu typu: stołki dentystyczne asystenckie 422, laptop, biurka, regały, itp. i niektóre z nich będą o wartości poniżej 3 500 zł, i zostaną zaliczone bezpośrednio w koszty, natomiast wyposażenie, którego wartość będzie powyżej 3 500 zł zostanie ujęta w ewidencji środków trwałych i dokonana będzie ich jednorazowa amortyzacja w miesiącu oddania ich do używania, ponieważ przewidywany okres będzie dłuższy, niż okres jednego roku oraz wartość zakupu będzie przekraczała kwotę 3 500 zł.

W piśmie z dnia 27 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała, że Jej ośrodek interesów życiowych znajduje się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 1 września 2016 r. Przedmiotem działalności była i jest praktyka lekarska dentystyczna wykonywana dotychczas w ramach umowy zawartej z innymi gabinetami stomatologicznymi, w których świadczy usługi. Zamierza Ona przekształcić prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą na podmiot leczniczy osoby fizycznej w dniu 2 grudnia 2020 r. Posiada również wydane przez Główny Urząd Statystyczny w dniu 25 września 2020 r. zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON dla podmiotu leczniczego. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem liniowym 19%, a przychody są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 7. Natomiast działalność gospodarcza, która zostanie przekształcona z jednoosobowej działalności gospodarczej w działalność gospodarczą gabinetu stomatologicznego osoby fizycznej, będzie opodatkowana podatkiem liniowym 19%, a przychody będą ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 7. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które jest obecnie zgłoszone przez CEIDG, nie ulegnie zmianie. Miejsce, w którym Wnioskodawczyni planuje otworzyć własny podmiot leczniczy, będzie zgłoszone w odpowiednich organach ewidencyjnych, jako dodatkowe miejsce wykonywania działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni, prowadząca w chwili obecnej jednoosobową działalność gospodarczą, jest w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małym podatnikiem, ponieważ Jej przychody ze sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyły kwoty 2 000 000 euro wyrażonych w złotych, bez uwzględniania kwoty podatku VAT, gdyż usługi dentystyczne, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w kształcie obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., są zwolnione z VAT. W 2020 r. nie dokonywała jeszcze żadnych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w ramach limitu 50 000 euro, gdyż nie poniosła na ten cel jeszcze znaczących wydatków.

Wnioskodawczyni we wrześniu 2020 r. zakupiła następujący sprzęt, jako wyposażenie lokalu (kwoty zaliczone do kosztów są kwotami brutto, ponieważ nie przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług):

• ….. o wartości 1 980 zł brutto;
  

• ….. o wartości 899 zł brutto;
  

• lampa polimeryzacyjna …… (2 szt.) - każda o wartości 599 zł brutto;
  

• telewizor ….. + uchwyt płaski ….. o wartości 1 738,99 zł brutto;
  

• telewizor …… o wartości 1 599 zł brutto.
  
  

Niskocenne środki trwałe, które Wnioskodawczym zamierza zakupić i zaliczyć jako wyposażenie firmy to: dwa stołki dentystyczne asystenckie, każdy o wartości 2 800 zł.

Sprzęty, które będą zakwalifikowane jako wyposażenie firmy są, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczane do niskocennych środków trwałych, ponieważ kwotą graniczną dla środków trwałych jest kwota 10 000 zł brutto (w przypadku zwolnionych podatników VAT). Jako że wartość początkowa wymienionych środków trwałych nie przekracza wspomnianej kwoty, Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ustawy, nie wprowadziła ww. przedmiotów do ewidencji środków trwałych, a tym samym nie dokonała od nich odpisów amortyzacyjnych, a wydatki, które zostały poniesione na ich nabycie, zostały bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. W związku z czym zakupione dla celów firmowych rzeczy, których wartość nie przekroczyła kwoty 10 000 zł, nie podlegają wpisowi do ewidencji środków trwałych, mimo że okres ich wykorzystania przekracza okres 1 roku.

W ramach wyposażenia nowego gabinetu dentystycznego Wnioskodawczyni zamierza amortyzować następujące nowe środki trwałe, które zakupi w grudniu 2020 r. Środki trwałe będą najprawdopodobniej zamontowane przez sprzedawcę w dniach 14-15 grudnia 2020 r. w punkcie, gdzie będzie otwarty podmiot leczniczy. Są to:

1. autoklaw …. + ….. o wartości 16 900 zł, zaliczany do grupy KŚT 8 zgodnie z zał. 3 poz. 105 ustawy o VAT, który to środek trwały Wnioskodawczyni chciałaby zamortyzować jednorazowo w ramach limitu 100 000 zł dla nowych środków trwałych w miesiącu jego przyjęcia na stan środków trwałych, czyli w grudniu 2020 r., kiedy to wymieniony środek trwały będzie kompletny i zdatny do użytku. Gdyby okazało się, że nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach limitu 100 000 zł, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok;
2. zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu …., które to składniki tworzą jeden środek trwały, gdyż ich rozdzielenie powodowałoby, że urządzenie bez którejś z tych części nie jest kompletne i zdatne do użytku, a łączna wartość tego zestawu wynosi 65 800 zł. Wnioskodawczyni chciałaby zamortyzować wymieniony środek trwały jednorazowo w ramach limitu 100 000 zł dla nowych środków trwałych w miesiącu jego przyjęcia na stan środków trwałych, czyli w grudniu 2020 r., kiedy to wymieniony środek trwały będzie kompletny i zdatny do użytku. Gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach limitu 100 000 zł, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok;
3. tomograf …., komputer PC, monitor medyczny ….. oraz fartuch ochronny RTG SP 50 50 80, jest to środek trwały o łącznej wartości 149 600 zł, który to środek trwały Wnioskodawczyni planuje zamortyzować w ramach jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu jego przyjęcia, czyli w grudniu 2020 r., w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN. Wszystkie te elementy wchodzą w skład jednego środka trwałego, ponieważ aby korzystać w pełni z tomografu i aby on spełniał swoją właściwą funkcję musi działać w połączeniu z komputerem i monitorem oraz fartuchem ochronnym, bez którego np. Wnioskodawczyni nie mogłaby wykonać usługi, gdyż fartuch jest częścią ochronną dla pacjenta, natomiast komputer i monitor pozwalają na zgranie zdjęcia niezbędnego w celu dalszego leczenia dentystycznego i przekazanie go pacjentowi. Nie może Ona mieć innych monitorów, jak tylko medyczne, ponieważ jest to regulowane ustawą. Gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach 50 000 euro, jako pomocy de minims, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok;
4. RTG ….. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG ….., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …... Jest to środek trwały o łącznej wartości 22 250 zł, który to Wnioskodawczyni planuje zamortyzować w ramach jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu jego przyjęcia, czyli w grudniu 2020 r. w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN. Wszystkie te elementy wchodzą w skład jednego środka trwałego, ponieważ aby korzystać w pełni z aparatu RTG służącego do zdjęć jamy ustnej i zabezpieczać pacjenta, jak również personel pracowniczy są one nieodzowną całością jednego środka trwałego służącego nie tylko wykonaniu usługi, ale również elementy składowe tego środka trwałego pełnią w pewien sposób funkcję ochronną dla osób z niego korzystających. Gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach 50 000 euro, jako pomocy de minims, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok.
   
   

Wnioskodawczyni chce dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wymienionych w punktach c) - d) w ramach pomocy de minimis, która w 2020 r. wynosi 219 tys. zł, gdyż łączna suma jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, wynosiłaby łącznie 171 850 zł.

Natomiast w 2021 r., na przełomie stycznia i lutego, Wnioskodawczyni planuje stworzenie drugiego gabinetu, tzn. stanowiska pracy w drugim pomieszczeniu w wynajmowanym lokalu. W tym czasie zostanie realizowana druga część zamówienia, w którego skład będą wchodzić:

1. RTG ….. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG ….., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …... Jest to środek trwały, o łącznej wartości 25 250 zł, który to środek trwały Wnioskodawczyni planuje zamortyzować w ramach jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w ramach pomocy de minimis zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN, w miesiącu jego przyjęcia, czyli w styczniu lub lutym 2021 r., co uzależnione będzie od faktu, kiedy Wnioskodawczyni przygotuje drugie stanowisko pracy. Wszystkie wymienione elementy wchodzą w skład jednego środka trwałego, ponieważ aby korzystać w pełni z aparatu RTG służącego do zdjęć jamy ustnej i zabezpieczać pacjenta, jak również personel pracowniczy są one nieodzowną całością jednego środka trwałego służącego nie tylko wykonaniu usługi, ale również elementy składowe tego środka trwałego pełnią w pewien sposób funkcję ochronną dla osób z niego korzystających. Gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach 50 000 euro, jako pomocy de minims, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok;
2. Zestaw ….., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu ….., które to składniki tworzą jeden środek trwały, gdyż ich rozdzielenie powodowałoby, że urządzenie bez którejś z tych części nie jest kompletne i zdatne do użytku, a łączna wartość tego zestawu wynosi 65 800 zł. Wnioskodawczyni planuje zakup drugiego zestawu ….., celem stworzenia dodatkowego stanowiska pracy. Fakturę za wyżej wymieniony środek trwały, którego wartość wynosi 65 800 zł, otrzyma również w 2021 r. za zakup sprzętu na utworzenie drugiego miejsca pracy, w związku z czym chce dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego wskazanego środka trwałego. Uważa Ona, że jest to postępowanie zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, gdyż z dniem 1 stycznia 2021 r. będzie Jej przysługiwał nowy limit w ramach pomocy de minimis do wartości 50 tys. euro w przeliczeniu na polskie złote po przeliczeniu według średniego kursu NBP z pierwszego dnia roboczego października bieżącego roku podatkowego. Gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni nie może skorzystać z takiej formy odpisu amortyzacyjnego w ramach 50 000 euro, jako pomocy de minims, to wówczas będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych według klasyfikacji środków trwałych dla KŚT nr 802 według 20% stawki odpisów amortyzacyjnych przysługujących na dany rok;
3. skaner wewnątrzustny ….. wraz z laptopem do skanera i pakietem startowym CS ….. o wartości 92 000 zł. Zaliczka została wpłacona w kwocie 5 000 zł. Wnioskodawczyni będzie go spłacać w formie finansowania w firmie ... od grudnia 2020 r., z odroczeniem 6-miesięcznym spłat.
   
   

Wszystkie sprzęty, o których mowa we wniosku, zakupione przez Wnioskodawczynię, będą nowymi środkami trwałymi. Ww. sprzęty nie były wykorzystywane w Jej dotychczasowej działalności, gdyż nie miała konieczności ich wcześniejszego zakupu. Fakt braku konieczności wcześniejszego zakupu wymienionego we wniosku sprzętu wynikał z tego, że Wnioskodawczyni dotychczas świadczyła usługi dla innych podmiotów leczniczych, które to podmioty posiadały na swoim wyposażeniu takowy sprzęt, który był udostępniany w ramach wykonywanej usługi dla tych podmiotów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 listopada 2020 r.):

1. Czy Wnioskodawczyni może w 2020 r. dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest …. + zgrzewarka …., o wartości 16 900 zł, zgodnie z art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawczyni może w 2020 r. dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do ….., o łącznej wartości 65 800 zł, zgodnie z art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy Wnioskodawczyni może dokonać w 2020 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest Tomograf …., komputer PC, monitor medyczny …. oraz fartuch ochronny RTG ….., o łącznej wartości 149 600 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN?
4. Czy Wnioskodawczyni może dokonać w 2020 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest RTG ….. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG ….., zał. 3, poz. 105 ustawy o VAT, o łącznej wartości 22 250 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN?
5. Czy Wnioskodawczyni może dokonać w 2021 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …., zał. 3, poz. 105 ustawy o VAT, o łącznej wartości 25 250 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN?
6. Czy Wnioskodawczyni może dokonać w 2021 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu …., o łącznej wartości 65 800 zł, ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest ….. o wartości 16 900 zł, który chce kupić, gdyż jest to fabrycznie nowy środek trwały, którego wartość wynosi powyżej 10 tys. zł, który jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Ad. 2)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu …., o łącznej wartości 65 800 zł, który chce kupić, gdyż jest to fabrycznie nowy środek trwały, którego wartość wynosi powyżej 10 tys. zł, który jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Ad. 3)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest Tomograf …., komputer …., monitor medyczny …. oraz fartuch ochronny RTG …., o łącznej wartości 149 600 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN, który to środek trwały jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Ad. 4)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG ….., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …., zał. 3, poz. 105 ustawy o VAT, o łącznej wartości 22 250 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN, który to środek trwały jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Ad. 5)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo w 2021 r. dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …., zał. 3, poz. 105 ustawy o VAT, o łącznej wartości 25 250 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN, który to środek trwały jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Ad. 6)

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo w 2021 r. dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nowego środka trwałego, jakim jest zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu …., o łącznej wartości 65 800 zł, w ramach pomocy de minimis, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, czyli do wysokości 50 000 euro w przeliczeniu na PLN, który to środek trwały jest zaliczany do grupy KŚT 802 - wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny.

Wszystkie wydatki, które ponosi Wnioskodawczyni, celem przystosowania gabinetu dentystycznego, są ponoszone w celu osiągnięcia określonych przychodów z opisanej wcześniej działalności. Wydatki te są podyktowane głownie faktem, że na rynku pracy sytuacja gospodarcza w każdej chwili może się diametralnie zmienić. Wnioskodawczyni widząc sytuację gospodarczą i będąc świadomą tego, że jest zatrudniona w ramach tzw. umowy cywilnoprawnej w innym podmiocie, tak naprawdę może z dnia na dzień zostać bez pracy. W związku z czym, decyzja o poniesieniu określonych nakładów na otwarcie własnego podmiotu leczniczego była podyktowana głównie zabezpieczeniem źródła własnych dochodów. Koszty, które w początkowej fazie Wnioskodawczyni jest zobowiązana ponieść w tak dużych kwotach wynikają głównie z tego, że wymogi, jakie są stawiane przed podatnikiem, który chce otworzyć podmiot leczniczy, podlegają kontroli i nadzorowi odpowiednich organów, które taki podmiot dopuszczają do działalności. Skorzystanie w ramach pomocy, zgodnie z art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, byłoby nieocenioną pomocą ze strony państwa, jako że Wnioskodawczyni jest małym podatnikiem w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jej zdaniem, może skorzystać z tych dwóch form pomocy w ramach odpisów dla nowych środków trwałych. Wydatki, które chce poczynić na przełomie stycznia-lutego 2021 r., mają na celu zabezpieczenie przed negatywnymi konsekwencjami prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, gdyż drugie stanowisko pracy w drugim gabinecie, który będzie zlokalizowany w tym samym lokalu, pozwoli Wnioskodawczyni na szybsze pozyskanie określonych dochodów w działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zasady amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w przepisach art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych definicja środków trwałych została określona w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, które podlegają amortyzacji, oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jedną z metod amortyzacji przewidzianą przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tzw. jednorazowa amortyzacja, której warunki stosowania przewidziane są w art. 22k ust. 7–13 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Powyższa zasada amortyzacji polega na zaliczaniu do kosztów podatkowych dokonywanych jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl przepisu art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Stosownie do art. 22k ust. 9 ww. ustawy, przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3.

Zgodnie z art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

W myśl art. 22k ust. 11 ww. ustawy, przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Powyższe oznacza, że metoda jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie ma zastosowania w przypadku, gdy w świetle przepisów dotyczących pomocy publicznej nie jest dopuszczalne udzielenie podatnikowi pomocy de minimis. Zasady pomocy de minimis uregulowane zostały rozporządzeniem Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. U. UE L 2013.352.1 z dnia 24 grudnia 2013 r.).

W świetle wyżej cytowanych przepisów, z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej lub
  

• mali podatnicy.
  
  

Określenie „mały podatnik” zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Należy także podkreślić, że dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów jest ważne, kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 1 września 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prywatnej praktyki dentystycznej i świadczy swoje usługi na rzecz innych przedsiębiorców. Prowadzona działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym 19%, a przychody, które są generowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni zamierza przekształcić jednoosobową działalność gospodarczą na podmiot leczniczy osoby fizycznej od 2 grudnia 2020 r. W chwili obecnej posiada Ona nadany przez GUS nowy REGON dla podmiotu leczniczego, jednakże sama zmiana danych firmy jest możliwa dopiero po przystosowaniu odpowiednio lokalu według wymogów medycznych, m.in. wyposażeniu go w niezbędny sprzęt medyczny. Działalność gospodarcza, która zostanie przekształcona z jednoosobowej działalności gospodarczej w działalność gospodarczą gabinetu stomatologicznego osoby fizycznej, będzie opodatkowana podatkiem liniowym 19% a przychody ewidencjonowane będą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podmiot leczniczy, który jest w chwili obecnej na etapie powstawania, będzie posiadał dotychczasowy NIP, ponieważ podmiot ten będzie podmiotem leczniczym osoby fizycznej. Wydatki, które będą poniesione na wyposażenie lokalu m.in. w odpowiedni sprzęt medyczny niezbędny do wykonywania świadczonych usług, jak również wyposażenie drobne firmy będą fakturowane na dotychczasową nazwę firmy. Wszystkie koszty poniesione do dnia otwarcia nowego podmiotu leczniczego będą fakturowane na Wnioskodawczynię prowadzącą działalność gospodarczą i opłacane z Jej firmowego konta bankowego. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie ulegnie zmianie. Miejsce, w którym Wnioskodawczyni planuje otworzyć własny podmiot leczniczy, będzie zgłoszone w odpowiednich organach ewidencyjnych, jako dodatkowe miejsce wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wpłaciła na początku 2020 r. zaliczkę do faktury proformy zamówienia na sprzęt medyczny w kwocie 50 000 zł, natomiast łączna wartość, na jaką opiewa faktura proforma, wynosi 350 000 zł. Wnioskodawczyni będzie również nabywać niskocenne wyposażenie gabinetu typu: stołki dentystyczne asystenckie 422, laptop, biurka, regały, itp. (niektóre z nich będą miały wartość poniżej 3 500 zł). Wnioskodawczyni, prowadząca w chwili obecnej jednoosobową działalność gospodarczą, jest w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małym podatnikiem, ponieważ Jej przychody ze sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyły kwoty 2 000 000 euro wyrażonych w złotych. W 2020 r. Wnioskodawczyni nie dokonywała jeszcze żadnych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w ramach limitu 50 000 euro.

W ramach wyposażenia nowego gabinetu dentystycznego Wnioskodawczyni zamierza amortyzować następujące nowe środki trwałe, które zakupi w grudniu 2020 r.: autoklaw …., zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do …., tomograf ….., komputer …., monitor medyczny …. oraz fartuch ochronny RTG …., RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG ….., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG 6200. Łączna suma jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wynosiłaby 171 850 zł.

Natomiast w 2021 r. na przełomie stycznia i lutego Wnioskodawczyni planuje stworzenie drugiego gabinetu, tzn. stanowiska pracy w drugim pomieszczeniu w wynajmowanym lokalu. W tym czasie zostanie realizowana druga część zamówienia, w którego skład będą wchodzić: RTG … tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …., Zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do …. oraz skaner wewnątrzustny …. wraz z laptopem do skanera i pakietem startowym CS …..

Wszystkie sprzęty, o których mowa we wniosku, zakupione przez Wnioskodawczynię, będą nowymi środkami trwałymi zaliczonymi do grupy 802 Klasyfikacji Środków Trwałych („wyposażenie, aparaty i sprzęt medyczny”). Ww. sprzęty nie były wykorzystywane w Jej dotychczasowej działalności.

Jak wynika z powyższych przepisów, przedsiębiorcy będący małymi podatnikami, mogą dokonywać jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych do wysokości określonego w ww. ustawie limitu.

Mając zatem na względzie powołane powyżej przepisy prawa oraz treść wniosku stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni w istocie w 2020 r. spełnia kryterium „małego podatnika”, o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie ona miała prawo w 2020 r. zastosować od nowo zakupionych środków trwałych (tj. tomograf …., komputer …., monitor medyczny …. oraz fartuch ochronny RTG …., RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …, bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG ….), zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jednorazowy odpis amortyzacyjny zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonego w przepisach prawa limitu, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis.

Ponadto, jeżeli natomiast Wnioskodawczyni w 2021 r. nadal będzie spełniała kryterium „małego podatnika”, to będzie mogła dokonać w 2021 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego nowych środków trwałych (tj. RTG …. tomograf punktowy, fartuch ochronny RTG …., bezprzewodowy wyzwalacz do aparatu RTG oraz RVG …, zestaw …., kompresor …. z osuszaczem oraz pompa ssąca do ….), zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jednorazowy odpis amortyzacyjny zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonego w przepisach prawa limitu, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis.

Odnosząc się natomiast do kwestii amortyzacji fabrycznie nowych środków trwałych (tj. …. oraz zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do unitu ….), tut. Organ wskazuje, co następuje.

Możliwa jest sytuacja, że w związku z nabyciem fabrycznie nowego środka trwałego prawo do jednorazowej amortyzacji przysługuje podatnikowi nie tylko na podstawie przepisów art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale również na podstawie przepisów art. 22k ust. 14-21 ww. ustawy. Podatnikowi przysługuje prawo do wyboru przepisów, na których podstawie jednorazowo amortyzuje środek trwały. W przypadku zbiegu przepisów o jednorazowej amortyzacji od decyzji podatników zależy, czy i które przepisy zastosują. Podatnik może więc skorzystać z jednorazowej amortyzacji na podstawie art. 22k ust. 14 cyt. ustawy w sytuacji, gdy już w danym roku podatkowym wykorzystał limit jednorazowej amortyzacji z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że opierając się o słownikowe określenie zamieszczone w Słowniku języka polskiego (wersja internetowa wydawnictwa PWN), takie jak „nowy” – niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony, należy stwierdzić, że „nowy” środek trwały to taki, który nie był wcześniej przez kogokolwiek używany (eksploatowany). W takim znaczeniu nowy środek trwały to wytworzony (wyprodukowany) przez fabrykę (zakład przemysłowy) środek trwały, który przed nabyciem nie był w jakiejkolwiek formie używany.

Zgodnie z art. 22k ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 14 stosuje się, pod warunkiem że:

1. wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub
2. łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3 500 zł.
   
   

Przepis art. 22k ust. 16 ww. ustawy stanowi, że kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s.

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o kwotę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o których mowa w ust. 14 (art. 22k ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22k ust. 18 ww. ustawy, do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, o których mowa w ust. 14, stosuje się odpowiednio przepis ust. 8, z tym że suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego, o którym mowa w art. 22k ust. 14, spełniającego warunki określone w art. 22k ust. 15, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dokonaną wpłatę do wysokości kwoty, o której mowa w art. 22k ust. 14.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro, jak wynika z okoliczności sprawy, nabyte przez Wnioskodawczynię środki trwałe (….. oraz zestaw …., kompresor tornado 1 z osuszaczem oraz pompa ssąca do ….) spełniają przesłanki zawarte w art. 22k ust. 14 w zw. art. 22 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. są fabrycznie nowe, zaliczone do grupy 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to będzie ona miała prawo dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w łącznej kwocie do 100 000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku, w tym stwierdzenia Wnioskodawczyni, że jest „małym podatnikiem” w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, nadmienia się, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania składnika majątku zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem o wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego oraz wydanie opinii do Urzędu Statystycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.