Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.804.2020.3.ASY
z 19 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2020 r. (data wpływu 15 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 4 grudnia 2020 4. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) oraz pismem z 17 grudnia 2020 r. (data wpływu 17 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków w podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 listopada 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.804.2020.1.ASY oraz uzupełniony pismem z 17 grudnia 2020 r. (data wpływu 17 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 grudnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.804.2020.2.ASY.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik użytkuje budynek handlowo usługowy (ustawa z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo Budowlane symbol PKOB 1230 „Budynki handlowo-usługowe”) który składa się ze stacji obsługi i samodzielny sklep. Budynek został zakupiony 16 grudnia 2002 roku, od razu został przystosowany do użytkowania (zakup był od osoby która prowadziła w tym obiekcie salon sprzedaży samochodów ze stacją obsługi pojazdów). Zakup był zwolniony z podatku VAT. W ciągu lat 2003 do 2005 budynek został rozbudowany i decyzją z 22 grudnia 2005 roku uzyskał pozwolenie na użytkowanie. Budynek jest używany do działalności gospodarczej od grudnia 2002 do dzisiaj. Wartość księgowa obiektu 2 321 784,81 zł. W latach 2009 do 2015 do istniejącego budynku rozpoczęto dobudowanie nowych pomieszczeń od dokonywanych zakupów materiałów budowlanych i robót budowlanych odliczano podatek naliczony VAT. Rozbudowy o nowe pomieszczenia nie dokończono, nie oddano do użytkowania i nie używano. Wartość poniesionych nakładów 1 125 426,72 zł/. Podatnik chce sprzedać nieruchomość: budynek, który jest używany od 2002 roku i dobudowane pomieszczenia.

W piśmie z 4 grudnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy wskazując:

1. Budynek został zakupiony 16 grudnia 2002 roku za wartość 974 595,32 zł, w okresie 2003 do 2005 został rozbudowany, wartość rozbudowy i ulepszenia przekroczyła 30% wartości bo stanowiła kwotę 1 261 883,59 zł. 22 grudnia 2005 budynek uzyskał pozwolenie na użytkowanie. Następnie w latach 2006-2014 były ponoszone wydatki na ulepszenie wartości 85 305,90 zł co ostatecznie dało wartość księgową 2 321 784,81 zł.

2. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie.

3. Budynek po rozbudowie i ulepszeniach był i jest używany cały jako salon samochodowy marki … wraz ze stacją obsługi serwisowej pojazdów.

4/5/6. W latach 2009 do 2015 podjęto decyzję o budowie dodatkowego obiektu dedykowanego odrębnej marce samochodów …. Rozbudowa toczyła się na powierzchni przylegającej jedną ścianą do istniejącego już budynku, budynek używany od 2002 roku był cały czas w użytku, a obok toczyła się dobudowa drugiego obiektu, docelowo po dobudowie oba budynki miały stanowić jedną bryłę konstrukcyjną. Rozbudowa nie została zakończona, zatrzymano się na stanie surowym ponieważ marka … wycofała się z rynku, obiekt ten nie został oddany do użytku, nie był wykorzystywany, został zabezpieczony, firma próbowała wynająć ten niedokończony obiekt ale bezskutecznie.

7. Budynek zakupiony w 2002 roku był od razu użytkowany od 16 grudnia 2002 r, rozbudowa do 2005 roku toczyła się przy prowadzonej działalności gospodarczej cały czas.

8. Budynek zakupiony w 2002 roku cały był użytkowany, a po rozbudowie do 2005 roku całość łącznie z rozbudową.

9. Budynek zakupiony w 2002 roku, poddany rozbudowie i ulepszeniom w latach 2002-2005 został zasiedlony przez uruchomienie stanowisk sprzedaży samochodów i stanowisk serwisu samochodowego już od 16 grudnia 2002 r.

10. Faktyczne użytkowanie rozpoczęto od 16 grudnia 2002 r., przez uruchomienie serwisu samochodowego i sprzedaży samochodów - budynku nie trzeba było do tych zadań przystosowywać ponieważ był to budynek, w którym poprzedni właściciel także prowadził działalność dealerską - sprzedawał i serwisował samochody marki …

11. Dobudowywany budynek jest w stanie surowym i nie jest i nie będzie prowadzona działalność w tym obiekcie do momentu sprzedaży.

W piśmie uzupełniającym z 17 grudnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy wskazując:

1. Obiekt dobudowywany w latach 2009-2015r., gdzie rozbudowa nie została zakończona, a obiektu nie oddano do użytkowania stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i PKOB wprowadzonej rozporządzeniem z dnia 30 grudnia 1999r.
2. Obiekt - budynek dobudowywany do istniejącego budynku, był budowany od podstaw, wartość poniesionych nakładów w okresie 2009 do 2015 to: 1 125 426,72 zł co stanowi 48,47% wartości budynku, do którego dobudowywano ten budynek.
3. Wnioskodawca P. … prowadząc firmę … „…” miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na dobudowę budynku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jakie będą skutki w podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży nieruchomości?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podatnik uważa, że sprzedaż budynku używanego od 2002 roku będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 10. W odniesieniu do sprzedaży części dobudowywanej w latach 2009 do 2015 nie znajdzie zastosowanie zwolnienia z podatku VAT i należy opodatkować tę dostawę stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle powyższych przepisów, nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów przy dostawie nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami, kluczowe dla ewentualnego zwolnienia od podatku, jest rozstrzygnięcie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie obiektu i jaki czas od niego upłynął. Wykluczenie ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zdefiniowanego w art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim, oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Natomiast, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca użytkuje budynek handlowo-usługowy. Budynek został zakupiony 16 grudnia 2002 r. W latach 2003-2005 r. budynek został rozbudowany, wartość rozbudowy i ulepszenia przekroczyła 30% wartości i w 2005 r. uzyskał pozwolenie na użytkowanie. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie. Budynek po rozbudowie i ulepszeniach był i jest używany jako salon samochodowy. Budynek ten jest wykorzystywany do działalności gospodarczej od 2002 roku do teraz, rozbudowa do 2005 r. toczyła się przy prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek zakupiony w 2002 r. został zasiedlony przez uruchomienie stanowisk sprzedaży samochodów i stanowisk serwisu samochodowego już od 16 grudnia 2002 r.

W latach 2009-2015 do istniejącego budynku rozpoczęto dobudowanie nowych pomieszczeń. Rozbudowa toczyła się na powierzchni przylegającej jedną ścianą do istniejącego już budynku, budynek używany od 2002 r. był cały czas w użytku, a obok toczyła się dobudowa drugiego obiektu. Rozbudowy o nowe pomieszczenia nie dokończono, nie oddano do użytkowania i nie używano. Obiekt - budynek dobudowywany do istniejącego budynku, był budowany od podstaw, wartość poniesionych nakładów w okresie 2009 do 2015 przekroczyła 30% wartości budynku, do którego dobudowywano ten budynek. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na dobudowę budynku.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące skutków w podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości.

W analizowanej sprawie aby planowaną dostawę przedmiotowej nieruchomości uznać za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług należy – w pierwszej kolejności – wykluczyć zastosowanie zwolnienia od tego podatku dla ww. transakcji.

Nieruchomość składa się z budynku salonu samochodowego (używanego od 2002 r.) oraz części dobudowanej. W latach 2009-2015 do istniejącego budynku rozpoczęto dobudowanie nowych pomieszczeń. Rozbudowa toczyła się na powierzchni przylegającej jedną ścianą do istniejącego już budynku, budynek używany od 2002 r. był cały czas w użytku, a obok toczyła się dobudowa drugiego obiektu. Rozbudowy o nowe pomieszczenia nie dokończono, nie oddano do użytkowania i nie używano.

W opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa budynku salonu samochodowego używanego od 2002 r. nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Jak wynika z okoliczności sprawy budynek został zakupiony 16 grudnia 2002 roku, od osoby która prowadziła w tym obiekcie salon sprzedaży samochodów ze stacją obsługi pojazdów, Wnioskodawca ponosił wydatki na jego ulepszenie, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej budynku, w latach 2003 do 2005 budynek został rozbudowany i decyzją z 22 grudnia 2005 roku uzyskał pozwolenie na użytkowanie, budynek „używany od 2002 roku” był cały czas w użytku. Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata, w odniesieniu do budynku salonu „używanego od 2002 roku” zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. części budynku (którą zakupiono w 2002 r. i rozbudowano w latach 2003-2005) będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie również dla dostawy części gruntu, na którym budynek jest posadowiony na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.

Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci zwolnienia od podatku od towarów i usług planowanej sprzedaży budynku salonu „użytkowanego do 2002 r.”, jednakże zwolnienie to nastąpi wyłącznie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a nie będzie miał zastosowania w stosunku do ww. budynku.

Natomiast przechodząc do części budynku (dodatkowego obiektu dedykowanego odrębnej marce samochodów … przylegającego jedną ścianą do istniejącego już budynku, z którym docelowo po dobudowie miał stanowić jedną bryłę konstrukcyjną) która była dobudowywana w latach 2009-2015, której nie oddano do użytkowania i dobudowy nie zakończono (podane przez Wnioskodawcę informacje wskazują, że jest to budynek w stanie surowym) należy wskazać, że dostawa tej części budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem pierwsze zasiedlenie nie nastąpiło, gdyż tej części budynku nie oddano do użytkowania i nie używano. Tym samym dostawa ww. części budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy jednak mieć na uwadze, że zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa m.in. budynku, która nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W odniesieniu do ww. części budynku, będącego przedmiotem przyszłej sprzedaży, Wnioskodawcy w związku z poniesieniem nakładów na jego dobudowanie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, dostawa tej części budynku również nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W przypadku transakcji, dla których brak jest możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od opodatkowania w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednak, w przedmiotowej sprawie nie zostaną również spełnione przesłanki warunkujące możliwość zastosowania przez Zainteresowanego zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących rozbudowy budynku oraz ww. części budynku nie oddano do użytkowania.

W związku z powyższym, planowana przez Wnioskodawcę dostawa części budynku, którego budowy nie zakończono i nie oddano go do użytkowania, nie będzie mogła korzystać ze zwolnień przewidzianych w ustawie, lecz będzie opodatkowana właściwą stawką podatku dla przedmiotu dostawy. Tym samym również dostawa części gruntu, na którym posadowiona jest ww. część budynku – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przy sprzedaży przedmiotowego budynku. Natomiast wniosek w części dotyczącej stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży części budynku, która była dobudowywana w latach 2009-2015, której nie oddano do użytkowania i dobudowy nie zakończono, która będzie miała miejsce po 30 czerwca 2020 r., zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.