Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.451.2020.1.AT
z 21 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy do cen kalkulowanych zgodnie z przepisami ustaw oraz aktów normatywnych wydanych na ich podstawie i zatwierdzanych przez poszczególnych regulatorów, tj. Urząd Regulacji Energetyki (w zakresie dostarczania ciepła) oraz Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie (w zakresie dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków), mają zastosowanie przepisy w zakresie cen transferowych - w szczególności czy ceny tak ustalane spełniają definicję z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe,
• czy do transakcji, które zleca Spółce Urząd Miasta, mają zastosowanie przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych, gdy ich wartość pomniejszona o podatek od towarów i usług, nie przekracza w roku obrotowym progów dokumentacyjnych, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy do cen kalkulowanych zgodnie z przepisami ustaw oraz aktów normatywnych wydanych na ich podstawie i zatwierdzanych przez poszczególnych regulatorów, tj. Urząd Regulacji Energetyki (w zakresie dostarczania ciepła) oraz Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie (w zakresie dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków), mają zastosowanie przepisy w zakresie cen transferowych - w szczególności czy ceny tak ustalane spełniają definicję z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
• czy do transakcji, które zleca Spółce Urząd Miasta, mają zastosowanie przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych, gdy ich wartość pomniejszona o podatek od towarów i usług, nie przekracza w roku obrotowym progów dokumentacyjnych, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką utworzoną przez Gminę Miejską X (100% udziałów) w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), polegających w szczególności na dostarczaniu wody, usuwaniu i oczyszczaniu ścieków, dostarczaniu ciepła (wytwarzanego w jednostce kogeneracji) na terytorium Gminy Miejskiej X, do różnych podmiotów (mieszkańców, przedsiębiorstw, jednostek budżetowych i innych). Przychody z podstawowej działalności spółki, tj. dostarczania ciepła, dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków uzyskiwane są na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z poszczególnymi podmiotami, z zastosowaniem stawek, które zatwierdzane są przez odpowiednie, powołane do tego celu podmioty (Urząd Regulacji Energetyki - w zakresie dostarczania ciepła oraz Wody Polskie - w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków). Poza tymi przychodami, Spółka osiąga przychody z innej działalności, stosując przy sprzedaży usług w ramach tej działalności, ceny rynkowe (sposób określania takich cen nie wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych). Przykładowo: incydentalnie zdarza się, że Gmina zleca Spółce wykonanie różnych zadań, głównie remonotowo-budowlanych z uwagi na fakt, że Spółka posiada odpowiedni sprzęt do takich robót. Niemniej jednak przychody z działalności poza podstawowej nigdy, w roku obrotowym, nie przekraczają progów, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy do cen kalkulowanych (wraz ze stawkami opłat, odpowiednio: w taryfie dla ciepła wytwarzanego ze źródeł konegeneracji oraz za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków), zgodnie z przepisami ustaw oraz aktów normatywnych wydanych na ich podstawie i zatwierdzanych przez poszczególnych regulatorów, tj. Urząd Regulacji Energetyki - w zakresie dostarczania ciepła oraz Wody Polskie - w zakresie dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków) mają zastosowanie przepisy w zakresie cen transferowych - w szczególności czy ceny tak ustalane spełniają definicję z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?
2. Czy do transakcji, które zleca Spółce Urząd Miasta, mają zastosowanie przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych, w szczególności gdy ich wartość pomniejszona o podatek od towarów i usług, nie przekracza w roku obrotowym progów dokumentacyjnych, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W zakresie cen stosowanych przez Spółkę do sprzedaży usług z działalności podstawowej, tj. dostarczania ciepła oraz dostarczania wody i odprowadzania ścieków nie mają zastosowania przepisy dotyczące cen transferowych.

Przepis art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT definiuje cenę transferową jako rezultat finansowy warunków ustalonych lub narzuconych w wyniku istniejących powiązań, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy. Tak jak wspomniano wyżej, ceny (wraz ze stawkami opłat, odpowiednio: w taryfie dla ciepła wytwarzanego ze źródeł konegeneracji oraz za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków) kalkulowane są zgodnie z przepisami ustaw oraz aktów normatywnych wydanych na ich podstawie i zatwierdzane przez poszczególnych regulatorów, tj. Urząd Regulacji Energetyki - w zakresie dostarczania ciepła oraz Wody Polskie - w zakresie dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków stawki. Spółka nie ma tu możliwości kształtowania dowolnie cen za usługi komunalne według własnych ustaleń, czy narzucanych przez właściciela Spółki - Urząd Miasta. Stawki są takie same dla poszczególnych rodzajów podmiotów, do których są dostarczane poszczególne usługi, a zatem tego typu ceny, zdaniem spółki, nie spełniają definicji cen transferowych z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. A to z kolei oznacza, że obowiązki wynikające z rozdziału 1a, oddziału 3 ustawy o CIT - „dokumentacja cen transferowych” w tym zakresie nie mają zastosowania do Spółki.

Ad. 2

Do transakcji zlecanych przez Urząd Miasta (100% udziałów w Spółce) nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące lokalnej dokumentacji cen transferowych, albowiem usługi zlecone, w roku obrotowym, nigdy nie przekraczają progów, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193; dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych. Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
   
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
   
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
   
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.
   
   

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
   
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
   
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   
   

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
   
   1. udziałów w kapitale lub
   2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
   3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2. faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
   
3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
   
   

Transakcja kontrolowana, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, oznacza identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

W myśl art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Natomiast z art. 11c ust. 2 wynika, że jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W tym miejscu wskazać należy, że cyt. powyżej przepisy są przepisami szczególnymi i dotyczą podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Przesłanką zastosowania art. 11c ustawy o CIT nie jest tylko sam fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11a ust. 1 i 2, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji.

Celem regulacji prawnej art. 11c ustawy o CIT jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11c ustawy o CIT, kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Natomiast, w rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie ma art. 11b pkt 1 ustawy o CIT, z którego wynika, że przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do transakcji kontrolowanych, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy do określenia ceny ww. transakcji kontrolowanych zastosowanie mają przepisy wynikające z innych ustaw, czy też aktów normatywnych do transakcji tych nie stosuje się przepisów Rozdziału 1a dotyczących cen transferowych.

W myśl art. 11m ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 11n pkt 1 ustawy o CIT, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

1. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
2. nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,
3. nie poniósł straty podatkowej.
   
   

Z kolei, zgodnie z art. 11s ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych lub grupowej dokumentacji cen transferowych, przedkładają, na żądanie organów podatkowych, tę dokumentację, w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego żądania.

Natomiast zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r., obowiązek sprawozdawczy wprowadza przepis art. 11t ustawy o CIT. W myśl tego przepisu, podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych – w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub
2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1

-przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca – Sp. z o.o. jest spółką utworzoną przez Gminę Miejską X (100% udziałów) w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), polegających w szczególności na dostarczaniu wody, usuwaniu i oczyszczaniu ścieków, dostarczaniu ciepła (wytwarzanego w jednostce kogeneracji) na terytorium Gminy Miejskiej X, do różnych podmiotów (mieszkańców, przedsiębiorstw, jednostek budżetowych i innych). Przychody z podstawowej działalności spółki, t.j. dostarczania ciepła, dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków uzyskiwane są na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z poszczególnymi podmiotami, z zastosowaniem stawek, które zatwierdzane są przez odpowiednie, powołane do tego celu podmioty (Urząd Regulacji Energetyki - w zakresie dostarczania ciepła oraz Wody Polskie - w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków). Poza tymi przychodami Spółka osiąga przychody z innej działalności, stosując przy sprzedaży usług w ramach tej działalności, ceny rynkowe (sposób określania takich cen nie wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych). Przykładowo: incydentalnie zdarza się, że Gmina zleca Spółce wykonanie różnych zadań, głównie remonotowo-budowlanych z uwagi na fakt, że Spółka posiada odpowiedni sprzęt do takich robót. Niemniej jednak przychody z działalności poza podstawowej nigdy, w roku obrotowym, nie przekraczają progów, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Przedstawiona organowi do rozstrzygnięcia kwestia sprowadza się m.in. do ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie wyjątek przewidziany w art. 11b pkt 1 ustawy o CIT. Przepis ten zwalnia z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a ustawy o CIT w sytuacji, gdy cena będąca przedmiotem transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Z literalnego brzmienia omawianego przepisu wynika, że zwolnienie z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a dotyczy tylko sytuacji, gdy cena wynika z ustawy lub innych aktów normatywnych wydanych na jej podstawie. W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą a także piśmiennictwem, przy odkodowaniu normy prawnej wykładnia gramatyczna odgrywa decydującą rolę, gdyż dokonując wykładni przepisów prawa podatkowego należy odnieść się do słów z których przepis interpretowany został sformułowany. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej można zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., sygn. akt I OSK 398/12).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., sygn. akt III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

Jak już wspomniano w interpretowanym przepisie prawodawca odnosi się do ustawy, czyli aktu normatywnego o charakterze ogólnym i abstrakcyjnym, powszechnie obowiązującym. Uzupełnieniem ustaw są rozporządzenia. Do ich wydania niezbędna jest delegacja ustawowa, która jednoznacznie określa kto może rozporządzenie wydać, jaki jest jego zakres oraz wskazuje wytyczne co do treści rozporządzenia. Użyte w treści omawianego przepisu sformułowanie „wydanych na ich podstawie aktów normatywnych” oznacza, że przepis ten odnosi się (oprócz ustaw – wprost wymienionych w jego treści) także do wydanych na podstawie ustawowej delegacji rozporządzeń. Normą art. 11b pkt 1 ustawy o CIT objęte są zatem te ceny transakcji kontrolowanej, które wynikają z przepisów ustaw i rozporządzeń. Dla takich transakcji Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a ustawy o CIT.

W rozpatrywanej sprawie istotne znaczenie mają zatem regulacje zawarte w:

• ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. „Prawo energetyczne” (t.j. Dz.U z 2020 r. poz. 833 ze zm.),
• ustawie z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (t.j. z 2020 r. poz. 250 ze zm.),
• Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 7 kwietnia 2020 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz.U. z 2020 r. poz. 718),
• Rozporządzeniu Ministra Energii z dnia 10 kwietnia 2017 r. w sprawie sposobu obliczania danych podanych we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji oraz szczegółowego zakresu obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji (Dz.U. z 2017 r. poz. 834),
• ustawie z dnia 20 lipca 2017 r. „Prawo wodne” (Dz.U. z 2020 r., poz. 310 ze zm.),
• ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U z 2020 r. poz. 2028)
  
  

w których uregulowano szczegółowe warunki oraz tryb ustalania taryf i wynikających z nich stawek które zatwierdzane są przez odpowiednie, powołane do tego celu podmioty, tj. za dostarczanie ciepła przez Urząd Regulacji Energetyki oraz w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków przez Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie.

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro, jak wynika z wniosku, należności za dostarczanie ciepła, dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków są ustalane z zastosowaniem stawek, wynikających z przepisów ustaw oraz aktów normatywnych wydanych na ich podstawie i zatwierdzanych przez odpowiednie, powołane w tym celu podmioty, tj. Urząd Regulacji Energetyki - w zakresie dostarczania ciepła oraz Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie - w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, to zastosowanie znajdzie przepis art. 11b pkt 1 ustawy o CIT, zwalniający Wnioskodawcę w ww. zakresie z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a ustawy o CIT. Konsekwentnie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 11k ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalenia czy do transakcji, które zleca Spółce Urząd Miasta (będący 100% udziałowcem Wnioskodawcy), związanych głównie z wykonywaniem prac remonotowo-budowlanych mają zastosowanie przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych, w sytuacji gdy ich wartość pomniejszona o podatek od towarów i usług, nie przekracza w roku obrotowym progów dokumentacyjnych, o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, wskazać należy, że dla każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym progi dokumentacyjne ustalane są odrębnie, niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji oraz do strony kosztowej i przychodowej.

Zatem, ww. transakcje co do zasady podlegają obowiązkowi dokumentacyjnemu. Jednakże w sytuacji gdy w istocie jak wskazano we wniosku ich wartość (w odniesieniu do transakcji jednorodnych), nie przekracza w roku obrotowym progów o których mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, to Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzać tej dokumentacji.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc również prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.