2021.01.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.648.2020.2.MT
z 22 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.648.2020.1.MT (doręczone Stronie w dniu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku opodatkowania podatkiem VAT egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej (…) - jest nieprawidłowe,

zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.648.2020.1.MT (skutecznie doręczonym w dniu 8 grudnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej (…).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dokonał zajęcia nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Dłużników małżonków (…) i (…). W prowadzonym przez Komornika postępowaniu egzekucyjnym nieruchomość zabudowana położona w (…), działka o nr…, o pow. … ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę … zostanie sprzedana. Nieruchomość została oszacowana przez biegłego sądowego na kwotę 2.840.000 zł. Zgodnie z operatem szacunkowym nieruchomość jest zabudowana budynkiem przemysłowym o 1 kondygnacji, powierzchni zabudowy 1940 m², wybudowanym w 2003 r.

Dłużnicy przedmiotową nieruchomość nabyli w dniu 3 października 2008 r. na podstawie aktu notarialnego Repertorium…. Małżonkowie (…) w ww. akcie notarialnym oświadczyli, że nieruchomość nabywają na zasadach obowiązującej ich ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez męża pod firmą: …. Cena nieruchomości zawierała podatek VAT w stawce podstawowej 22%, tj. w kwocie 484.000,00 zł. Panu … prowadzącemu działalność gospodarczą pod numerem NIP … przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku. W oświadczeniu z dnia 26 listopada 2018 r. złożonym do Komornika w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym dłużnicy oświadczyli, że „w stosunku do nieruchomości … przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu; nabycie ww. nieruchomości nastąpiło na cele prowadzonej działalności gospodarczej; po nabyciu nie ponoszono wydatków na jej ulepszenie”. W powyższym oświadczeniu z dnia 26 listopada 2018 r. dłużnicy oświadczyli ponadto, że „przedmiotowa nieruchomość nie była oddana do użytkowania (np. wynajmowana, wydzierżawiana) w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu”. W dniu 8 listopada 2019 r. dłużnicy wnieśli do Komornika o dodanie do zbioru dokumentów umowy wynajmu lokalu użytkowego położonego w … przy ul. … zawartej dnia 17 marca 2015 r. na czas określony do dnia 31 maja 2025 r. pomiędzy małżonkami … (Wynajmujący) a … NIP … (Najemca).

Pan (…) zgodnie ze wpisem CEIDG prowadził działalność gospodarczą od dnia
16 lipca 2003 r. do dnia 24 marca 2017 r. Został wykreślony z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 23 lipca 2003 r. do 17 marca 2017 r. według danych z wykazu podmiotów (…). W związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług podatnik VAT Pan … miał obowiązki z ustawy o VAT; m.in. stosownie do art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązany był opodatkować towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Takim towarem była przedmiotowa nieruchomość zabudowana, którą nabył w 2008 r. z odliczeniem podatku VAT. Komornik ustalił w urzędzie skarbowym, że Pan … w związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (i wykreśleniem z rejestru podatników podatku VAT) nie dokonał rozliczenia stosownie do art. 14 ustawy o VAT, tj. obowiązku tego nie wykonał. Nie jest od 17 marca 2017 r. podatnikiem podatku VAT.

Pani (…) nie była na dzień nabycia nieruchomości podatnikiem podatku od towarów i usług i obecnie nie jest podatnikiem podatku VAT. Nie była również i nie jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. W toku czynności egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika w miejscu nieruchomości ustalono w dniu 1 października 2020 r., że nieruchomość dłużników jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez podmiot … NIP…, na podstawie umowy najmu zawartej dnia 17 marca 2015 r. na czas określony do dnia 31 maja 2025 r. (Dłużnik … złożył oświadczenie do protokołu).

W piśmie z dnia 15 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Umowa najmu stanowi, że: „wynajmujący jest właścicielem lokalu użytkowego położonego w (…), oraz że: „Wynajmujący oddaje Najemcy do użytkowania lokal użytkowy. Najemca nie wnosi zastrzeżeń do stanu technicznego lokalu użytkowego”. „Czynsz najmu wynosi miesięcznie 1 zł netto + opłata za energię elektryczną i wodę według faktur dostarczanych przez dostawcę ww. usług oraz będzie ponosił koszty ogrzewania”. „Przedmiot najmu, (…), służyć będzie najemcy do prowadzenia działalności gospodarczej”. W protokole z dnia 1 października 2020 r. spisanym przez Komornika na miejscu czynności, dłużnik oświadczył, że „umowa najmu lokalu użytkowego z dnia 17 marca 2015 r. pomiędzy…, a ww. jest nadal aktualna. Zgodnie z przedmiotową umową najmu lokal użytkowy służy najemcy do prowadzenia działalności gospodarczej. W dniu 9 grudnia 2020 r. Komornik dokonał czynności na miejscu odbierając od strony umowy najmu - … oświadczenie, że „umowa dotyczy części budynku przemysłowego w postaci lokalu użytkowego”. Ponadto w dniu 14 grudnia 2020 r. w toku rozmowy telefonicznej z dłużnikiem (…) ustalono, że przedmiotem umowy najmu jest część budynku przemysłowego w postaci lokalu użytkowego.

Budynek przemysłowy był wpisany do ewidencji środków trwałych firmy dłużnika, co ustalono na podstawie tabeli amortyzacyjnej środków trwałych dłużnika za rok 2015. Według pisemnych oświadczeń dłużnika i jego małżonki złożonych Komornikowi w toku czynności egzekucyjnych nie dokonywano żadnych ulepszeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność sprzedaży przez Komornika w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości zabudowanej położonej w (…), działki o nr…, o pow. … ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę KW … stanowiącej własność dłużnika - małżeństwa … i … nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem dłużnicy w stosunku do tej sprzedaży nie wystąpią w charakterze podatnika VAT?
W przypadku uznania, że czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy czynność sprzedaży przez Komornika w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości zabudowanej położonej w … przy ul. …, działki o nr …, o pow. … ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę KW … stanowiącej własność dłużnika - małżeństwa … i … podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Komornik ma obowiązek naliczyć i odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT w stawce 23%, czy sprzedaż tej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości zabudowanej budynkiem położonej w … przy ul…., działki o nr…, o pow. … ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę … stanowiącej własność dłużnika - małżeństwa …i … nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem dłużnik w stosunku do tej sprzedaży nie wystąpi w charakterze podatnika, zatem czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz będzie stanowiła sprzedaż majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Czynność sprzedaży nieruchomości zabudowanej podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy zachodzą przesłanki przedmiotowe i podmiotowe zakreślone ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle ww. ustawy - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakres przedmiotowy uregulowany jest przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) i dalej art. 7 tejże ustawy szczegółowo wymienia kategorie czynności.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Sprzedaż zatem nieruchomości zabudowanej wypełnia przesłankę przedmiotową ustawy o podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie nie zachodzi jednakże druga z przesłanek - podmiotowa. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT, jeżeli tak jak Pan…, zaprzestaje wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest on obowiązany stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy o VAT zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego i zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT. W rozpatrywanej sprawie sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym podlega nieruchomość dłużnika, który na moment nabycia był podatnikiem podatku VAT, ale na moment planowanej sprzedaży nie ma już statusu czynnego podatnika podatku VAT. Zajęta przez komornika nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej i od nabycia której dłużnik odliczył podatek VAT.

Dłużnik na dzień likwidacji swojej działalności, a w podatku VAT na dzień zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT obowiązany był sporządzić tzw. remanent likwidacyjny zgodnie z art. 14 ustawy o VAT. Dłużnik nie sporządził takiego remanentu likwidacyjnego wykazującego w nim nieruchomość w (…) przy ulicy (…), przy zakupie której odliczył podatek naliczony.

Stosownie do art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle powyższych regulacji prawnych, obowiązki wynikające z przepisu art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy ciążą na podatniku tegoż podatku, będącym osobą fizyczną, zaprzestającym wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, obowiązanym na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Z przywołanych przepisów wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez osobę fizyczną towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane i w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Odnosząc treść przywołanych przepisów do stanu faktycznego niniejszej sprawy wskazać należy, że znajdą tu zastosowanie przepisy art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dotyczące opodatkowania towarów w przypadku zaprzestania przez podatnika wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, ponieważ jak wynika z akt sprawy, przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej, od nabycia której dłużnik odliczył podatek VAT. Zatem dłużnik będący osobą fizyczną, który zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu powinien złożyć sporządzony na dzień zaprzestania wykonywania działalności, spis z natury towarów, w którym należało ująć przedmiotową nieruchomość nabytą do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, od nabycia której odliczył podatek VAT.

W konsekwencji powyższego, późniejsze zbycie tej nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem dłużnik w stosunku do tej sprzedaży nie wystąpi w charakterze podatnika, zatem czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz będzie stanowiła sprzedaż majątku osobistego dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Wskazuje, że podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 października 2015 r. znak ILPP2/4512-1-573/15-2/EN.

Ad 2

W przypadku uznania, ze czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to zdaniem Komornika czynność sprzedaży przez Komornika w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości zabudowanej położonej w (…), działki o nr …, o pow. … ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę … stanowiącej własność dłużnika - małżeństwa … i … korzysta ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 przewiduje zwolnienia przedmiotowe z tego podatku. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy takie zwolnienie przewiduje dla dostawy budynków, budowli i ich części.

W analizowanym przypadku powinien mieć zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Co do zasady zatem sprzedaż budynku jest zwolniona, ale nie dotyczy to dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia oraz w ciągu 2 lat po zasiedleniu. Dla terminu „pierwszego zasiedlenia” istnieje definicja ustawowa. Wyraża ją art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Od 1 września 2019 r. przepis ten uzyskał następujące brzmienie: „pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

W świetle powyższej ustawowej definicji w omawianym przypadku doszło do pierwszego zasiedlenia, bowiem nastąpiło oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy w 2008 r. (akt notarialny nabycia) po wybudowaniu budynku w 2003 r.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Oznacza to, że sprzedaż przez Komornika wyżej opisanej nieruchomości dłużników w postępowaniu egzekucyjnym może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz jest prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zakresie o VAT do egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o VAT wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o VAT regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem Dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o VAT oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT do art. 18 tej ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy Dłużnik - właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o VAT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 6 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podlegają wszystkie towary, zarówno nabyte, jak i wytworzone (środki trwałe oraz towary handlowe), które na dzień likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, znajdowały się w jego posiadaniu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem, bądź zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku od towarów i usług opartego na zasadzie neutralności. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast
w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie – po zaprzestaniu działalności).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Komornik Sądowy dokonał zajęcia nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Dłużników małżonków … i …. W prowadzonym przez Komornika postępowaniu egzekucyjnym nieruchomość zabudowana zostanie sprzedana. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem przemysłowym o 1 kondygnacji wybudowanym w 2003 r. Dłużnicy przedmiotową nieruchomość nabyli na zasadach obowiązującej ich ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez …. Panu … prowadzącemu działalność gospodarczą przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku. Po nabyciu nie ponoszono wydatków na ulepszenie ww. nieruchomości zabudowanej. W dniu 8 listopada 2019 r. Dłużnicy wnieśli do Komornika o dodanie do zbioru dokumentów umowy wynajmu lokalu użytkowego na czas określony do dnia 31 maja 2025 r. pomiędzy Dłużnikami (Wynajmujący) a … (Najemca). Pan … zgodnie ze wpisem CEIDG prowadził działalność gospodarczą od dnia 16 lipca 2003 r. do dnia 24 marca 2017 r. (został wykreślony z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej). Był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 23 lipca 2003 r. do 17 marca 2017 r. według danych z wykazu podmiotów. W związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług podatnik VAT Pan … miał obowiązki z ustawy o VAT, m.in. zobowiązany był opodatkować towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Takim towarem była przedmiotowa nieruchomość zabudowana, którą nabył w 2008 r. z odliczeniem podatku VAT. Komornik ustalił w urzędzie skarbowym, że Pan … w związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (i wykreśleniem z rejestru podatników podatku VAT) nie dokonał rozliczenia, tj. obowiązku tego nie wykonał. Umowa najmu stanowi, że wynajmujący jest właścicielem lokalu użytkowego oraz że wynajmujący oddaje Najemcy do użytkowania lokal użytkowy. Zgodnie z przedmiotową umową najmu lokal użytkowy służy najemcy do prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek przemysłowy był wpisany do ewidencji środków trwałych firmy Dłużnika, co ustalono na podstawie tabeli amortyzacyjnej środków trwałych dłużnika za rok 2015.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości zabudowanej należącej do Dłużników.

Jak już zostało wskazane, likwidacja działalności gospodarczej przez osobę fizyczną wiąże się z obowiązkiem sporządzenia spisu z natury towarów posiadanych na dzień zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych i odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu. Spisem z natury objęte są te towary, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że na Dłużniku ciążył obowiązek sporządzenia, na dzień zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, spisu z natury towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i opodatkowania tych towarów w myśl art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, późniejsze zbycie ww. nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ Dłużnicy w stosunku do tej sprzedaży nie wystąpią w charakterze podatnika, zatem czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lecz będzie stanowiła sprzedaż majątku osobistego Dłużników.

Z tak przedstawionym stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić, ponieważ w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkiem przemysłowym będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a Dłużnik przy tej sprzedaży wystąpi w charakterze podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jak wynika z opisu sprawy Dłużnikowi (Panu … prowadzącemu działalność gospodarczą) przy nabyciu ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem przemysłowym przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Natomiast w związku z zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych (w dniu 17 marca 2017 r.) Dłużnik nie wykazał ww. nieruchomości zabudowanej w spisie z natury i nie rozliczył podatku VAT na podstawie art. 14 ustawy o VAT. Zatem Dłużnik nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku wynikającego z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT i w związku z tym nie można uznać, że czynność sprzedaży nieruchomości nastąpi z majątku osobistego Dłużnika. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że część budynku przemysłowego w postaci lokalu użytkowego jest wynajmowana przez Dłużników od dnia 17 marca 2015 r. na czas określony do dnia 31 maja 2025 r. na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że umowa najmu jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wobec tego, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez najemcę. Oznacza to, że czynność polegająca na najmie nieruchomości w zamian za uzyskane wynagrodzenie spełnia warunki do uznania tej czynności za świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, należy stwierdzić, że będący usługą najem, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma on długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. Zatem, co do zasady, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa
w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem należy stwierdzić, że część budynku przemysłowego (lokal użytkowy) był/jest wykorzystywany do działalności gospodarczej jakim jest wynajem i w związku z tym jego dostawa będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Należy nadmienić, że podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanej będzie ten z Dłużników, który wykorzystywał ją do prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, w sytuacji uznania sprzedaży nieruchomości zabudowanej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, sposobu opodatkowania tej transakcji (zastosowania zwolnienia od podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

Należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu i także prawa użytkowania wieczystego gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu sprawy na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż budynku przemysłowego (w tym lokalu użytkowego oddanego w najem będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ spełnione zostaną warunki wymienione w tym przepisie. Jak wynika z opisu sprawy ww. budynek przemysłowy był wykorzystywany przez Dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres stanowiący co najmniej 2 lata. Wnioskodawca wskazał, że w stosunku do ww. budynku nie były ponoszone wydatki na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym w stopniu opowiadającym co najmniej 30% jego wartości początkowej. Przedstawione okoliczności wskazują, że sprzedaż ww. budynku przemysłowego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku upłyną co najmniej 2 lata. Zatem, transakcja sprzedaży ww. budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Mając na uwadze ww. przytoczone przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku VAT - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT - będzie korzystać dostawa gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek przemysłowy.

Skoro planowana sprzedaż ww. działki zabudowanej budynkiem przemysłowym będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia na podstawie innych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy o VAT jest niezasadne.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin