Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.898.2020.1.MKA
z 25 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 19 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w złożonym w urzędzie skarbowym zeznaniu rocznym PIT-37 za 2019 r. rozliczyła ulgę prorodzinną za 12 miesięcy za dwoje dzieci. Po złożeniu przez Wnioskodawczynię zeznania ojciec dzieci poinformował Zainteresowaną, że też będzie chciał skorzystać z ulgi prorodzinnej. Następnie w sierpniu 2020 r. podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem Urzędu Skarbowego w (…) Wnioskodawczyni została poinformowana, że ojciec dzieci także złożył zeznanie roczne, w którym skorzystał ulgi prorodzinnej w kwocie wynoszącej połowę ulgi przysługującej na każde z dwojga dzieci. W sierpniu 2020 r. Zainteresowana złożyła korektę PIT-37, w której skorzystała z możliwości odliczenia tylko połowy ulgi prorodzinnej i wpłaciła „niesłusznie” odliczoną kwotę wraz z ustawowymi odsetkami na właściwe konto. Wnioskodawczyni nie chciała się narażać na poniesienie dodatkowych kosztów w postaci odsetek. W związku z powyższym Zainteresowana prosi o interpretację indywidualną dotyczącą art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wypełniając załącznik PIT/O do PIT-37 korzystała z wyjaśnień - broszury na stronie Ministerstwa Finansów.

Dnia 25 września 2020 r. zostało rozwiązane małżeństwo poprzez rozwód z winy pozwanego między A a B Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi C urodzonym (…) r. i D urodzonym (…) r. powierzono obojgu rodzicom, a miejsce pobytu małoletnich ustalono przy matce dzieci.

Ustalono osobiste kontakty ojca z dziećmi poza miejscem ich zamieszkania w następujący sposób - pozwany ma prawo do osobistych kontaktów z małoletnimi synami C i D:

1. w co drugi weekend miesiąca od piątku godzina 17:00 do niedzieli godzina 19:00,
2. co drugi tydzień, gdy pozwany pracuje w systemie nocnym we wtorki i czwartki od godziny 15:30 do 17:30,

co daje łącznie około 1 500 godzin tj. około 63 dni w skali roku.

Przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego matka i ojciec dzieci w analogiczny sposób wspólnie ustalili kontakty dzieci z ojcem. W postanowieniu z 11 października 2017 r. Sąd Okręgowy ustalił zabezpieczenie alimentacyjne na C i D w kwocie (…) zł miesięcznie na każde dziecko (łącznie (…) zł miesięcznie) i taką kwotę w nieprawomocnym wyroku podtrzymał. Dnia 25 września 2020 r. Sąd Apelacyjny zasądził od B na rzecz dzieci alimenty w wysokości (…) zł miesięcznie na każde dziecko ( razem (…) zł miesięcznie).

Cały 2019 r. małżonkowie mieszkali osobno i żyli każdy na swój rachunek. Dzieci przez cały czas od rozstania rodziców zamieszkują z A i to ona sprawuje faktyczną władzę rodzicielską, tzn. podejmuje wszelkie decyzje dotyczące dzieci w każdej ze sfer ich życia. Wykonuje nad nimi samodzielną pieczę. Ponosi wszelkie koszty utrzymania, tj. opłacała czynsz za przedszkole i inne koszty związane z pobytem dziecka w przedszkolu (rada rodziców, wyprawka itp.), wszystkie koszty związane z nauką drugiego syna w szkole (rada rodziców, klasowe, wycieczki, wyjścia na warsztaty itp.), zajęcia sportowe syna dwa razy w tygodniu, ubrania oraz wszelkie koszty związane z opieką medyczną. Wczasy wakacyjne pokrywane są w całości przez A.

B do lipca 2019 r. zazwyczaj spotykał się z dziećmi raz na dwa tygodnie od piątku popołudnia lub soboty rana do niedzieli wieczora. Niejednokrotnie ze względu na charakter pracy jaką wykonuje B (…) dzieci były odbierane przez osoby trzecie (dziadków dzieci, znajomych ojca dzieci) oraz przebywały pod opieką tych osób pod nieobecność ojca. W lipcu 2019 r. B uległ wypadkowi, w wyniku którego nie mógł samodzielnie sprawować opieki nad dziećmi podczas ich ewentualnego pobytu „u siebie”. Od tego czasu nieregularnie zabierał dzieci w weekendy i całkowicie zaprzestał opiekowania się dziećmi w dni wyznaczone jako co drugi wtorek i czwartek w godz. 15:30 do 17:30. B w 2019 r. i obecnie nie odwoził dzieci do przedszkola i szkoły, nie pomagał im w procesie edukacji, nie uczestniczył w procesie dbania o zdrowie dzieci, nie opiekował się dziećmi podczas choroby itp. Od lipca 2019 r. podczas nieregularnych, weekendowych kontaktów dzieci często przebywały w domu rodziców ojca a także innych osób. Jego władza rodzicielska jest jedynie formalna. Ojciec nie ponosi żadnych kosztów utrzymania dzieci poza zasądzonymi alimentami. W 2020 r. ojciec dzieci w najmniejszym stopniu nie pomógł w dostosowaniu i przygotowaniu dzieci do tzw. zdalnego nauczania, nie utrzymuje kontaktów z gronem pedagogicznym szkoły a zwłaszcza wychowawcami, kiedy dzieci są chore nie interesuje się ich opieką medyczną, nie interesuje się zaległościami w szkole i pomocą dzieciom w nauce. W okresie kiedy dzieci zachorowały na Covid-19 jego opieka ograniczyła się do kilu rozmów telefonicznych z dziećmi.

A jest (…). Podatek dochodowy w 2019 r. i w latach następnych potrącany jest według skali podatkowej i odprowadzany do urzędu skarbowego w formie miesięcznych zaliczek. W stosunku do A i dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wnioskodawczyni nie prowadziła w 2019 r. i nie prowadzi działalności gospodarczej. Sytuacja przed i po rozwodzie nie pozwala na zawarcie z B porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi w 2019 r. i sytuacja ta nie zmieniła się. Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy o odliczeniach od podatku dochodowego ulgi na dzieci w latach następnych przez ojca dzieci. Wnioskodawczyni informuje, że opis stanu faktycznego dotyczy roku 2019.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni ma prawo w całości skorzystać z ulgi prorodzinnej za dwoje dzieci?
2. Czy Wnioskodawczyni może w całości skorzystać z ulgi prorodzinnej za dwoje dzieci w kolejnych latach?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, Zainteresowanej przysługuje skorzystanie z ulgi „prorodzinnej” za 2019 r. oraz lata następne.

Jako matka dzieci Zainteresowana ponosi wszelkie koszty utrzymania i rozwoju dzieci, jest obecna w każdym momencie ich życia, rozwiązuje ich problemy na bieżąco. Dzieci zamieszkują z Wnioskodawczynią cały rok. Zainteresowana uznała zatem, że powinna skorzystać z odliczenia ulgi, a nie ojciec dzieci. Ojciec nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji dotyczących wypoczynku dzieci, nie współfinansuje wypoczynku dzieci. Nie interesował się stanem emocjonalnym, psychicznym i zdrowotnym oraz religijnym, np. nie rejestrował nigdy do lekarza, nie przebywał na zwolnieniach lekarskich na dzieci, nie towarzyszył dzieciom w różnych wydarzeniach np. wizyty u lekarza rodzinnego, dentysty, uroczystościach kościelnych itp. To wyłącznie matka dzieci ponosi wszystkie bieżące koszty utrzymania dzieci. Podejmuje wspólnie z dziećmi wszystkie ważniejsze dla nich decyzje, chodzi na wywiadówki (są listy obecności to potwierdzające), interesuje się ich życiem szkolnym i pozaszkolnym, czynnie uczestniczy w procesie wychowawczym, pokrywa koszty wszystkich opłat szkolnych, tj. ubezpieczenie, komitet rodzicielski, wycieczki, chodzi z nimi w razie potrzeby do lekarza i pokrywa koszty prywatnych wizyt czy zakupu lekarstw. Ojciec nie sprawuje fizycznej władzy rodzicielskiej nad dziećmi, tj. nie uczestniczy w ich wychowaniu i nie sprawuje nad nimi pieczy w życiu codziennym, nie zabezpieczał ich potrzeb bytowych, tylko spełniał obowiązek alimentacyjny narzucony mu przez Sąd. Nie sposób uznać, że wykonywał on władzę rodzicielską, tym bardziej że obowiązek alimentacyjny nie jest uzależniony od wykonywania, czy nawet posiadania takiej władzy. Wnioskodawczyni jest (…). Podatek dochodowy w 2019 r. i w latach następnych potrącany jest według skali podatkowej i odprowadzany do urzędu skarbowego w formie miesięcznych zaliczek. W stosunku do A. i dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowana nie prowadziła w 2019 r. i nie prowadzi działalności gospodarczej. Sytuacja przed i po rozwodzie nie pozwala na zawarcie z B porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi w 2019 r. i sytuacja ta nie zmieniła się. Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy o odliczeniach od podatku dochodowego ulgi na dzieci w latach następnych przez ojca dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020r., poz. 1426 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r. wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

1. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Stosownie do brzmienia powyższych przepisów obowiązujących od 1 sierpnia 2019 r., odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

1. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359) – przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest matką dwojga małoletnich dzieci. Przez cały 2019 r. Wnioskodawczyni oraz małżonek – ojciec dzieci mieszkali osobno. Dzieci zamieszkiwały z Wnioskodawczynią, która sprawowała nad nimi faktyczną władzę rodzicielską, podejmowała wszelkie decyzje dotyczące dzieci w każdej ze sfer ich życia. Wnioskodawczyni ponosiła wszelkie koszty utrzymania, tj. czynsz za przedszkole i inne związane z pobytem dziecka w przedszkolu, koszty związane z nauką syna w szkole, zajęcia sportowe, wczasy, ubrania oraz koszty związane z opieką medyczną.

Ojciec dzieci do lipca 2019 r. zazwyczaj spotykał się z dziećmi raz na dwa tygodnie od piątku popołudnia lub soboty rana do niedzieli wieczora. Niejednokrotnie dzieci były odbierane przez osoby trzecie oraz przebywały pod opieką tych osób pod nieobecność ojca. W lipcu 2019 r. ojciec dzieci uległ wypadkowi, w wyniku którego nie mógł samodzielnie sprawować opieki nad dziećmi podczas ich ewentualnego pobytu „u siebie”. Od tego czasu nieregularnie zabierał dzieci w weekendy i całkowicie zaprzestał opiekowania się dziećmi w wyznaczone dni. Ojciec dzieci w 2019 r. nie odwoził dzieci do przedszkola i szkoły, nie pomagał im w procesie edukacji, nie uczestniczył w procesie dbania o ich zdrowie, nie opiekował się nimi podczas choroby itp. Od lipca 2019 r. podczas nieregularnych, weekendowych kontaktów dzieci często przebywały w domu rodziców ojca a także innych osób.

Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe za 2019 r., w których uwzględniła ulgę prorodzinną w pełnej wysokości. Zainteresowana nie zawierała z ojcem dzieci porozumienia w kwestii podziału ulgi prorodzinnej za 2019 r.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy może skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za cały rok podatkowy.

Wyjaśnić należy, że odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawo do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to dziecko.

W sytuacji gdy w stosunku do danego dziecka ulga przysługuje obojgu rodzicom zastosowanie znajdzie przywołany art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zdanie drugie), zgodnie z którym ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Jak już podkreślono – istotne jest, aby odliczona przez oboje rodziców kwota nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców lub w dowolnej proporcji przez oboje rodziców przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, a w szczególności, że Wnioskodawczyni pełniła całkowitą opiekę nad małoletnimi dziećmi natomiast, ojciec dzieci sporadycznie widywał się z nim, nie realizował ustalonego harmonogramu spotkań z dziećmi, nie sposób stwierdzić, że zachodzą wystarczające przesłanki dla uznania, że ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów na tle opisanego stanu faktycznego uznać zatem należy, że skoro w 2019 r. w stosunku do małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to Zainteresowanej przysługiwało wyłączne prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 cyt. ustawy. Ponadto odliczenie ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości – przy niezmienionych okolicznościach sprawy - będzie przysługiwało Wnioskodawczyni do momentu uzyskania przez dzieci pełnoletniości.

Końcowo wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji upoważniony organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletnich dzieci faktycznie wykonywał w stosunku do dzieci władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.