Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.657.2020.2.MJ
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 20121 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa osoby fizycznej Wnioskodawca realizuje projekty budowlane z przeznaczeniem na sprzedaż lub wynajem w (…).

Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem nadmorskiego ośrodka noclegowo-gastronomicznego (dalej: Ośrodek), świadczącego usługi na rzecz turystów w(….). Ośrodek oferuje wypoczynek indywidualny, wypoczynek grupowy, zorganizowany za pośrednictwem biur podróży, jak również obsługę konferencji, szkoleń, zielonych szkół dla młodzieży etc.

Ośrodek, rozumiany jako zespół praw i składników majątkowych w postaci działki, pawilonu noclegowego, pawilonu socjalnego, budynku gastronomicznego (kuchnia i stołówka) wraz z wyposażeniem oraz z prawami wynikającymi z umów dostaw mediów, umów pracowniczych, środków pieniężnych, wierzytelności, koncesji i zezwoleń, oznaczenia indywidualizującego etc., stanowi w ocenie Wnioskodawcy zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Klasyfikacja ww. składników majątkowych jako ZCP nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, stąd Wnioskodawca odstępuje od szerszej prezentacji Ośrodka i jego finansowego oraz organizacyjnego wyodrębnienia w ramach istniejącego przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

W ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Wnioskodawcę dla potrzeb jednoosobowej działalności gospodarczej znajdują się składniki majątku, związane z Ośrodkiem, takie jak działka, pawilon sypialny, pawilon socjalny czy budynek o przeznaczeniu gastronomicznym (mieszczący kuchnię i stołówkę). Wartość początkowa ww. środków trwałych została ustalona zgodnie z regulacjami art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiednio wg ceny nabycia (działka) czy kosztów wytworzenia (nieruchomości budynkowe).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozważa wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Ośrodka) do nowopowstałej spółki jawnej, w której wspólnikiem będzie Wnioskodawca oraz inna osoba fizyczna.

Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność noclegowo-gastronomiczną Ośrodka w ramach spółki jawnej. Spółka jawna będzie rozliczać się na zasadach pełnej księgowości.

Jak wynika z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego m.in. do osobowej spółki handlowej, uważa się:

• wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.
• wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany.
• wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

W myśl art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Przy czym, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Z kolei, zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej UOR), otrzymane składniki majątku, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, spółka jawna powinna ująć w księgach rachunkowych z uwzględnieniem przepisów art. 33 ust. 4 oraz art. 44a-44c ustawy, które na mocy art. 44d UOR stosuje się także w przypadku nabycia przez jednostkę zorganizowanej części innej jednostki, przy czym przez nabycie rozumie się również, m.in. otrzymanie przedsiębiorstwa tytułem wkładu niepieniężnego (aportu). Zgodnie zaś z art. 44b ust. 4 UOR. składniki aktywów wprowadza się do ksiąg rachunkowych w wartości godziwej, którą w przypadku środków trwałych jest ich wartość rynkowa (por. art. 44b ust. 4 pkt 7 UOR) lub wartość oszacowana w oparciu o ceny rynkowe takich samych lub podobnych składników (art. 44b ust. 4 pkt 8 UOR). Zasady amortyzacji dla celów księgowych (tzw. amortyzacji bilansowej) reguluje art. 32 UOR.

W związku z powyższym Wnioskodawca zakłada, że wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wniesionych w ramach ZCP do spółki jawnej zostanie ustalona w wysokości odpowiadającej wartości początkowej, wynikającej z ewidencji środków trwałych, prowadzonej dla potrzeb jednoosobowej działalności gospodarczej. Natomiast środki trwałe, składające się na ZCP zostaną wprowadzone do ksiąg rachunkowych spółki jawnej w wartości godziwej (rynkowej).

W kontekście planowanej operacji wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej wątpliwości Wnioskodawcy budzi interpretacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych po wniesieniu ich aportem do spółki jawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, działający jako wspólnik spółki jawnej, ma amortyzować środki trwałe, wprowadzone do spółki jawnej w ramach aportu ZCP, z zastosowaniem wartości początkowej, ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy wg wartości godziwej (rynkowej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku aportu składników majątku, używanych dotychczas w jednoosobowej działalności gospodarczej, wartością początkową w spółce, do której aport wniesiono, będzie dotychczasowa wartość początkowa u Wnioskodawcy - wspólnika wnoszącego aport. Zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, wartość początkową składników majątku wchodzących w skład wnoszonego do spółki przedsiębiorstwa ustala się, stosując odpowiednio art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że niezależnie od tego, czy aportowane składniki majątku były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez wspólnika wnoszącego wkład, czy też nie - ustala się w wysokości wartości początkowej określonej u podatnika, który wniósł przedsiębiorstwo (ZCP) aportem.

Z niniejszymi regulacjami związane są rozwiązania zawarte w art. 22h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nimi, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład, podmiot, który nabył przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część), dokonuje odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów w tym przedsiębiorstwie oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez przedsiębiorstwo.

Na tle wyżej przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłania się zasada, że po wniesieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem do innego podmiotu, u tego ostatniego następuje kontynuacja amortyzacji prowadzonej w przedsiębiorstwie. Wartość godziwa (rynkowa) poszczególnych aktywów, składających się na aportowane ZCP, będzie miała wpływ wyłącznie na sumę bilansową spółki jawnej i amortyzację dla celów księgowych, w rozumieniu UOR. Natomiast regulacje UOR pozostają bez wpływu na zasady amortyzacji podatkowej środków trwałych, wniesionych do spółki jawnej w ramach wkładu niepieniężnego, stanowiącego ZCP. Tak więc spółka jawna, która otrzyma wkład niepieniężny w postaci ZCP będzie miała obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych, z uwzględnieniem metody amortyzacji i wysokości dokonanych odpisów przez Wnioskodawcę, zgodnie z zasadą kontynuacji.

Wszystkie środki trwałe, których przedmiotowe pytanie dotyczy, były wprowadzone do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy i – za wyjątkiem nieruchomości gruntowej - były amortyzowane w ramach tej działalności.

Pytanie obejmuje następujące środki trwałe, wprowadzone do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy :

• nieruchomość: pawilon noclegowy, posadowiony na terenie Ośrodka;
• nieruchomość: pawilon socjalny, posadowiony na terenie Ośrodka;
• nieruchomość: budynek kuchni i stołówki, posadowiony na terenie Ośrodka;
• nieruchomość gruntowa: działka gruntu w (…), na której Ośrodek jest zlokalizowany.

Dla potrzeb jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: KSH), określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Konsekwencją wyodrębnienia majątkowego spółek osobowych jest to, że spółka jest właścicielem majątku wniesionego w formie wkładów przez wspólników oraz uzyskanego w trakcie swego istnienia, a nie wspólnicy na zasadach współwłasności łącznej, jak np. w przypadku spółki cywilnej. Należy zwrócić uwagę, że handlowe spółki osobowe jako odrębne podmioty mają swój majątek z wszelkimi wynikającymi stąd konsekwencjami.

W myśl art. 22 § 1 k.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (§ 2 ww. przepisu).

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Ustawodawca przyjął jednocześnie zasadę, że wydatki na nabycie składników majątku wykorzystywanych przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z powyższą regulacją, sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez spółkę niebędącą osobą prawną w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) uzależniony jest od wcześniejszego statusu przedmiotu wkładu. Jeżeli są nim składniki amortyzowane uprzednio przez wnoszącego wkład – należy przyjąć ich historyczną wartość początkową.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli nowo powstała spółka jawna otrzyma w formie aportu środki trwałe (składniki majątkowe, o których mowa we wniosku), które były już przedmiotem amortyzacji, to oznacza, że przy określaniu ich wartości początkowej znajdzie zastosowanie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Co do odpisów amortyzacyjnych należy wskazać, że zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Na mocy art. 22h ust. 3d ww. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a.

Z powyższego wynika obowiązek kontynuacji zasad amortyzacji m.in. w razie nabycia przez spółkę niebędącą osobą prawną wkładu niepieniężnego (aportu) – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany. Ta kontynuacja dotyczy uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuację metody amortyzacji.

Należy zatem stwierdzić, że z chwilą wniesienia aportem do nowo powstałej spółki jawnej wskazanych we wniosku składników majątkowych, będą one stanowić własność tej spółki. Przy czym, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową ww. składników majątkowych, będących przedmiotem aportu, będzie stanowić wartość początkowa tych składników majątkowych, która była podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w jednoosobowej działalności Wnioskodawcy, z której ww. składniki majątkowe zostaną wycofane.

Ponadto nowo powstała spółka jawna będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od określonej w powyższy sposób wartości początkowej ww. składników majątkowych, z uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuację metody amortyzacji.

Zatem, nowo powstała spółka jawna, której Wnioskodawca będzie wspólnikami, będzie uprawniona, na podstawie art. 22h ust. 3 w zw. z ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości tych odpisów dokonanych przez spółkę jawną oraz kontynuowania metody amortyzacji przyjętej przez tę spółkę, z której ww. składniki majątkowe, stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego, zostaną wycofane.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym, wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu, bądź zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Jednocześnie należy nadmienić, że w dniu 30 listopada 2020 r. została ogłoszona Ustawa z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2020, poz. 2123). Zgodnie z art. 24 ww. tejże ustawy, wchodzi ona w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem:

1. art. 1 pkt 21–33, art. 2 pkt 25–35, art. 3 pkt 9–13, art. 9, art. 10, art. 12, art. 18, art. 19 oraz art. 23 ust. 3 i 4, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;
2. art. 4 i art. 8, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 2021 r.

W związku z art. 1 pkt 2 tej ustawy m.in. do art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano lit. e) o treści: „spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.”

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono zmianę, zgodnie z którą w art. 1 w ust. 3 dodano punkt 1a, który otrzymał brzmienie „spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

1. przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020r. poz.1426, z późn. zm.), lub
2. aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników – do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;”

W związku z powyższym, spółka jawna, przy spełnieniu powyższych okoliczności staje się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Ponadto dodano ust. 5, zgodnie z którym spółka jawna posiada status podatnika odpowiednio od pierwszego dnia roku obrotowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1a lit. a, albo od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, o których mowa w ust. 3 pkt 1a lit. b, do dnia likwidacji spółki lub wykreślenia z właściwego rejestru

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Należy jednak dodać, że, jak wynika z treści wniosku, wspólnikami opisanej w nim nowopowstałej spółki jawnej będą wyłącznie osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.