Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.832.2020.4.MP
z 29 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 26 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2020 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 5 stycznia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.832.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie doręczono w dniu 14 stycznia 2021 r., zaś w dniu 26 stycznia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 21 stycznia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Decyzją z dnia 8 czerwca 2009 r. Starosta … orzekł o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości położonej w ….., obręb , oznaczonej jako działka nr x/7, o powierzchni 0,9358 ha, ul. ….. Zwrot wywłaszczonej nieruchomości nastąpił na rzecz JZ w 8/30 części, JŚ w 8/30 części, SŚ w 5/30 części, KM w 3/30 części, EC w 3/30 części, HŚ w 3/30 części. Decyzja stała się ostateczna w dniu 8 lipca 2009 r. Na podstawie powyższej decyzji prawa powyższych osób ujawnione zostały w księdze wieczystej …/2.

Nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa aktem notarialnym z dnia 2 grudnia 1988 r., Rep. A Nr …/88, w celu realizacji…, zaś w dacie wywłaszczenia stanowiła własność F i W małż. Ś.

Wnioskodawcami zwrotu nieruchomości i osobami, na rzecz których nastąpił zwrot nieruchomości w 2009 r., byli spadkobiercy poprzednich właścicieli. Zwrot nastąpił na podstawie art. 136 ust. 3 w zw. z art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Aktem notarialnym z dnia 6 stycznia 2010 r., Rep. A Nr …/2010, SŚ darowała T i K małż. M udział wynoszący 1/30 części do wspólności ustawowej, zaś J i W małż. Ś darowali T i K małż. M udział wynoszący 2/30 części, do wspólności ustawowej. Prawa T i K małż. M nabyte na podstawie tej umowy darowizny zostały ujawnione w powyższej księdze wieczystej.

W wyniku wznowienia postępowania w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości decyzją z dnia 31 sierpnia 2017 r., Starosta … uchylił ostateczną decyzję Starosty … z dnia 8 czerwca 2009 r. i orzekł m.in. zwrócić część powyższej nieruchomości (powstałą z podziału działki nr x/7 zatwierdzonego tą decyzją), tj. działkę nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha, na rzecz EC w 6/30 części, KM w 3/30 części, HŚ w 6/30 części, JZ w 6/30 części, małżonków TM i KM w 3/30 części, WŚ w 6/30 części.

TM zmarł w dniu … lutego 2019 r. Postanowieniem z dnia 21 maja 2019 r. w sprawie o sygn. akt I …/19, Sąd Rejonowy w … stwierdził, że spadek po TM nabyli: KM, PM, JM i Wnioskodawca, po 1/4 części każdy z nich. Prawa spadkobierców ujawnione zostały w księdze wieczystej …/2.

Ujawnieni w księdze wieczystej …/2 właściciele, w tym Wnioskodawca, zamierzają sprzedać zwróconą nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku położona jest w …. przy ul. ….: oznaczona jako działki nr x/11, o powierzchni 0,1823 ha i nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha, obręb … (łącznie 0,7499 ha). W ewidencji gruntów działki mają oznaczenie PS-pastwiska trwałe i są niezabudowane. Dla nieruchomości wydana została decyzji o warunkach zabudowy określająca przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Sprzedaż będzie dotyczyła tylko działki nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha. Nieruchomość ma zostać sprzedana w 2021 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać należący do Niego udział wynoszący 1/80 części w prawie własności działki nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha. Wywłaszczona została nieruchomość położona w …. przy ul. …., oznaczona jako działka nr x/1, o powierzchni 1,1273 ha. Wywłaszczenie nastąpiło aktem notarialnym z dnia 2 grudnia 1988 r., Rep. A nr …/88. Według wiedzy Wnioskodawcy nieruchomość stanowiła własność F i W małż. Ś od dnia 10 listopada 1975 r.

TM nie jest spadkobiercą poprzednich właścicieli nieruchomości F i W małż. Ś. Stał się współwłaścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r., dokonanej przez SŚ do wspólności ustawowej K i T małż. M w 1/30 części oraz dokonanej przez J i W małż. Ś do wspólności ustawowej K i T małż. M w 2/30 części. Umowa darowizny została zawarta po wydaniu przez Starostę …decyzji o zwrocie nieruchomości, oznaczonej jako działka nr x/7, z dnia 8 czerwca 2009 r., a przed wznowieniem postępowania zwrotowego.

Podział działki nr x/7, zatwierdzony został ostateczną decyzją Starosty … z dnia 31 sierpnia 2017 r., nr…, o zwrocie nieruchomości - decyzja stała się ostateczna we wrześniu 2017 r. Działka nr x/7, podzielona została na działki nr x/9, o powierzchni 0,0240 ha i nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha.

Wnioskodawca jest synem T i K małż. M. KM była żoną ojca Wnioskodawcy TM, z którym pozostawała we wspólności ustawowej.

Przedmiotem darowizny objętej aktem notarialnym z dnia 6 stycznia 2010 r. były udziały w niezabudowanej nieruchomości położonej w …. przy ul. ….., oznaczonej wówczas jako działka nr x/7, o powierzchni 0,9358 ha, dla której prowadzona była księga wieczysta …/2. Darowizna na rzecz TM została dokonana do wspólności ustawowej z żoną KM przez SŚ z 1/30 części oraz przez J i W małż. Ś w 2/30 części. W wyniku dokonanej darowizny udziałów w nieruchomości, w księdze wieczystej …/2, wpisani zostali w dziale II T i K małż. M jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w 3/30 części. Prawa te zostały wpisane do księgi wieczystej na podstawie wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r., zrealizowanego w dniu 4 marca 2010 r.

W skład masy spadkowej po TM wchodziła nieruchomość położona w Z przy ul. P, objęta niniejszym wnioskiem oraz nieruchomość zabudowana domem jednorodzinnym w Z przy ul. B. Nabyty w drodze darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r. udział w nieruchomości położonej w Z ul. P, wynoszący po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem śmierci T M 4/80 części, wchodzi w skład masy spadkowej po TM.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w …z dnia 21 maja 2019 r., sygn. akt I … /19, spadek po TM nabyli żona KM, syn (Wnioskodawca), syn PM, syn JM, po 1/4 części każdy z nich. Nie dokonywano działu spadku po TM. Postanowienie Sądu Rejonowego w Z z dnia 21 maja 2019 r., sygn. akt I …./19, dotyczyło stwierdzenia nabycia spadku po TM i stało się prawomocne z dniem 9 lipca 2019 r.

Decyzją o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości z dnia 8 czerwca 2009 r. objęta była nieruchomość położona w Z przy ul. P, oznaczona jako działka nr x/7. Z tej nieruchomości ojciec Wnioskodawcy TM nabył w drodze darowizny udział wynoszący łącznie 3/30 części we wspólności ustawowej z żoną KM. Podział działki nr x/7, na działki nr x/9 i nr x/10, zatwierdzony został decyzją o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r.

Przedmiotem zbycia, będzie część działki nr x/7, objętej zwrotem w 2009 r., powstała w wyniku podziału działki nr x/10, tj. działka nr x/12.

Decyzją o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r. objęta była nieruchomość położona w Z przy ul. P, oznaczona jako działka nr x/10, powstała z podziału działki nr x/7. Decyzją Prezydenta Miasta …z dnia 16 czerwca 2020 r. zatwierdzony został podział działki nr x/10, na działki nr x/11, nr x/12 i nr x/13. Zwrot na rzecz małż. T i K M dotyczył działki nr x/10, zaś zbyta ma zostać stanowiąca jej część działka nr x/12.

Przed datą wznowienia postępowania zwrotowego TM posiadał udział w wysokości 3/30 części w działce nr x/7 we wspólności ustawowej ze swoją żoną KM.

Postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości zostało wznowione na podstawie art. 145 § 1 kpa, zgodnie z którym w sprawie zakończonej ostateczną decyzją wznawia się postępowanie, jeśli strona nie brała bez własnej winy udziału w postępowaniu. Za taką stronę uznano Zarządcę Wspólnoty …, która zarządza działką nr x/8, co do której orzeczono o odmowie zwrotu.

Decyzja Starosty …z dnia 31 sierpnia 2017 r. uprawomocniła się we wrześniu 2017 r., żadna strona nie złożyła odwołania od tej decyzji. Nie był składany wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej powyższej decyzji. Prawo własności TM zostało wpisane w księdze wieczystej na podstawie aktu notarialnego z dnia 6 stycznia 2010 r. Wniosek o dokonanie wpisu z dnia 7 stycznia 2010 r. zrealizowany został w dniu 4 marca 2010 r. Wpis ten do dnia złożenia niniejszego wniosku nie był podważany.

Po uprawomocnieniu się decyzji Starosty … z dnia 31 sierpnia 2017 r. nie składano wniosku o zmianę wpisu dotyczącego praw TM do nieruchomości. Po stwierdzeniu nabycia spadku po TM jego spadkobiercy złożyli w dniu 22 lipca 2019 r., wniosek o wpisanie ich praw do księgi wieczystej w miejsce TM. Wniosek został zrealizowany w dniu 16 sierpnia 2019 r. i na podstawie tego wpisu w dziale II księgi wieczystej zostali wpisani w miejsce TM: KM w 1/80 części, Wnioskodawca w 1/80 części, PM w 1/80 części i JM w 1/80 części. Po dacie uprawomocnienia się decyzji o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r. TM posiadał udział w 1/30 części w prawie własności nieruchomości we wspólności ustawowej ze swoją żoną KM, tj. dokładnie taki sam udział jak na podstawie aktu notarialnego umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r.

Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Reasumując stan faktyczny: Wnioskodawca zamierza sprzedać należące do Niego udziały w nieruchomości położonej w Z przy ul. P, oznaczonej jako działka nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha, w wysokości 1/80 części, nabyte w drodze spadku po jego ojcu TM. TM nabył udziały w nieruchomości położonej w Z przy ul. P, oznaczonej jako działka x/7, o powierzchni 0,9358 ha, której część stanowią działki nr x/11 i nr x/12, o łącznej powierzchni 0,7499 ha, objęte księgą wieczystą …/2, w wysokości 3/30 części do wspólności ustawowej ze swoją żoną KM na podstawie umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r. Prawa te zostały ujawnione w dziale II księgi wieczystej …/2, w dniu 4 marca 2010 r.

Darowizna została dokonana przez spadkobierców poprzednich właścicieli wywłaszczonej nieruchomości przy ul. P, oznaczonej w dacie wywłaszczenia jako działka nr x/1, którzy odzyskali prawa do części wywłaszczonej nieruchomości oznaczonej jako działka nr x/7 na podstawie decyzji Starosty ….z dnia 8 czerwca 2009 r., zaś ich prawa wpisane zostały do księgi wieczystej w dniu 22 września 2009 r.

Na podstawie ostatecznej decyzji o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r., w wyniku wznowienia postępowania o zwrocie nieruchomości, na rzecz T i K małż. M, nastąpił zwrot udziału w wysokości 3/30 części, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej w nieruchomości oznaczonej jako działka nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha. Tą samą decyzją zatwierdzony został projekt podziału działki nr x/7, na działki nr x/9, o powierzchni 0,0240 ha i nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha (co łącznie daje powierzchnię działki 75/7 0,9358 ha).

Zwrot nieruchomości w 2017 r. dotyczył zatem części działki objętej umową darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r.

W 2019 r. zmarł TM, w skład spadku po nim wszedł udział we współwłasności nieruchomości oznaczonej wówczas jako działka nr x/10, w wysokości 4/80 części (po przeliczeniu udziału 3/30 części we wspólności ustawowej z żoną KM). Wnioskodawca nabył spadek w 1/4 części, a zatem stał się współwłaścicielem nieruchomości w 1/80 części.

W 2020 r. działka nr x/10, podzielona została na działki nr x/11, nr x/12 i nr x/13, spośród których obecnie współwłasnością Wnioskodawcy pozostają działki nr x/11 i nr x/12. Przedmiotem planowanego zbycia w 2021 r. ma być działka nr x/12.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w zaistniałym stanie faktycznym na Wnioskodawcy ciążył będzie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą swoich udziałów w wysokości 1/80 części, w nieruchomości położonej w Z przy ul. P, oznaczonej jako działka nr x/12?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), w zaistniałym stanie faktycznym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego w przypadku zbycia odziedziczonych po ojcu udziałów w nieruchomości.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Pojęcie nabycia prawa majątkowego przez spadkodawcę nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. Przyjmuje się, że w przypadku spadkobierców właścicieli wywłaszczonej nieruchomości za datę nabycia, należy uznać datę śmierci uprawnionego, tj. wywłaszczonego lub jego spadkobierców. Natomiast, data wydania decyzji o zwrocie nieruchomości pozostaje bez wpływu na określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości. Zagadnienie to jest przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych, które w jednolity sposób interpretują opisane zagadnienie.

Stan faktyczny będący przedmiotem złożonego wniosku jest jednak odmienny. Niewątpliwie pierwotni właściciele nieruchomości F i W małż. Ś, nabyli jej własność ponad 5 lat przed planowaną sprzedażą nieruchomości - akt notarialny, na podstawie którego Skarb Państwa stał się właścicielem nieruchomości zawierany był przez strony w 1988 r. Pierwotny zwrot nieruchomości nastąpił w 2009 r. W oparciu o decyzję o zwrocie nieruchomości z dnia 8 czerwca 2009 r., spadkobiercy poprzednich właścicieli F i W małż. Ś, wpisani zostali do księgi wieczystej, w tym matka Wnioskodawcy KM.

Podstawą nabycia praw do nieruchomości przez ojca Wnioskodawcy TM nie była decyzja o zwrocie nieruchomości, ale umowa darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r., na mocy której do wspólności ustawowej z żoną KM, otrzymał darowiznę łącznego udziału 3/30 części w przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji stosownie do art. 10 ust. 5 ww. ustawy, Wnioskodawca sprzedając odziedziczony po ojcu udział w nieruchomości, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku, ponieważ upłynęło już 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie praw przez TM (od końca 2010 r.).

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia dla oceny obowiązków podatkowych Wnioskodawcy pozostaje okoliczność, iż postępowanie w sprawie o zwrot nieruchomości zostało wznowione, zaś ostateczna decyzja o zwrocie nieruchomości na rzecz darczyńców TM została uchylona. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy ostatecznie w 2017 r., zwrot nastąpił na rzecz nie tylko spadkobierców poprzednich właścicieli, ale również na rzecz osób obdarowanych (TM do wspólności ustawowej z KM oraz KŚ do wspólności ustawowej ze SŚ), a zatem na rzecz podmiotów wpisanych w dziale II księgi wieczystej …/2. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest uzasadnione uznanie, iż dopiero w 2017 r., TM nabył prawa do nieruchomości, ponieważ wywodził on swoje prawa z aktu notarialnego z dnia 6 stycznia 2010 r. - umowy darowizny, co ma uzasadnienie w obowiązującej w prawie cywilnym rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych (art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece). Decyzja o zwrocie nieruchomości z 2017 r., w wyniku wznowienia postępowania, uznając za osoby, na rzecz których nastąpił zwrot nieruchomości nie tylko spadkobierców poprzednich właścicieli, ale też osoby obdarowane, uporządkowała zatem jedynie prawa do zwróconej nieruchomości.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w przypadku zbycia odziedziczonych po ojcu udziałów w nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, w zaistniałym stanie faktycznym nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu przyszłego zbycia udziału wynoszącego 1/80 części w prawie własności nieruchomości położonej w Z przy ul. P, oznaczonej jako działka nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha.

Prawa majątkowe nabyte zostały przez Wnioskodawcę w wyniku spadkobrania po TM, którego prawa do udziałów we współwłasności nieruchomości nabyte zostały na podstawie aktu notarialnego z dnia 6 stycznia 2010 r., a zatem jedenaście lat przed planowaną sprzedażą nieruchomości. Prawa T M zostały wpisane do księgi wieczystej w dniu 4 marca 2010 r. i dotychczas nie został podważony powyższy wpis. Zgodnie z art. 3 ustawy o księgach wieczystych i hipotece domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym.

Na skutek wznowienia postępowania zwrotowego przez Starostę … z dniem uprawomocnienia się decyzji z dnia 31 sierpnia 2017 r., uchylona została decyzja przyznająca własność działki nr x/7 na rzecz spadkobierców F i W małż. Ś i z tym samym dniem, potwierdzona została własność części tej działki, tj. działki nr x/10 na rzecz osób wpisanych jako właściciele w dziale II księgi wieczystej …/2. W wyniku wydania powyższej decyzji nie dokonano żadnych zmian we wpisie do księgi wieczystej, nie uległa też zmianie wysokość udziału należnego TM, w żadnym postępowaniu sądowym, żaden organ nie zakwestionował aktu notarialnego z dnia 6 stycznia 2010 r.

W ocenie Wnioskodawcy należy zatem uznać, że udział w wysokości 4/80 części we współwłasności całej nieruchomości położonej w Z przy ul. P, został nabyty przez TM w 2010 r., a zatem upłynął już termin pięcioletni od dnia jej nabycia, co skutkuje tym, iż zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca zbywając swój odziedziczony po ojcu udział w wysokości 1/80 części tej nieruchomości, nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

W stanie faktycznym niniejszej sprawy istotne jest to, że TM nie stał się właścicielem nieruchomości jako spadkobierca po poprzednich właścicielach nieruchomości F i W małż. Ś, którzy własność tej nieruchomości nabyli prawdopodobnie w 1975 r. Nabycie nieruchomości przez TM nastąpiło na podstawie umowy darowizny z 2010 r., zaś fakt późniejszego objęcia części tej nieruchomości wznowionym postępowaniem zwrotowym jest obojętny dla oceny terminu nabycia praw do nieruchomości. Nieruchomość mająca być obecnie przedmiotem zbycia jest częścią nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty i formy prawnej ich nabycia.

Termin „nabycie”, którym posługuje się ustawodawca w treści przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza każdą czynność prawną (np. umowę sprzedaży, zamiany, darowizny lub inną umowę zobowiązującą do przeniesienia własności nieruchomości/rzeczy oznaczonej co do tożsamości) lub zdarzenie prawne (np. spadek), na mocy których na osobę fizyczną – nabywcę przechodzi własność nieruchomości (lub udziału w nieruchomości), bez względu na to czy nabycie następuje w sposób odpłatny, czy nieodpłatny.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), dodano m.in. art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Stosownie do treści art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego przy dokonanym od dnia 1 stycznia 2019 r. odpłatnym zbyciu nieruchomości (ich części, udziału w nieruchomości lub praw majątkowych) pięcioletni, okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (ich części, udziału w nieruchomości lub praw majątkowych) nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca).

Moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Z opisu przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że Starosta decyzją z dnia 8 czerwca 2009 r., orzekł o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości oznaczonej jako działka nr x/7, o powierzchni 0,9358 ha. Zwrot wywłaszczonej nieruchomości nastąpił na rzecz JZ w 8/30 części, JŚ w 8/30 części, SŚ w 5/30 części, KM w 3/30 części, EC w 3/30 części, HŚ w 3/30 części. Ww. decyzja stała się ostateczna w dniu 8 lipca 2009 r. Na podstawie ww. decyzji prawa powyższych osób ujawnione zostały w księdze wieczystej. Nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa aktem notarialnym z dnia 2 grudnia 1988 r., w celu realizacji planowych zadań spółdzielczego budownictwa osiedla mieszkaniowego, zaś w dacie wywłaszczenia stanowiła własność F i W małż. Ś. Wnioskodawcami zwrotu nieruchomości i osobami, na rzecz których nastąpił zwrot nieruchomości w 2009 r., byli spadkobiercy poprzednich właścicieli. Ojciec Wnioskodawcy – TM nie jest spadkobiercą poprzednich właścicieli nieruchomości, tj. F i W małż. Ś. Ojciec Wnioskodawcy stał się współwłaścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r., dokonanej przez SŚ do wspólności ustawowej K i T małż. M w 1/30 części oraz dokonanej przez J i W małż. Ś do wspólności ustawowej K i T małż. M w 2/30 części. Przedmiotem ww. darowizny były udziały w niezabudowanej nieruchomości położonej w Z przy ul. P, oznaczonej wówczas jako działka nr x/7, o powierzchni 0,9358 ha, dla której prowadzona była księga wieczysta. Darowizna na rzecz TM została dokonana do wspólności ustawowej z żoną KM. W wyniku dokonanej darowizny udziałów w nieruchomości, w księdze wieczystej, wpisani zostali w dziale II, T i K małż. M jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w 3/30 części. Prawa te zostały wpisane do księgi wieczystej na podstawie wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r., zrealizowanego w dniu 4 marca 2010 r. W wyniku wznowienia postępowania w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości Starosta decyzją z dnia 31 sierpnia 2017 r., uchylił ostateczną decyzję Starosty z dnia 8 czerwca 2009 r. i orzekł, m.in. zwrócić część nieruchomości (powstałą z podziału działki nr x/7 zatwierdzonego tą decyzją), tj. działkę nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha, na rzecz: EC w 6/30 części, KM w 3/30 części, HŚ w 6/30 części, JZ w 6/30 części, małżonków TM i KM w 3/30 części, WŚ w 6/30 części. Podział działki nr x/7, na działki nr x/9 i nr x/10, zatwierdzony został decyzją o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r. (decyzja stała się ostateczna we wrześniu 2017 r.). Zwrot na rzecz małż. T i K M dotyczył działki nr x/10. Ponadto, decyzją Prezydenta Miasta z dnia 16 czerwca 2020 r. zatwierdzony został podział działki nr x/10, na działki nr x/11, nr x/12 i nr x/13. Ojciec Wnioskodawcy – TM zmarł w dniu 11 lutego 2019 r. W skład masy spadkowej po nim wchodziła nieruchomość położona przy ul. P (objęta złożonym wnioskiem o wydanie interpretacji) oraz nieruchomość zabudowana domem jednorodzinnym przy ul. B. Nabyty w drodze darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r., udział w nieruchomości położonej przy ul. P, wynoszący po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem śmierci TM 4/80 części, wchodził w skład masy spadkowej. Postanowieniem z dnia 21 maja 2019 r., Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po TM nabyli: KM, PM, JM i Wnioskodawca, po 1/4 części, każdy z nich. Nie dokonywano działu spadku po TM (postanowienie Sądu Rejonowego stało się prawomocne z dniem 9 lipca 2019 r.). Prawa spadkobierców ujawnione zostały w księdze wieczystej. Po uprawomocnieniu się decyzji Starosty z dnia 31 sierpnia 2017 r. nie składano wniosku o zmianę wpisu dotyczącego praw TM do nieruchomości. Po stwierdzeniu nabycia spadku po TM jego spadkobiercy, złożyli w dniu 22 lipca 2019 r., wniosek o wpisanie ich praw do księgi wieczystej w miejsce TM. Wniosek został zrealizowany w dniu 16 sierpnia 2019 r. i na podstawie tego wpisu w dziale II księgi wieczystej zostali wpisani w miejsce TM: KM w 1/80 części, Wnioskodawca w 1/80 części, PM w 1/80 części i JM w 1/80 części. Po dacie uprawomocnienia się decyzji o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r., TM posiadał udział 1/30 części w prawie własności nieruchomości we wspólności ustawowej ze swoją żoną KM, tj. dokładnie taki sam udział, jak na podstawie aktu notarialnego umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r. Ujawnieni w księdze wieczystej właściciele, w tym Wnioskodawca zamierzają sprzedać zwróconą nieruchomość. Nieruchomość ma zostać sprzedana w 2021 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać należący do Niego udział wynoszący 1/80 części w prawie własności działki nr x/12, o powierzchni 0,5676 ha. Zwrot na rzecz małż. T i K M dotyczył działki nr x/10, zaś zbyta ma zostać stanowiąca jej część działka nr x/12. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Jak wskazano powyżej, od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

Natomiast moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 922 ustawy Kodeks cywilny, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe (art. 155 § 2 ww. Kodeksu).

W myśl art. 158 ww. Kodeksu, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zwrócić uwagę należy, że umowa darowizny uregulowana w art. 888 – 902 Kodeksu cywilnego, jest umową jednostronnie zobowiązującą, konsensualną, nieodpłatną i kauzalną (tzn. jest podstawą przysporzenia, która jest konieczna do przejścia własności rzeczy – causa donandi). Zatem, jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości, udziału) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Jej istota polega więc na zobowiązaniu darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz drugiej strony umowy (obdarowanego), kosztem swego majątku w wyniku czego zwiększają się jej aktywa lub zmniejszają się jej pasywa. Umowa darowizny dochodzi do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Wskazać przy tym należy, że księga wieczysta powinna dawać pełny i wierny obraz stanu prawnego nieruchomości.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.; Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361, z późn. zm.), księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości. Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla nieruchomości (art. 1 ust. 2 ww. ustawy). Jak stanowi art. 2 ww. ustawy, księgi wieczyste są jawne. Nie można zasłaniać się nieznajomością wpisów w księdze wieczystej ani wniosków, o których uczyniono w niej wzmiankę. Domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym (art. 3 ust. 1 ww. ustawy). Zgodnie z art. 5 ww. ustawy, w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe (rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych). Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności.

Podkreślić należy, że TM (spadkodawca) nabył udziały w nieruchomości położonej przy ul. P, oznaczonej jako działka nr x/7, o powierzchni 0,9358 ha, której część stanowią działki nr x/11 i nr x/12, objęte księgą wieczystą, w wysokości 3/30 części do wspólności ustawowej ze swoją żoną KM na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r. Prawa te zostały ujawnione w dziale II księgi wieczystej, w dniu 4 marca 2010 r. Darowizna została dokonana przez spadkobierców poprzednich właścicieli wywłaszczonej nieruchomości, którzy odzyskali prawa do części wywłaszczonej nieruchomości na podstawie decyzji Starosty z dnia 8 czerwca 2009 r., zaś ich prawa wpisane zostały do księgi wieczystej w dniu 22 września 2009 r. Na podstawie ostatecznej decyzji o zwrocie nieruchomości z dnia 31 sierpnia 2017 r., w wyniku wznowienia postępowania o zwrocie nieruchomości, na rzecz T i K małż. M, nastąpił zwrot udziału w wysokości 3/30 części, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej w nieruchomości oznaczonej jako działka nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha. Tą samą decyzją zatwierdzony został projekt podziału działki nr x/7, na działki nr x/9, o powierzchni 0,0240 ha i nr x/10, o powierzchni 0,9118 ha (co łącznie daje powierzchnię działki nr x/7: 0,9358 ha). Zwrot nieruchomości w 2017 r., m.in. na rzecz spadkodawcy dotyczył części działki objętej umową darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r. W 2019 r. zmarł TM, w skład spadku po nim wszedł udział we współwłasności nieruchomości oznaczonej wówczas jako działka nr x/10, w wysokości 4/80 części (po przeliczeniu udziału 3/30 części we wspólności ustawowej z żoną KM). Wnioskodawca nabył spadek w 1/4 części, a zatem stał się współwłaścicielem nieruchomości w 1/80 części. W 2020 r. działka nr x/10, podzielona została na działki nr x/11, nr x/12 i nr x/13, spośród których obecnie współwłasnością Wnioskodawcy pozostają działki nr x/11 i nr x/12. Przedmiotem planowanego przez Wnioskodawcę odpłatnego zbycia w 2021 r., ma być działka nr x/12 (udział 1/80 części).

W związku z powyższym należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nabycie nieruchomości przez TM, tj. spadkodawcę nastąpiło na podstawie umowy darowizny z dnia 6 stycznia 2010 r., zaś fakt późniejszego objęcia części tej nieruchomości wznowionym postępowaniem zwrotowym jest obojętny dla oceny terminu nabycia praw do nieruchomości przez spadkodawcę, a w konsekwencji przez Wnioskodawcę. Nieruchomość mająca być przedmiotem odpłatnego zbycia jest częścią nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2010 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis i powołane przepis prawa, w związku z faktem, że udział w prawie własności zbywanej nieruchomości wchodził w skład spadku po ojcu Wnioskodawcy zmarłym w dniu 11 lutego 2019 r., który nabył udziały w drodze darowizny w dniu 6 stycznia 2010 r., wskazać należy, że okres pięciu lat określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2015 r.

W konsekwencji, planowane w 2021 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości (1/80 części) nabytego w spadku, nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.