Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.1047.2020.1.KS
z 2 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń członkom komisji kwalifikacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń członkom komisji kwalifikacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest organizacją zrzeszającą energetyków, których działalność związana jest z szeroko pojętą dziedziną energetyki. Stowarzyszenie zajmuje się m.in. inicjowaniem i propagowaniem najlepszych rozwiązań technicznych w energetyce polskiej, promowaniem nowoczesnych rozwiązań we wszystkich specjalnościach produkcji, przemysłu, dystrybucji, obrotu i użytkowania energii i paliw oraz w dziedzinach pokrewnych, a także podnoszeniem i rozpowszechnianiem wiedzy w zakresie nowoczesnych rozwiązań służących produkcji, przemysłowi, dystrybucji, obrotu oraz użytkowaniu energii i paliw.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki („URE”) powołał przy stowarzyszeniu komisję kwalifikacyjną przeprowadzającą egzaminy z zakresu posiadania kwalifikacji z obsługi następujących rodzajów urządzeń, wymienionych szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003 r. nr 89, poz. 828, „rozporządzenie”):

1. urządzenia, instalacje i sieci elektroenergetyczne wytwarzające, przetwarzające, przesyłające i zużywające energię elektryczną;
2. urządzenia wytwarzające, przetwarzające, przesyłające i zużywające ciepło oraz inne urządzenia energetyczne;
3. urządzenia, instalacje i sieci gazowe wytwarzające, przetwarzające, przesyłające, magazynujące i zużywające paliwa gazowe.
   
   

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, „p.e.”), osoby zajmujące się eksploatacją ww. sieci oraz urządzeń i instalacji obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji oraz tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego uregulowany został szczegółowo w rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 54 ust. 3 pkt 1 p.e., komisje kwalifikacyjne powoływane są przez Prezesa URE.

Tryb powoływania komisji uregulowany jest w § 13 ust. 2 rozporządzenia, zgodnie z którym dokument o powołaniu Komisji powinien zawierać:

1. nazwę i adres jednostki organizacyjnej, przy której powołuje się Komisję:
   
2. określenie:
   
3. składu Komisji – imiona i nazwiska jej członków oraz pełnione przez nich funkcje,
   
4. zakresu sprawdzanych kwalifikacji.
   
   

Przedmiotem czynności wykonywanych przez członków komisji będzie przeprowadzanie egzaminów i wypisywanie świadectw kwalifikacyjnych, w tym stwierdzanie posiadanych kwalifikacji zawodowych przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, zaś tematyka egzaminu opracowywana będzie na podstawie zakresu wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania kwalifikacji ujętych w Rozporządzeniu.

Stawka wynagrodzenia za przeprowadzenie egzaminu dla członka komisji wynika z uchwały zarządu Wnioskodawcy. Zapłata za przeprowadzenie egzaminu dla poszczególnych członków komisji kwalifikacyjnej następuje na podstawie wykazu ilości przeegzaminowanych osób.

Z członkami komisji kwalifikacyjnej nie jest zawierana umowa, zaś ich umocowanie będzie wynikało z aktu powołania Prezesa URE, o którym była mowa powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie pełnił funkcję płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia członkom komisji kwalifikacyjnej za przeprowadzenie egzaminów?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie On pełnił funkcji płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia członkom komisji kwalifikacyjnej za przeprowadzenie egzaminów, ponieważ osiągany przez nich przychód należy kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody osiągane przez członków komisji kwalifikacyjnej za przeprowadzenie egzaminów należy kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako tak zwane inne przychody.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednym ze źródeł przychodów są tzw. „inne źródła”, określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, do których zalicza się te wszystkie przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do ściśle określonej kategorii wymienionej w pkt 1-8 cytowanego przepisu.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust 1 pkt 9 ww. ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Zwrot „w szczególności” użyty w art. 20 ust. 1 analizowanej ustawy oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do „innych źródeł” należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 tej ustawy.

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych przychody uzyskiwane przez członka komisji kwalifikacyjnej można przyrównać do przychodów osiąganych przez prokurentów.

W odniesieniu do przychodów osiąganych prokurentów wskazuje się na następującą argumentację „skoro wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta wypłacane jest na podstawie uchwały wspólników mających prawo prowadzenia spraw Wnioskodawcy, nie stanowi ono wynagrodzenia ze stosunku pracy lub innego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na tej podstawie należy traktować je jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W przepisach tych ustawodawca wymienił jedynie przykłady przychodów z innych źródeł, więc katalog ten ma charakter otwarty, w związku z czym nie ma przeszkód aby do tej kategorii włączyć wynagrodzenie prokurenta’’.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższą argumentację należy również podzielić co do przychodów osiąganych przez członków komisji kwalifikacyjnej powołanej przez Prezesa URE.

Zgodnie z treścią art. 42a cytowanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego prokurentowi wynagrodzenia w związku z pełnieniem tej funkcji u Wnioskodawcy (winno być: z tytułu wypłaty wynagrodzenia członkom komisji kwalifikacyjnej za przeprowadzenie egzaminów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest m.in.

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  

• inne źródła (pkt 9).
  
  

Stosownie do treści przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” oznacza, że przychody wymienione w tym przepisie stanowią katalog otwarty, a zatem, do tej kategorii przychodów można zaliczyć również inne przychody, niewymienione w treści tego przepisu. Do kategorii przychodów z innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które ze względu na sposób osiągnięcia nie mogą zostać zakwalifikowane do żadnych z konkretnych przychodów wymienionych w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do art. 13 pkt 6 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Aby określony przychód mógł być uznany za przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winny zostać spełnione przesłanki określone w tym przepisie, tj. przychód winien wystąpić w związku z wykonywaniem czynności:

1. zleconych na podstawie właściwych przepisów,
   
2. zleconych przez jeden z następujących podmiotów:
   1. organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej albo
      
   2. sąd, albo
      
   3. prokuratora.
   
   

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest centralnym organem administracji rządowej powołanym na mocy ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833, z późn. zm.), do realizacji zadań z zakresu regulacji gospodarki paliwami i energią oraz promowania konkurencji.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powołał u Wnioskodawcy komisję kwalifikacyjną przeprowadzającą egzaminy z zakresu posiadania kwalifikacji z obsługi określonych rodzajów urządzeń. Przedmiotem czynności wykonywanych przez członków komisji będzie przeprowadzanie egzaminów i wypisywanie świadectw kwalifikacyjnych, w tym stwierdzanie posiadanych kwalifikacji zawodowych przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, zaś tematyka egzaminu opracowywana będzie na podstawie zakresu wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania kwalifikacji. Stawka wynagrodzenia za przeprowadzenie egzaminu dla członka komisji wynika z uchwały zarządu Wnioskodawcy. Zapłata za przeprowadzenie egzaminu dla poszczególnych członków komisji kwalifikacyjnej następuje na podstawie wykazu ilości przeegzaminowanych osób. Z członkami komisji kwalifikacyjnej nie jest zawierana umowa, zaś ich umocowanie będzie wynikało z aktu powołania Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro z członkami komisji kwalifikacyjnej nie są zawierane żadne umowy, a powołani zostali na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (tj. centralny organ administracji rządowej) to osiągną oni przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawca będzie pełnił funkcję płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia członkom komisji kwalifikacyjnej za przeprowadzenie egzaminów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.