Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.676.2020.5.AK
z 2 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 22 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data nadania 15 stycznia 2021 r., data wpływu 15 stycznia 2021 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP1-1.4012.644.2020.2.IZ, 0114-KDIP3-2.4011.676.2020.3.AK z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wysłania 5 stycznia 2021 r., data doręczenia 8 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 25 stycznia 2021 r. (data nadania 25 stycznia 2021 r., data wpływu 25 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 5 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP1-1.4012.644.2020.2.IZ, 0114-KDIP3-2.4011.676.2020.3.AK (data nadania 5 stycznia 2021 r., data doręczenia 8 stycznia 2021 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data nadania 15 stycznia 2021 r., data wpływu 15 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 25 stycznia 2021 r. (data nadania 25 stycznia 2021 r., data wpływu 25 stycznia 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, osoba fizyczna z rezydencją podatkową na terenie RP, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – rozliczaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Ponadto Wnioskodawczyni chce wynająć swój prywatny dom, usługa najmu opodatkowana będzie zryczałtowanym podatkiem dochodowych – stawka 8,5% i rozliczana w PIT-28. Dla celów podatku dochodowego uzyskane przychody z najmu nie będą kwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej, lecz jako przychody z najmu prywatnego. Dom wynajmowany będzie Spółce z o.o., która zajmuje się pośrednictwem pracy. De facto dom ten, spółka będzie wynajmować od Wnioskodawczyni dla cudzoziemców/ pracowników (głównie mieszkańców Ukrainy) na długi okres pobytu. Zawarta pomiędzy stronami umowa najmu zawierać będzie w swojej treści postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynikać będzie, że Wnioskodawczyni zastrzega, a Najemca potwierdza (tzn. oświadcza i przyjmuje warunki), że dotyczy ona domu mieszkalnego, który może być wykorzystywany przez najemcę, wyłącznie w celach mieszkaniowych. Wnioskodawczyni wystawiać będzie Spółce faktury za powyższą usługę najmu oraz doliczać do nich koszty odsprzedaży mediów (rozliczenia będą dokonywane w okresach miesięcznych). W związku z powyższym Wnioskodawczyni wystawi spółce z o.o. fakturę za wynajem swojego domu prywatnego umieszczając, jako sprzedawcę dane swojej firmy i tytułując sprzedaż, jako: „czynsz najmu na cele mieszkalne w tym ryczałt za media X kwota” i zastosuje do tej usługi stawkę VAT- ZW (zwolniona).

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni doprecyzowała zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

Wnioskodawczyni będzie świadczyć usługę wynajmu domu symbol PKWiU według Rozporządzenia Rady Ministrów w Sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207 poz. 1293, z późn. zm.) to PKWiU 68.20.11.0 na rzecz Spółki.

Najemca (Spółka) zobowiązuje się używać przedmiot umowy zgodnie z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników, którzy będą mogli zaspokoić podstawowe potrzeby odpoczynku, snu, przygotowania i spożycia posiłków oraz higieny osobistej. Jednak ich pobyt nie będzie związany z zamiarem ustanowienia z niego stałego miejsca zamieszkania, w którym koncentrowałyby się sprawy osobiste i rodzinne. Będzie to miejsce tymczasowe. Z treści umowy wynika, że Spółka zobowiązuje się nie oddawać przedmiotu umowy w podnajem ani bezpłatne używanie osobom trzecim.

Z tytułu umowy najmu najemca zapłaci czynsz X zł od osoby za każdy nocleg. Czynsz obejmuje również koszty eksploatacyjne takie jak: należności za prąd, wodę, gaz, ogrzewanie, ścieki, wywóz nieczystości, Internet.

Kwota najmu jest uzależniona od ilości pracowników (X zł od osoby za każdy nocleg) nie mniej jak 10 osób i nie więcej jak 24 osoby. Gdy liczba pracowników spadnie poniżej 10, najemca będzie płacił stałą kwotę X.

Między stronami zostanie zawarta umowa na czas nieokreślony, w ramach umowy najmu Wnioskodawczyni nie będzie obciążać Spółki dodatkowo kosztami dostarczanych ww. mediów. Kwota czynszu od jednej osoby za każdy nocleg jest tak skalkulowana by pokryła również ww. koszty eksploatacyjne.

Wnioskodawczyni samodzielnie dokonuje wyboru dostawcy ww. mediów.

Dom mieszkalny w całości będzie podlegał umowie najmu. Dom, którego właścicielem jest Wnioskodawczyni jest wyposażony we wszystkie niezbędne sprzęty gospodarstwa domowego i w pełni umeblowany oraz posiada liczniki, z których są rozliczane media. Płatności za media są po stronie Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność rachunkowo-księgową PKWiU 69.20.2.

Budynek jest domem rodzinnym Wnioskodawczyni. Został przekazany darowizną (w 1985 r.) od rodziców, Wnioskodawczyni zamieszkiwała w nim do 2015 roku. Od pięciu lat Wnioskodawczyni zmieniła miejsce zamieszkania, a dom postanowiła wynająć by uzyskać dodatkowe źródło przychodu.

Budynek obecnie jest przygotowany do wynajęcia i ma stanowić dodatkowe źródło przychodu, niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Faktury VAT za najem wystawiane będą z danymi osobowymi (imię, nazwisko, adres oraz NIP), wartość netto opodatkowana będzie stawką 8,5% zgodnie z art. 1 pkt 4 lit. d ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a VAT rozliczony w deklaracji VAT-7.

Wszystkie czynności związane z najmem Wnioskodawczyni będzie wykonywać samodzielnie.

Poza działalnością rachunkowo-księgową Wnioskodawczyni nie świadczy żadnych innych usług.

Najemcę poleciła Wnioskodawczyni znajoma, najemca posiada oddział w mieście Wnioskodawczyni.

Budynek mieszkalny nie jest składnikiem majątku firmy.

Z umowy wyraźnie wynika, że opłaty za media ponosić będzie wynajmujący budynek (Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni usługi najmu nie wiąże z działalnością gospodarczą (dom nie jest składnikiem majątku firmy) i stanowić będzie odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, Wnioskodawczyni skorzysta ze zryczałtowanej formy opodatkowania przychodów z najmu, zgodnie z art. 6 ust. 1 i 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w momencie wynajęcia domu Spółce, która zakwateruje w nim pracowników wyłącznie w celach mieszkaniowych, Wnioskodawczyni prawidłowo zastosuje stawkę VAT – zw na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 u.p.t.u?
2. Czy Wnioskodawczyni prawidłowo postąpi rozliczając przychody z najmu podatkiem ryczałtowym, zgodnie z art. 6 ust. 1 i 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jako osoba prywatna?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie Nr 2. Natomiast w zakresie pytania Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowym będzie opodatkowanie przychodów z najmu podatkiem ryczałtowym, gdyż najem w żaden sposób nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawczynię.

Ze względu na informacje przedstawione we wniosku i uzupełnieniu, przedmiotową interpretację wydano w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1065, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;
3. będące osobami duchownymi;
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, 1291, 1428, 1492 i 1565).

Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1b powyższej ustawy, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu nadanym art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, a mającym zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r., opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;
   
2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;
   
3. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:
   1. prowadzenia aptek
   2. (uchylona),
   3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych
   4. (uchylona),
      
   5. (uchylona)
   6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.
4. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;
5. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
   1. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
   2. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
   3. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
   - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach;
6. (uchylony).
   
   
   

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Natomiast jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wprowadzonego do powyższej ustawy z dniem 1 stycznia 2021 r. wynika, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł z tytułu świadczenia usług wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych (PKWiU 68.20.1).

Z powyższego wynika, że od dnia 1 stycznia 2021 r., zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych można rozliczać zarówno najem prywatny nieruchomości, jak i najem w ramach działalności gospodarczej.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z najmu może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% – jeśli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, natomiast w przypadku gdyby uzyskiwane przychody przekroczyły tę kwotę (przychód z najmu przekroczy 100.000 zł), wówczas nadwyżka ponad ten limit podlegać będzie opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 12,5%.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, od dnia 1 stycznia 2021 r. na możliwość opodatkowania najmu zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych, nie ma wpływu fakt, że wynajem nieruchomości nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni, że przychody z tytułu najmu nieruchomości będą mogły być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.