Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.929.2020.1.KK
z 9 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 12 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej NATO ‒ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej NATO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 2017 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Sojuszniczym Dowództwie Sił Powietrznych Niemcy (…) na stanowisku (…) specjalista, na okres od 2017 r. do 2020 r. Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 25 czerwca 2020 r. służba Wnioskodawcy w powyższym dowództwie przedłużona została o 12 miesięcy, do 2021 r. Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został On wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) ‒ na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Należność zagraniczna wypłacana jest przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie polskiej lub obcej i pobierany jest od niej podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest w PLN. Dodatkowo w 2017 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy). Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, nie jest członkiem służby zagranicznej i nie jest skierowany do podróży służbowej zagranicznej. HQ (…), która stanowi międzynarodową strukturę wojskową, zapewnia dowodzenie i kontrolę nad misjami NATO w zakresie obrony powietrznej i przeciwrakietowej, przeciwdziałając zagrożeniu atakami powietrznymi i rakietowymi lub zmniejszając skuteczność wrogiego działania. Ponadto, HQ (…) kieruje i wspiera również misje NATO mające na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych, a także zarządza Zintegrowanym Systemem Obrony Powietrznej NATO. Działając w składzie HQ (…) jako (…) specjalista w zakresie zabezpieczenia technicznego i inżynieryjnego działań połączonych sił powietrznych sojuszu, Wnioskodawca bierze czynny udział w działaniach mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych (w tym Polski), a także zwiększenie mobilności sił i środków komponentu powietrznego NATO, które wydzielane są na wypadek zdarzeń nagłych, np. usuwanie skutków ataków terrorystycznych (ewakuacja rannych itp.) lub (jak obecnie) wspieranie przyspieszonych dostaw środków medycznych pomiędzy sojusznikami w ramach działań pomocowych przeciwko COVID-19. Sojusznicze Dowództwo Sił Powietrznych, Niemcy (…), jest jednostką wojskową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okresy dotyczące wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej: zaistniały stan faktyczny, tj. od 2017 r. do 2020 r. (okres pełnienia służby na obecnie zajmowanym stanowisku służbowym w obecnej jednostce wojskowej), stan przyszły, tj. od stycznia 2021 r. do lipca 2021 r., (tj. do dnia zakończenia pełnienia służby na obecnie zajmowanym stanowisku służbowym w obecnej jednostce wojskowej ‒ zgodnie z rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr MON oraz rozkazem Szefa Sztabu Generalnego WP). Zmianie nie ulegną przepisy regulujące służbę żołnierzy zawodowych poza granicami państwa oraz przepisy prawa podatkowego, pomocnicze akty prawne regulujące zasady pełnienia służby w jednostce wojskowej Sojusznicze Dowództwo Sił Powietrznych, Niemcy (HQ …), rozkaz personalny Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 2017 r. oraz rozkaz Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 25 czerwca 2020 r., dotyczące wyznaczenia Wnioskodawcy do pełnienia służby na stanowisku służbowym poza granicami państwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej ‒ Sojuszniczego Dowództwa Sił Powietrznych Niemcy (HQ …), należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?
2. Czy w przypadku, gdy przepisy regulujące tok służby żołnierzy zawodowych poza granicami państwa oraz przepisy prawa podatkowego nie ulegną zmianie, stan przyszły (tj. od dnia stycznia 2021 r. do lipca 2021 r.) będzie taki sam jak zaistniały stan faktyczny, czy należność zagraniczna podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom. Kwestię sporną wśród organów podatkowych stanowiła wykładnia pojęcia „jednostka wojskowa”. Za wolne od podatku dochodowego uznawano przede wszystkim należności żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa (Dz. U. z 1998 r., nr 162, poz. 1117, z późn. zm.). Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. W latach 2015-2017 dominowała linia orzecznictwa NSA, zgodnie z którą przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym uznawano, że nie ma potrzeby odwoływania się do ustaw wojskowych, lecz wystarczy potoczne przyjęte znaczenie pojęcia „jednostka wojskowa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane miedzy innymi w wyrokach NSA II FS o sygnaturach: 1548/14 (z dnia 3 sierpnia 2016 r.), 724/13 (z dnia 23 kwietnia 2015 r.), 2030/14 (z dnia 13 lipca 2016 r.), 2639/14 (z dnia 18 listopada 2016 r.), 3279/15 (z dnia 29 listopada 2017 r.), jak również w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA sygn. II FSK 1167/17 z dnia 8 lipca 2019 r.

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana należność zagraniczna podlegała oraz powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), natomiast przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 ww. ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578), wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 2017 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Sojuszniczym Dowództwie Sił Powietrznych, Niemcy (HQ ….) na stanowisku (…) ‒ specjalista na okres od 2017 r. do 2020 r. Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 25 czerwca 2020 r. służba Wnioskodawcy w powyższym dowództwie przedłużona została o 12 miesięcy, do 2021 r. Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został On wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) ‒ na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Należność zagraniczna wypłacana jest przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie polskiej lub obcej i pobierany jest od niej podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest w PLN. Dodatkowo w 2017 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy). Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, nie jest członkiem służby zagranicznej i nie jest skierowany do podróży służbowej zagranicznej. HQ (…), która stanowi międzynarodową strukturę wojskową, zapewnia dowodzenie i kontrolę nad misjami NATO w zakresie obrony powietrznej i przeciwrakietowej, przeciwdziałając zagrożeniu atakami powietrznymi i rakietowymi lub zmniejszając skuteczność wrogiego działania. Ponadto, HQ (…) kieruje i wspiera również misje NATO mające na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych, a także zarządza Zintegrowanym Systemem Obrony Powietrznej NATO (…). Działając w składzie HQ (…), jako specjalista w zakresie zabezpieczenia technicznego i inżynieryjnego działań połączonych sił powietrznych sojuszu, Wnioskodawca bierze czynny udział w działaniach mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych (w tym Polski), a także zwiększenie mobilności sił i środków komponentu powietrznego NATO, które wydzielane są na wypadek zdarzeń nagłych, np. usuwanie skutków ataków terrorystycznych (ewakuacja rannych itp.) lub (jak obecnie) wspieranie przyspieszonych dostaw środków medycznych pomiędzy sojusznikami w ramach działań pomocowych przeciwko COVID-19. Sojusznicze Dowództwo Sił Powietrznych, Niemcy, jest jednostką wojskową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej, w której bierze czynny udział w działaniach mających na celu wzmocnienie sił państw sojuszniczych (w tym Polski), a także zwiększenie mobilności sił i środków komponentu powietrznego NATO, które wydzielane są na wypadek zdarzeń nagłych, np. usuwanie skutków ataków terrorystycznych (ewakuacja rannych itp.) lub (jak obecnie) wspieranie przyspieszonych dostaw środków medycznych pomiędzy sojusznikami w ramach działań pomocowych przeciwko COVID-19, podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego stanu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.