Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.908.2020.2.MN
z 12 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.) uzupełnionym w dniu 26 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu umowy zlecenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje zawód adwokata. Oprócz tego ma podpisaną umowę zlecenia na świadczenie pomocy prawnej i poradnictwa obywatelskiego zgodnie z ustawą o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej z X Pomocy Prawnej. W ramach umowy zlecenia Wnioskodawczyni jako adwokat zobowiązała się do świadczenia za wynagrodzeniem nieodpłatnej pomocy prawnej w ramach organizowanych przez X Pomocy Prawnej: punktu świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej oraz do świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego jako doradca obywatelski w punkcie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej. Wnioskodawczyni ukończyła z wynikiem pozytywnym szkolenie na doradcę obywatelskiego wymagane przez ustawę z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej oraz corocznie odnawia swoje uprawnienia w tym zakresie.

W związku z zawartą umową zlecenia wypłata wynagrodzenia następuje po przepracowaniu całego miesiąca za godzinę zegarową świadczonej pomocy prawnej, na podstawie rachunku przedstawionego przez zleceniobiorcę oraz po zatwierdzeniu przez zleceniodawcę prawidłowości wykonania zlecenia. Ponadto należy wskazać, że Zleceniodawca – X Pomocy Prawnej pobiera zaliczki na podatek dochodowy jako płatnik podatku, a Wnioskodawczyni nie składała oświadczenia, że wykonywane przez nią czynności wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią zawartej umowy zlecenia w razie naruszenia przez Wnioskodawczynię obowiązków wynikających z wyżej wskazanych aktów prawnych, a także zasad wynikających z niniejszej umowy, Zleceniodawca będzie ma prawo do dochodzenia poniesionych szkód na drodze roszczenia odszkodowawczego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że czynności polegające na świadczeniu nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego są wykonywane w celach zarobkowych. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych przez Wnioskodawczynię ww. czynności oraz ich wykonywanie ponosi X Pomocy Prawnej. Miejsce i czas świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego wyznacza X Pomocy Prawnej. Wnioskodawczyni nie ponosi ryzyka gospodarczego. Świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej i nieodpłatnego poradnictwa podejmowane są na rzecz X.

Wnioskodawczyni nie podejmuje żadnych czynności organizacyjnych, aby wykonywać świadczenia związane z nieodpłatną pomocą prawną oraz nieodpłatnym poradnictwem obywatelskim. Wnioskodawczyni nie ponosi żadnych kosztów stałych w związku ze świadczeniem nieodpłatnej pomocy prawnej i nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, poza kosztem szkolenia/kursu aby zostać doradcą obywatelskim. Koszty „stałe” (np. koszty energii elektrycznej, Internetu, usług telefonicznych, ubezpieczenia lokalu, innych) świadczonych przez Wnioskodawczynię usług w zakresie opisanym we wniosku ponoszone są przez powiaty lub miasta organizujące punkt doradztwa (wynika to z ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej). „Narzędzia” do wykonywania – w ramach opisanych świadczeń – pracy, np. dostęp do komputera, do oprogramowania do edycji tekstów, oprogramowania umożliwiającego przesyłanie, odbieranie danych i porozumiewanie się na odległość środkami komunikacji elektronicznej, drukarki, materiałów biurowych, dostępu do systemu czy bazy aktów prawnych, wyposażenia biura itp. zapewnia powiat lub miasto.

Pozyskiwanie osób zainteresowanych uzyskaniem nieodpłatnej pomocy prawnej czy nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego pozostaje po stronie organizatora, informacje są w Internecie i w urzędach. Wnioskodawczyni nie podejmuje jakichkolwiek czynności, aby dotrzeć ze swoją ofertą nieodpłatnej pomocy prawnej czy nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego do osób potrzebujących takiej pomocy czy poradnictwa. Świadczenia podejmowane są przez Wnioskodawczynię z bardzo różną częstotliwością, zgodnie z zaproponowanym harmonogramem od 20 godz. do 200 godz. miesięcznie. Wnioskodawczyni nie ma limitu świadczenia usług. Ilość świadczonych godzin pracy w opisanym we wniosku zakresie nie jest uzależniona od ilości osób zainteresowanym uzyskaniem takiej pomocy. Wnioskodawczyni pełni „dyżur” oczekując na zgłoszenie się osób zainteresowanych. Wnioskodawczyni nie ma wpływu na wysokość wypłacanego wynagrodzenia.

Wnioskodawczyni nie może reprezentować osoby zainteresowanej w sądzie. Zakres czynności wynika wprost z ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej i edukacji prawnej. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje działania dostosowane do indywidualnej sytuacji osoby uprawnionej zmierzające do podniesienia świadomości tej osoby o przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywających na niej obowiązkach oraz wsparcia w samodzielnym rozwiązywaniu problemu, w tym w razie potrzeby sporządzenie wspólnie z osobą uprawnioną planu działania i pomoc w jego realizacji. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje w szczególności porady dla osób zadłużonych i porady z zakresu spraw mieszkaniowych oraz zabezpieczenia społecznego. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje również nieodpłatną mediację. Zakres zadań, które są wykonane na podstawie zawartej umowy zlecenia nie pokrywa się z zakresem i przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza to działalność prawnicza – XX gdzie Wnioskodawczyni odpowiada za swoje działania na rzecz klienta, a na wypadek błędu podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu OC. Wnioskodawczyni nie podejmuje współpracy z innymi podmiotami, np. w celu konsultacji konkretnej sprawy, uzyskania opinii. Wnioskodawczyni nie ponosi odpowiedzialność za nieprawidłowe udzielenie porady prawnej, a osoba korzystająca z porady nie może dochodzić wobec Wnioskodawczyni roszczeń. Rozliczenie następuje na podstawie rachunku do umowy zlecenia. Rachunek nie jest wystawiany przez Wnioskodawczynię jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni nie podpisała umowy zlecenia z X Pomocy Prawnej jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że okolicznościami świadczącymi, że przedmiotowa umowa nie została zawarta w ramach działalności gospodarczej jest brak PKD poradnictwa obywatelskiego w CEIDG. Posiada tylko PKD usług prawniczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla celów podatkowych Wnioskodawczyni jest uprawniona do zaliczania przychodów z tytułu umowy zlecenia do źródła działalność wykonywana osobiście?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest obowiązana do zaliczenia przychodów z tytułu zawarcia umowy zlecenia do źródła działalność wykonywana osobiście. W ocenie Wnioskodawczyni wynika to z faktu, iż Wnioskodawczyni nie złożyła oświadczenia, że wykonywanie przez nią czynności w opisanym stanie faktycznym wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, konsekwencją czego płatnik pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Powyższe implikuje sytuację, w której przedmiotowa umowa nie została zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, a przychody osiągane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje działalności wykonywanej osobiście przez określenie jej cech, lecz wskazuje w art. 13 jakiego rodzaju przychody kwalifikują się do tej działalności. Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy takimi przychodami są przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
   
3. przedsiębiorstwa w spadku

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Definicję działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Uzupełnieniem powyższej definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 2232 ze zm.) zadania polegające na udzielaniu nieodpłatnej pomocy prawnej, świadczeniu nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego oraz edukacji prawnej, o których mowa w art. 11 ust. 7 zdanie drugie, są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej realizowanymi przez powiat w porozumieniu z gminami albo samodzielnie.

Nieodpłatnej pomocy prawnej udziela osobiście adwokat lub radca prawny, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach z ich upoważnienia aplikant adwokacki lub aplikant radcowski (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy wskazać należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody z tytułu umowy zlecenia należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegających opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tego źródła przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.