Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.902.2020.1.ASZ
z 11 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty 10-letniej z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty 10-letniej z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od grudnia 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jako Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa – podmiot realizujący usługi w zakresie stomatologii, ortodoncji zwolnione od podatku od towarów i usług oraz usługi z zakresu medycyny estetycznej zwolnione z podatku VAT ze względu na zwolnienie podmiotowe.

Od grudnia 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie kliniki stomatologiczno-ortodontycznej i w związku z planowanym rozwojem w zakresie medycyny estetycznej i kosmetologii, dokonał rejestracji jako podatnik VAT czynny począwszy od sierpnia 2020 i rozlicza VAT miesięcznie.

Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi począwszy od 1 sierpnia 2020 r. oraz wydatkami ogólnymi, które służą zarówno działalności zwolnionej jak i opodatkowanej, co do których nie ma możliwości jednoznacznego ich przyporządkowania w ustalonej proporcji na poziomie 5% (działalność mieszana) oraz podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z zakupów materiałów kosmetycznych i materiałów dotyczących medycyny estetycznej, a zarazem nalicza podatek należny od przychodów z zabiegów medycyny estetycznej i kosmetologii, które uzyskuje.

Wnioskodawca nie dokonywał odliczeń podatku naliczonego z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi, dokonanymi przed 1 sierpnia 2020 r.

W grudniu 2020 r. nastąpi zakończenie inwestycji i przyjęcie budynku do użytkowania oraz wprowadzenie do ewidencji środków trwałych, który będzie przez Wnioskodawcę użytkowany do celów działalności mieszanej (jak wyżej). Wartość budynku jest wyższa niż 15.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca po zakończeniu danego roku dokonując korekty rocznej w przypadku kliniki stanowiącej środek trwały, którego wartość przekracza 15 tys. zł, a okres korekty 10 lat (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT) może uwzględnić podatek naliczony z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed 1 sierpnia 2020 r., kiedy to nie funkcjonował jeszcze jako podatnik VAT czynny?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca po zakończeniu roku 2020 dokonując korekty rocznej w pierwszej deklaracji VAT za okres stycznia 2021 r. – w przypadku kliniki stanowiącej środek trwały, którego wartość przekracza 15 tys. zł, a okres korekty 10 lat (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT) może uwzględnić podatek naliczony z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed 1 sierpnia 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług z przeznaczeniem do przyszłego wykorzystywania ich do wykonywania czynności opodatkowanych wówczas co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na bieżąco na etapie realizacji zadań inwestycyjnych stosowanie do przywołanych na wstępie postanowień art. 86 ustawy o VAT. Natomiast w sytuacji gdy podatnik w pierwszej kolejności zamierza finalnie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności niedających prawa do odliczenia podatku naliczonego wówczas nie przysługuje mu prawo od odliczenia podatku naliczonego na mocy art. 86 ustawy, jednakże w przypadku zmiany przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnik ma prawo zweryfikować uprzednio nieodliczony podatek naliczony stosownie do art. 91 ustawy o VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że od grudnia 2018 r. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie stomatologii, ortodoncji zwolnione od podatku od towarów i usług oraz usługi z zakresu medycyny estetycznej zwolnione z podatku VAT ze względu na zwolnienie podmiotowe. Od grudnia 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie kliniki stomatologiczno-ortodontycznej i w związku z planowanym rozwojem w zakresie medycyny estetycznej i kosmetologii, dokonał rejestracji jako podatnik VAT czynny począwszy od sierpnia 2020 i rozlicza VAT miesięcznie. Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi począwszy od 1 sierpnia 2020 r. oraz wydatkami ogólnymi, które służą zarówno działalności zwolnionej jak i opodatkowanej, co do których nie ma możliwości jednoznacznego ich przyporządkowania w ustalonej proporcji na poziomie 5% (działalność mieszana) oraz podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z zakupów materiałów kosmetycznych i materiałów dotyczących medycyny estetycznej, a zarazem nalicza podatek należny od przychodów z zabiegów medycyny estetycznej i kosmetologii, które uzyskuje.

Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi przed 1 sierpnia 2020 r. W grudniu 2020 r. nastąpi zakończenie inwestycji i przyjęcie budynku do użytkowania oraz wprowadzenie do ewidencji środków trwałych, który będzie przez Wnioskodawcę użytkowany do celów działalności mieszanej (jak wyżej). Wartość budynku jest wyższa niż 15.000 zł.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy po zakończeniu danego roku dokonując rocznej korekty w przypadku kliniki stanowiącej środek trwały, którego wartość przekracza 15 tys. zł, a okres korekty 10 lat (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT) może uwzględnić podatek naliczony z faktur związanych z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed 1 sierpnia 2020 r., kiedy to nie funkcjonował jeszcze jako podatnik VAT czynny.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczynając w grudniu 2018 r. budowę kliniki stomatologiczno-ortodontycznej świadczył usługi w zakresie stomatologii, ortodoncji zwolnione od podatku od towarów i usług oraz usługi z zakresu medycyny estetycznej zwolnione z podatku VAT ze względu na zwolnienie podmiotowe. Rejestracji jako podatnik VAT czynny Wnioskodawca dokonał 1 sierpnia 2020 r. Zatem Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne związane z budową kliniki stomatologiczno-ortodontycznej dokonane w okresie od grudnia 2018 r. do 1 sierpnia 2020 r.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w kontekście opisu przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że po dokonaniu rejestracji dla celów podatku VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych dla Wnioskodawcy przed dniem rejestracji dla celów podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy przedmiotowy budynek będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych.

W momencie rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego (1 sierpnia 2020 r.) przedmiotowy budynek nie został jeszcze oddany do użytkowania (zakończenie budowy nastąpiło w grudniu 2020 r.). Budynek będzie przez Wnioskodawcę użytkowany do celów działalności mieszanej (opodatkowanej i zwolnionej). W przedmiotowej sprawie w momencie kiedy Wnioskodawca dokonał rejestracji jako podatnik VAT czynny tj. od dnia 1 grudnia 2018 r. nastąpiła zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego (budynku kliniki stomatologiczno-ortodontycznej). Powyższe oznacza, iż zmiana przeznaczenia towarów i usług zakupionych w celu budowy kliniki nastąpiła przed oddaniem budynku do użytkowania.

W rozpatrywanej sprawie na skutek zmiany przeznaczenia poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów inwestycyjnych, zmieniło się wykorzystanie dokonanych zakupów, z pierwotnego przeznaczenia ich do wykonywania czynności zwolnionych na ostateczne wykorzystanie ich do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych. Należy podkreślić, że w opisanej sytuacji, nie nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanego przez Wnioskodawcę środka trwałego, lecz zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego.

Zastosowanie w tej sytuacji znajdzie powołany powyżej art. 91 ust. 8 ustawy, w myśl którego korekty dokonuje się również, jeżeli zmieniono przeznaczenie towarów i usług nabytych do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Ze względu więc na zmianę przeznaczenia nakładów inwestycyjnych nabytych do wytworzenia środka trwałego, Wnioskodawca ma prawo do skorygowania nieodliczonego przed dniem 1 sierpnia 2020 r. podatku VAT przez dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego na zasadach wynikających z powołanych przepisów art. 91 ust. 8 w związku z art. 91 ust. 7 i ust. 7d ustawy.

Korekty podatku naliczonego dokonuje się w całości jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług w związku z dokonaniem rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Ponieważ zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego nastąpiła w sierpniu 2020 r. korekty tej Wnioskodawca miał prawo dokonać w deklaracji za sierpień 2020 r. Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim ten podatek związany jest z czynnościami opodatkowanymi, tj. według proporcji wstępnej ustalonej dla roku 2020.

Jednocześnie należy zauważyć, że przez okres 10 lat licząc od roku, w którym budynek został oddany do użytkowania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy.

Pierwszej korekty Wnioskodawca dokona w deklaracji podatkowej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym oddano środek trwały do użytkowania, tj. w deklaracji składanej za styczeń 2021 r. Tym samym Wnioskodawca dokonując korekty wieloletniej uwzględni całość poczynionych nakładów mających wpływ na wartość początkową środka trwałego w tym faktury związane z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed 1 sierpnia 2020 r.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż korekty podatku nieodliczonego od dokonanych przed zarejestrowaniem jako podatnik VAT czynny zakupów inwestycyjnych, należy dokonać jednorazowo na podstawie art. 91 ust. 8 w związku z art. 91 ust. 7 i ust. 7d ustawy, a nie w okresie 10-letnim na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.