• stworzenie wspólnej puli specjalistów w Spółce 2, pracujących w ramach segmentu usługowego,
  

• uporządkowanie struktury wewnętrznej grupy kapitałowej w sposób zgodny z przyjętą strategią,
  

• wprowadzenie przejrzystości raportowania wyników dzięki skupieniu w Spółce 1 działalności produktowej, a w Spółce 2 działalności usługowej,
  

• umożliwienie pozyskania inwestora zewnętrznego zainteresowanego inwestycją w rozwój segmentu usługowego, który byłyby kontynuowany przez Spółkę 2.
  
  

W związku z wniesieniem aportu Spółka 1 objęłaby dodatkowy pakiet udziałów Spółki 2. Spółka 1 pragnie zaznaczyć, że przedmiot aportu zostanie poddany wycenie. Stosowna opinia w tym zakresie zostanie przygotowana przez rzeczoznawcę. Na potrzeby niniejszego wniosku Zainteresowani proszą o przyjęcie założenia, że jeśli tut. Organ uzna, że czynność wniesienia aportu nie jest wyłączona spod opodatkowania VAT z uwagi na jego przedmiot to wartość aportu odpowiadać będzie jego wartości brutto (tj. będzie obejmować VAT należny z tytułu przeniesienia na Spółkę 2 składników majątkowych stanowiących przedmiot aportu, które podlegają opodatkowaniu VAT). W takim wypadku Spółka 1 wystawi fakturę na rzecz Spółki 2 i wykaże na wystawionej fakturze VAT należny. Na potrzeby wydania interpretacji Zainteresowani proszą o przyjęcie założenia, że faktura zostanie wystawiona przez Spółkę 1 w sposób zgodny w przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (tj. VAT należny zostanie naliczony przez Spółkę 1 wyłącznie od składników majątkowych, których dostawa podlega opodatkowaniu VAT i nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania VAT).

Kwota brutto wskazana na fakturze będzie odpowiadała wartości aportu i wartości udziałów Spółki 2 obejmowanych przez Spółkę 1 w zamian za aport. W związku z tym, jeśli czynność wniesienia aportu będzie uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT to nie dojdzie do zapłaty przez Spółkę 2 kwoty VAT należnego wykazanego na fakturze na rzecz Spółki 1.

Przedmiotem aportu mają być wszelkie składniki materialne i niematerialne związane z Działem A. Składniki materialne i niematerialne związane z Działem A, które byłyby przedmiotem aportu, to przede wszystkim:

• sprzęt komputerowy oraz serwery będące własnością Spółki 1,
  

• samochody osobowe będące własnością Spółki 1,
  

• wartości niematerialne i prawne związane z Działem A (w tym m.in. licencje do wykorzystywanego oprogramowania, prawo do znaku towarowego, autorskie prawa majątkowe do oprogramowania takiego, jak Voice Mail, RBT - Ringback Tones, SOR - Steering of Roaming, SMSW (SWP) - SMS Welcome, itp).
  
  

Odpowiednie składniki majątku wchodzące w skład Działu A, stanowiące środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki 1.

W związku z wniesieniem aportu Spółka 2 przejęłaby również prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Spółkę 1, dotyczących Działu A, w szczególności z:

• umów handlowych, na mocy których Spółka 1 zobowiązana jest do świadczenia usług - Spółka 2 wstąpiłaby w miejsce Spółki 1 w dotychczas realizowane przez Dział A kontrakty stając się stroną umów zawartych obecnie przez Spółkę 1 (ponad 120 umów). Spółka 2 przejęłaby zatem prawa i obowiązki z nich wynikające,
  

• umów leasingowych, z których większość dotyczy samochodów osobowych.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że Spółka 1 oraz Spółka 2 wystąpi o wszelkie niezbędne zgody wymagane prawem oraz umowami (np. zawartymi z kontrahentami i leasingodawcami) w celu umożliwienia skutecznego przeniesienia praw i zobowiązań wynikających z poszczególnych umów, gdyż zarówno Spółce 1, jak i Spółce 2 zależy na tym, aby wszystkie umowy zostały przejęte przez Spółkę 2. Spółka 1 oraz Spółka 2 spodziewają się, że zdecydowana większość tych umów zostanie przeniesiona na Spółkę 2 bez jakichkolwiek problemów. Z uwagi jednak na znaczącą liczbę umów handlowych nie można całkowicie wykluczyć sytuacji, w której – z uwagi na decyzję kontrahenta – przeniesienie praw i obowiązków wynikających z danej umowy na Spółkę 2 okaże się niemożliwe (kontrahent nie wyrazi zgody). W takim wypadku Spółka 1 albo rozwiązałaby umowę z takim kontrahentem albo kontynuowałaby wykonywanie obowiązków wynikających z umowy podzlecając usługi Spółce 2 lub angażując osoby zatrudnione w ramach innych segmentów (o ile byłoby to w danym przypadku możliwe).

Wniesieniu aportu towarzyszyłoby przejęcie przez Spółkę 2 osób tworzących zespół Działu A. Przejęcie pracowników nastąpiłoby w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. Byliby to pracownicy merytoryczni, managerowie, sprzedawcy, specjaliści w zakresie marketingu dedykowanego, itp. Ponieważ istotne jest to, aby cały zespół Działu A został przejęty przez Spółkę 2, również osoby wykonujące zadania związane z działalnością Działu A na podstawie innych umów niż umowa o pracę, po wniesieniu aportu, wykonywałyby swoje zadania na rzecz Spółki 2 (doszłoby bowiem do „przejęcia” tych umów przez Spółkę 2).

Jak wspomniano wcześniej, po wniesieniu aportu usługi Back Office byłyby realizowane przez podmiot zewnętrzny w stosunku do Spółki 2, przy czym niewykluczone, że będzie to Spółka 1 (przynajmniej w pierwszych miesiącach po wniesieniu aportu). Spółka 2 zawrze również ze Spółką 1 odpowiednią umowę na podnajem powierzchni biurowej.

W związku z tym, że wszystkie istotne składniki Działu A zostaną przeniesione w ramach aportu, dojdzie do przejęcia zespołu tworzącego Dział A, jak również praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, Dział A będzie zdolny do kontynuowania działalności w ramach Spółki 2.

Zarówno Spółka l, jaki Spółka 2, są czynnymi podatnikami VAT i zajmują się wykonywaniem działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Otrzymany przez Spółkę 2 zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związanych z realizacją działalności gospodarczej w ramach Działu A, będzie wykorzystywany przez Spółkę 2 do świadczenia usług na rzecz jej klientów. Usługi te podlegają opodatkowaniu VAT.

Z uwagi na brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 64 Ustawy CIT dla potrzeb niniejszego wniosku Zainteresowani proszą o przyjęcie tut. Organu, że w wyniku wniesienia aportu nie dojdzie do nabycia przez Spółkę 2 know-how (tj. nabycia informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej), który stanowiłby wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji dla celów podatkowych.

Zainteresowani wyjaśniają, że są zainteresowani ustaleniem w sposób kompleksowy skutków podatkowych czynności wniesienia aportu. Składają w związku z tym odrębnie wniosek o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług. Spółka 2 składa wniosek o ocenę skutków podatkowych planowanych czynności na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wszystkie złożone wnioski dotyczą tego samego zdarzenia przyszłego.

Interes prawny uzasadniający złożenie wspólnego wniosku o interpretację indywidualna: Zainteresowani składają wspólny wniosek o interpretację indywidualną, gdyż są podmiotami uczestniczącymi razem w tym samym zdarzeniu przyszłym - transakcji wniesienia przez Spółkę 1 aportu do Spółki 2.

Zainteresowanym zależy na uzyskaniu odpowiedzi na pytanie, czy przedmiot aportu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy VAT. Rozstrzygnięcie tej kwestii decyduje bowiem o tym, czy planowana transakcja powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W przypadku uznania przez tut. Organ, że przedmiot aportu nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka 2 prawdopodobnie otrzyma od Spółki 1 fakturę uwzględniającą VAT i dlatego Spółka 2 zainteresowana jest odpowiedzią na pytanie, czy w takiej sytuacji nabędzie prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na otrzymanej fakturze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisany we wniosku przedmiot aportu (tj. zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a tym samym czynność wniesienia omawianego aportu do Spółki 2 pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1:
   1. Czy wniesienie aportu do Spółki 2 podlegać będzie opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji, czy powinno być udokumentowane wystawieniem faktury przez Spółkę 1? W jaki sposób Spółka 1 powinna ustalić podstawę opodatkowania VAT czynności polegającej na wniesieniu aportu do Spółki 2 (w szczególności, czy Spółka 1 może przyjąć, że podstawą opodatkowania VAT będzie wartość udziałów Spółki 1 objętych w zamian za aport, pomniejszona o kwotę podatku VAT - tj. VAT należny zostanie obliczony przy zastosowaniu tzw. metody „w stu”)?
   2. Czy Spółce 2 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu aportu wykazanego w otrzymanej od Spółki 1 fakturze?
   
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Zainteresowanych opisany we wniosku przedmiot aportu (tj. zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT. Tym samym czynność wniesienia omawianego aportu do Spółki 2 pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2:

Zdaniem Zainteresowanych, zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli jednak Organ nie podziela takiego stanowiska, to:

1. wniesienie aportu do Spółki 2 podlegać będzie opodatkowaniu VAT. W związku z tym Spółka 1 powinna wystawić fakturę i wykazać podatek VAT należny z tytułu czynności polegającej na dostawie - w ramach aportu - towarów lub świadczeniu usług podlegających opodatkowaniu VAT. Spółka 1 może ustalić podstawę opodatkowania VAT stosując metodę „w stu” tj. przyjmując, że podstawą opodatkowania VAT będzie wartość udziałów Spółki 2 objętych w zamian za aport, pomniejszona o kwotę podatku VAT należnego z tytułu wniesienia do Spółki 2 przedmiotu aportu.
2. Spółce 2 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu aportu wykazanego na fakturze otrzymanej od Spółki 1.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie powyższego przepisu - zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania - opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarem w rozumieniu przepisów Ustawy VAT może być m.in. nieruchomość.

Na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT przepisów Ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Definicja legalna przedsiębiorstwa została sformułowana w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa to pojęcie charakterystyczne dla prawa podatkowego. Na mocy art. 4a pkt 4 Ustawy CIT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również „ZCP”) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Warto przy tym dodać, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm. dalej „Ustawa VAT”) jest analogiczna. W ocenie Zainteresowanych pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” powinno być interpretowane w ten sam sposób na gruncie Ustawy CIT i Ustawy VAT.

Aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, powinien on spełniać następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  

• zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  

• składniki przedsiębiorstwa muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  

• zespół składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

W związku z powyższym, aby dany zespół składników majątkowych mógł być uznany za ZCP nie wystarczy istnienie jakiejkolwiek (dowolnej) masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania - w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci działu Spółki 1, jakim jest Dział A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż:

1. stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań,
2. jest wydzielony organizacyjnie w Spółce 1,
3. jest wydzielony pod względem finansowym,
4. służy do realizacji określonych zadań gospodarczych (wydzielenie funkcjonalne) i może z powodzeniem stanowić przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
   
   

Ad. a) - Zespół składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań

Wskazywany przez Spółkę 1 wyodrębniony dział Spółki 1 w postaci Działu A, składa się z elementów materialnych (np. środków trwałych i wyposażenia, w szczególności sprzętu komputerowego, serwerów, samochodów osobowych) oraz składników niematerialnych, do których należą między innymi wartości niematerialne i prawne. Do Działu A przypisane są prawa własności intelektualnej, wykorzystywane w pracy tego działu. Przykładem takich praw są autorskie prawa majątkowe do oprogramowania takiego, jak:

• Voice Mail,
  

• RBT - Ringback Tones,
  

• SOR - Steering of Roaming,
  

• SMSW (SWP) - SMS Welcome.
  
  

Zespół składników majątkowych wzbogacony jest o kapitał ludzki. W Dziale A zadania wykonuje duży, ponad 100 osobowy, zespół osób. W skład tego zespołu wchodzi personel merytoryczny, managerowie, sprzedawcy i specjaliści w zakresie marketingu dedykowanego. Są to osoby zaangażowane wyłącznie w działalność Działu A, które nie wykonują zadań na rzecz innych segmentów Spółki 1.

Z Działem A związane są też skonkretyzowane zobowiązania, w szczególności wynikające z dotychczas realizowanych przez ten dział kontraktów. Ponadto, z działem tym związane są zobowiązania wynikające z zawartych przez Spółkę 1 umów leasingu, w większości samochodów osobowych wykorzystywanych przez jego personel wyższego szczebla, które również zostaną przeniesione w związku z aportem.

Jak była o tym mowa, przedmiotem transakcji nie będzie wyłącznie aport składników majątku Spółki 1 związanych z Działem A (materialnych i niematerialnych). Spółka 2 przejmie bowiem także zobowiązania (obciążenia) związane z tą sferą działalności Spółki 1. Spółka 2 przejmie bowiem również prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Spółkę 1, dotyczących Działu A, w szczególności z:

• umów handlowych, na mocy których Spółka 1 zobowiązana jest do świadczenia usług - Spółka 2 wstąpiłaby w miejsce Spółki 1 w dotychczas realizowane przez Dział A kontrakty stając się stroną umów zawartych obecnie przez Spółkę 1 (ponad 120 umów). Spółka 2 przejęłaby zatem prawa i obowiązki z nich wynikające,
  

• umów leasingowych, z których większość dotyczy samochodów osobowych.
  
  

Jak wskazywano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka 1 oraz Spółka 2 spodziewają się, że zdecydowana większość powyższych umów zostanie przeniesiona na Spółkę 2 bez jakichkolwiek istotnych utrudnień.

Warto zauważyć, że organy podatkowe prezentują stanowisko, zgodnie z którym dla uznania danego zespołu składników za ZCP konieczne jest przejęcie nie tylko składników majątkowych zwiększających stan aktywów podatnika, ale również składników o charakterze pasywnym (zobowiązań). W przedmiotowej sprawie taka sytuacja będzie miała miejsce. Zobowiązania związane z Działem A są bowiem integralną częścią przenoszonej części przedsiębiorstwa Spółki 1. Z uwagi na specyfikę umów realizowanych przez Dział A, niemożliwe byłoby przejęcie go przez Spółkę 2 z wyłączeniem obowiązków z nich wynikających.

Zdaniem Zainteresowanych składniki Działu A, które mają zostać wniesione aportem do Spółki 2, pozostają ze sobą w spójnych, ścisłych i wzajemnych relacjach, pozwalających uznać Dział A za zorganizowany i zintegrowany zespół składników, a nie za zbiór niezależnych od siebie elementów.

Ad. b) - Wydzielenie organizacyjne

Ocena, czy określony zespół składników majątkowych stanowi ZCP dokonywana jest na dzień zbycia. Kluczowe jest zatem, aby składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Zdaniem organów podatkowych, dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, czy dział. Takie wnioski płyną m.in. z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.608.2020.1.KO: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu łub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

W ocenie Zainteresowanych Dział A został wydzielony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie - Spółce 1. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza bowiem, że Dział A ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Podstawą wyodrębnienia Działu A jest uchwała Zarządu. Uchwała w sposób deklaratywny potwierdziła istniejące dotychczas wyodrębnienie organizacyjne Działu A w ramach Spółki, przejawiające się m.in. osobną prezentacją wyników finansowych Działu A (segmentu A) w raportach finansowych (zarządczych) Spółki.

O wyodrębnieniu organizacyjnym może świadczyć także struktura zarządzania oraz podległość służbowa i funkcjonalna pracowników danej jednostki wewnętrznej. Na istnienie wyodrębnienia organizacyjnego poszczególnych jednostek biznesowych funkcjonujących w ramach spółki może wskazywać też powołanie dyrektorów lub kierowników dla takich jednostek. Jak była o tym mowa, w Dziale A wyodrębnione zostały dwa Unity A i każdy z nich posiada przypisanego do niego General Managera. Kolejno w strukturze zarządzania znajdują się dyrektorzy operacyjni, project managerowie oraz zespoły wdrożeniowe. Pomimo, że w ramach struktury segmentu A wydzielono dwa Unity A oraz podzespoły, to realizują one wspólne usługi oraz oferują integralne produkty dla podmiotów telekomunikacyjnych. Usługi te świadczone są wyłącznie przez Dział A, funkcje Działu A nie są realizowane przez inne zespoły z innych segmentów Spółki 1.

Wewnętrzny podział Działu A został stworzony ze względu na ułatwienie wewnętrznej organizacji i podziału pracy. Poszczególne Unity A (a więc i podzespoły) realizują wspólne zadania i są ze sobą integralnie powiązane, stanowiąc jedną, wyodrębnioną w ramach Spółki 1, organizacyjną całość.

Dokonanie wydzielenia dwóch Unitów A w ramach Działu A uzasadnione było między innymi tym, że w Dziale A zadania wykonuje duży, ponad 100 osobowy, zespół osób. Jak już wskazywano, w skład tego zespołu wchodzi personel merytoryczny, managerowie, sprzedawcy i specjaliści w zakresie marketingu dedykowanego. Są to osoby zaangażowane wyłącznie w działalność Działu A, które nie wykonują zadań na rzecz innych segmentów Spółki 1.

Warto zauważyć, że wyodrębnienie organizacyjne ZCP nie musi być zawsze równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym, do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Reasumując, Zainteresowani uważają, że za wydzieleniem organizacyjnym ZCP w strukturach przedsiębiorstwa Spółki 1 przemawia między innymi:

• fakt podjęcia przez Zarząd Spółki 1 uchwały, na mocy której doszło do wyodrębnienia w strukturach tej spółki Działu A,
  

• fakt, iż Dział A posiada własnych General Managerów oraz własne wewnętrzne struktury zarządcze, pracowników i współpracowników dedykowanych do pracy tylko w tym dziale,
  

• przypisanie konkretnie do Działu A odpowiedniego wyposażenia - sprzętu komputerowego, serwerów, samochodów osobowych przysługujących personelowi tego działu,
  

• posiadanie przez Dział A własnej bazy klientów,
  

• przygotowywanie odrębnej strategii i materiałów promocyjnych dla Działu A,
  

• przypisywanie odrębnie do Działu A wykorzystywanych w jego pracy praw własności intelektualnej,
  

• określanie dla Działu A odrębnego, własnego budżetu oraz prognoz finansowych, tzw. forecastów.
  
  

Ad. c) - Wydzielenie finansowe

Konieczność wyodrębnienia finansowego ZCP nie oznacza automatycznie, że ZCP musi być samobilansującym się oddziałem. W orzecznictwie podkreśla się ponadto, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której - poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych - możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 3 listopada 2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.608.2020.1.KO, stwierdził: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową”.

Taki pogląd wyrażany został również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z dnia 30 października 2020 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.624.2020.2.MD, w której wskazano na następujące cechy wyodrębnienia finansowego ZCP: „Mająca być przedmiotem planowanego aportu część majątku będzie również przed dokonaniem planowanego aportu wyodrębniona finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca posiada system informatyczno-księgowy, który umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by przyporządkowane wyłącznie do działalności przedszkoli, należności - można było łatwo przypisać do zobowiązań, a koszty - do przychodów. Powyższe działanie pozwala na odseparowanie operacji gospodarczych związanych z częścią majątku skoncentrowaną na działalności przedszkoli od pozostałej części istniejącego przedsiębiorstwa Spółki komandytowej. Jak podał Wnioskodawca na moment dokonania aportu, system księgowy pozwała prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację aktywów i pasywów, kosztów i przychodów, należności i zobowiązań”.

W świetle powyższego za wystarczające należy uznać wyodrębnienie finansowe danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa. Organy podatkowe prezentują stanowisko, że w kontekście wydzielenia finansowego znaczenie może mieć również sposób wystawiania dokumentów księgowych, pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów do odpowiedniej części przedsiębiorstwa.

Zainteresowani uważają, że za wydzieleniem finansowym ZCP w strukturach przedsiębiorstwa Spółki 1 przemawiało, że:

• Spółka 1 posiada w ramach systemu księgowego odpowiednią analitykę, w ramach której jest w stanie wyodrębniać przychody i koszty odnoszące się do Działu A,
  

• księgi rachunkowe Spółki 1 prowadzone są w sposób pozwalający na wyodrębnienie należności i zobowiązań związanych z działalnością prowadzoną w ramach Działu A,
  

• Dział A posiada swój odrębny budżet, sporządzane są dla niego prognozy finansowe, tzw. forecasty,
  

• Dział A posiada własny rachunek zarządczy, prezentujący tylko jego wyniki, tzw. Profit & Loss Statement, to jest rachunek zysków i strat.
  
  

Należy więc uznać, że warunek wyodrębnienia finansowego w przypadku Działu A jest spełniony.

Ad. d) - Wydzielenie funkcjonalne

Aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Organy podatkowe zazwyczaj interpretują tę przesłankę jako potencjalną zdolność ZCP do działania jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 23 października 2020 r., znak 0114-KDIP4-1.4012.394.2020.1.AM, stwierdził, że: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Analizując spełnienie przesłanki wydzielenia funkcjonalnego, organy podatkowe zwracają również uwagę na elementy, które mogą wskazywać na to, że dany podmiot ma zdolność samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym: „Z kolei o wyodrębnieniu funkcjonalnym przedmiotu transakcji w strukturze działalności Zbywcy świadczy wyznaczenie osób odpowiedzialnych za kierowanie pracą serwisu oraz nadzór nad sprawami finansowymi jednostki. Poza tym do Lokalizacji G. przypisany jest odrębny zespół pracowników, składniki majątkowe i niemajątkowe, korzystanie z odrębnej nieruchomości w formie umowy najmu.” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2016 r., znak 1462-IPPP2.4512.812.2016.1.DG).

W ocenie Zainteresowanych Dział A posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W jego przypadku jest bowiem możliwe:

• przypisanie konkretnie do Działu A pracowników, składników materialnych i niematerialnych,
  

• precyzyjne wskazanie projektów realizowanych przez Dział A,
  

• prowadzenie odrębnej analityki księgowej dla Działu A,
  

• określenie celów strategicznych Działu A,
  

• samodzielne pełnienie funkcji, do których powołany jest Dział A, dzięki temu, że składniki materialne i niematerialne tworzące Dział A, w tym substrat ludzki, są wewnętrznie powiązane, spójne oraz kompletne.
  
  

W świetle powyższych okoliczności można uznać, że Dział A posiada zdolność do samodzielnego bytu gospodarczego i tym samym można uznać ten zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Innymi słowy, zespół składników tworzący Dział A gotowy jest zdolny do kontynuowania działalności w swoim dotychczasowym zakresie po wniesieniu go aportem do Spółki 2. W ocenie Zainteresowanych, zdolność ta jest rzeczywista i pełna, a nie jedynie potencjalna. Elementy przedsiębiorstwa Spółki 1, które nie będą przedmiotem planowanego aportu, nie wpływają na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej przez Dział A.

Wyłączenie spod opodatkowania VAT

Organy podatkowe podkreślają, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 Ustawy VAT. Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zatem uznać, że art. 6 pkt 1 Ustawy VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie, w tym drogą aportu, składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia, w tym poprzez aport, poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Organy podatkowe dokonując wykładni art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT - w wydawanych interpretacjach indywidualnych - zwracają uwagę na doniosłe znaczenie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Szczególnie często powołują się na wyrok C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines, w którym to orzeczeniu TSUE podkreślił, że niezgodne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm., dalej „Dyrektywa”) jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń innych niż te, o których mowa w Dyrektywie. Z powołanego orzeczenia wynika, że rozstrzygnięcie, czy dany zespół składników stanowi ZCP wymaga zawsze uwzględnienia okoliczności konkretnego przypadku: „(...) Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2020 r., znak 0114-KDIP4-2.4012.308.2020.3.KS).

Analogiczne wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 23 września 2020 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.323.2020.5.MŻ.

Organy podatkowe powołując się na wspomniane orzeczenie C-497/01 podkreślają, że w związku ze zbyciem, które może zostać dokonane poprzez aport do innego podmiotu, nabywca majątku powinien mieć zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas z wykorzystaniem nabywanego (wnoszonego) przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części: „W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalność oraz sprzedaży ewentualnych zapasów” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 września 2020 r., znak 0113-KDIPT1-2.4012.493.2020.2.SM).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka 2 będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę 1 z wykorzystaniem Działu A.

Analiza całokształtu okoliczności związanych z planowanym aportem prowadzi do wniosku, że będzie to aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji czynność wniesienia omawianego aportu do Spółki 2 pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 a):

Zdaniem Zainteresowanych, zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli jednak Organ nie podziela takiego stanowiska, to zdaniem Zainteresowanych wniesienie aportu do Spółki 2 podlegać będzie opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji powinno być udokumentowane wystawieniem faktury VAT przez Spółkę 1. Spółka 1 zobowiązana będzie do wykazania VAT należnego z tytułu wniesienia aportu do Spółki 2.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy VAT, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy stwierdzić, że wniesienie aportu w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami do Spółki 2 spełni definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy VAT powinno być uznane za sprzedaż. Jeśli przedmiotem aportu będą składniki majątkowe niebędące towarami w rozumieniu Ustawy VAT (np. prawa autorskie) wówczas przeniesienie ich na Spółkę 2 w ramach aportu powinno być uznane za świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

Przeniesienie składników majątkowych na Spółkę 2 stanowiących przedmiot aportu odbędzie się za wynagrodzeniem, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą przedmiotu aportu a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów Spółki 2. Efektem tej czynności będzie przeniesienie na Spółkę 2 prawa do rozporządzania przedmiotem aportu jak właściciel.

Spółka 1 powinna wystawić fakturę VAT z wykazanym podatkiem VAT przy zastosowaniu stawek właściwych dla poszczególnych towarów lub usług. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 Ustawy VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując wniesienia przedmiotowego aportu jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. art. 29a ust. 1 Ustawy VAT - należy przyjąć wartość udziałów objętych przez Spółkę 1 w zamian za wniesiony do Spółki 2 aport, pomniejszoną o kwotę podatku (VAT obliczany tzw. metodą w stu).

Prawidłowość tego wniosku potwierdza interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 22 września 2020 r., znak 0112-KDIL1-1.4012.295.2020.2.MB, w której Organ odpowiadał m.in. na pytanie w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania w przypadku wniesienia aportu do spółki z o.o.: „należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia przez Wnioskodawcę aportu Nieruchomości i Ruchomości do Spółki w zamian za objęcie udziałów, będzie zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, wszystko co stanowi zapłatę, którą Gmina otrzymała od Spółki z tytułu dokonania aportu w postaci Nieruchomości i Ruchomości wskazanych w opisie sprawy, pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Zatem, Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania powinien ustalić ją w oparciu o kwotę wartości otrzymanych udziałów, pomniejszoną o kwotę podatku należnego podatku”.

W związku z powyższym Spółka 1 określając podstawę opodatkowania może ustalić ją w oparciu o wartość otrzymanych udziałów Spółki 2, pomniejszoną o kwotę podatku należnego podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 b):

Zdaniem Zainteresowanych, Spółce 2 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu omawianego aportu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi fundament zasady neutralności podatku od towarów i usług. Prawo to wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Jak była o tym mowa, będący przedmiotem aportu zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związanych z realizacją działalności gospodarczej w ramach Działu A, będzie wykorzystywany przez Spółkę 2 do świadczenia usług na rzecz klientów Spółki 2. Usługi te są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Niewątpliwie zatem zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, tj. wykorzystywanie towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, jeżeli zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związany z Działem A, zostanie uznany przez tut. Organ za zespół składników majątkowych nie stanowiący ZCP, należy uznać, że Spółce 2 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy wniesieniu aportu.

Zainteresowani przypominają w tym miejscu, że proszą tut. Organ o przyjęcie, że Spółka 1 wystawi prawidłowo fakturę VAT i prawidłowo opodatkuje VAT należnym dostawę poszczególnych składników majątkowych wnoszonych do Spółki 2. Innymi słowy, że nie dojdzie do sytuacji, w której poszczególne składniki majątkowe mogłyby być uznane za zwolnione z VAT na podstawie przepisów Ustawy VAT albo wyłączone z opodatkowania VAT (np. z uwagi na to, że nie byłyby one ani towarem ani usługą). Tym samym brak jest przeszkód dla uznania, że Spółce 2 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu składników materialnych i niematerialnych związanych z realizacją działalności gospodarczej z wykorzystaniem Działu A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy kwestii objętych pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1.

Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Jednocześnie, w związku z uznaniem stanowiska w zakresie objętym pytaniem nr 1 za prawidłowe i sformułowaniem pytania nr 2, które zostało zadane pod warunkiem uznania stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, nie udziela się odpowiedzi na pytania nr 2a i 2b.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). a ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.